Monetary PolicyA monetary policy is

Monetary Policy
A monetary policy is the means by which a central bank (also known as the "bank's bank" or the "bank of last resort") influences the demand, supply and, hence, price of money and credit, in order to direct a nation's economic objectives. Following the Federal Reserve Act of 1913, the Federal Reserve (the U.S. central bank) was given the authority to formulate U.S. monetary policy. To do this, the Federal Reserve uses three tools: open market operations, the discount rate and reserve requirements.
Within the Federal Reserve, the Federal Open Market Committee (FOMC) is responsible for implementing open market operations, while the Board of Governors looks after the discount rate and reserve requirements.
The Federal Fund Rate
The three instruments we mentioned above are used together to determine the demand and supply of the money balances that depository institutions, such as commercial banks, hold at Federal Reserve banks. The dollar amount placed with the Federal Reserve in turn changes the federal fund rate. This is the interest rate at which banks and other depository institutions lend their Federal Bank deposits to other depository institutions; banks will often borrow money from each other to cover their customers' demands from one day to the next. So, the federal fund rate is essentially the interest rate that one bank charges another for borrowing money overnight. The money loaned out has been deposited into the Federal Reserve based on the country's monetary policy.
The federal fund rate is what establishes other short-term and long-term interest rates and foreign currency exchange rates. It also influences other economic phenomena, such as inflation. To determine any adjustments that may be made to monetary policy and the federal fund rate, the FOMC meets eight times a year to review the nation's economic situation in relation to economic goals and the global financial situation. (To learn about the relationship between inflation and bonds read Understanding Interest Rates, Inflation And The Bond Market.)
Open Market Operations
Open market operations are essentially the buying and selling of government-issued securities (such as U.S. T-bills) by the Federal Reserve. It is the primary method by which monetary policy is formulated. The short-term purpose of these operations is to obtain a preferred amount of reserves held by the central bank and/or to alter the price of money through the federal fund rate.
When the Federal Reserve decides to buy T-bills from the market, its aim is to increase liquidity in the market, or the supply of money, which decreases the cost of borrowing, or the interest rate.
On the other hand, a decision to sell T-bills to the market is a signal that the interest rate will be increased. This is because the action will take money out of the market (too much liquidity can result in inflation), therefore increasing the demand for money and its cost of borrowing
The Discount Rate
The discount rate is essentially the interest rate that banks and other depository institutions are charged to borrow from the Federal Reserve. Under the federal program, qualified depository institutions can receive credit under three different facilities: primary credit, secondary credit and seasonal credit. Each form of credit has its own interest rate, but the primary rate is generally referred to as the discount rate.
The primary rate is used for short-term loans, which are basically extended overnight to banking and depository facilities with a solid financial reputation. This rate is usually put above the short-term market-rate levels. The secondary credit rate is slightly higher than the primary rate and is extended to facilities that have liquidity problems or severe financial crises. Finally, seasonal credit is for institutions that need extra support on a seasonal basis, such as a farmer's bank. Seasonal credit rates are established from an average of chosen market rates.
Reserve Requirements
The reserve requirement is the amount of money that a depository institution is obligated to keep in Federal Reserve vaults, in order to cover its liabilities against customer deposits. The Board of Governors decides the ratio of reserves that must be held against liabilities that fall under reserve regulations. Thus, the actual dollar amount of reserves held in the vault depends on the amount of the depository institution's liabilities.
Liabilities that must have reserves against them include net transactions accounts, non-personal time deposits and euro-currency liabilities; however, as of Dec. 1990, the latter two have had reserve ratio requirements of zero (meaning no reserves have to be held for these types of accounts).
