INTRODUCTIONIn recent years, the co

INTRODUCTION
In recent years, the concept of sustainability has become central not just in environmental
preservation, but in the consideration of the quality of development in human settlements (Choguill,
2007). In the context of housing, several researchers indicated that housing policies based on
sustainability criteria – meeting basic housing needs – must be viewed as a necessary. As stated by Currie
(1980), housing is a human right and a basic need and must have priority.
Meeting housing needs for all has long been an objective of national policy in Malaysia. As a result,
housing policies and programs are developed and implemented to increase the homeownership rate in the
country, particularly the low-income group. Governments often perceive housing solely as a welfare issue
(Arku, 2006), In fact, housing is a productivity activity that can forms an important and integral part of
either developed or developing countries. Researchers justified the role that housing could play in the
economic development. Studies that focused on the role of housing in economic development included
those of Burns and Tjioe (1967), Strassman (1985, 1987), Tu (1999), Phang (2001) and Arku (2006).
These studies focus on employment and income effects, labor productivity, and growth effects of housing
provision.
Despite efforts by the Malaysian government, there are various issues relating to a housing delivery
system that have undermined the success of housing achievement for the past 30 years. Firstly, public and
private house builders have been giving low priority to the low-cost housing program, which falls below
the targeted level. The construction of medium- and high-cost housing, on the other hand, has exceeded
the targeted level during the Five-Year Malaysia Plans (Malaysia, 2001; Malaysia, 2006). Secondly, a
massive over construction of medium- and high-cost housing has contributed to the problem of property
overhang (Ministry of Finance’s Valuation and Property Service Department, 2009). These unsold houses
do not attract the target market nor cater to the housing needs of the targeted house buyers (Tan, 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ในปีที่ผ่านมาแนวคิดของการพัฒนาอย่างยั่งยืนได้กลายเป็นศูนย์กลางไม่เพียง แต่ในด้านสิ่งแวดล้อม
การอนุรักษ์ แต่ในการพิจารณาของการพัฒนาคุณภาพในการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ (Choguill,
2007) ในบริบทของการอยู่อาศัย, นักวิจัยชี้ให้เห็นว่าหลายนโยบายที่อยู่อาศัยขึ้นอยู่กับ
เกณฑ์ความยั่งยืน - การประชุมความต้องการที่อยู่อาศัยพื้นฐาน - ต้องได้รับการมองว่าเป็นสิ่งที่จำเป็น ตามที่ระบุไว้โดยกะหรี่
(1980), ที่อยู่อาศัยเป็นสิทธิมนุษยชนและความจำเป็นขั้นพื้นฐานและต้องมีความสำคัญ.
ต้องการที่อยู่อาศัยที่ประชุมทั้งหมดมีมานานแล้ววัตถุประสงค์ของนโยบายระดับชาติในมาเลเซีย เป็นผลให้
นโยบายที่อยู่อาศัยและโปรแกรมมีการพัฒนาและนำมาใช้เพื่อเพิ่มอัตราการเป็นเจ้าของบ้านใน
ประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มที่มีรายได้ต่ำ รัฐบาลมักจะรับรู้ที่อยู่อาศัย แต่เพียงผู้เดียวเป็นปัญหาสวัสดิการ
(Arku, 2006) ในความเป็นจริงที่อยู่อาศัยเป็นกิจกรรมการผลิตที่สามารถเป็นส่วนที่สำคัญและหนึ่งของ
ทั้งประเทศที่พัฒนาแล้วหรือกำลังพัฒนา นักวิจัยธรรมบทบาทที่อยู่อาศัยที่จะได้เล่นใน
การพัฒนาเศรษฐกิจ การศึกษาที่มุ่งเน้นไปที่บทบาทของที่อยู่อาศัยในการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่รวม
บรรดาของเบิร์นส์และ Tjioe (1967) Strassman (1985, 1987), เฉิงตู (1999) พังงา (2001) และ Arku (2006).
การศึกษาเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่การจ้างงานและรายได้ ผลกระทบการผลิตแรงงานและผลกระทบการขยายตัวของที่อยู่อาศัย
บทบัญญัติ.
