Lu-san went to bed without any supp

Lu-san went to bed without any supper, but her little heart was hungry for something more than food. She nestled up close beside her sleeping brothers, but even in their slumber they seemed to deny her that love which she craved. The gentle lapping of the water against the sides of the houseboat, music which had so often lulled her into dreamland, could not quiet her now. Scorned and treated badly by the entire family, her short life had been full of grief and shame.
Lu-san's father was a fisherman. His life had been one long fight against poverty. He was ignorant and wicked. He had no more feeling of love for his wife and five children than for the street dogs of his native city.
Over and over he had threatened to drown them one and all, and had been prevented from doing so only by fear of the new mandarin. His wife did not try to stop her husband when he sometimes beat the chil- dren until they fell half dead upon the deck. In fact, she herself was cruel to them, and often gave the last blow to Lu-san, her only

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูซังเดินไปที่เตียงโดยไม่มีอาหารมื้อเย็นใด ๆ แต่หัวใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอคือหิวสำหรับสิ่งที่มากกว่าอาหาร เธอตั้งอยู่ใกล้ชิดข้างพี่น้องนอนของเธอ แต่แม้ในการนอนหลับของพวกเขาพวกเขาดูเหมือนจะปฏิเสธความรักของเธอที่เธอปรารถนาว่า ซัดสาดอ่อนโยนของน้ำกับด้านข้างของเรือนแพเพลงกล่อมที่ได้จึงมักจะเข้าไปในโลกแห่งความฝันของเธอไม่สามารถเงียบเธอตอนนี้ ดูหมิ่นและรับการรักษาอย่างรุนแรงจากคนในครอบครัว, ชีวิตสั้นของเธอได้รับการเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความอัปยศ.
พ่อของลูซังเป็นชาวประมง ชีวิตของเขาได้รับหนึ่งในการต่อสู้กับความยากจนยาว เขาเป็นคนที่โง่เขลาและความชั่วร้าย เขาไม่มีความรู้สึกของความรักสำหรับภรรยาและลูกห้าคนของเขามากกว่าสำหรับสุนัขถนนในเมืองบ้านเกิดของเขา.
กว่าและมากกว่าที่เขาเคยขู่ว่าจะจมน้ำพวกเขาหนึ่งและทั้งหมดและได้รับการป้องกันจากการทำเช่นนั้นโดยเฉพาะความกลัวของส้มแมนดารินใหม่ . ภรรยาของเขาไม่ได้พยายามที่จะหยุดสามีของเธอเมื่อเขาชนะบางครั้งลูก ๆ จนกว่าพวกเขาจะลดลงครึ่งหนึ่งเมื่อตายดาดฟ้า ในความเป็นจริงเธอเองเป็นสิ่งที่โหดร้ายกับพวกเขาและมักจะให้พัดสุดท้ายที่ลูซังคนเดียวของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลู่ซาน นอนโดยไม่ให้กินข้าวเย็น แต่หัวใจดวงน้อยของเธอหิวอะไรมากกว่าอาหาร ตั้งอยู่ใกล้ๆ อยู่ข้างๆ เธอนอนน้อง แต่แม้ในการนอนหลับของพวกเขาดูเหมือนพวกเขาจะปฏิเสธเธอ ความรักที่เธอต้องการ . เสียงนุ่มนวลของน้ำกับด้านข้างของเรือนแพ , เพลงที่ได้จึงมัก lulled ของเธอเข้าสู่โลกแห่งความฝันไม่ได้เงียบเธอตอนนี้เลย และถือว่าไม่ดีโดยทั้งครอบครัว ชีวิตอันแสนสั้นของเธอได้เต็มรูปแบบของความเศร้าโศกและน่าละอาย
พ่อของลู่ซาน เป็นชาวประมง ชีวิตของเขาได้รับหนึ่งยาว การต่อสู้กับความยากจน เขาโง่และชั่ว เขาไม่มีความรู้สึกของความรักที่ภรรยาของเขาและเด็กห้ากว่าสำหรับหมาข้างถนนของเมืองบ้านเกิดของเขา
มากกว่าเขาคุกคามที่จะจมน้ำพวกเขาหนึ่งและทั้งหมดและได้ถูกป้องกันจากการทำเช่นนั้นโดยเฉพาะกลัวจีนใหม่ ภรรยาของเขาไม่ได้พยายามที่จะหยุดสามีของเธอ เมื่อเขาบางครั้งชนะชิล - มากขึ้นจนกว่าพวกเขาจะลดลงครึ่งตายบนดาดฟ้า ในความเป็นจริง เธอโหดร้ายกับพวกเขา และมักจะให้เป่าสุดท้ายลู่ซาน ของเธอเท่านั้น