The Bottom Line
By influencing the supply, demand and cost of money, the central bank's monetary policy affects the state of a country's economic affairs. By using any of its three methods - open market operations, discount rate or reserve requirements - the Federal Reserve becomes directly responsible for prevailing interest rates and other related economic situations that affect almost every financial aspect of our daily lives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายการเงินนโยบายการเงินเป็นวิธีการที่ศูนย์กลางธนาคาร (หรือที่เรียกว่า "ธนาคารของธนาคาร" หรือ "ธนาคารของสุดท้าย") มีผลต่ออุปสงค์ อุปทาน และ จึง ราคาเงินและสินเชื่อ การตรงประเทศเศรษฐกิจวัตถุประสงค์ ต่อการกระทำของธนาคารกลางของค.ศ. 1913 ธนาคารกลาง (สหรัฐอเมริกาธนาคารกลาง) ได้รับการกำหนดนโยบายการเงินของสหรัฐอเมริกา การทำเช่นนี้ ธนาคารกลางใช้เครื่องมือที่สาม: การดำเนินการเปิดตลาด อัตราส่วนลด และความต้องการสำรอง ภายในธนาคารกลาง กลางตลาดเปิดกรรมการ (คาดเฟด) รับผิดชอบในการดำเนินการดำเนินการเปิดตลาด ในขณะที่คณะของผู้ว่าราชการมีส่วนลดและความต้องการสำรองอัตรากองทุนของรัฐบาลกลาง เครื่องมือ 3 ที่เรากล่าวถึงข้างต้นถูกใช้ร่วมกันในการกำหนดอุปสงค์และอุปทานของดุลเงินที่ฝากสถาบัน เช่นธนาคารพาณิชย์ ธนาคารกลางธนาคารที่ ยอดเงินดอลลาร์ไว้กับธนาคารกลางจะเปลี่ยนอัตรากองทุนของรัฐบาลกลาง นี้คืออัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารและสถาบันอื่น ๆ ฝากยืมเงินฝากของ ธนาคารกลางกับสถาบันอื่น ๆ ฝาก ธนาคารมักจะขอยืมเงินจากแต่ละอื่น ๆ เพื่อครอบคลุมอุปสงค์ของลูกค้าของพวกเขาจากวันหนึ่งไป ดังนั้น อัตรากองทุนของรัฐบาลกลางจะเป็นอัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารหนึ่งค่าธรรมเนียมอื่นในการกู้ยืมเงินค้างคืน เงินกู้ยืมออกได้รับฝากไว้ในธนาคารกลางใช้นโยบายการเงินของประเทศ อัตรากองทุนของรัฐบาลกลางเป็นสิ่งสร้างอื่น ๆ ทั้งระยะสั้น และระยะยาวอัตราดอกเบี้ยและอัตราแลกเปลี่ยนสกุลเงินต่างประเทศ มันยังมีผลต่อปรากฏการณ์อื่น ๆ ทางเศรษฐกิจ เช่นเงินเฟ้อ เพื่อพิจารณาการปรับปรุงใด ๆ ที่อาจทำให้นโยบายการเงินและอัตรากองทุนของรัฐบาลกลาง คาดเฟดจะตรงกับเวลาแปดปีเพื่อทบทวนสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของประเทศสัมพันธ์กับเป้าหมายทางเศรษฐกิจและสถานการณ์ทางการเงินทั่วโลก (การศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเงินเฟ้อและพันธบัตรอ่านเข้าใจอัตราดอกเบี้ย อัตราเงินเฟ้อและการตลาดตราสารหนี้)การดำเนินการเปิดตลาด การดำเนินการเปิดตลาดจะเป็นการซื้อ และขายทรัพย์ออกโดยรัฐบาล (เช่นสหรัฐฯ T-ตั๋ว) โดยธนาคารกลาง วิธีการหลักที่นโยบายการเงินที่เป็นสูตรได้ วัตถุประสงค์ระยะสั้นของการดำเนินงานเหล่านี้จะได้รับยอดเงินที่ต้องสำรองที่จัดขึ้น โดยธนาคารกลาง หรือปรับเปลี่ยนราคาของเงินผ่านอัตรากองทุนของรัฐบาลกลาง เมื่อเฟดตัดสินใจที่จะซื้อ T-ตั๋วจากตลาด เป้าหมายคือการ เพิ่มสภาพคล่องในตลาด หรืออุปทานของเงิน ซึ่งลดต้นทุนของเงินกู้ยืม