แม้จะมีความพยายามของรัฐบาลมาเลเซียมีประเด็นต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการส่งมอบที่อยู่อาศัย
ระบบที่ได้ทำลายความสำเร็จของความสำเร็จที่อยู่อาศัยสำหรับที่ผ่านมา 30 ปี ประการแรกประชาชนและ
ผู้สร้างบ้านส่วนตัวได้รับการให้ความสำคัญในระดับต่ำถึงโครงการที่อยู่อาศัยต้นทุนต่ำซึ่งต่ำกว่า
ระดับที่กำหนดเป้าหมาย การก่อสร้างที่อยู่อาศัยขนาดกลางและค่าใช้จ่ายสูงในมืออื่น ๆ ที่ได้เกิน
ระดับที่กำหนดเป้าหมายในช่วงห้าปีแผนมาเลเซีย (มาเลเซีย, 2001; มาเลเซีย 2006) ประการที่สอง
ที่ยิ่งใหญ่กว่าการก่อสร้างที่อยู่อาศัยขนาดกลางและค่าใช้จ่ายสูงได้มีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาของทรัพย์สิน
ที่แขวนอยู่ (กระทรวงการประเมินมูลค่าทางการเงินและบริการกรมทรัพย์สิน, 2009) เหล่านี้บ้านยังไม่ขาย
ไม่ดึงดูดตลาดเป้าหมายหรือตอบสนองความต้องการที่อยู่อาศัยของผู้ซื้อบ้านที่กำหนดเป้าหมาย (Tan 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ในปีที่ผ่านมาแนวคิดของความยั่งยืนได้กลายเป็นกลางไม่เพียง แต่ในการดูแลรักษาสิ่งแวดล้อม
, แต่ในการพิจารณาคุณภาพของการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานมนุษย์ ( choguill
, 2550 ) ในบริบทของที่อยู่อาศัย นักวิจัยพบว่า ที่อยู่อาศัยหลายนโยบายตาม
ความยั่งยืนเกณฑ์–ประชุมที่อยู่อาศัยพื้นฐานความต้องการและต้องถูกมองว่าเป็นสิ่งจำเป็นตามที่ระบุไว้โดยกะหรี่
( 1980 ) , ที่อยู่อาศัยเป็นสิทธิของมนุษย์และความต้องการพื้นฐาน และต้องมีความสําคัญ ความต้องการที่อยู่อาศัย สำหรับ
การประชุมมีวัตถุประสงค์ของนโยบายแห่งชาติของประเทศมาเลเซีย เป็นผลให้
นโยบายและแผนงานที่อยู่อาศัยจะพัฒนาและดำเนินการเพื่อเพิ่มอัตราใน homeownership
ประเทศ โดยเฉพาะผู้มีรายได้น้อยกลุ่มรัฐบาลมักจะรับรู้ที่อยู่อาศัยแต่เพียงผู้เดียวเป็นปัญหาสวัสดิการ
( arku , 2006 ) , ในความเป็นจริง , ที่อยู่อาศัยเป็นกิจกรรมการผลิตที่สามารถฟอร์มเป็นสำคัญส่วนหนึ่งของ
ให้พัฒนาหรือประเทศที่กำลังพัฒนา นักวิจัยได้บทบาทที่ที่อยู่อาศัยสามารถเล่นในการพัฒนาเศรษฐกิจ การศึกษาที่เน้นบทบาทของที่อยู่อาศัยในการพัฒนาเศรษฐกิจรวม
ที่เบิร์น และ tjioe ( 1967 ) , strassman ( 1985 , 1987 ) มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ( 2542 ) , พังงา ( 2001 ) และ arku ( 2549 ) .
การศึกษาเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่การจ้างงานและผลกระทบ รายได้แรงงาน และผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของการจัดหาที่อยู่อาศัย
.
แม้จะมีความพยายามจากรัฐบาลมาเลเซีย มีปัญหาต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการส่งมอบที่อยู่อาศัยระบบที่
บ่อนทำลายความสำเร็จทางการที่อยู่อาศัยสำหรับที่ผ่านมา 30 ปีประการแรก รัฐและเอกชน
ผู้สร้างบ้านได้ถูกให้ความสำคัญน้อยกับโครงการที่อยู่อาศัยต้นทุนต่ำซึ่งอยู่ด้านล่าง
เป้าหมายระดับ การก่อสร้างที่อยู่อาศัยราคาปานกลางและสูงบนมืออื่น ๆที่ได้เกินเป้าหมายระดับ
ในระหว่างห้าปีแผนมาเลเซีย ( มาเลเซีย , 2001 ; 2006 มาเลเซีย ) ประการที่สอง
ขนาดใหญ่กว่าการก่อสร้างที่อยู่อาศัยราคาปานกลางและสูงมีส่วนในปัญหาของ overhang คุณสมบัติ
( กระทรวงมูลค่าทางการเงินและแผนกบริการอสังหาริมทรัพย์ 2009 ) บ้านที่ขายไม่ออกนี่
ไม่ดึงดูดตลาดเป้าหมาย หรือเพื่อรองรับความต้องการที่อยู่อาศัยของกลุ่มเป้าหมายผู้ซื้อบ้าน ( Tan , 2008 )