The house, quite obviously, is a pr

The house, quite obviously, is a privileged entity for a phenomenological study of the intimate values of inside space, provided, of course, that we take it in both its unity and its complexity, and endeavor to integrate all the special values in one fundamental value. For the house furnishes us dispersed images and a body of images at the same time. In both cases, I shall prove that imagination augments the values of reality. A sort of attraction for images concentrates them about the house. Transcending our memories of all the houses in which we have found shelter, above and beyond all the houses we have dreamed we lived in, can we isolate an intimate, concrete essence that would be a justification of the uncommon value of all of our images of protected intimacy? This, then, is the main problem.
In order to solve it, it is not enough to consider the house as an “object” on which we can make our judgments and daydreams react. For a phenomenologist, a psychoanalyst, or a psychologist (these three points of view being named
4 the poetics of space
in the order of decreasing efficacy), it is not a question of describing houses, or enumerating their picturesque features and analyzing for which reasons they are comfortable. On the contrary, we must go beyond the problems of description —whether this description be objective or subjective, that is, whether it give facts or impressions—in order to attain to the primary virtues, those that reveal an attachment that is native in some way to the primary function of inhabiting. A geographer or an ethnographer can give us descriptions of very varied types of dwellings. In each variety, the phe- nomenologist makes the effort needed to seize upon the germ of the essential, sure, immediate well-being it encloses. In every dwelling, even the richest, the first task of the phenomenologist is to find the original shell.
But the related problems are many if we want to determine the profound reality of all the subtle shadings of our attachment for a chosen spot. For a phenomenologist, these shadings must be taken as the first rough outlines of a psychological phenomenon. The shading is not an additional, superficial coloring. We should therefore have to say how we inhabit our vital space, in accord with all the dialectics of life, how we take root, day after day, in a "comer of the world.”
For our house is our corner of the world. As has often been said, it is our first universe, a real cosmos in every sense of the word. If we look at it intimately, the humblest dwelling has beauty. Authors of books on "the humble home” often mention this feature of the poetics of space. But this mention is much too succinct. Finding little to describe in the humble home, they spend little time there; so they describe it as it actually is, without really experiencing its primitiveness, a primitiveness which belongs to all, rich and poor alike, if they are willing to dream.
But our adult life is so dispossessed of the essential benefits, its anthropocosmic ties have become so slack, that we do not feel their first attachment in the universe of the house. There is no dearth of abstract, "world-conscious” philosophers who discover a universe by means of the dia5