หรืออัตราดอกเบี้ย บนมืออื่น ๆ ตัดสินใจขายตั๋ว T ตลาดเป็นสัญญาณว่า จะขึ้นอัตราดอกเบี้ย ทั้งนี้เนื่องจากการดำเนินการจะนำเงินออกจากตลาด (สภาพคล่องมากเกินไปอาจส่งผลให้อัตราเงินเฟ้อ), เพิ่มความต้องการใช้เงินและต้นทุนของเงินกู้ยืมดังนั้น อัตราส่วนลด อัตราส่วนลดเป็นอัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารและสถาบันอื่น ๆ ฝากเรียกเก็บกู้ยืมจากธนาคารกลาง ได้ ภายใต้โปรแกรมของรัฐบาลกลาง สถาบันศูนย์มีคุณสมบัติสามารถได้รับเครดิตภายใต้สิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ 3: เครดิตหลัก รองเครดิต และเครดิตตามฤดูกาลได้ แต่ละรูปแบบของสินเชื่ออัตราดอกเบี้ยของตนเอง แต่อัตราหลักโดยทั่วไปเรียกว่าอัตราส่วนลด อัตราหลักใช้สำหรับเงินกู้ระยะสั้น ซึ่งถูกขยายค้างคืนธนาคารและฝากสิ่งอำนวยความสะดวกมีชื่อเสียงทางการเงินโดยทั่วไป อัตรานี้จะอยู่เหนือระดับราคาตลาดระยะสั้น อัตราสินเชื่อรองเล็กน้อยสูงกว่าอัตราหลัก และเพิ่มเติมสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีปัญหาสภาพคล่องหรือวิกฤตทางการเงินอย่างรุนแรง สุดท้าย เครดิตตามฤดูกาลอยู่ในสถาบันที่ต้องการการสนับสนุนเพิ่มเติมตามฤดูกาล เช่นของกสิกร เครดิตตามฤดูกาลราคาถูกสร้างขึ้นจากค่าเฉลี่ยของเลือกราคาตลาด ต้องการจองห้องพัก ความต้องการจองเป็นจำนวนเงินที่จะเก็บไว้ในธนาคารกลางสถาบันฝาก vaults คงเป็นหนี้สินกับลูกค้าเงินฝาก คณะของผู้ว่าราชการกำหนดอัตราส่วนของเงินสำรองที่ต้องจัดการกับหนี้สินที่ตกอยู่ภายใต้ข้อบังคับธนาคาร ดังนั้น เงินดอลลาร์จริงของในตู้ขึ้นอยู่กับจำนวนหนี้สินของสถาบันศูนย์รับฝาก หนี้สินที่ต้องมีทุนสำรองต่อไปรวมถึงธุรกรรมสุทธิบัญชี ไม่เป็นส่วนตัวเวลาเงินฝาก และ หนี้สินสกุลเงินยูโร อย่างไรก็ตาม ณ 1990 ธ.ค. สองหลังมีความต้องการอัตราส่วนสำรองของศูนย์ (ความหมายสำรองไม่มีการจัดตั้งขึ้นสำหรับชนิดของบัญชีเหล่านี้)รายการด้านล่างโดยมีอิทธิพลต่ออุปทาน ความต้องการ และต้นทุนของเงิน นโยบายการเงินของธนาคารกลางมีผลต่อสถานะของกิจการทางเศรษฐกิจของประเทศ โดยใช้วิธีสาม -การดำเนินการเปิดตลาด อัตราส่วนลด หรือต้องสำรอง - ธนาคารกลางจะรับผิดชอบโดยตรงสำหรับอัตราค่าดอกเบี้ยและอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ทางเศรษฐกิจที่มีผลต่อทางการเงินเกือบทุกด้านของชีวิตประจำวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายการเงิน
นโยบายการเงินเป็นวิธีการที่ธนาคารกลาง (หรือเรียกว่า "ธนาคารของธนาคาร" หรือ "ธนาคารสุดท้าย") ที่มีอิทธิพลต่อความต้องการอุปทานและดังนั้นราคาของเงินและเครดิตในการสั่งซื้อโดยตรง ประเทศวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจ หลังจากที่พระราชบัญญัติกลางของปี 1913 ธนาคารกลางสหรัฐ (ธนาคารกลางสหรัฐ) ได้รับอำนาจในการกำหนดนโยบายการเงินของสหรัฐ การทำเช่นนี้ธนาคารกลางสหรัฐใช้สามเครื่องมือ:. ดำเนินการในตลาดเปิดอัตราคิดลดและความต้องการสำรอง
ภายในธนาคารกลางสหรัฐคณะกรรมการตลาดกลางเปิด (FOMC) เป็นผู้รับผิดชอบในการดำเนินงานสำหรับการดำเนินการเปิดตลาดในขณะที่คณะกรรมการดูแล อัตราคิดลดและความต้องการสำรอง.
