The two films, The Closet and My Li

The two films, The Closet and My Life in Pink, feature characters
who are gay or cross-gender identifying, respectively, and the films’
dialogues offer multiple examples of language used to discuss issues
of homosexuality. The Closet chronicles a mild-mannered accountant’s
attempt to pose as a gay man in order to keep his job at a condom
factory. My Life in Pink centers around 9-year old Ludo, who feels
strongly that he was meant to be a girl. Using comedic devices, each
film highlights the more serious message of outsiders’ reactions to the
perceived homosexuality of the protagonists, and these reactions
become particularly apparent through the language referencing the
protagonists.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพยนตร์สอง ตู้เสื้อผ้าและชีวิตของฉันในสีชมพู ลักษณะตัวอักษรเกย์ หรือ เพศข้ามระบุ ตามลำดับ และดูหนังคือใครประเด็นนำเสนอหลาย ๆ ตัวอย่างของภาษาที่ใช้เพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาของทัศนะของ ตู้เสื้อผ้าพงศาวดารของของนักบัญชีไมลด์เรียบร้อยพยายามที่จะก่อให้เกิดเป็นชายเกย์เพื่อให้งานของเขาที่ถุงยางโรงงานผลิต ชีวิตในสีชมพูศูนย์รอบที่ 9 - ปี Ludo ที่รู้สึกอย่างยิ่งว่าถูกหมายถึงการเป็นผู้หญิง ใช้อุปกรณ์ comedic แต่ละฟิล์มเน้นความรุนแรงมากขึ้นของปฏิกิริยาของบุคคลภายนอกเพื่อการรับรู้ทัศนะของพระเอก และปฏิกิริยาเหล่านี้เป็นที่ชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านการอ้างอิงภาษาพระเอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งสองภาพยนตร์ตู้และชีวิตของฉันในสีชมพูตัวละครคุณลักษณะที่เป็นเกย์หรือข้ามเพศระบุตามลำดับและในภาพยนตร์'การหารือมีหลายตัวอย่างของภาษาที่ใช้เพื่อหารือในประเด็นของคนรักร่วมเพศ ตู้พงศาวดารบัญชีอ่อนโยนสุภาพของความพยายามที่จะก่อให้เกิดเป็นเกย์เพื่อให้งานของเขาที่ถุงยางโรงงาน ชีวิตของฉันในศูนย์สีชมพูประมาณ 9 ปีลูโดที่รู้สึกอย่างแรงกล้าว่าเขาหมายถึงการเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง โดยใช้อุปกรณ์ที่ตลกขบขันแต่ละภาพยนตร์ไฮไลท์ข้อความที่รุนแรงมากขึ้นในการเกิดปฏิกิริยาภายนอก'กับรักร่วมเพศรับรู้ของตัวละครเอกและปฏิกิริยาเหล่านี้กลายเป็นที่ชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านภาษาอ้างอิงที่ตัวละครเอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองภาพยนตร์ , ตู้และชีวิตของฉันเป็นสีชมพู มีตัวละครที่เป็นเกย์ หรือ ข้าม เพศ
ระบุตามลำดับ และภาพยนตร์ '
บทสนทนาให้หลายตัวอย่างของการใช้ภาษาเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหา
ของการรักร่วมเพศ ตู้เสื้อผ้าพงศาวดารอ่อนสุภาพนักบัญชีของ
พยายามที่จะก่อให้เกิดเป็นเกย์เพื่อให้งานของเขาที่โรงงานถุงยาง

ชีวิตของฉันในศูนย์สีชมพูรอบอายุ 19 ปี ลูโดที่รู้สึก
อย่างมากที่เขาตั้งใจที่จะเป็นผู้หญิง การใช้อุปกรณ์ที่ตลกขบขัน แต่ละ
ภาพยนตร์ไฮไลท์ข้อความที่รุนแรงมากขึ้นของคนนอก ' ปฏิกิริยา
การรักร่วมเพศของตัวละครเอก และปฏิกิริยาเหล่านี้
กลายเป็นชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านภาษาอ้างอิง
ตัวละครเอก .