ADVERSE ECOLOGICAL EFFECTS ON COMMU

ADVERSE ECOLOGICAL EFFECTS ON COMMUNITIES

Scientists are most concerned about the effects of chemicals and other pollutants on communities. Short-term and temporary effects are much more easily measured than long-term effects of pollutants on ecosystem communities. Understanding the impact of effects requires knowledge of the time course and variability of these short-term changes.
Pollutants may adversely affect communities by disrupting their normal structure and delicate interdependencies. The structure of a community includes its physical system, usually created by the plant life and geological processes, as well as the relationships between its populations of biota.

For example, a pollutant may eliminate a species essential to the functioning of the entire community; it may promote the dominance of undesirable species (weeds, trash fish); or it may simply decrease the numbers and variety of species present in the community. It may also disrupt the dynamics of the food webs in the community by breaking existing dietary linkages between species. Most of these adverse effects in communities can be measured through changes in productivity in the ecosystem. Under natural stresses (for example, unusual temperature and moisture conditions), the community may be unable to tolerate effects of a chemical otherwise causing no harm.

An important facet of biological communities is the number and intensity of interactions between species. These interactions make the community greater than simply the sum of its parts. The community is stronger than its populations, and the ecosystem is more stable than its communities. A seriously altered interaction may adversely affect all the species dependent on it. Even so, some ecosystem properties or functions (such as nutrient dynamics) can be altered by chemicals without apparent effects on populations or communities. Thus, an important part of research in ecological effects is concerned with the relative sensitivity of ecosystems, communities, and populations to chemicals and to physical stresses.

Consider the effects of spraying an orchard with an insecticide when bees and other beneficial insects may be present and vulnerable to the toxicant. This practice is both economically and ecologically unsound, since it would deprive all plants in the area of pollinators and disrupt control of plant pests by their natural enemies. Advanced agricultural practices, such as integrated pest management (IPM), avoid these adverse effects through appropriate timing and selection of sprays in conjunction with non-chemical approaches to insect control.

Effects of chemicals on communities can be measured in laboratory model ecosystem (microcosm) studies, in intermediate sized systems (mesocosms, engineered field systems, open-top plant chambers, field pens), and in full field trials. Thus, data gathered about effects of chemicals on processes and species can be evaluated in various complex situations that reflect the real world.

ADVERSE EFFECTS ON SPECIES

Most information on ecological effects has been obtained from studies on single species of biota. These tests have been performed in laboratories under controlled conditions and chemical exposures, usually with organisms reared in the laboratory representing inhabitants of natural systems. Most tests are short-term, single exposures (acute toxicity assays), but long-term (chronic) exposures are used as well. Although such tests reveal which chemicals are relatively more toxic, and which species are relatively more vulnerable to their effects, these tests do not disclose much about either the important interactions noted above or the role of the range of natural conditions faced by organisms in the environment.
Generally, the effects observed in these toxicity tests include reduced rates of survival or increased death rates; reduced growth and altered development; reduced reproductive capabilities, including birth defects; changes in body systems, including behavior; and genetic changes. Any of these effects can influence the ability of species to adapt and respond to other environmental stresses and community interactions.

Environmental toxicology studies performed on species in the laboratory provide the basis for much of the current regulation of pollutants and have allowed major improvements in environmental quality. However, these tests yield only a few clues to effects on more complex systems. Long-term studies and monitoring of ecological effects of new and existing chemicals released into the environment are needed in order to create understanding of potential adverse ecological effects and their consequences.
SUMMARY