กองทุนของรัฐบาลกลางอัตราการ
สามเครื่องมือที่เรากล่าวถูกนำมาใช้ร่วมกันเพื่อกำหนดอุปสงค์และอุปทานของเงินยอดที่สถาบันรับฝากเงินเช่นธนาคารพาณิชย์ถือได้ที่ธนาคารกลางสหรัฐ จำนวนเงินที่วางไว้กับธนาคารกลางสหรัฐในการเปิดการเปลี่ยนแปลงอัตราเงินกองทุนของรัฐบาลกลาง นี่คืออัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารและสถาบันรับฝากเงินอื่น ๆ ที่ให้ยืมเงินฝากธนาคารกลางของพวกเขาให้กับสถาบันรับฝากเงินอื่น ๆ ธนาคารมักจะกู้เงินจากแต่ละอื่น ๆ เพื่อให้ครอบคลุมความต้องการของลูกค้าของพวกเขาจากวันหนึ่งไปยังอีก ดังนั้นเงินทุนของรัฐบาลกลางเป็นหลักอัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารหนึ่งค่าใช้จ่ายอื่นกู้ยืมเงินในชั่วข้ามคืน เงินยืมออกได้รับการฝากเข้าธนาคารกลางสหรัฐขึ้นอยู่กับการดำเนินนโยบายการเงินของประเทศ.
อัตราเงินกองทุนของรัฐบาลกลางคือสิ่งที่กำหนดในระยะสั้นและระยะยาวอัตราดอกเบี้ยและอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศอื่น ๆ นอกจากนี้ยังมีผลต่อปรากฏการณ์ทางเศรษฐกิจอื่น ๆ เช่นอัตราเงินเฟ้อ การตรวจสอบการปรับเปลี่ยนใด ๆ ที่อาจจะทำให้การดำเนินนโยบายการเงินและอัตราเงินกองทุนของรัฐบาลกลาง FOMC ตรงตามเวลาแปดปีเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของประเทศที่มีความสัมพันธ์กับเป้าหมายทางเศรษฐกิจและสถานการณ์ทางการเงินทั่วโลก (หากต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างอัตราเงินเฟ้อและพันธบัตรอัตราดอกเบี้ยอ่านเข้าใจ, และอัตราเงินเฟ้อ. ตลาดตราสารหนี้)
เปิดการตลาด บริษัท
เปิดดำเนินการในตลาดเป็นหลักการซื้อและขายหลักทรัพย์ที่ออกโดยรัฐบาล (เช่นสหรัฐ T-ค่าใช้จ่าย) โดยรัฐบาลกลาง สำรอง มันเป็นวิธีการหลักโดยที่การดำเนินนโยบายการเงินเป็นสูตร วัตถุประสงค์ในระยะสั้นของการดำเนินงานเหล่านี้เป็นสิ่งที่จะได้รับจำนวนเงินที่ต้องการของเงินสำรองที่จัดขึ้นโดยธนาคารกลางและ / หรือที่จะปรับเปลี่ยนราคาของเงินผ่านอัตราเงินกองทุนของรัฐบาลกลาง.
เมื่อธนาคารกลางสหรัฐตัดสินใจที่จะซื้อ T-ค่าจากตลาด จุดมุ่งหมายของมันคือการเพิ่มสภาพคล่องในตลาดหรือแหล่งจ่ายเงินซึ่งจะเป็นการลดค่าใช้จ่ายของการกู้ยืมเงินหรืออัตราดอกเบี้ย.
