Carl Sandburg uses imagery and the

Carl Sandburg uses imagery and the motif of nature to demonstrate his worldly views. In The poem Languages, Sandburg uses imagery and the motif of nature in a mellow tone to convey his view that the world's nations are changing and combining, and different cultures are being lost along the way. "It is a river, this language, Once in a thousand years Breaking a new course Changing its way to the ocean". Sandburg speaks of language as a metaphorical river, in which changes course, and heads to the ocean where all the rivers meet. He feels that the "rivers" in the world are combining, and each individual river is loosing it's originality. Sandburg also suggests that each river never stays in one place, and once it is gone, it leaves nothing to remember it by. "There are no handles upon a language Whereby men take hold of it And mark it with signs for its remembrance". As water is constantly moving and never stays in one place, there is nothing left to remember it by. Sandburg feels that culture and languages are slipping away and they are not written, therefore, they are not remembered. "Between your lips and teeth speaking now and today, shall be faded hieroglyphics...". He uses imagery of faded hieroglyphics to illuminate the fact that years from now, the very language that we use today will be so transformed that it will merely appear to be faded heiroglyphics on a wall. He uses a shrinking solemn tone throughout the poem to show that it is out of human power to preserve cultures. Sandburg's poem Languages is filled with imagery and the motif of nature by metaphorically speaking of rivers to represent languages as lost cultures, constantly mixing and changing and being lo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Carl แซนด์เบิร์กใช้ภาพและแปลนของธรรมชาติให้เห็นถึงมุมมองของเขาทาง ในบทกวีภาษา แซนด์เบิร์กใช้ภาพและแปลนของธรรมชาติในโทนเมลโลว์เพื่อถ่ายทอดมุมมองของเขาที่ประเทศในโลกจะเปลี่ยนรวม และวัฒนธรรมที่แตกต่างจะเลือนหายไปพร้อมๆ กัน "ได้แม่น้ำ ภาษานี้ ครั้งเดียวในปีพันแบ่งเป็นหลักสูตรใหม่ที่เปลี่ยนไปของมหาสมุทร" แซนด์เบิร์กพูดภาษาเป็นพจน์แม่น้ำ ในหลักสูตรที่เปลี่ยนแปลง และหัวหน้ากับทะเลซึ่งการตอบสนองของอาคารทั้งหมด เขารู้สึกว่า "แม่" ในโลกจะรวม และแม่น้ำแต่ละแต่ละจะปรึกษาเรื่องความคิดริเริ่ม แซนด์เบิร์กแนะนำว่า แม่น้ำแต่ละไม่เคยอยู่ในเดียว และเมื่อมีการหายไป ออกจากอะไรจำโดย "ได้ไม่จับตามภาษาโดยผู้ชายหยิบของ และเครื่องสัญญาณความรำลึก" เป็นน้ำตลอดเวลามีการเคลื่อนย้าย และไม่อยู่ในเดียว มีสิ่งใดเหลือจำโดย แซนด์เบิร์กรู้สึกว่า วัฒนธรรมและภาษาลื่นไถลออกไป และจะไม่เขียน ดังนั้น พวกเขาจะไม่จดจำ "ระหว่างริมฝีปากและฟันเดี๋ยวนี้ และวันนี้ จะได้ซีด hieroglyphics..." เขาใช้ภาพ hieroglyphics ซีดให้แสงสว่างจริงที่ปีนี้ ภาษามากที่เราใช้วันนี้จึงแตกต่างว่า มันเพียงจะปรากฏที่จะ heiroglyphics จางลงบนกำแพง เขาใช้เสียงบุดหดตัวทั่วกลอนเพื่อแสดงว่า เป็นไฟมนุษย์เพื่อรักษาวัฒนธรรม แซนด์เบิร์กของบทกวีภาษาเต็มไป ด้วยภาพและแปลนของธรรมชาติ โดยการพูด metaphorically แม่น้ำถึงภาษา วัฒนธรรมสูญหาย การผสมอย่างต่อเนื่อง