This note aims to highlight the pro

This note aims to highlight the problem and identify ways to ensure animal welfare concerns are addressed prior to a study being undertaken. Animal welfare legislation is designed to minimise the impact of invasive practices on animals. For example, in South Africa, this is regulated by a number of Acts - primarily the Animals Protection Act (Act No. 71 of 1962) and the Performing Animals Protection Act (Act No. 24 of 1935). A third Act, the Societies for the Prevention of Cruelty to Animals Act (Act No. 169 of 1993) governs the organization and management of animal welfare associations. For the use of animals in research, ' the South African National Standard for the Care and Use of Animals for Scientific Purpose (SANS 10386:2008), which is outlined in the Standards Act, No. 8 2008, sets the national standard for The care and use of animals for scientific purposes'. Furthermore, for certain Threatened or Protected Species (TOPS), the TOPS regulations in terms of the National Environmental Management: Biodiversity Act (Act 10 of 2004) need to be adhered to if any listed species are captured. The usual procedure when using wild animals for research is to apply for the relevant ethics clearance through the institute that hosts the research and also to get the relevant permits through the relevant governmental bodies. In South Africa, the act of chemically immobilizing and/or anaesthetizing an animal is regarded as restricted to veterinary professionals, which is legislated in the Veterinary and Paraveterinary Professions Act (Act No. 19 of 1982) and is restricted to recognized veterinarians (under the Act) that are registered with the South African Veterinary Council (SAVC). In addition, immobilization and anaesthesia are usually induced using drugs regulated as Schedule 5 or Schedule 6 substances. The acquisition and possession of such substances are regulated by the Medicines and Related Substances Control Act (Act No. 101 of 1965). This Act specifies by whom such drugs may be dispensed, acquired and possessed (e.g. by medical practitioners, dentists, and veterinarians), and also stipulates that the identified professional may only prescribe such Schedule 5 and 6 substances for the purposes for which they are qualified. Only a veterinarian may prescribe such substances for use in animals. However, rule 10(1 ) a of the SAVC professional rules for veterinarians stipulates that the veterinary professional that prescribes the administering of a restricted substance must '... satisfy himself [sic] that the administering thereof is justified with due allowance for the benefits and risks which that medicine may hold for: (a) the animal to which it is administered;...'