ในทางกลับกันการตัดสินใจที่จะขาย T-ค่าการตลาดเป็นสัญญาณว่าอัตราดอกเบี้ย จะเพิ่มขึ้น เพราะนี่คือการกระทำที่จะใช้เงินออกจากตลาด (สภาพคล่องมากเกินไปจะส่งผลให้อัตราเงินเฟ้อ) ดังนั้นการเพิ่มความต้องการใช้เงินและค่าใช้จ่ายของการกู้ยืม
ราคาส่วนลด
อัตราคิดลดเป็นหลักอัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารและสถาบันรับฝากเงินอื่น ๆ เป็นค่าใช้จ่ายในการกู้ยืมเงินจากธนาคารกลางสหรัฐฯ ภายใต้โครงการของรัฐบาลกลางสถาบันรับฝากเงินที่มีคุณสมบัติสามารถได้รับเครดิตภายใต้สามสิ่งอำนวยความสะดวกที่แตกต่างกัน: เครดิตหลักเครดิตมัธยมศึกษาและเครดิตตามฤดูกาล รูปแบบของบัตรเครดิตแต่ละคนมีอัตราดอกเบี้ยของตัวเอง แต่อัตราการหลักจะเรียกโดยทั่วไปจะเป็นอัตราส่วนลด.
อัตราการหลักที่ใช้สำหรับเงินกู้ยืมระยะสั้นซึ่งมีการขยายพื้นค้างคืนสิ่งอำนวยความสะดวกและการธนาคารรับฝากเงินที่มีชื่อเสียงทางการเงินที่แข็งแกร่ง อัตรานี้มักจะใส่สูงกว่าระดับในระยะสั้นตลาดอัตรา อัตราสินเชื่อที่สองคือสูงกว่าอัตราการประถมศึกษาและจะขยายไปยังสถานที่ที่มีปัญหาสภาพคล่องหรือวิกฤตการณ์ทางการเงินอย่างรุนแรง สุดท้ายเครดิตตามฤดูกาลสำหรับสถาบันการศึกษาที่ต้องการการสนับสนุนเป็นพิเศษในชีวิตประจำตามฤดูกาลเช่นธนาคารของเกษตรกร อัตราเครดิตฤดูกาลที่จัดตั้งขึ้นจากค่าเฉลี่ยของอัตราดอกเบี้ยในตลาดได้รับการแต่งตั้ง.
สำรองความต้องการ
สำรองเป็นจำนวนเงินที่สถาบันรับฝากเงินมีหน้าที่ต้องเก็บไว้ในห้องใต้ดินของธนาคารกลางสหรัฐในการสั่งซื้อเพื่อให้ครอบคลุมหนี้สินกับเงินฝากของลูกค้า คณะกรรมการตัดสินใจอัตราส่วนของเงินสำรองที่ต้องจัดขึ้นกับหนี้สินที่อยู่ภายใต้กฎระเบียบสำรอง ดังนั้นจำนวนเงินที่เกิดขึ้นจริงของเงินสำรองที่จัดขึ้นในหลุมฝังศพขึ้นอยู่กับปริมาณของหนี้สินของสถาบันรับฝากเงิน.
หนี้สินที่จะต้องมีเงินสำรองกับพวกเขารวมถึงการทำธุรกรรมบัญชีสุทธิเงินฝากระยะเวลาไม่ใช่ข้อมูลส่วนบุคคลและหนี้สินยูโรสกุลเงิน; แต่เป็นของธันวาคม 1990 ที่สองหลังมีอัตราส่วนสำรองความต้องการของศูนย์ (หมายถึงไม่มีเงินสำรองจะต้องมีการจัดขึ้นสำหรับประเภทนี้ของบัญชี).
