Distinctive features are grouped in

Distinctive features are grouped into categories according to the natural classes of segments they describe: major class features, laryngeal features, manner features, and place features. These feature categories in turn are further specified on the basis of the phonetic properties of the segments in question. Since the inception of the phonological analysis of distinctive features in the 1950s, features traditionally have been specified by assigning them binary values to signify that the segment being described by the feature either possesses that phonetic property or it does not. Therefore, a positive value, [+], denotes the presence of a feature, while a negative value, [−], indicates its absence. However, in recent developments to the theory of distinctive features, phonologists have proposed the existence of single-valued features. These features, called univalent or privative features, can only describe the classes of segments that are said to possess those features, and not the classes that are without them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณสมบัติที่โดดเด่นจะถูกจัดกลุ่มเป็นหมวดหมู่ตามที่เรียนตามธรรมชาติของกลุ่มพวกเขาอธิบาย: คุณสมบัติชั้นเรียนที่สำคัญคุณสมบัติกล่องคุณสมบัติลักษณะและคุณสมบัติที่ ประเภทเหล่านี้มีคุณสมบัติในทางกลับกันจะถูกกำหนดขึ้นบนพื้นฐานของคุณสมบัติออกเสียงของกลุ่มในคำถาม ตั้งแต่เริ่มแรกของการวิเคราะห์เสียงของคุณสมบัติที่โดดเด่นในปี 1950,คุณลักษณะแบบดั้งเดิมมีการระบุโดยกำหนดให้ค่าไบนารีเพื่อบ่งชี้ว่าส่วนที่ถูกอธิบายโดยคุณลักษณะอย่างใดอย่างหนึ่งได้ครอบครองทรัพย์สินที่ออกเสียงหรือไม่ จึงเป็นค่าบวก, [], หมายถึงการปรากฏตัวของคุณลักษณะในขณะที่ค่าลบ [-] แสดงให้เห็นตัวตนของตน แต่ในความคืบหน้าล่​​าสุดเกี่ยวกับทฤษฎีของคุณสมบัติที่โดดเด่น,phonologists ได้เสนอการดำรงอยู่ของคุณสมบัติ valued แบบครั้งเดียว คุณลักษณะเหล่านี้เรียกว่าคุณสมบัติที่มีความหมายเดียวหรือ privati​​ve เท่านั้นที่สามารถอธิบายการเรียนของกลุ่มที่มีการกล่าวกันว่ามีคุณสมบัติเหล่านั้นและไม่ได้เรียนที่ไม่มีพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จัดกลุ่มเป็นประเภทตามชั้นเรียนธรรมชาติของเซ็กเมนต์ที่จะอธิบายคุณสมบัติที่โดดเด่น: หลักชั้นคุณสมบัติ คุณลักษณะ laryngeal คุณลักษณะลักษณะ และทำคุณสมบัติ ประเภทคุณลักษณะเหล่านี้จะมีเพิ่มเติมระบุโดยใช้คุณสมบัติเสียงของเซ็กเมนต์ในคำถาม นับตั้งแต่ที่มาของการวิเคราะห์คำโครงสร้างประโยคของคุณสมบัติที่โดดเด่นในช่วงทศวรรษ 1950 ลักษณะการทำงานซึ่งระบุ โดยกำหนดค่าไบนารีที่เซ็กเมนต์ถูกอธิบาย โดยคุณลักษณะอย่างใดอย่างหนึ่งครบถ้วนคุณสมบัติเสียง หรือมันไม่มีความหมาย ดังนั้น เป็นค่าบวก, [], แสดงสถานะของคุณลักษณะ ในขณะที่เป็นค่าลบ, [−], ระบุการขาดงาน อย่างไรก็ตาม ในการพัฒนาล่าสุดให้ทฤษฎีของคุณสมบัติที่โดดเด่น phonologists ได้เสนอการมีอยู่ของค่าเดี่ยว คุณลักษณะเหล่านี้ เรียกว่าคุณลักษณะ univalent หรือ privative สามารถอธิบายเฉพาะชั้นของเซ็กเมนต์ที่กล่าวว่า การมีคุณลักษณะเหล่านั้น และไม่เรียนที่จะไม่ให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดดเด่นไปด้วยที่มีลักษณะพิเศษแบ่งออกเป็นหมวดหมู่ตามชั้นเรียนตามธรรมชาติของกลุ่มที่อธิบายถึงหลักความโดดเด่นระดับ First Class โดดเด่นไปด้วยลำดับสิ่งโดดเด่นไปด้วยลักษณะและโดดเด่นไปด้วย เหล่านี้โดดเด่นไปด้วย ประเภท ในการเปิดรับเพิ่มเติมที่ระบุบนพื้นฐานของที่พักแทนเสียงของกลุ่มในคำถาม นับตั้งแต่เริ่มโครงการของ phonological การวิเคราะห์ในลักษณะที่โดดเด่นในทศวรรษที่ 1950 sโดดเด่นไปด้วยในแบบดั้งเดิมได้รับการระบุไว้โดยการกำหนดให้ค่าไบนารีเพื่อแสดงให้เห็นว่าตลาดที่กำลังตามที่อธิบายไว้ในคุณสมบัติที่ครอบคลุมทั้งที่พักที่ออกเสียงนั้นหรือไม่ ดังนั้นจึงมอบความคุ้มค่าในเชิงบวกที่[]แสดงถึงการมีอยู่ของคุณลักษณะที่มีในขณะที่ทางลบค่า[ - ]ที่แสดงถึงการมีอยู่ของตน. แต่ถึงอย่างไรก็ตามในการพัฒนาเมื่อไม่นานมานี้กับทฤษฎีที่ในลักษณะที่โดดเด่นphonologists เสนอการดำรงอยู่ของคุณลักษณะ Single - ผู้มีอุปการะคุณ คุณลักษณะนี้เรียกว่าคุณสมบัติ univalent หรือแบบส่วนตัวสามารถอธิบายถึงชั้นเรียนของกลุ่มที่กล่าวกันว่าจะมีคุณลักษณะเหล่านี้และไม่ได้เรียนที่ไม่มีเขาเท่านั้น