Table 5 indicates that grade level

Table 5 indicates that grade level significantly affected students’ motivation in science, attitudes toward science and science achievement. Except for achievement and active learning strategies scales, there was a change in scale values of SMTSL for students’ grade level. Post-hoc comparisons using the Turkey HSD test indicated that the mean scores of Self Efficacy, Performance Goal and Science Achievement for 8th grade students were significantly different from 6th and 7th grade students. Sixth grade students’ mean scores for Science Learning Value and Learning Environment Stimulation were significantly different from those of 7th and 8th graders.
In order to investigate the effect of motivation levels on science attitude and achievement, students’ mean scores for science learning motivation were categorized as high motivation (N= 57), moderate motivation (N=256) and low motivation (N= 63). High motivation level included means scores between 4.41 and 5.00; moderate motivation level included means scores from 4.40 to 3.39 and finally low motivation level included mean scores below 3.38. Students’ motivation levels labeled regarding Table 6 showed the comparison of students’ science attitude and achievement scores using ANOVA regarding motivational levels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาราง 5 แสดงว่า ระดับชั้นการศึกษาผลแรงจูงใจของนักวิทยาศาสตร์ เจตคติวิทยาศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางวิทยาศาสตร์อย่างมีนัยสำคัญ ยกเว้นสำหรับความสำเร็จ และงานระดับกลยุทธ์การเรียนรู้ มีการเปลี่ยนแปลงในค่าขนาดของ SMTSL สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปี เปรียบเทียบแบบเฉพาะกิจลงโดยใช้การทดสอบ HSD ตุรกีระบุว่า คะแนนเฉลี่ยของ ประสิทธิภาพตนเอง เป้าหมายประสิทธิภาพ และผลสัมฤทธิ์ ทางวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 8 ได้แตกต่างอย่างมากจากนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และ 7 หกเกรดนักเรียนหมายถึงคะแนนสำหรับค่าเรียนรู้วิทยาศาสตร์และกระตุ้นการเรียนรู้สภาพแวดล้อมแตกต่างอย่างมากจากบรรดานักเรียนที่ 7 และ 8เพื่อตรวจสอบผลของระดับแรงจูงใจทัศนคติวิทยาศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ หมายความว่านักเรียนที่คะแนนสำหรับแรงจูงใจในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ได้แบ่งประเภทแรงจูงใจสูง (N = 57), บรรเทา (N = 256) แรงจูงใจและแรงจูงใจต่ำ (N = 63) ระดับแรงจูงใจสูงรวมหมายถึงคะแนนระหว่าง 4.41 และ 5.00 ระดับแรงจูงใจปานกลางรวมหมายถึงคะแนนจาก 4.40 3.39 และสุดท้าย ระดับแรงจูงใจต่ำรวมคะแนนเฉลี่ยต่ำกว่า 3.38 ระดับแรงจูงใจของนักเรียนที่ชื่อเกี่ยวกับตาราง 6 แสดงการเปรียบเทียบของนักวิทยาศาสตร์โดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนเกี่ยวกับหัดระดับคะแนนทัศนคติและผลสัมฤทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 5 แสดงถึงระดับชั้นประถมศึกษาปีที่มีนัยสำคัญแรงจูงใจให้นักเรียนได้รับผลกระทบในด้านวิทยาศาสตร์ทัศนคติที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และวิทยาศาสตร์ ยกเว้นสำหรับความสำเร็จและกลยุทธ์การเรียนรู้การใช้งานเครื่องชั่งน้ำหนักมีการเปลี่ยนแปลงในระดับของค่า SMTSL สำหรับระดับชั้นของนักเรียน เปรียบเทียบ post-hoc โดยใช้การทดสอบตุรกี HSD ชี้ให้เห็นว่าคะแนนเฉลี่ยของประสิทธิภาพตนเอง, เป้าหมายความสำเร็จในการปฏิบัติงานและวิทยาศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 8 อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันตั้งแต่วันที่ 6 และนักเรียนชั้นประถมศึกษา 7 นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่หกคะแนนเฉลี่ยวิทยาศาสตร์มูลค่าการเรียนรู้และการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมกระตุ้นอย่างมีนัยสำคัญแตกต่างจาก 7 และนักเรียนชั้น 8.
เพื่อที่จะตรวจสอบผลกระทบของระดับแรงจูงใจกับทัศนคติทางวิทยาศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนค่าเฉลี่ยสำหรับแรงจูงใจในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์แบ่ง แรงจูงใจที่สูงที่สุดเท่าที่ (ยังไม่มี = 57) แรงจูงใจในระดับปานกลาง (ยังไม่มี = 256) และแรงจูงใจต่ำ (ยังไม่มี = 63) ระดับแรงจูงใจสูงหมายถึงคะแนนรวมระหว่าง 4.41 และ 5.00; ระดับแรงจูงใจในระดับปานกลางหมายถึงคะแนนรวม 4.40-3.39 และในที่สุดก็ระดับแรงจูงใจต่ำรวมค่าเฉลี่ย 3.38 ด้านล่าง นักศึกษาระดับแรงจูงใจที่มีข้อความเกี่ยวกับตารางที่ 6 แสดงให้เห็นการเปรียบเทียบของนักเรียนทัศนคติวิทยาศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยใช้คะแนน ANOVA เกี่ยวกับการสร้างแรงบันดาลใจระดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 5 พบว่า ระดับเกรด มีผลต่อแรงจูงใจของนักศึกษาในวิทยาศาสตร์ เจตคติต่อวิทยาศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ นอกจากผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและงานระดับการเรียนรู้กลยุทธ์ มีการเปลี่ยนแปลงค่าขนาดของ smtsl สำหรับนักเรียนระดับเกรด กระทู้นี้เปรียบเทียบโดยใช้ตุรกี HSD test พบว่า ค่าเฉลี่ยของคะแนนของตนเองการปฏิบัติเป้าหมายและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และ 8 แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จากนักเรียนเกรด 7 . นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 คะแนนเฉลี่ยวิทยาศาสตร์การเรียนรู้คุณค่าและการเรียนรู้กระตุ้นสิ่งแวดล้อมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 7 และ 8 นักเรียน .
เพื่อศึกษาผลของระดับแรงจูงใจต่อวิทยาศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนนักศึกษาคะแนนเฉลี่ยแรงจูงใจในการเรียนวิทยาศาสตร์ จำแนกเป็นแรงจูงใจสูง ( n = 1 ) แรงจูงใจ ปานกลาง ( n = 256 ) และแรงจูงใจต่ำ ( n = 63 ) ระดับแรงจูงใจสูง ได้แก่ ค่าเฉลี่ยของคะแนนระหว่าง 4.41 และ 23.00 ; ระดับแรงจูงใจ ปานกลาง หมายถึง คะแนนรวมจาก 4.40 3.39 และสุดท้ายต่ำแรงจูงใจระดับคะแนนเฉลี่ย 3.38 อยู่ด้านล่าง .ระดับแรงจูงใจของนักศึกษาที่มีข้อความเกี่ยวกับตารางที่ 6 แสดงการเปรียบเทียบเจตคติทางวิทยาศาสตร์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนโดยใช้ค่าเฉลี่ยคะแนนเกี่ยวกับระดับแรงจูงใจ .