Evidence suggests that BHBA concent

Evidence suggests that BHBA concentration in dairy
cows can be influenced by time of sampling relative to
feeding time (Wylie et al., 2008; Quiroz-Rocha et al.,
2010) and can be subject to diurnal variations (Sutton
et al., 1988; Eicher et al., 1999; Blum et al., 2000;
Nielsen et al., 2003; Plaizier et al., 2005; Meier et al.,
2010). In most of these studies, BHBA concentrations
showed postprandial increases (Sutton et al., 1988;
Blum et al., 2000; Wylie et al., 2008), which can be
explained by butyrate metabolism of the rumen epithelium
after feed intake (Pennington, 1952; Reynolds,
2002). Interestingly, this effect was higher when feeding
once at 2100 h instead of once at 0900 h (Nikkhah et
al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักฐานชี้ให้เห็นความเข้มข้นที่ BHBA ในนมวัวสามารถมีผลมาจากการสุ่มตัวอย่างที่สัมพันธ์กับเวลาอาหารเวลา (Wylie et al., 2008 Quiroz-Rocha et al.,2010) และจะต้องเปลี่ยนแปลง diurnal (ซัตตั้นร้อยเอ็ด al., 1988 Eicher et al., 1999 สุ่มและ al., 2000นีลและ al., 2003 Plaizier et al., 2005 มุนเช่น et al.,2010) ในที่สุดของการศึกษาเหล่านี้ ความเข้มข้น BHBAแสดงให้เห็นว่าเพิ่ม postprandial (ซัตตั้น et al., 1988สุ่มและ al., 2000 Wylie et al., 2008) ซึ่งอาจจะอธิบาย โดยเผาผลาญ butyrate epithelium ต่อหลังจากการบริโภคอาหาร (Pennington, 1952 เรย์โนลด์ส2002) นั้นเป็นเรื่องน่าสนใจ นี้คือสูงเมื่อให้อาหารครั้งที่ 2100 h แทนครั้งที่ 0900 h (Nikkhah etal., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักฐานแสดงให้เห็นว่ามีความเข้มข้น BHBA ในนม
วัวสามารถได้รับอิทธิพลจากเวลาของการสุ่มตัวอย่างเทียบกับ
เวลาให้อาหาร (ไวลีและคณะ, 2008;. Quiroz-Rocha, et al.
2010) และสามารถขึ้นอยู่กับรูปแบบรายวัน (ซัตตัน
, et al, 1988. ; Eicher et al, 1999;. บลัม, et al, 2000;.
นีลเซ่น, et al,. 2003; Plaizier et al, 2005;.. ไมเออร์, et al,
2010) ในส่วนของการศึกษาเหล่านี้มีความเข้มข้น BHBA
แสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นภายหลังตอนกลางวัน (ซัตตัน, et al, 1988;.
บลัม, et al, 2000;.. ไวลี et al, 2008) ซึ่งสามารถ
อธิบายได้ด้วยการเผาผลาญ butyrate ของเยื่อบุผิวกระเพาะ
หลังจากกินอาหาร (เพนนิงตัน 1952; นาดส์
2002) ที่น่าสนใจผลกระทบนี้เพิ่มมากขึ้นเมื่อให้อาหาร
ครั้งเดียวที่ 2100 ชั่วโมงแทนที่จะเป็นครั้งเดียวที่ 0,900 ชั่วโมง (Nikkhah และ
al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่า bhba ความเข้มข้นในวัวนม
ขึ้นอยู่กับเวลาของการสุ่มตัวอย่างญาติ

เวลาให้อาหาร ( ไวลี et al . , 2008 ; quiroz Rocha et al . ,
) ) และสามารถเรื่องการปรุงอาหารมังสวิรัติ ( ซัตตัน
et al . , 1988 ; ไอเคอร์ et al . , 1999 ; Blum et al , . , 2000 ;
Nielsen et al . , 2003 ; plaizier et al . , 2005 ; Meier et al . ,
2010 ) ในส่วนของการศึกษาเหล่านี้ bhba ความเข้มข้น
พบหลังอาหารเพิ่ม ( ซัตตัน et al . , 1988 ;
Blum et al . , 2000 ; ไวลี et al . , 2008 ) ซึ่งสามารถอธิบายโดยบิว
เมแทบอลิซึมของเยื่อบุกระเพาะ
หลังจากบริโภคอาหาร ( เพนนิงตัน , 1952 ; เรย์โนลด์
2002 ) ทั้งนี้ ผลกระทบนี้จะสูงกว่าเมื่อให้อาหาร
ที่ 2100 H แทนที่ 0900 H (
nikkhah et al . , 2008 )