Adverse ecological effects from environmental pollutants occur at all levels of biological organization, but most information about these effects has been obtained with single species. The effects can be global or local, temporary or permanent, or short-lived (acute) or long-term (chronic).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลกระทบระบบนิเวศในชุมชนนักวิทยาศาสตร์มีความกังวลมากที่สุดเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีและสารมลพิษอื่น ๆ ในชุมชน ผลระยะสั้น และชั่วคราวที่วัดได้ง่ายมากขึ้นกว่าระยะยาวผลกระทบของสารมลพิษในระบบนิเวศชุมชน เข้าใจผลกระทบของผลต้องใช้ความรู้ของการเรียนและความแปรปรวนเปลี่ยนแปลงระยะสั้นเหล่านี้มลพิษอาจส่งผลกระทบชุมชน โดยการกระทบกับโครงสร้างปกติและละเอียดอ่อนดังกล่าว โครงสร้างของชุมชนรวมถึงระบบทางกายภาพ มักจะสร้าง โดยชีวิตของพืช และกระบวนการทางธรณีวิทยา ตลอดจนความสัมพันธ์ระหว่างประชากรของสิ่งของตัวอย่างเช่น ไร้มลพิษอาจตัดชนิดที่จำเป็นต่อการทำงานของชุมชน อาจส่งเสริมการปกครองพันธุ์ที่ไม่พึงปรารถนา (วัชพืช ปลาขยะ); หรืออาจเพียงแค่ลดจำนวนและความหลากหลายของสายพันธุ์ที่อยู่ในชุมชน นอกจากนี้มันยังอาจทำลาย dynamics ของใยอาหารในชุมชน โดยเชื่อมโยงการบริโภคอาหารที่มีอยู่ระหว่างพันธุ์ทำลาย ส่วนใหญ่ในชุมชนผลกระทบเหล่านี้สามารถวัดได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงในระบบนิเวศ ภายใต้ความเครียดตามธรรมชาติ (เช่น อุณหภูมิและความชื้นเงื่อนไขที่ผิดปกติ), ชุมชนอาจไม่สามารถทนต่อผลกระทบของสารเคมีที่ไม่ ก่อให้เกิดอันตรายไม่มีแง่มุมที่สำคัญของชุมชนชีวภาพเป็นจำนวนและความรุนแรงของปฏิสัมพันธ์ระหว่างพันธุ์ โต้ตอบเหล่านี้ทำให้ชุมชนมากกว่าแค่ผลรวมของส่วนของ ชุมชนมีความแข็งแกร่งกว่าของประชากร และระบบนิเวศมีเสถียรภาพมากขึ้นกว่าของชุมชน การโต้ตอบที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างจริงจังอาจส่งผลกระทบทุกสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับมัน ดังนั้นแม้ บางคุณสมบัติของระบบนิเวศหรือฟังก์ชั่น (เช่นสาร dynamics) สามารถเปลี่ยนแปลง โดยสารเคมีไม่มีผลชัดเจนในประชากรหรือชุมชน ดังนั้น ส่วนสำคัญของการวิจัยในระบบนิเวศผลกระทบเกี่ยวข้องกับความไวของระบบนิเวศ ชุมชน และสารเคมี และความเครียดทางกายภาพประชากรสัมพันธ์กันพิจารณาผลของการฉีดพ่นสวนกับแมลงเมื่อผึ้งและแมลงที่เป็นประโยชน์อื่น ๆ อาจมีอยู่ และความเสี่ยงต่อการ toxicant การปฏิบัตินี้เป็นทั้งทางเศรษฐกิจ และระบบนิเวศ unsound เนื่องจากมันจะลิดรอนพืชทั้งหมดในพื้นที่ของการถ่ายละอองเรณู และทำลายพืชววิธีโดยศัตรูธรรมชาติ เกษตรขั้นสูง เช่นการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน (IPM), หลีกเลี่ยงผลกระทบเหล่านี้ผ่านช่วงเวลาที่เหมาะสมและเลือกร่วมกับวิธีการไม่ใช้สารเคมีเพื่อควบคุมแมลงสเปรย์สามารถวัดผลกระทบของสารเคมีในชุมชน ในการศึกษาระบบนิเวศ(พิภพเล็ก ๆ) แบบจำลองห้องปฏิบัติการ ระบบขนาดกลาง (mesocosms ฟิลด์วิศวกรรมระบบ โรงงานเปิดหอ ปากกาฟิลด์), และ ในทดลองเต็มรูปแบบ ดังนั้น สามารถประเมินข้อมูลที่รวบรวมเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีในกระบวนการและสายพันธุ์ในสถานการณ์ที่ซับซ้อนต่าง ๆ ที่สะท้อนโลกแห่งความจริงผลผลเกี่ยวกับพันธุ์ข้อมูลส่วนใหญ่เกี่ยวกับผลกระทบของระบบนิเวศได้รับจากการศึกษาชนิดหน้าเดียว การทดสอบเหล่านี้ได้ปฏิบัติในห้องปฏิบัติการภายใต้เงื่อนไขการควบคุมและได้รับสัมผัสสารเคมี มักจะ มีสิ่งมีชีวิตที่เลี้ยงในห้องปฏิบัติการผู้อยู่อาศัยเป็นตัวแทนของระบบธรรมชาติ การทดสอบส่วนใหญ่จะรับแสงระยะสั้น เดี่ยว (assays พิษเฉียบพลัน), แต่ใช้ระยะยาว (เรื้อรัง) แสงเป็นอย่างดี แม้ว่าการทดสอบดังกล่าวเปิดเผยสารเคมีซึ่งมีพิษค่อนข้างมากขึ้น และชนิดจะค่อนข้างมีความเสี่ยงต่อผลกระทบของพวกเขา การทดสอบเหล่านี้เปิดเผยมากเกี่ยวกับการโต้ตอบที่สำคัญที่ระบุไว้ข้างต้นหรือบทบาทของช่วงของสภาพธรรมชาติที่ต้องเผชิญกับสิ่งมีชีวิตในสิ่งแวดล้อมโดยทั่วไป ผลกระทบที่สังเกตในการทดสอบความเป็นพิษเหล่านี้รวมถึงลดอัตราการอยู่รอดหรืออัตราตายเพิ่มขึ้น เจริญเติบโตลดลงและมีการเปลี่ยนแปลงพัฒนา ลดความสามารถในการสืบพันธุ์ รวมทั้งเกิดข้อบกพร่อง การเปลี่ยนแปลงในร่างกายระบบ รวมถึงลักษณะการทำงาน และการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม ใด ๆ ของผลกระทบเหล่านี้สามารถมีอิทธิพลต่อความสามารถของพันธุ์ในการปรับตัว และตอบสนองต่อความเครียดด้านสิ่งแวดล้อมและปฏิสัมพันธ์ชุมชนอื่น ๆดำเนินการเกี่ยวกับสายพันธุ์ในห้องปฏิบัติการพิษวิทยาสิ่งแวดล้อมศึกษาให้ข้อมูลพื้นฐานสำหรับมากของกฎปัจจุบันของสารมลพิษ และได้อนุญาตให้ปรับปรุงที่สำคัญในคุณภาพสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม การทดสอบเหล่านี้ให้ผลผลิตเท่ากี่ปมผลในระบบที่ซับซ้อนมากขึ้น การศึกษาระยะยาวและการตรวจสอบของระบบนิเวศผลกระทบของสารเคมีใหม่ และปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อมมีความจำเป็นเพื่อสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับศักยภาพผลกระทบระบบนิเวศและผลกระทบของพวกเขาสรุประบบนิเวศผลกระทบจากมลพิษสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นในทุกระดับขององค์กรทางชีวภาพ แต่ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบเหล่านี้ มีชนิดเดียว ผลได้ส่วนกลาง หรือท้องถิ่น ชั่วคราว หรือถาวร หรือช่วงสั้น ๆ (เฉียบพลัน) หรือระยะยาว (เรื้อรัง) ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบทางนิเวศกระทบต่อชุมชน