และการเปลี่ยนแปลง และการหล่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Carl Sandburg ใช้ภาพและลักษณะเด่นของธรรมชาติที่จะแสดงให้เห็นถึงมุมมองทางโลกของเขา ในบทกวีภาษา, Sandburg ใช้ภาพและบรรทัดฐานของธรรมชาติในโทนกลมกล่อมในการถ่ายทอดมุมมองของเขาที่ประเทศของโลกที่มีการเปลี่ยนแปลงและการรวมและวัฒนธรรมที่แตกต่างกันที่มีการสูญเสียไปพร้อมกัน "มันเป็นแม่น้ำภาษานี้เมื่ออยู่ในพันปีทำลายหลักสูตรใหม่การเปลี่ยนทางไปยังมหาสมุทร" Sandburg พูดของภาษาเป็นแม่น้ำเชิงเปรียบเทียบในซึ่งการเปลี่ยนแปลงหลักสูตรและหัวลงไปในมหาสมุทรที่แม่น้ำทั้งหมดตอบสนอง เขารู้สึกว่า "แม่น้ำ" ในโลกที่มีการรวมและแต่ละแม่น้ำบุคคลที่สูญเสียความคิดริเริ่มของมัน แซนด์เบิร์กยังแสดงให้เห็นว่าแม่น้ำแต่ละที่ไม่เคยอยู่ในสถานที่หนึ่งและเมื่อมันหายไปมันใบไม่มีอะไรที่จะจำมันได้โดย "มีจับเมื่อไม่มีภาษาโดยที่ผู้ชายจะถือของมันและทำเครื่องหมายที่มีสัญญาณสำหรับความทรงจำที่มี" ขณะที่น้ำมีการเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลาและไม่เคยอยู่ในสถานที่หนึ่งก็คือมีอะไรเหลือที่จะจำมันได้โดย Sandburg รู้สึกว่าวัฒนธรรมและภาษาที่มีการลื่นไถลไปและพวกเขาจะไม่ได้เขียนดังนั้นพวกเขาจะไม่จำ "ระหว่างริมฝีปากและฟันของคุณพูดในขณะนี้และในวันนี้จะได้รับการจางอักษรอียิปต์โบราณ ... " เขาใช้ภาพสัญลักษณ์ของจางหายไปส่องให้เห็นความจริงที่ว่าปีต่อจากนี้ภาษามากที่เราใช้ในปัจจุบันจะถูกเปลี่ยนเพื่อที่ว่ามันจะปรากฏเพียงที่จะจางหายไป heiroglyphics บนผนัง เขาใช้น้ำเสียงขึงขังหดตัวตลอดทั้งบทกวีที่แสดงให้เห็นว่ามันเป็นสิ่งที่ออกจากอำนาจของมนุษย์ที่จะรักษาวัฒนธรรม Sandburg ของบทกวีภาษาที่เต็มไปด้วยความฝันและแรงจูงใจของธรรมชาติโดยเปรียบเทียบการพูดของแม่น้ำจะเป็นตัวแทนของภาษาเป็นวัฒนธรรมที่หายไปอย่างต่อเนื่องการผสมและการเปลี่ยนแปลงและเป็นแท้จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาร์ล Sandburg ใช้ภาพและรูปแบบของธรรมชาติที่แสดงให้เห็นถึงมุมมองของเขาทางโลก ในบทกวีภาษา แซนด์เบิร์ก ใช้ภาพและลวดลายของธรรมชาติในน้ำเสียงนุ่มนวล ถ่ายทอดมุมมองของเขาที่ประชาชาติของโลกมีการเปลี่ยนแปลง และการ วัฒนธรรมที่แตกต่างกันจะถูกสูญเสียไปพร้อมกัน " มันคือแม่น้ำ ภาษานี้เมื่อพันกว่าปี แบ่งเป็นหลักสูตรใหม่ที่เปลี่ยนไปในมหาสมุทร " แซนด์เบิร์กพูดภาษาเหมือนแม่น้ำอุปลักษณ์ซึ่งในการเปลี่ยนแปลงหลักสูตร และหัวไปที่แม่น้ำมหาสมุทรทั้งหมดเจอ เขารู้สึกว่า " แม่น้ำ " ใน โลก นี้ มี การ รวม และแต่ละบุคคลจะสูญเสียแม่น้ำมันความคิดริเริ่ม แซนด์เบิร์กก็แสดงให้เห็นว่าแต่ละแม่น้ำไม่เคยอยู่ในสถานที่หนึ่งและ เมื่อมันผ่านไปแล้ว มันจะเหลืออะไรไว้ด้วย " . ไม่มีมือจับบนภาษาโดยที่คนถือมันและทำให้มันสัญญาณของความทรงจำ " เมื่อน้ำเคลื่อนที่อยู่ตลอดเวลา และไม่เคยอยู่ในสถานที่หนึ่ง ไม่มีอะไรเหลือให้จดจำโดย แซนด์เบิร์กรู้สึกว่าวัฒนธรรมและภาษาออกไปและพวกเขาจะไม่ได้เขียนไว้ ดังนั้น พวกเขาจะไม่จดจำ" ระหว่างริมฝีปากและฟันพูด ตอนนี้ และวันนี้ จะจางหายไปบิณฑบาต . . . . . . . " เขาใช้ภาพจางหายไปบิณฑบาตชี้แจงข้อเท็จจริงว่า ปี เป็นภาษาที่เราใช้ในวันนี้จะให้เปลี่ยนมัน แต่จะปรากฏเป็นสีจาง heiroglyphics บนผนังเขาใช้ตัวโทนเคร่งขรึมตลอดบทกลอนเพื่อแสดงให้เห็นว่ามันออกของการใช้พลังงานของมนุษย์ เพื่อรักษาวัฒนธรรม แซนด์เบิร์กบทกวีภาษาเต็มไปด้วยภาพและลวดลายของธรรมชาติ โดยเปรียบเทียบการพูดของแม่น้ำเพื่อแสดงภาษาเป็นวัฒนธรรมผสมและเปลี่ยนไปอย่างต่อเนื่องและถูกโล