the house, from cellar to garret, the significance of the hut
lectical game of the I and the non-I. In fact, they know the universe before they know the house, the far horizon before the resting-place; whereas the real beginnings of images, if we study them phenomenologically, will give concrete evidence of the values of inhabited space, of die non-1 that protects the I.
Indeed, here we touch upon a converse whose images we shall have to explore: all really inhabited space bears the essence of the notion of home. In the course of this work, we shall see that the imagination functions in this direction whenever the human being has found the slightest shelter: we shall see the imagination build “walls” of impalpable shadows, comfort itself with the illusion of protection—or, just the contrary, tremble behind thick walls, mistrust the staunchest ramparts. In short, in the most interminable of dialectics, the sheltered being gives perceptible limits to his shelter. He experiences the house in its reality and in its virtuality, by means of thought and dreams. It is no longer in its positive aspects that the house is really “lived,” nor is it only in the passing hour that we recognize its benefits. An entire past comes to dwell in a new house. The old saying: “We bring our lares with us” has many variations. And the daydream deepens to the point where an inunemorial domain opens up for the dreamer of a home beyond man’s earliest memory. The house, like fire and water, will permit me, later in this work, to recall flashes of daydreams that illuminate the synthesis of immemorial and recollected. In this remote region, memory and imagination remain associated, each one working for their mutual deepening. In the order of values, they both constitut

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้าน ค่อนข้างเห็นได้ชัด เป็นเอนทิตีมีสิทธิ์สำหรับการศึกษา phenomenological ค่าใกล้ชิดภายในพื้นที่ ให้ แน่นอน ว่า เราใช้มันในความสามัคคีและความซับซ้อนของ และพยายามที่จะรวมค่าที่พิเศษทั้งหมดในค่าพื้นฐานหนึ่ง สำหรับบ้าน furnishes ภาพและเนื้อหาของภาพในเวลาเดียวกันเรากระจาย ในทั้งสองกรณี ฉันต้องพิสูจน์ว่า จินตนาการแก่ค่าของความเป็นจริง การเรียงลำดับของภาพให้นักท่องเที่ยวเน้นไปพวกเขาเกี่ยวกับบ้าน Transcending ทรงของบ้านทั้งหมดที่ เราได้พบหลุมหลบภัย เหนือกว่าบ้านทั้งหมดที่เรามีฝันเราอาศัยอยู่ใน สามารถเราแยกสาระสำคัญใกล้ชิด คอนกรีตที่ต้องการเหตุผลของค่าผิดปกติของภาพความสนิทสนมได้รับการป้องกันทั้งหมด นอกจากนี้ แล้ว เป็นปัญหาหลักเพื่อแก้ไขมัน มันไม่เพียงพอต้องพิจารณาบ้านเป็น "วัตถุ" ที่เราสามารถทำให้การตัดสินของเรา และตอบสนอง daydreams สำหรับการ phenomenologist, psychoanalyst หรือนักจิตวิทยา (เหล่านี้สามมุมมองที่มีชื่อ4 poetics ของพื้นที่ตามลำดับลดลงประสิทธิภาพ), มันไม่เกี่ยวกับการอธิบายบ้าน หรือคุณสมบัติงดงามการแจงนับ และวิเคราะห์เหตุผลที่พวกเขาจะสะดวกสบาย การ์ตูน เราต้องไปไกลกว่าปัญหาของคำอธิบาย — ไม่ว่าคำอธิบายนี้เป็นวัตถุประสงค์ หรืออัตนัย คือ ว่ามันให้ข้อเท็จจริงหรือแสดงผล — เพื่อบรรลุถึงคุณค่าหลัก ที่แสดงสิ่งที่แนบที่มีถิ่นกำเนิดในบางวิธีไปยังฟังก์ชันหลักของอาศัยอยู่ เป็นภาพหรือ ethnographer ที่สามารถให้คำอธิบายของชนิดหลากหลายมากของบ้านเรา ในแต่ละ การทำให้เพ nomenologist ความพยายามที่ต้องคว้าเมื่อจมูกของจำเป็น แน่ใจ ทันทีเป็นอยู่มันใส่ ในทุกที่อยู่อาศัย แม้รวยที่สุด งานแรกของ phenomenologist ที่จะหาเชลล์ที่เดิมแต่ปัญหาที่เกี่ยวข้องเป็นจำนวนมากหากเราต้องการตรวจสอบความเป็นจริงที่ลึกซึ้งของการความกลมกลืนที่ละเอียดทั้งหมดของเราแนบเลือกจุด สำหรับ phenomenologist ความกลมกลืนนี้ต้องนำมาเป็นเค้าร่างหยาบครั้งแรกของปรากฏการณ์ทางจิตวิทยา การแรเงาไม่มีสีเพิ่มเติม พื้น เราจึงควรมีการบอกว่า เราอาศัยอยู่ในพื้นที่ของเราสำคัญ ในสอดคล้องกับเผยเหตุทั้งหมดของชีวิต วิธีเราใช้ราก ตลอด ในการ "แค่ของโลก"สำหรับบ้านเราเป็นของเรามุมของโลก มีบ่อยครั้งได้กล่าว มันเป็นของเราแรกจักรวาล จักรวาลแท้จริงในทุกความรู้สึกของคำ ถ้าเรามองมันอย่างใกล้ชิด อยู่อาศัย humblest มีความสวยงาม ผู้เขียนหนังสือเกี่ยวกับ "อ่อนน้อมถ่อมตนบ้าน" มักจะพูดถึงคุณลักษณะนี้ของ poetics ของพื้นที่ แต่พูดถึงนี้คือกระชับมากเกินไป ค้นหาการอธิบายในบ้านอ่อนน้อมถ่อมตน พวกเขาใช้เวลาน้อยมี ดังนั้นจะอธิบาย ตามที่เป็นจริง ไม่ มีจริง ๆ ประสบการ primitiveness, primitiveness ซึ่งเป็นของทั้งหมด รวย และยากจนอย่างทั่วถึง ถ้าพวกเขายินดีที่ฝันแต่ชีวิตผู้ใหญ่ของเราเป็น dispossessed ดังนั้นประโยชน์ที่สำคัญ การผูก anthropocosmic ได้กลายเป็นหย่อนดังนั้น ว่า เราไม่รู้สึกสิ่งที่แนบของแรกในจักรวาลของบ้าน มีไม่ขาดแคลนของปรัชญา "โลกสติ" นามธรรม ผู้ค้นพบจักรวาล โดย dia5บ้าน จากห้องใต้ดินเพื่อ garret ความสำคัญของฮัทเกม lectical ของฉัน และไม่ใช่-ฉัน ในความเป็นจริง พวกเขารู้ว่าจักรวาลก่อนที่พวกเขารู้ว่าบ้าน ขอบฟ้าไกลก่อน resting-place ในขณะที่จุดเริ่มต้นจริงของภาพ ถ้าเราศึกษา phenomenologically จะให้หลักฐานคอนกรีตค่าพื้นที่ที่อยู่อาศัย ตาย 1 ที่ช่วยปกป้องฉันแน่นอน นี่เราสัมผัสเมื่อมีการสนทนาที่มีภาพที่เราจะต้องสำรวจ: พื้นที่อาศัยอยู่จริง ๆ ทั้งหมดหมีสำคัญของบ้าน ในงานนี้ เราจะเห็นว่า จินตนาการทำในทิศทางนี้เมื่อใดก็ ตามที่พบว่ามีมนุษย์อยู่อาศัยน้อย: เราจะเห็นจินตนาการสร้าง "กำแพง" ของ impalpable เงา ความสะดวกสบายของตัวเองกับภาพลวงตาของการป้องกัน — หรือ เพียงตรงกันข้าม สั่นหลังผนังหนา mistrust เชิงเทิน staunchest ในระยะสั้น ในที่สุด interminable ของเผยเหตุ การกำบังให้สำเหนียกจำกัดกำบังของเขา เขาประสบการณ์บ้าน ในความเป็นจริง และ virtuality การ ความคิดและความฝัน ไม่ด้านบวกว่า บ้านเป็นจริง ๆ "อยู่" หรือในชั่วโมงผ่านว่า เรารู้จักประโยชน์ของมันเท่านั้น ผ่านมาทั้งมาอาศัยอยู่ในบ้านใหม่ พูด: "เรานำสัญลักษณ์ของเรากับเรา" มีรูปแบบหลาย และเดย์ดรีมอ่อนไปยังจุดที่มีโดเมน inunemorial เปิดให้ฝันบ้านนอกเหนือจากหน่วยความจำแรกสุดของมนุษย์ บ้าน ไฟไหม้และน้ำ จะอนุญาตให้ฉัน ในงานนี้ ประหวัดกะพริบของ daydreams ที่สว่างการสังเคราะห์นมนาน และย้อนหลัง ในภูมิภาคนี้ระยะไกล หน่วยความจำและจินตนาการยังคงเกี่ยวข้อง แต่ละคนทำงานให้ลึกซึ่งกันและกันของพวกเขาอยู่ ตามลำดับค่า พวกเขาทั้ง constitut

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ้านค่อนข้างเห็นได้ชัดว่าเป็นนิติบุคคลที่มีสิทธิพิเศษสำหรับการศึกษาปรากฏการณ์ของค่าที่ใกล้ชิดของพื้นที่ภายในให้แน่นอนว่าเราใช้มันทั้งในความสามัคคีและความซับซ้อนของมันและพยายามที่จะรวมค่าพิเศษทั้งหมดในหนึ่งพื้นฐาน ความคุ้มค่า สำหรับบ้านเรา furnishes ภาพการกระจายตัวและร่างกายของภาพในเวลาเดียวกัน ในทั้งสองกรณีผมจะพิสูจน์ให้เห็นว่าจินตนาการ augments ค่าของความเป็นจริง การเรียงลำดับของสถานที่สำหรับภาพที่มุ่งเน้นพวกเขาเกี่ยวกับบ้าน เก็บกดความทรงจำของทุกบ้านที่เราได้พบที่พักพิงเหนือกว่าบ้านทั้งหมดที่เรามีความฝันที่เราอาศัยอยู่ในของเราที่เราสามารถแยกใกล้ชิดสาระสำคัญที่เป็นรูปธรรมที่จะเป็นเหตุผลของค่าผิดปกติของภาพทั้งหมดของเรา การป้องกันความใกล้ชิด? นี้ก็คือปัญหาหลัก.