. This statement is typically not met for the capture of wild animals unless the veterinary professional is physically present at the location of the capture. Therefore, a veterinarian may apply for a qualified person to get a discretionary authorization from the SAVC to chemically immobilize or anaesthetize animals without him or her being physically present. Such authorizations are given under. Section 23(1 )(c) of Act No. 19 of 1982, and typically infers that immobilization/anaesthetic events must be carried out under the 'direction and control of the applying veterinarian'. Neither Act No. 19 of 1982, Act No. 101 of 1965 nor the SAVC professional rules are explicit on the issue of Animal Ethics, with the exception of SAVC Rule 2(a): 'research and academic projects', for which it is stipulated that '... a copy of the application to, and the approval of, the relevant Ethics committee...' is provided. Therefore, any capture with subsequent immobilization or anaesthesia can legally be undertaken without formal Animal Ethics approval if there is no research or academic outcome. Both Act No. 101 of 1965 and Rule 10 of the SA Veterinary Council requires that a qualified veterinarian has to prescribe drugs for immobilizing and/or anaesthetizing animals, whether these drugs are administered by the veterinarian or not. Therefore, the onus of the ethical approval appears to rest on the specific veterinarian that is responsible for the use of drugs to fit radio-transmitters to animals for purposes other than research. Yet research is still being undertaken on animals that originally were radio collared for other purposes. We recognize that other countries have different legislation pertaining to animal welfare and researchers from outside South Africa should adhere to the law of the land. We are not deriding the researchers who analyse and publish the information derived from such practices because this is probably the most ethical option - utilising and broadcasting information derived from animals that have gone through the trauma of capture, sedation, handling and wearing a transmitter. Yet, the organizations that perform these operations on wildlife should adhere to animal welfare and conservation permitting legislation and part of this, surely, must (although not included in the regulations), include publishing the results. Consequently, we urge ecotourism operators that seek to fit animals with tracking collars to ensure they have an affiliation with a