vocal qualifiers (volume, pitch, rh

vocal qualifiers (volume, pitch, rhythm, tempo, and tone). Loudness indicates strength in Arabic cultures and softness indicates weakness; indicates confidence and authority to the Germans,; indicates impoliteness to the Thais; indicates loss of control to the Japanese. (Generally, one learns not to “shout” in Asia for nearly any reason!). Gender based as well: women tend to speak higher and more softly than men.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

vocal ตัวบ่งคุณลักษณะ (ปริมาณ ระยะห่าง จังหวะ จังหวะ และเสียง) ความดังเสียงบ่งชี้ความเข้มแข็งในวัฒนธรรมอาหรับ และหางบ่งชี้จุดอ่อน บ่งชี้ความเชื่อมั่นและอำนาจเยอรมัน,; บ่งชี้ว่า impoliteness คนไทย บ่งชี้ว่า การสูญเสียการควบคุมไปญี่ปุ่น (ทั่วไป หนึ่งเรียนรู้การ "ตะโกน" ในเอเชียเกือบทุกเหตุผล) ตามเช่นเพศ: ผู้หญิงมักจะ พูดสูงกว่า และเบากว่าคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ่นเสียงที่เปล่งออก (ปริมาณ, สนามจังหวะจังหวะและเสียง) ดังแสดงถึงความแรงในวัฒนธรรมอาหรับและความนุ่มนวลแสดงให้เห็นความอ่อนแอ; บ่งบอกถึงความเชื่อมั่นและอำนาจในเยอรมัน ,; บ่งบอกถึงความไม่สุภาพกับคนไทย; บ่งบอกถึงการสูญเสียการควบคุมไปยังญี่ปุ่น (โดยทั่วไปหนึ่งเรียนรู้ที่จะไม่ "ตะโกน" ในเอเชียเกือบเหตุผลใด ๆ !) เพศตามเช่นกัน: ผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะสูงขึ้นและพูดเบา ๆ มากขึ้นกว่าผู้ชาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงบ่น ( ปริมาณ , สนาม , จังหวะ , จังหวะ , และเสียง ) เสียงดังแสดงถึงความแรงในวัฒนธรรมอาหรับและความนุ่มนวล บ่งชี้ถึงความอ่อนแอ ; แสดงความเชื่อมั่นและอำนาจในเยอรมัน ; แสดงความไม่สุภาพในคนไทย พบว่า การสูญเสียการควบคุมของญี่ปุ่น ( โดยทั่วไป หนึ่งเรียนรู้ที่จะไม่ " ตะโกน " ในเอเชียเกือบเหตุผลใด ๆ ) ตามเพศ เช่น :ผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะพูดคุยมากขึ้นและนุ่มนวลกว่าผู้ชาย