บรรทัดด้านล่าง
ตามที่มีอิทธิพลต่ออุปสงค์อุปทานและค่าใช้จ่ายเงินของธนาคารกลาง ส่งผลกระทบต่อการดำเนินนโยบายการเงินของรัฐของประเทศเศรษฐกิจ โดยใช้ใด ๆ ของสามวิธีการ - ดำเนินการในตลาดเปิดอัตราคิดลดหรือต้องการสำรอง - ธนาคารกลางสหรัฐจะกลายเป็นผู้รับผิดชอบโดยตรงในอัตราดอกเบี้ยที่เกิดขึ้นและสถานการณ์ทางเศรษฐกิจอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องที่มีผลต่อเกือบทุกด้านการเงินของชีวิตประจำวันของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายการเงินนโยบายการเงินคือ
หมายถึงการที่ธนาคารกลาง ( หรือที่เรียกว่า " ธนาคารของธนาคาร " หรือ " ธนาคารแห่งสุดท้าย " ) มีอิทธิพลต่ออุปสงค์ อุปทาน และ ดังนั้นราคาของเงินและเครดิต เพื่อให้ตรงวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจของชาติ ตาม Federal Reserve พระราชบัญญัติ 1913 , เฟด ( ธนาคารกลางสหรัฐฯ ) ได้รับอำนาจในการกำหนดนโยบายการเงินของสหรัฐอเมริกาการทำเช่นนี้ , Federal Reserve ใช้สามเครื่องมือในการเปิดตลาด อัตราคิดลดและความต้องการสำรอง
ใน Federal Reserve , คณะกรรมการกลางตลาดเปิด ( FOMC ) เป็นผู้รับผิดชอบในการใช้การเปิดตลาด ขณะที่คณะกรรมการดูแลอัตราดอกเบี้ยและความต้องการสำรอง กองทุนของรัฐบาลกลาง

อัตราสามเครื่องมือที่เรากล่าวถึงข้างต้นจะใช้ร่วมกันเพื่อกำหนดอุปสงค์และอุปทานของเงินคงเหลือที่รับฝากของสถาบัน เช่น ธนาคารพาณิชย์ ไว้ที่ธนาคารสำรองของรัฐบาลกลาง จํานวนเงินที่วางไว้กับ Federal Reserve เปิดในการเปลี่ยนแปลงอัตราเงินของรัฐบาลกลางนี้คืออัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารและสถาบันรับฝากเงินอื่นยืมเงินฝากธนาคารของสถาบันรับฝากเงินอื่น ๆของ ธนาคารมักจะขอยืมเงินจากแต่ละอื่น ๆเพื่อให้ครอบคลุมความต้องการของลูกค้าจากวันหนึ่งไปยัง . ดังนั้น อัตราเงินของรัฐบาลกลางเป็นหลัก อัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารหนึ่งค่าใช้จ่ายอื่นสำหรับการกู้ยืมเงิน ในชั่วข้ามคืนเงินที่ยืมไป ได้ฝากให้เฟดใช้นโยบายการเงินของประเทศ
กองทุนของรัฐบาลกลางอื่น ๆเป็นสิ่งที่กำหนดอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นและระยะยาว อัตราดอกเบี้ย และอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ มันมีผลกับปรากฏการณ์เศรษฐกิจอื่นๆ เช่น อัตราเงินเฟ้อ เพื่อตรวจสอบการปรับเปลี่ยนใด ๆที่อาจจะทำให้นโยบายการเงิน และอัตราเงินกองทุนของรัฐบาลกลางFOMC ประชุมปีละ 8 ครั้ง เพื่อทบทวนสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของประเทศในความสัมพันธ์กับเป้าหมายทางเศรษฐกิจและสถานการณ์ทางการเงินของโลก ( เรียนรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างอัตราเงินเฟ้อและพันธบัตรอ่านความเข้าใจ อัตราดอกเบี้ย อัตราเงินเฟ้อ และตลาด พันธบัตร ) ดำเนินการเปิดตลาด