เพื่อที่จะแก้ปัญหามันก็ไม่เพียงพอที่จะพิจารณาบ้านเป็น "วัตถุ" ที่เราสามารถทำให้การใช้ดุลยพินิจและการฝันกลางวันของเราตอบสนอง สำหรับ phenomenologist จิตหรือนักจิตวิทยา (ทั้งสามจุดในมุมมองของการตั้งชื่อ
4 ฉันทลักษณ์ของพื้นที่
ในการสั่งซื้อลดลงประสิทธิภาพ) มันไม่ได้เป็นคำถามของการอธิบายบ้านหรือแจงคุณสมบัติที่งดงามของพวกเขาและการวิเคราะห์ที่เหตุผล พวกเขามีความสะดวกสบาย ในทางตรงกันข้ามเราจะต้องไปไกลกว่าปัญหาคำอธิบาย -whether คำอธิบายนี้เป็นเป้าหมายหรืออัตนัยนั่นคือไม่ว่าจะให้ข้อเท็จจริงหรือการแสดงผลในเพื่อที่จะบรรลุถึงคุณธรรมหลักที่เผยให้เห็นสิ่งที่แนบมาที่มีถิ่นกำเนิดในบาง วิธีการฟังก์ชั่นหลักของการพำนักอยู่ ภูมิศาสตร์หรือชาติพันธุ์วิทยาสามารถให้เราอธิบายหลากหลายประเภทมากของที่อยู่อาศัย ในความหลากหลายในแต่ละที่ nomenologist ปรากฏการณ์ทำให้ความพยายามที่จำเป็นในการยึดจมูกของจำเป็นแน่ใจว่าทันทีเป็นอยู่ที่ดีมันล้อมรอบ ในทุกที่อยู่อาศัยแม้ร่ำรวยงานแรกของ phenomenologist คือการหาเปลือกเดิม.
แต่ปัญหาที่เกี่ยวข้องเป็นจำนวนมากถ้าเราต้องการที่จะตรวจสอบความเป็นจริงที่ลึกซึ้งของทุกกลมกลืนละเอียดของสิ่งที่แนบมาของเราสำหรับจุดที่ได้รับการแต่งตั้ง สำหรับ phenomenologist ให้กลมกลืนเหล่านี้จะต้องนำมาเป็นโครงร่างหยาบแรกของปรากฏการณ์ทางจิตวิทยา แรเงาไม่ได้เพิ่มสีผิวเผิน ดังนั้นเราจึงควรจะต้องบอกว่าวิธีการที่เราอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่สำคัญของเราสอดคล้องกับเหตุตลอดชีวิตของวิธีการที่เราหยั่งรากวันหลังจากวันใน "มุมของโลก."