research organization that obtains animal ethics approvals and that the ecotourism venture supports research on the animals and ensures that the information is published in the scientific literature. This could apply to animals collared for management purposes, such as monitoring lions, which may pose a threat to people and livestock if they leave a reserve, or to animals being monitored after translocation or reintroduction. Either way, this should be considered research. There are also research institutions that lack animal ethics bodies (e.g. University of Swaziland). Non-government conservation organizations that regularly perform research and management may also lack such bodies. Researchers from these organizations routinely publish papers without animal ethics approvals by simply stating that the procedures they used have been accepted by animal ethics boards elsewhere, follow accepted practices (Sikes & Gannon 2011) or, in the case of conservation organizations, are based on routine management procedures. A better solution would be to establish a relationship between institutions that follow the SANS 10386:2008 or implement the system themselves so as to allow animal ethics standards for research. If the data are used for science post management, the relevant permits should be provided and an ethics clearance applied for post-hoc.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บันทึกนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อเน้นปัญหาและระบุวิธีการเพื่อให้แน่ใจว่ากังวลสวัสดิภาพสัตว์ได้ถูกแก้ไขก่อนที่จะมีการดำเนินการศึกษา กฎหมายสวัสดิภาพสัตว์ถูกออกแบบมาเพื่อลดผลกระทบจากการปฏิบัติรุกรานในสัตว์ ยกตัวอย่างเช่นในแอฟริกาใต้นี้ถูกควบคุมโดยจำนวนของการกระทำ - หลักพระราชบัญญัติคุ้มครองสัตว์ (พระราชบัญญัติฉบับที่ 71 ของ 1962) และพระราชบัญญัติคุ้มครองสัตว์การแสดง (พระราชบัญญัติฉบับที่ 24 1935) พระราชบัญญัติที่สามสังคมเพื่อการป้องกันการทารุณกรรมสัตว์แห่งพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ. ฉบับที่ 169 ของ 1993) ควบคุมองค์กรและการจัดการของสมาคมสวัสดิภาพสัตว์ สำหรับการใช้สัตว์ในการวิจัย 'มาตรฐานแห่งชาติแอฟริกันใต้การดูแลและการใช้สัตว์เพื่อการทางวิทยาศาสตร์ (SANS 10386: 2008) ซึ่งมีการระบุไว้ในพระราชบัญญัติมาตรฐานฉบับที่ 8 ปี 2008 กำหนดมาตรฐานแห่งชาติสำหรับ ดูแลและใช้สัตว์เพื่องานทางวิทยาศาสตร์ ' นอกจากนี้สำหรับสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามหรือการป้องกันบางอย่าง (ท็อปส์), กฎระเบียบที่ท็อปส์ในแง่ของการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ: ความหลากหลายทางชีวภาพพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ. 