In the present study, we examined t

In the present study, we examined the independent and combined effects of an inspiratory muscle warm-up and inspiratory muscle training on intermittent running to exhaustion. Twelve males were recruited to undertake four experimental trials. Two trials (Trials 1 and 2) preceded either a 4-week training period of 1 × 30 breaths twice daily at 50% (experimental group) or 15% (control group) maximal inspiratory mouth pressure (PImax). A further two trials (Trials 3 and 4) were performed after the 4 weeks. Trials 2 and 4 were preceded by a warm-up: 2 × 30 breaths at 40% PImax. Pre-training PImax and distance covered increased (P < 0.05) similarly between groups after the warm-up (∼11% and ∼5–7% PImax and distance covered, respectively). After training, PImax increased by 20 ± 6.1% (P < 0.01; d = 3.6) and 26.7 ± 6.3% (P < 0.01; d = 3.1) when training and warm-up were combined in the experimental group. Distance covered increased after training in the experimental group by 12 ± 4.9% (P < 0.01; d = 3.6) and 14.9 ± 4.5% (P < 0.01; d = 2.3) when training and warm-up interventions were combined. In conclusion, inspiratory muscle training and inspiratory muscle warm-up can both increase running distance independently, but the greatest increase is observed when they are combined.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาปัจจุบัน เราตรวจสอบอิสระ และรวมผลกระทบของการ inspiratory กล้ามเนื้ออุ่นเครื่องและฝึก inspiratory กล้ามเนื้อในการทำงานเป็นระยะ ๆ การอ่อนเพลีย สิบสองเพศชายผ่านการคัดเลือกดำเนินการทดลองทดลองที่สี่ สองการทดลอง (การทดลองที่ 1 และ 2) นำหน้าระยะเวลาการฝึก 4 สัปดาห์ 1 × 30 หายใจวันละสองครั้งที่ 50% (กลุ่มทดลอง) หรือแรงดันปาก inspiratory สูงสุด 15% (กลุ่มควบคุม) (PImax) A เพิ่มเติมสองดำเนินการทดลอง (ทดลอง 3 และ 4) หลังจาก 4 สัปดาห์ การทดลองที่ 2 และ 4 ถูกนำหน้า ด้วยการอุ่นเครื่อง: 2 × 30 หายใจ 40% PImax ก่อนการฝึกอบรม PImax และระยะทางครอบคลุมเพิ่มขึ้น (P < 0.05) ในทำนองเดียวกันระหว่างกลุ่มหลังจากการอุ่นเครื่อง (∼11% และ ∼5 – 7% PImax และระยะทาง ตามลำดับ) หลังจากการฝึกอบรม PImax เพิ่มขึ้น 6.1 ± 20% (P < 0.01; d = 3.6) และ 6.3 ± 26.7% (P < 0.01; d = 3.1) เมื่อฝึกซ้อมและอุ่นเครื่องถูกรวมในกลุ่มทดลอง ระยะครอบคลุมเพิ่มขึ้นหลังจากการฝึกอบรมในกลุ่มทดลอง โดย 12 ± 4.9% (P < 0.01; d = 3.6) และ 14.9 ± 4.5% (P < 0.01; d = 2.3) เมื่อฝึกซ้อมและอุ่นเครื่องแทรกแซงถูกรวม ในบทสรุป inspiratory บริหารกล้ามเนื้อและอุ่นเครื่อง inspiratory กล้ามเนื้อสามารถเพิ่มขึ้นทั้งที่ทำงานระยะทางอย่างอิสระ แต่เป็นที่สังเกตเมื่อรวมการเพิ่มขึ้นมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาปัจจุบันเราตรวจสอบผลกระทบที่เป็นอิสระและทำงานร่วมกันของกล้ามเนื้อหายใจอบอุ่นขึ้นและการฝึกอบรมของกล้ามเนื้อหายใจในการทำงานต่อเนื่องไปหมด สิบสองเพศได้รับคัดเลือกจะดำเนินการสี่ทดลอง สองการทดลอง (การทดลองที่ 1 และ 2) นำหน้าทั้งระยะเวลาการฝึกอบรม 4 สัปดาห์ 1 × 30 หายใจวันละสองครั้งที่ 50% (กลุ่มทดลอง) หรือ 15% (กลุ่มควบคุม) ความดันสูงสุดหายใจปาก (PImax) อีกสองการทดลอง (การทดลองที่ 3 และ 4) ได้รับการดำเนินการหลังจาก 4 สัปดาห์ การทดลองที่ 2 และ 4 ถูกนำหน้าด้วยการอุ่นเครื่อง: 2 × 30 ลมหายใจที่ 40% PImax ก่อนการฝึกอบรม PImax และระยะทางที่ครอบคลุมเพิ่มขึ้น (P <0.05) ในทำนองเดียวกันระหว่างกลุ่มหลังจากการอุ่นเครื่อง (~11% และ ~5-7% PImax และระยะทางที่ครอบคลุมตามลำดับ) หลังจากการฝึกอบรม, PImax เพิ่มขึ้น 20 ± 6.1% (p <0.01; d = 3.6) และ 26.7 ± 6.3% (p <0.01; d = 3.1) เมื่อการฝึกอบรมและอบอุ่นขึ้นมารวมกันในกลุ่มทดลอง ระยะทางที่ครอบคลุมเพิ่มขึ้นหลังการฝึกอบรมในกลุ่มทดลอง 12 ± 4.9% (p <0.01; d = 3.6) และ 14.9 ± 4.5% (p <0.01; d = 2.3) เมื่อการฝึกอบรมและการแทรกแซงอบอุ่นขึ้นมารวมกัน ในการสรุปฝึกกล้ามเนื้อหายใจเข้าและหายใจกล้ามเนื้ออบอุ่นขึ้นสามารถเพิ่มขึ้นทั้งการทำงานระยะอิสระ แต่เพิ่มขึ้นมากที่สุดเป็นที่สังเกตเมื่อพวกเขาจะรวมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษา เราตรวจสอบผลที่เป็นอิสระและรวมของการวอร์มกล้ามเนื้อ และการฝึกกล้ามเนื้อในจังหวะวิ่งให้หมดแรง สิบสองคนคัดเลือกรับ 4 การทดลองการทดลอง . 2 การทดลองการทดลองที่ 1 และ 2 ) นำหน้าทั้งสัปดาห์ที่ 4 ระยะเวลาการฝึกอบรม 1 × 30 ครั้งสองครั้งทุกวันที่ 50% ( กลุ่มทดลอง ) หรือ 15 % ( กลุ่มควบคุม ) สูงสุดการปากความดัน ( pimax ) อีกสองการทดลองการทดลองที่ 3 และ 4 ) ได้หลังจาก 4 สัปดาห์ การทดลองที่ 2 และ 4 ถูกนำหน้าโดยอุ่นเครื่อง 2 × 30 ครั้งที่ 40 % pimax . ก่อนการฝึกและ pimax ครอบคลุมระยะทางที่เพิ่มขึ้น ( P < 0.05 ) ในทำนองเดียวกัน ระหว่างกลุ่มหลังจากการอุ่นเครื่อง ( ∼ 11% และ∼ 5 – 7 % pimax และระยะทางที่ครอบคลุมตามลำดับ ) หลังการฝึกอบรม pimax เพิ่มขึ้น 20 ± 6.1 เปอร์เซ็นต์ ( P < 0.01 ; D = 3.6 ) และ 26.7 ± 6.3 เปอร์เซ็นต์ ( P < 0.01 ; D = 3.1 ) เมื่อการฝึกอบรมและอุ่นเครื่องอยู่รวมกันในกลุ่ม ครอบคลุมระยะทางที่เพิ่มขึ้นหลังจากการฝึกในกลุ่มทดลอง 12 ± 4.9 เปอร์เซ็นต์ ( P < 0.01 ; D = 3.6 ) เนื่องจาก± 4.5 เปอร์เซ็นต์ ( P < 0.01 ; D = 2.3 ) เมื่อการฝึกอบรมและอุ่นเครื่องหรืออยู่รวมกัน สรุป การฝึกกล้ามเนื้อ และกล้ามเนื้อการอุ่นเครื่องทั้งสองสามารถเพิ่มระยะทางวิ่งอิสระ แต่เพิ่มขึ้นมากที่สุดคือ สังเกตได้เมื่อพวกเขาจะรวมกัน