สำหรับบ้านของเราคือมุมของโลกของเรา ในฐานะที่ได้รับมักจะกล่าวว่ามันเป็นจักรวาลครั้งแรกของเราจักรวาลจริงในความรู้สึกของคำทุก. ถ้าเรามองไปที่มันอย่างใกล้ชิดที่อยู่อาศัยต่ำต้อยมีความงาม. ผู้เขียนหนังสือเกี่ยวกับ "บ้านอ่อนน้อมถ่อมตน" มักจะพูดถึงคุณลักษณะของการนี้ ฉันทลักษณ์ของพื้นที่ แต่กล่าวถึงนี้มากรวบรัดเกินไป หาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะอธิบายในบ้านต่ำต้อยพวกเขาใช้เวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่นั่น เพื่อให้พวกเขาบอกว่ามันเป็นมันเป็นจริงโดยไม่ต้องจริงๆประสบความเก่าแก่ของความเก่าแก่ซึ่งเป็นของทุกคนรวยและคนจนเหมือนกันหากพวกเขายินดีที่จะฝันก.
แต่ชีวิตในวัยผู้ใหญ่ของเราคือการยึดทรัพย์เพื่อให้ของผลประโยชน์ที่สำคัญความสัมพันธ์ anthropocosmic มี กลายเป็นหย่อนเพื่อที่เราจะได้ไม่รู้สึกว่าสิ่งที่แนบมาแรกของพวกเขาในจักรวาลของบ้าน มีความขาดแคลนไม่มีของนามธรรม "โลกที่ใส่ใจ" นักปรัชญาที่พบจักรวาลโดยวิธีการของ dia5 เป็น
บ้านจากห้องใต้ดินเพื่อหลังคาสำคัญของกระท่อม
เกม lectical ของฉันและไม่ใช่ฉัน. ในความเป็นจริงพวกเขา รู้ว่าจักรวาลก่อนที่พวกเขารู้ว่าบ้านขอบฟ้าไกลก่อนที่พำนัก; ขณะที่จุดเริ่มต้นที่แท้จริงของภาพถ้าเราศึกษาพวกเขา phenomenologically จะให้หลักฐานที่เป็นรูปธรรมของค่าของพื้นที่ที่อาศัยอยู่ในที่ของตายไม่ใช่-1 ที่ช่วยปกป้อง I.
แท้จริงที่นี่เราลามปาม Converse ที่มีภาพเราจะมีการสำรวจ:. ทุกพื้นที่ที่อาศัยอยู่จริงๆหมีสาระสำคัญของความคิดของบ้านในหลักสูตรของการทำงานนี้เราจะเห็นว่าฟังก์ชั่นจินตนาการในทิศทางนี้เมื่อ มนุษย์ได้พบพักพิงน้อย: เราจะได้เห็นจินตนาการของการสร้าง "กำแพง" ของเงายากจะเข้าใจความสะดวกสบายตัวเองด้วยภาพลวงตาของการป้องกันหรือเพียงแค่ทางที่ตัวสั่นอยู่หลังกำแพงหนาไม่ไว้วางใจกำแพง staunchest ในระยะสั้นใน. สิ้นสุดที่สุดของเหตุที่เป็นที่กำบังให้สำเหนียกขีด จำกัด เพื่อที่อยู่อาศัยของเขา เขามีประสบการณ์บ้านในความเป็นจริงและใน virtuality ของตนโดยวิธีการของความคิดและความฝัน มันไม่ได้อยู่ในด้านบวกของมันว่าบ้านที่เป็นจริง "อาศัยอยู่" ไม่เป็นมันเฉพาะในชั่วโมงที่ผ่านที่เรารับรู้ถึงประโยชน์ของมัน ทั้งที่ผ่านมาอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหม่ คำพูดเดิมว่า "เรานำเทพเจ้าของเรากับพวกเรา" มีหลายรูปแบบ และฝันหวานล้ำลึกถึงจุดที่โดเมน inunemorial เปิดขึ้นสำหรับฝันของบ้านเกินกว่าหน่วยความจำที่เก่าแก่ที่สุดของมนุษย์ บ้านเช่นไฟไหม้และน้ำจะอนุญาตให้ฉันต่อมาในงานนี้จะจำกะพริบของฝันกลางวันที่ส่องสว่างในการสังเคราะห์นมนานและลืม ในภูมิภาคนี้ระยะไกล, หน่วยความจำและจินตนาการยังคงเกี่ยวข้องแต่ละคนที่ทำงานให้ลึกกันและกันของพวกเขา ในการสั่งซื้อของค่าที่พวกเขาทั้งสอง constitut