10 ของปี 2004) จะต้องมีการปฏิบัติตามถ้าสายพันธุ์ที่จดทะเบียนถูกจับ ขั้นตอนตามปกติเมื่อมีการใช้สัตว์ป่าเพื่อการวิจัยคือการใช้สำหรับการอนุญาตจริยธรรมที่เกี่ยวข้องผ่านสถาบันที่โฮสต์การวิจัยและยังจะได้รับใบอนุญาตที่เกี่ยวข้องผ่านทางหน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้อง ในแอฟริกาใต้กระทำของสารเคมีตรึงและ / หรือ anaesthetizing สัตว์ได้รับการยกย่องในฐานะ จำกัด ให้ผู้เชี่ยวชาญด้านสัตวแพทย์ซึ่งเป็นกฎหมายในสัตวแพทย์และ Paraveterinary วิชาชีพพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ. ฉบับที่ 19 ของ 1982) และถูก จำกัด ให้สัตวแพทย์ได้รับการยอมรับ (ใต้ พระราชบัญญัติ) ที่มีการลงทะเบียนกับแอฟริกาใต้สัตวแพทย์สภา (SAVC) นอกจากนี้การตรึงและการดมยาสลบจะเหนี่ยวนำให้เกิดมักจะใช้ยาเสพติดควบคุมเป็นตาราง 5 หรือ 6 ตารางสาร การเข้าซื้อกิจการและการครอบครองของสารดังกล่าวถูกควบคุมโดยยาและการควบคุมสารที่เกี่ยวข้องพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ. ฉบับที่ 101 จาก 1,965) พระราชบัญญัตินี้ระบุโดยที่ยาเสพติดดังกล่าวอาจได้รับการจ่ายซื้อและถือกรรมสิทธิ์ (เช่นโดยผู้ปฏิบัติงานด้านการแพทย์ทันตแพทย์และสัตวแพทย์) และยังกำหนดให้ระบุเป็นมืออาชีพอาจจะกำหนดตารางเวลาดังกล่าวที่ 5 และ 6 สารเพื่อวัตถุประสงค์ในการที่พวกเขามีคุณสมบัติ . เฉพาะสัตวแพทย์อาจกำหนดสารดังกล่าวเพื่อใช้ในการเลี้ยงสัตว์ อย่างไรก็ตามกฎ 10 (1) ของกฎมืออาชีพ SAVC สำหรับสัตวแพทย์ระบุว่ามืออาชีพสัตวแพทย์ที่กําหนดการบริหารของสาร จำกัด ต้อง ... ตอบสนองตัวเอง [sic] ที่การบริหารดังกล่าวเป็นธรรมกับค่าเผื่อเนื่องจากเพื่อประโยชน์ และความเสี่ยงที่ว่าอาจจะมียาสำหรับ (ก) สัตว์ที่มันคือยา ... ' คำสั่งนี้โดยทั่วไปจะไม่ได้พบกันสำหรับการจับภาพของสัตว์ป่าเว้นแต่เป็นมืออาชีพสัตวแพทย์ร่างกายอยู่ในสถานที่ของการจับภาพ ดังนั้นสัตวแพทย์อาจใช้สำหรับบุคคลที่มีคุณสมบัติที่จะได้รับการอนุมัติจาก SAVC ตัดสินใจที่จะทำให้คลื่อสารเคมีหรือสัตว์ทำให้หมดความรู้สึกโดยไม่ต้องให้เขาหรือเธอเป็นปัจจุบันทางร่างกาย การอนุญาตดังกล่าวจะได้รับภายใต้ มาตรา 23 (1) (ค) แห่งพระราชบัญญัติฉบับที่ 19 ของปี 1982 และมักจะอ้างว่าการตรึง / เหตุการณ์ยาสลบจะต้องดำเนินการภายใต้ 'ทิศทางและการควบคุมของสัตวแพทย์ใช้' ทั้งพระราชบัญญัติฉบับที่ 19 ของปี 1982 พระราชบัญญัติฉบับที่ 101 1965 หรือกฎ SAVC มืออาชีพมีความชัดเจนในเรื่องของจริยธรรมสัตว์ยกเว้น SAVC กฎข้อ 2 (ก): 'การวิจัยและผลงานทางวิชาการ' ซึ่งมันเป็น ระบุว่า '... สำเนาของโปรแกรมประยุกต์ในการและความเห็นชอบของคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยที่เกี่ยวข้อง ... ที่มีให้ ดังนั้นการจับภาพที่มีการตรึงตามมาหรือการระงับความรู้สึกใด ๆ ที่สามารถจะดำเนินการถูกต้องตามกฎหมายโดยไม่ต้องได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการจริยธรรมสัตว์ถ้าไม่มีงานวิจัยหรือผลทางวิชาการ ทั้งพระราชบัญญัติฉบับที่ 101 ของปี 1965 และกฎข้อ 10 ของ SA สัตวแพทย์สภากำหนดให้สัตวแพทย์ที่มีคุณภาพมีการกำหนดยาเสพติดสำหรับตรึงและ / หรือ anaesthetizing สัตว์ไม่ว่าจะเป็นยาเสพติดเหล่านี้จะบริหารงานโดยสัตวแพทย์หรือไม่ ดังนั้นความรับผิดชอบของการอนุมัติจริยธรรมที่ปรากฏในส่วนที่เหลือในสัตวแพทย์เฉพาะที่เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการใช้ยาเสพติดเพื่อให้พอดีกับเครื่องส่งสัญญาณวิทยุกับสัตว์เพื่อวัตถุประสงค์อื่นนอกเหนือการวิจัย การวิจัย แต่ยังคงมีการดำเนินการเกี่ยวกับสัตว์ที่เดิมถูกจับวิทยุเพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ เราตระหนักดีว่าประเทศอื่น ๆ จะมีการออกกฎหมายที่แตกต่างกันเกี่ยวกับสวัสดิภาพสัตว์และนักวิจัยจากภายนอกแอฟริกาใต้ควรเป็นไปตามกฎหมายของแผ่นดิน เราไม่ได้เป็นพระมหาเทวะนักวิจัยที่วิเคราะห์และเผยแพร่ข้อมูลที่ได้รับจากการปฏิบัติเช่นนี้เพราะอาจจะเป็นตัวเลือกที่มีจริยธรรมมากที่สุด - ข้อมูลการใช้และการกระจายเสียงที่ได้มาจากสัตว์ที่ได้ผ่านการบาดเจ็บของการจับภาพใจเย็นจัดการและการสวมใส่เครื่องส่งสัญญาณ แต่องค์กรที่ดำเนินการเหล่านี้ในสัตว์ป่าควรจะยึดมั่นในสวัสดิภาพสัตว์และการอนุรักษ์อนุญาตให้ออกกฎหมายและเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนี้แน่นอนต้อง (แม้ว่าจะไม่รวมอยู่ในกฎระเบียบ), รวมถึงการประกาศผล ดังนั้นเราขอเรียกร้องให้ผู้ประกอบการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่แสวงหาเพื่อให้พอดีกับสัตว์ที่มีปลอกคอติดตามเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามีความผูกพันกับองค์กรวิจัยที่ได้รับการอนุมัติจริยธรรมสัตว์และการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่ร่วมสนับสนุนการวิจัยในสัตว์และสร้างความมั่นใจว่าข้อมูลที่มีการเผยแพร่ในวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ . ซึ่งอาจนำไปใช้กับสัตว์ที่ถูกจับเพื่อการบริหารเช่นสิงโตตรวจสอบซึ่งอาจก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อคนและปศุสัตว์ถ้าพวกเขาออกจากสำรองหรือสัตว์ที่ถูกตรวจสอบหลังจากการโยกย้ายหรือประกอบ ทั้งสองวิธีนี้ควรได้รับการพิจารณาการวิจัย นอกจากนี้ยังมีสถาบันการวิจัยที่ขาดจริยธรรมร่างกายของสัตว์ (เช่นมหาวิทยาลัยสวาซิแลนด์) องค์กรอนุรักษ์ที่ไม่ใช่รัฐบาลที่ประจำการดำเนินการวิจัยและการจัดการนอกจากนี้ยังอาจขาดหน่วยงานดังกล่าว นักวิจัยจากองค์กรเหล่านี้เผยแพร่เอกสารเป็นประจำโดยไม่ต้องได้รับการอนุมัติจริยธรรมสัตว์โดยเพียงแค่ระบุว่าวิธีการที่พวกเขาเคยได้รับการยอมรับโดยคณะกรรมการจริยธรรมสัตว์อื่น ๆ ปฏิบัติตามวิธีปฏิบัติที่ยอมรับ (ไซคซ์และนอน 2011) หรือในกรณีขององค์กรด้านการอนุรักษ์จะขึ้นอยู่กับกิจวัตรประจำวัน ขั้นตอนการจัดการ ทางออกที่ดีกว่าที่จะสร้างความสัมพันธ์ระหว่างสถาบันที่เป็นไปตาม SANS 10386: 2008 หรือใช้ระบบของตัวเองเพื่อให้มาตรฐานจริยธรรมสัตว์สำหรับการวิจัย หากข้อมูลที่ใช้สำหรับการจัดการวิทยาศาสตร์โพสต์ใบอนุญาตที่เกี่ยวข้องควรจัดให้มีการกวาดล้างและจริยธรรมนำมาใช้สำหรับการโพสต์เฉพาะกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บันทึกนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเน้นปัญหาและหาวิธีเพื่อให้แน่ใจว่าเกี่ยวกับสวัสดิภาพสัตว์เป็น addressed ก่อนการศึกษาการดำเนิน