2. Limitations in describing motion

2. Limitations in describing motion may keep students from learning about the effects of forces.
Students of all ages tend to think in terms of motion or no motion. So the first task may be to
help students divide the category of motion into steady motion, speeding up, and slowing down.
For example, falling objects should be described as falling faster and faster rather than just
falling down. As indicated earlier, the basic idea expressed in Newton’s second law of motion is
not difficult to grasp, but vocabulary may get in the way if students have to struggle over the
meaning of force and acceleration. Both terms have many meanings in common language that
confound their specialized use in science. Like inertia, the action-equals-reaction principle is
counterintuitive. To say that a book presses down on the table is sensible enough, but then to say
that the table pushes back up with exactly the same force (which disappears the instant you pick
up the book) seems false on the face of it. (Benchmarks, all grade levels, 87)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. ข้อจำกัดในการอธิบายการเคลื่อนไหวอาจให้นักเรียนเรียนรู้เกี่ยวกับผลกระทบของกอง
นักเรียนทุกเพศทุกวัยมักจะ คิดว่า เคลื่อนไหวหรือเคลื่อนไหวไม่ได้ ดังนั้นงานแรกอาจให้
ช่วยนักเรียนที่แบ่งประเภทของการเคลื่อนไหวมั่นคงเคลื่อนไหว เพิ่มขึ้น และชะลอตัวลง
ตัวอย่าง วัตถุล้มควรจะอธิบายเป็นตกเร็วขึ้น และเร็วขึ้นมากกว่าเพียง
ล้มลง ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ เป็นความคิดพื้นฐานที่ระบุในกฎหมายที่สองของนิวตันเคลื่อนไหว
ไม่ยากที่จะเข้าใจ แต่คำศัพท์อาจได้รับในลักษณะถ้านักเรียนต้องต่อสู้ผ่านการ
ความหมายของแรงและความเร่งได้ เงื่อนไขทั้งสองมีความหมายในภาษาทั่วไปที่
confound ใช้เฉพาะในวิทยาศาสตร์ เช่นแรงเฉื่อย หลักการดำเนินการเท่ากับปฏิกิริยาคือ
counterintuitive บอกว่า หนังสือกดลงบนตารางจะเหมาะสมเพียงพอ แล้วแต่ว่า
ที่ตารางผลักดันกลับไปขึ้นกับว่ากองทัพเดียวกัน (ซึ่งหายไปทันทีที่คุณรับ
ค่าหนังสือ) ดูเหมือนว่าไม่มีส่วนผสมของมัน (เกณฑ์มาตรฐาน ทุกเกรดระดับ 87)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . ข้อจำกัดในการอธิบายการเคลื่อนไหวอาจให้นักเรียนเรียนรู้เกี่ยวกับผลของการบังคับ
นักเรียนทุกเพศทุกวัยมักจะคิดในแง่ของการเคลื่อนไหวหรือการเคลื่อนไหว ดังนั้นงานแรกอาจจะ

ช่วยแบ่งประเภทของนักศึกษาในการเคลื่อนไหวคงที่เคลื่อนไหว , การเร่งและชะลอตัวลง .
ตัวอย่างเช่นวัตถุตกควรอธิบาย ล้มได้เร็วขึ้นและเร็วขึ้น มากกว่าแค่
ล้มลงตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ ความคิดพื้นฐานและกฎการเคลื่อนที่ของนิวตันที่สองคือ
ไม่ยากที่จะเข้าใจ แต่ศัพท์ที่อาจได้รับในทาง ถ้านักเรียนต้องต่อสู้มากกว่า
ความหมายของแรง และความเร่ง ทั้งในแง่ความหมายมากมายในภาษาโดยทั่วไปที่ใช้เฉพาะ
อัปยศในวิทยาศาสตร์ ชอบโมเมนต์ความเฉื่อย , การกระทำเท่ากับหลักการปฏิกิริยา
ขัดกับความรู้สึกกล่าวว่า หนังสือที่กดลงบนโต๊ะที่เหมาะสมเพียงพอ แต่แล้วพูด
ที่โต๊ะดันกลับขึ้นกับว่าแรงเหมือนกัน ( ซึ่งหายไปทันที เธอหยิบหนังสือขึ้นมาดูเท็จ
) บนใบหน้า ( มาตรฐาน , ระดับ , 87 )