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ้านค่อนข้างชัด เป็นนิติบุคคลสิทธิพิเศษสำหรับการศึกษาเชิงปรากฏการณ์วิทยาของค่าสนิทสนมภายในพื้นที่ , ให้ แน่นอน เราใช้ทั้งของความสามัคคีและความซับซ้อนของมันและพยายามที่จะรวมค่าพิเศษทั้งหมดในหนึ่งพื้นฐานมูลค่า สำหรับบ้านช่วยเรากระจายภาพและร่างกายของภาพในเวลาเดียวกัน ในทั้งสองกรณีผมจะพิสูจน์ว่าจินตนาการ augments คุณค่าของความจริง ประเภทของสถานที่ท่องเที่ยวภาพเข้มข้นเกี่ยวกับบ้าน transcending ความทรงจำของพวกเรา บ้านทุกหลังที่เราเจอที่พักพิง เหนือกว่าทุกบ้าน เราฝันว่าเราอยู่ใน เราสามารถแยกสนิท คอนกรีตสําคัญที่น่าจะเป็นเหตุผลของค่าผิดปกติของรูปภาพทั้งหมดของเราป้องกันความใกล้ชิด ? นี่ก็เป็นปัญหาหลักเพื่อที่จะแก้ไขมัน มันไม่เพียงพอที่จะพิจารณา บ้านเป็น " วัตถุ " ที่เราสามารถให้คำตัดสินและฝันกลางวันตอกกลับ สำหรับ phenomenologist , นักจิตวิทยาหรือจิตแพทย์ ( ทั้งสามจุดของมุมมองเป็นชื่อ4 ศาสตร์ของพื้นที่ในเพื่อลดประสิทธิภาพ ) , มันไม่ได้เป็นคำถามที่อธิบายถึงบ้านหรือ enumerating คุณลักษณะที่งดงามของพวกเขาและวิเคราะห์ ซึ่งเหตุผลที่พวกเขามีความสะดวกสบาย ในทางตรงกันข้าม เราต้องไปไกลกว่าปัญหารายละเอียด - รายละเอียดเป็นวัตถุประสงค์หรืออัตนัย คือ ไม่ว่าจะให้ข้อเท็จจริง หรือแสดงผลเพื่อให้บรรลุถึงคุณธรรมหลักที่แสดงสิ่งที่แนบที่เป็นคนพื้นเมืองในบางวิธีฟังก์ชันหลักของที่มีอยู่ . เป็นนักภูมิศาสตร์หรือ ethnographer สามารถให้คำอธิบายที่แตกต่างกันมาก ประเภทของบ้าน ในหลากหลายแต่ละ , เพ - nomenologist ทำให้ความพยายามที่ต้องจับจมูกของที่จำเป็น แน่นอน ทันที ความเป็นอยู่มันแนบ . ทุกเรือน แม้ที่สุด งานแรกของ phenomenologist คือหาเปลือกเดิมแต่ปัญหาที่เกี่ยวข้องเป็นจำนวนมากถ้าเราต้องการที่จะกำหนดความเป็นจริงที่ลึกซึ้งของกันสาดทั้งหมดสีสันของสิ่งที่แนบมาเพื่อเลือกจุด สำหรับ phenomenologist กันสาด , เหล่านี้ ต้องเอาที่ขรุขระ ร่างแรกของปรากฏการณ์ทางจิต แรเงาที่ไม่ใช่เพิ่มเติม ผิวสี ดังนั้นเราจึงควรที่จะบอกว่าเราอยู่ในพื้นที่ที่สำคัญของเรา สอดคล้องกับทุก dialectics ของชีวิต เราจะใช้รากวันแล้ววันเล่า ใน " มุมของโลกสำหรับบ้านเราที่มุมของโลก ที่ได้รับมักจะกล่าวว่า มันเป็นจักรวาลของเราก่อน , จักรวาลที่แท้จริงในความหมายของคำทุก ถ้าเราดูอย่างใกล้ชิด , ที่อยู่อาศัย humblest มีความงาม ผู้เขียนหนังสือเรื่อง " บ้าน " ก็มักจะกล่าวถึงคุณลักษณะของศาสตร์ของพื้นที่ แต่พูดถึงนี้จะรวบรัดเกินไป หาเล็ก ๆน้อย ๆที่จะอธิบายในบ้านอันอบอุ่น พวกเขาใช้เวลาน้อย มี ดังนั้น พวกเขาอธิบายว่ามันเป็นจริงคือไม่มีประสบการจริงๆ primitiveness , primitiveness ซึ่งเป็นของทุกคน รวยและคนจนเหมือนกัน ถ้าพวกเขาเต็มใจที่จะฝันแต่ชีวิตของเราเพื่อยึดครองของผลประโยชน์ที่สำคัญของ anthropocosmic ความสัมพันธ์ได้กลายเป็นหย่อน เราไม่รู้สึกผูกพันครั้งแรกของพวกเขาในจักรวาลของบ้าน มีความขาดแคลนไม่มีของนามธรรม " โลกจิต " นักปรัชญาที่ค้นพบจักรวาลโดยวิธีการของ dia5บ้านจากตู้ไปห้องใต้หลังคา , ความสำคัญของฮัทเกม lectical ของฉันและ non-i. ในความเป็นจริงพวกเขารู้ว่าจักรวาลก่อนที่จะรู้จักบ้าน ขอบฟ้า ก่อนที่แห่งนี้ และเป็นจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของภาพ ถ้าเราศึกษาพวกเขา phenomenologically , จะให้หลักฐานที่เป็นรูปธรรมของค่าของที่อาศัยอยู่พื้นที่ตาย non-1 ที่ปกป้องฉันแน่นอน ที่นี่เราสัมผัสบนสนทนาที่มีภาพ เราก็จะต้องสำรวจ : ทั้งหมดจริง ๆ ที่อาศัยอยู่พื้นที่หมีสาระสําคัญของความคิดของบ้าน ในหลักสูตรของงานนี้ เราต้องดูว่า จินตนาการของการทำงานในทิศทางนี้เมื่อมนุษย์ได้พบพักน้อย : เราจะได้เห็นจินตนาการสร้าง " กำแพง " ของเงาซึ่งยากที่จะเข้าใจ สบายตัวกับภาพลวงตาของการป้องกันหรือ แค่ขัดสั่นหลังกำแพงหนา ความหวาดระแวง เชิงเทิน staunchest . ในระยะสั้นในยืดยาดมากที่สุดของ dialectics , ซุ้มถูกให้สำเหนียก จำกัด ที่พักของเขา เขามีประสบการณ์บ้านในความเป็นจริงและใน virtuality โดยใช้วิธีการคิดและฝัน มันไม่ได้อยู่ในด้านบวกของที่บ้านก็ " เคย " หรือจะเป็นเพียงในชั่วโมงผ่านที่เรารู้จักประโยชน์ของ ทั้งหมดในอดีตมาอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหม่ เก่าพูด : " เรานำเทพเจ้าของเรากับเราได้หลายรูปแบบ . และฝันก็ถึงจุดที่เป็นโดเมน inunemorial เปิดสำหรับนักฝันของบ้านเกินมนุษย์เก่าที่สุดของหน่วยความจำ บ้าน เหมือนไฟ และน้ำ จะอนุญาตให้ฉัน ภายหลังในงานนี้ เรียกเป็นฝันกลางวันที่สว่างและการสังเคราะห์นมนานเปลี่ยน . ในภูมิภาคนี้ระยะไกล , หน่วยความจำและจินตนาการยังคงเกี่ยวข้อง แต่ละตัวทำงานกับพวกเขาร่วมกันลึก . ในใบสั่ง