กฎหมายสวัสดิภาพสัตว์ที่ถูกออกแบบมาเพื่อลดผลกระทบของการรุกรานในสัตว์ ตัวอย่างเช่น ในแอฟริกาใต้ ซึ่งถูกควบคุมโดยจำนวนของการกระทำ - หลักคุ้มครองสัตว์พระราชบัญญัติ ( Act .71 ปี 1962 ) และการแสดงสัตว์คุ้มครอง ( อันดับที่ 24 ของพระราชบัญญัติ 2478 ) การกระทำที่สามพระราชบัญญัติสมาคมป้องกันการทารุณสัตว์ ( พระราชบัญญัติฉบับที่ 169 1993 ) ควบคุมองค์กรและการจัดการของสมาคมสวัสดิการสัตว์ สำหรับการใช้สัตว์ในงานวิจัย ' แอฟริกาใต้แห่งชาติมาตรฐานสำหรับการดูแลและการใช้สัตว์เพื่อวัตถุประสงค์ทางวิทยาศาสตร์ ( Sans 10386:2008 )ซึ่งระบุไว้ในพระราชบัญญัติมาตรฐาน , หมายเลข 8 2008 , ชุดมาตรฐานสำหรับการดูแลและการใช้สัตว์เพื่อวัตถุประสงค์ทางวิทยาศาสตร์ ' แห่งชาติ นอกจากนี้ สำหรับบางคุกคามหรือชนิดป้องกัน ( ท็อปส์ ) , ท็อปส์ซู กฎระเบียบ ในแง่ของการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ แสดงความหลากหลายทางชีวภาพ ( ทำ 10 ปี ) ต้องปฏิบัติตาม ถ้าจดทะเบียนสายพันธุ์แล้วขั้นตอนปกติเมื่อใช้สัตว์ป่าสำหรับการวิจัย คือการใช้จริยธรรมที่เกี่ยวข้องพิธีการผ่านสถาบันที่เป็นโฮสต์ และงานวิจัยยังได้รับอนุญาตที่เกี่ยวข้องผ่านที่เกี่ยวข้องของรัฐร่าง ในแอฟริกาใต้ ทำเคมี ตรึง และ / หรือ anaesthetizing สัตว์ถือเป็นจำกัดผู้เชี่ยวชาญด้านสัตวแพทย์ซึ่งเป็น legislated ในวิชาชีพสัตวแพทย์และสัตวแพทย์พระราชบัญญัติ ( Act ฉบับที่ 19 1982 ) และจำกัดการสัตวแพทย์ ( ตามกฎหมาย ) ที่จดทะเบียนกับสภาสัตวแพทย์ชาวแอฟริกาใต้ ( savc ) นอกจากนี้ ผลจากการใช้ยาสลบ และมักจะเป็นยาที่มีการควบคุมเป็นตารางเวลาตารางเวลา 5 หรือ 6 สารการได้มาและครอบครองเช่นสารที่ถูกควบคุมโดยยาและสารควบคุมที่เกี่ยวข้องพระราชบัญญัติ ( Act 101 1965 ) พระราชบัญญัตินี้กำหนดโดยใคร เช่น ยาอาจจะจ่ายได้มาและครอบครอง ( เช่นโดยผู้ปฏิบัติงานทางการแพทย์ทันตแพทย์และสัตวแพทย์ )และยังระบุว่าระบุอาชีพเท่านั้นอาจบัญญัติเช่นตารางที่ 5 และ 6 สารเพื่อวัตถุประสงค์ที่พวกเขามีคุณสมบัติ สัตวแพทย์เท่านั้นอาจให้สารดังกล่าวเพื่อใช้ในสัตว์ อย่างไรก็ตามข้อ 10 ( 1 ) แห่ง savc มืออาชีพกฎสำหรับสัตวแพทย์ระบุว่าสัตวแพทย์มืออาชีพที่เน้นการบริหารที่เป็นสารต้องห้าม . . . . . . ความอยาก [ sic ] ที่ให้นั้นเป็นธรรมด้วย เนื่องจากค่าเผื่อประโยชน์และความเสี่ยง ซึ่งยาที่อาจถือเพื่อ : ( ก ) สัตว์ที่เป็นสมบูรณ์ ; . . . . . . . "แถลงการณ์นี้ มักจะไม่เจอ สำหรับการจับสัตว์ป่า นอกจากวิชาชีพสัตวแพทย์เป็นร่างกายปัจจุบัน ณ ที่ตั้งของการจับภาพ ดังนั้น สัตวแพทย์อาจใช้สำหรับบุคคลมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะได้รับการอนุญาต ( จาก savc chemically หยุดหรือ anaesthetize สัตว์โดยไม่มีเขาหรือเธอถูกร่างกายปัจจุบัน . เช่นการอนุมัติจะได้รับภายใต้มาตรา 23 ( 1 ) ( ค ) แห่งพระราชบัญญัติฉบับที่ 19 ปี 1982 และมักจะอนุมานว่า การตรึง / ยาชาเหตุการณ์ต้องดำเนินการภายใต้ทิศทางและการควบคุมของสมัครสัตวแพทย์ ' ไม่แสดงหมายเลข 19 ของพระราชบัญญัติ 1965 1982 101 หรือ savc มืออาชีพกฎที่ชัดเจนในเรื่องของจรรยาบรรณการใช้สัตว์ , มีข้อยกเว้นของกฎ savc 2 ( A ) : ' โครงการวิจัยและวิชาการซึ่งมันจะมีกำหนดว่า . . . . . . สำเนาของใบสมัครและการอนุมัติของคณะกรรมการจริยธรรม ที่เกี่ยวข้อง . . . มีให้ ดังนั้น ใด ๆจับ กับการตรึงที่ตามมาหรือยาสลบ ถูกต้องตามกฎหมายสามารถเป็นปัญหา ไม่มีจรรยาบรรณการใช้สัตว์การอนุมัติอย่างเป็นทางการ ถ้าไม่มีงานวิจัยหรือผลทางวิชาการ ทำไม่101 ของ 1965 และข้อ 10 ของซาสัตวแพทย์สภาต้องมีคุณวุฒิสัตวแพทย์มีการสั่งจ่ายยาเพื่อตรึง และ / หรือ anaesthetizing สัตว์ ไม่ว่ายาเหล่านี้จะบริหารงานโดยสัตวแพทย์หรือไม่ ดังนั้นความรับผิดชอบของการอนุมัติจะขึ้นอยู่กับจริยธรรมสัตวแพทย์ระบุว่า มีหน้าที่รับผิดชอบในการใช้ยาให้เหมาะกับเครื่องส่งสัญญาณวิทยุเพื่อสัตว์เพื่อวัตถุประสงค์อื่นนอกจากการวิจัย แต่การวิจัยยังคงถูกดำเนินการในสัตว์ที่แต่เดิมถูกวิทยุคอเพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆเรายอมรับว่าประเทศอื่น ๆที่มีกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับสวัสดิภาพสัตว์ และนักวิจัยจากภายนอกแอฟริกาใต้ควรเป็นไปตามกฎหมายของแผ่นดินเราจะไม่หัวเราะเยาะ นักวิจัยผู้วิเคราะห์ และเผยแพร่ข้อมูลที่ได้จากการปฏิบัติเช่นเพราะนี้อาจเป็นทางเลือก - ทางจริยธรรมมากที่สุดใช้ข้อมูลกระจายเสียงมาจากสัตว์ที่ได้ผ่านจากการจับต้องจัดการและใส่เครื่องส่งสัญญาณ ยังองค์กรที่ดำเนินการเหล่านี้ในป่า ควรยึดมั่นในสวัสดิภาพสัตว์และการอนุรักษ์ให้กฎหมาย และส่วนนี้ แน่นอน ต้อง ( แม้ว่าจะไม่รวมอยู่ในข้อกำหนด ) รวมถึงการประกาศผล จากนั้นเราสนับสนุนให้ผู้ประกอบการท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่แสวงหาเพื่อให้พอดีกับสัตว์ที่มีการติดตามปลอกคอเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามีความร่วมมือกับองค์กรการวิจัยที่ได้รับอนุมัติและสัตว์จริยธรรมว่า การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ทุนสนับสนุนการวิจัยในสัตว์ และเพื่อให้แน่ใจว่าข้อมูลที่ถูกตีพิมพ์ในหนังสือวิทยาศาสตร์ นี้สามารถใช้กับสัตว์ที่ถูกจับเพื่อวัตถุประสงค์การจัดการเช่นการตรวจสอบสิงโตซึ่งอาจเป็นภัยคุกคามต่อผู้คนและปศุสัตว์ถ้าพวกเขาทิ้งจอง หรือสัตว์ที่ถูกตรวจสอบหลังจากโยกย้าย หรือ คืนสู่ธรรมชาติ . ทั้งสองวิธีนี้ควรพิจารณาค้นคว้า นอกจากนี้ยังมีงานวิจัยสถาบันที่ขาดจรรยาบรรณการใช้สัตว์ร่างกาย ( เช่นมหาวิทยาลัยของสวาซิแลนด์ )ไม่ใช่รัฐบาลองค์กรที่ดำเนินการวิจัยและอนุรักษ์อย่างการจัดการอาจยังขาด เช่น ร่างกาย นักวิจัยจากองค์กรเหล่านี้ตรวจเผยแพร่เอกสารโดยไม่ต้องสัตว์จริยธรรมอนุมัติโดยเพียงแค่ระบุว่าวิธีการที่พวกเขาเคยได้รับการยอมรับ โดยสัตว์จริยธรรมบอร์ดที่อื่น ตามยอมรับการปฏิบัติ ( ไซก์ส&แกนน 2011 ) หรือในกรณีขององค์กรอนุรักษ์ อยู่ในขั้นตอนการจัดการงานประจำ โซลูชั่นดีกว่าจะได้สร้างความสัมพันธ์ระหว่างสถาบันที่ปฏิบัติตาม Sans 10386:2008 หรือใช้ระบบตัวเองเพื่อที่จะช่วยให้สัตว์มาตรฐานจริยธรรมการวิจัย ถ้าข้อมูลที่ใช้สำหรับลงรายการบัญชีการจัดการวิทยาศาสตร์อนุญาตที่เกี่ยวข้องควรมีจริยธรรมและการประยุกต์สำหรับการโพสต์นี้ .