นักวิทยาศาสตร์มีความกังวลมากที่สุดเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีและสารมลพิษอื่น ๆ ในชุมชน ระยะสั้นและชั่วคราวผลกระทบที่วัดได้ง่ายกว่าผลกระทบระยะยาวของสารมลพิษในชุมชนระบบนิเวศ ทำความเข้าใจเกี่ยวกับผลกระทบของผลกระทบที่ต้องมีความรู้เวลาที่แน่นอนและความแปรปรวนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ในระยะสั้น.
มลพิษอาจส่งผลกระทบชุมชนโดยกระทบกับโครงสร้างปกติของพวกเขาและการประมูลที่ละเอียดอ่อน โครงสร้างของชุมชนรวมถึงระบบทางกายภาพมักจะสร้างขึ้นโดยชีวิตของพืชและกระบวนการทางธรณีวิทยาเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ระหว่างประชากรของสิ่งมีชีวิตได้.

ตัวอย่างเช่นมลพิษอาจกำจัดชนิดพันธุ์ที่จำเป็นต่อการทำงานของชุมชนทั้ง; มันอาจส่งเสริมการปกครองของสายพันธุ์ที่ไม่พึงประสงค์ (วัชพืชปลาเป็ด) นั้น หรือมันก็อาจลดจำนวนและความหลากหลายของสายพันธุ์ที่มีอยู่ในชุมชน นอกจากนี้ยังอาจส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงของใยอาหารในชุมชนโดยการทำลายความเชื่อมโยงการบริโภคอาหารที่มีอยู่ระหว่างเผ่าพันธุ์ ส่วนใหญ่ของผลกระทบเหล่านี้ในชุมชนสามารถวัดได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงในการผลิตในระบบนิเวศ ภายใต้ความเครียดตามธรรมชาติ (เช่นอุณหภูมิที่ผิดปกติและสภาพความชื้น) ชุมชนอาจจะไม่สามารถที่จะทนต่อผลกระทบของสารเคมีที่เป็นอย่างอื่นที่ก่อให้เกิดอันตรายใด.