การดำเนินการเปิดตลาดเป็นหลัก การซื้อและขายหลักทรัพย์ของรัฐบาลออก ( เช่น ตั๋วเงิน - T . ) โดยธนาคารกลาง เป็นหลักวิธีการที่นโยบายควบคุม เป้าหมายระยะสั้นของการดำเนินงานเหล่านี้จะได้รับเป็นจำนวนเงินที่ต้องการของสำรองที่จัดขึ้นโดยธนาคารกลาง และ / หรือการเปลี่ยนแปลงราคาของเงินผ่านอัตราเงินของรัฐบาลกลาง
เมื่อเฟดตัดสินใจซื้อตั๋วเงิน - T จากตลาด เป้าหมายของมันคือการเพิ่มสภาพคล่องในตลาด หรืออุปทานของเงิน ซึ่งจะลดต้นทุนของการกู้ยืมเงิน หรืออัตราดอกเบี้ย
บนมืออื่น ๆ , การตัดสินใจที่จะขายตั๋วเงิน - T กับตลาดเป็นสัญญาณว่า อัตราดอกเบี้ยจะเพิ่มขึ้นนี้เป็นเพราะการเอาเงินออกจากตลาด ( สภาพคล่องมากเกินไปอาจส่งผลให้อัตราเงินเฟ้อ ) ดังนั้นการเพิ่มอุปสงค์ของเงินและต้นทุนของการกู้ยืมเงิน

รับส่วนลดอัตราดอกเบี้ยเป็นหลัก อัตราดอกเบี้ยที่ธนาคารและสถาบันรับฝากเงินอื่น ๆคิดค่ายืมจากธนาคารกลาง ภายใต้โปรแกรมของรัฐบาลกลางสถาบันรับฝากเงินที่มีคุณสมบัติสามารถรับเครดิตภายใต้สามเครื่องที่แตกต่างกัน : เครดิตสินเชื่อสินเชื่อหลัก รอง และฤดูกาล แต่ละรูปแบบของสินเชื่อที่มีอัตราดอกเบี้ยของตัวเอง แต่อัตราหลักคือเรียกโดยทั่วไปว่าอัตราคิดลด
อัตราหลักคือใช้สำหรับเงินกู้ระยะสั้นซึ่งโดยทั่วไปการค้างคืนเพื่อการธนาคารและรับฝากเครื่องด้วยของแข็ง การเงิน ชื่อเสียง อัตรานี้มักจะวางเหนือระดับอัตราตลาดระยะสั้น อัตราเครดิตรองสูงกว่าอัตราการขยายเครื่องที่มีปัญหาสภาพคล่อง หรือวิกฤตทางการเงินอย่างรุนแรง ในที่สุดเครดิตตามฤดูกาลเป็นสถาบันที่ต้องสนับสนุนเพิ่มเติมบนพื้นฐานตามฤดูกาล เช่น ธนาคารเกษตร เครดิตตามฤดูกาลราคาขึ้นจากเฉลี่ยเลือกอัตราตลาด ความต้องการสำรอง

ความต้องการจองเป็นจํานวนเงินที่สถาบันรับฝากเงินมีหน้าที่รักษาใน Federal Reserve ใต้ดิน เพื่อให้ครอบคลุมหนี้สินต่อเงินฝากของลูกค้าคณะกรรมการตัดสิน อัตราส่วนสำรองที่ต้องนำไปใช้หนี้สินที่ตกอยู่ภายใต้ระเบียบจอง ดังนั้น , จริง เงินสำรองไว้ในตู้เซฟขึ้นอยู่กับปริมาณของสถาบันรับฝากเงินของหนี้สิน .
หนี้สินที่ต้องสำรองกับพวกเขารวมธุรกรรมเงินฝากบัญชีสุทธิ ไม่มีเวลาส่วนตัวและหนี้สินยูโร ;อย่างไรก็ตาม เมื่อธันวาคม 1990 สองหลังมีความต้องการอัตราส่วนการจองของศูนย์ ( หมายถึงไม่มีสำรองต้องจัดขึ้นสำหรับบัญชีประเภทนี้ )

สายล่าง โดยมีผลต่ออุปทานอุปสงค์และต้นทุนของเงิน นโยบายการเงินของธนาคารกลางมีผลต่อสถานะของกิจการทางเศรษฐกิจของประเทศ โดยการใช้ใด ๆของวิธีการสามวิธีที่การเปิดตลาดอัตราคิดลดหรือความต้องการ - สำรอง Federal Reserve จะรับผิดชอบโดยตรงสำหรับอัตราดอกเบี้ยและสถานการณ์ทางเศรษฐกิจอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการเงินส่งผลกระทบต่อเกือบทุกด้านของชีวิตประจำวันของเรา