I said, ‘If I don’t like travelling

I said, ‘If I don’t like travelling, I will come home and become
a lawyer.’
My mother was worried, but she still asked my father if I
could go.
My father said, ‘He’ll be happiest if he stays at home. If he
travels, he’ll be very unhappy. He mustn’t go.’
So I stayed at home for another year, but I didn’t become
a lawyer and I couldn’t stop thinking about travelling. On
1 September 1651 I went to Hull, a large port1 in Yorkshire,
to see a friend. I was planning to return home aft er the visit,
but when I saw how many ships were there, I started to think
of travelling again. Some of the ships were huge and sailed to
countries in South America and Africa, places I wanted to see.
Th ey carried things made in England and brought back foreign
food and clothes. And the sailors in the port all looked very
happy with their lives.
My friend in Hull had a ship and was sailing for London
that day.
He said, ‘Come to London with me. You’ll see lots of
interesting things.’
I didn’t think much about my parents and I forgot my
father’s warning. Travelling was my biggest ambition. My
friend was right: there was a whole world to see. So I got on
my friend’s ship and we left for London.
It was one of the biggest mistakes of my life. Th e weather
was fi ne when we left Hull, but aft er eight days it changed.
We were near a port called Yarmouth when the blue sky
was suddenly hidden by black clouds and a terrible storm
began. I’d never seen anything like it: the ship was out of
control. I said to myself, ‘You’re mad, Robinson Crusoe! You
should have listened to your father. Now you’re going to die.’
Still, frightened as I was, I was hoping I’d live. I promised

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันพูดว่า ' ถ้าฉันไม่ชอบเดินทาง ผมจะกลับบ้าน และกลายเป็น '

เป็นทนายความ แม่เป็นห่วงมาก แต่เธอก็ยังถามพ่อของผม

ไป พ่อผมบอกว่า เขาคงจะมีความสุขหากเขาอยู่ที่บ้าน ถ้าเขา
เดินทาง เขาจะไม่มีความสุข เขาต้องไม่ไป '
ก็เลยอยู่บ้านอีกปี แต่ผมไม่ได้กลายเป็น
ทนายความและฉันไม่สามารถหยุดคิดเรื่องเดินทาง บน
1 กันยายน 1143 ไปฮัลล์ , port1 ขนาดใหญ่ใน Yorkshire
เพื่อดูเพื่อน ฉันวางแผนที่จะกลับบ้าน เอ้อเยือน ,
แต่เมื่อเห็นเรือหลายวิธีก็แล้ว ผมก็เริ่มคิด
ของการเดินทางอีกครั้ง บางส่วนของเรือขนาดใหญ่แล่น

) และประเทศใน อเมริกาใต้ และ แอฟริกา สถานที่ที่ผมอยากเห็น .
th ey แบกสิ่งที่เกิดขึ้นในอังกฤษ และนำเสื้อผ้าและอาหารต่างประเทศ

และลูกเรือในพอร์ตทั้งหมดดูมีความสุขกับชีวิตมาก
.
เพื่อนในเรือ มีเรือแล่นลอนดอน

วันนั้น เขาบอกว่า " ไปลอนดอนกับผม คุณจะเห็นสิ่งที่น่าสนใจมากมาย
.
ผมไม่คิดว่ามากเกี่ยวกับพ่อแม่ของฉันและฉันลืมคำเตือนของพ่อ

การเดินทางคือความใฝ่ฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน เพื่อนของฉัน
ถูก : มีคนทั่วโลกได้เห็น ดังนั้นฉันได้บน
เรือเพื่อนเรา ไปลอนดอน .
มันเป็นหนึ่งในข้อผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดของชีวิต th e
คือฟีเน่อากาศเมื่อเราออกจากเรือ แต่เอ้อ
8 วันก็เปลี่ยน เราใกล้ท่าเรือเรียกว่า Yarmouth เมื่อ
ฟ้าก็ถูกเมฆดำและ
พายุร้ายก็เริ่มขึ้น ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ : เรือออกจาก
ควบคุม ผมพูดกับตัวเองว่า ' คุณกำลังโกรธ , โรบินสันครูโซคุณ
น่าจะฟังพ่อนะ ตอนนี้คุณกำลังจะตาย . . . '
ยังตกใจ เป็นผม ผมก็หวังว่าผมจะอยู่ได้ ฉันสัญญา