ด้านที่สำคัญของชุมชนทางชีวภาพเป็นจำนวนและความรุนแรงของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างสายพันธุ์ ปฏิสัมพันธ์เหล่านี้ให้กับชุมชนมากขึ้นกว่าเพียงผลรวมของส่วนของตน ชุมชนจะแข็งแกร่งกว่าประชากรของตนและระบบนิเวศที่มีเสถียรภาพมากขึ้นกว่าชุมชน ปฏิสัมพันธ์เปลี่ยนแปลงอย่างจริงจังอาจส่งผลกระทบทุกชนิดขึ้นอยู่กับมัน ดังนั้นแม้บางคุณสมบัติระบบนิเวศหรือฟังก์ชั่น (เช่นการเปลี่ยนแปลงของสารอาหาร) สามารถเปลี่ยนแปลงได้ด้วยสารเคมีไม่มีผลชัดเจนต่อประชากรหรือชุมชน ดังนั้นจึงเป็นส่วนสำคัญของการวิจัยในผลกระทบทางนิเวศที่เกี่ยวข้องกับความไวความสัมพันธ์ของระบบนิเวศชุมชนและประชากรกับสารเคมีและความเครียดทางกายภาพ.

พิจารณาผลกระทบของการฉีดพ่นสวนผลไม้ที่มียาฆ่าแมลงเมื่อผึ้งและแมลงที่เป็นประโยชน์อื่น ๆ ที่อาจจะนำเสนอและ ความเสี่ยงที่จะสารพิษ การปฏิบัตินี้เป็นทั้งทางเศรษฐกิจและไม่มั่นคงทางด้านนิเวศวิทยาเพราะมันจะกีดกันพืชทั้งหมดในพื้นที่ของการถ่ายละอองเรณูและส่งผลกระทบต่อการควบคุมศัตรูพืชโดยศัตรูธรรมชาติของพวกเขา การปฏิบัติทางการเกษตรที่ทันสมัยเช่นการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน (IPM) หลีกเลี่ยงผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์เหล่านี้ผ่านช่วงเวลาที่เหมาะสมและการเลือกของสเปรย์ร่วมกับที่ไม่ใช่สารเคมีวิธีการควบคุมแมลง.

ผลของสารเคมีต่อชุมชนที่สามารถวัดได้ในระบบนิเวศรุ่นทดลอง (พิภพ) การศึกษาในระบบการขนาดกลาง (mesocosms วิศวกรรมระบบข้อมูลให้เช่าโรงงานเปิดบนปากกาฟิลด์) และในการทดลองภาคสนามเต็มรูปแบบ ดังนั้นข้อมูลที่รวบรวมเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีในกระบวนการและสายพันธุ์ที่สามารถประเมินได้ในสถานการณ์ที่ซับซ้อนต่างๆที่สะท้อนให้เห็นถึงโลกแห่งความจริง.

ผลกระทบกับชนิด

ข้อมูลส่วนใหญ่เกี่ยวกับผลกระทบของระบบนิเวศที่ได้รับจากการศึกษากับสายพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตเดียว การทดสอบเหล่านี้ได้รับการดำเนินการในห้องปฏิบัติการภายใต้สภาวะควบคุมและสารเคมีมักจะมีสิ่งมีชีวิตที่เลี้ยงในห้องปฏิบัติการที่เป็นตัวแทนของคนที่อาศัยอยู่ของระบบธรรมชาติ การทดสอบส่วนใหญ่จะเป็นระยะสั้นความเสี่ยงเดียว (ความเป็นพิษเฉียบพลันตรวจ) แต่ในระยะยาว (เรื้อรัง) ความเสี่ยงจะถูกใช้เป็นอย่างดี ถึงแม้ว่าการทดสอบดังกล่าวเผยให้เห็นซึ่งสารเคมีที่มีความเป็นพิษมากขึ้นและที่สายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงมากขึ้นจากผลกระทบของพวกเขาทดสอบเหล่านี้จะไม่เปิดเผยมากเกี่ยวกับทั้งการมีปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญที่กล่าวข้างต้นหรือบทบาทของช่วงของสภาพธรรมชาติที่ต้องเผชิญกับสิ่งมีชีวิตในสภาพแวดล้อมที่ .
อัตราโดยทั่วไปผลการปฏิบัติในการทดสอบความเป็นพิษเหล่านี้รวมถึงการลดลงของการอยู่รอดหรืออัตราการตายเพิ่มขึ้น ลดการเจริญเติบโตและการเปลี่ยนแปลงการพัฒนา ลดความสามารถในการเจริญพันธุ์รวมทั้งการเกิดข้อบกพร่อง; การเปลี่ยนแปลงในระบบต่างๆของร่างกายรวมทั้งพฤติกรรม และการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม ใด ๆ ของผลกระทบเหล่านี้จะมีผลต่อความสามารถของสายพันธุ์ที่จะปรับตัวและตอบสนองต่อความเครียดสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ และการมีปฏิสัมพันธ์กับชุมชน.

การศึกษาทางพิษวิทยาสิ่งแวดล้อมดำเนินการในสายพันธุ์ในห้องปฏิบัติการให้พื้นฐานสำหรับมากของกฎระเบียบในปัจจุบันของสารมลพิษและได้รับอนุญาตให้การปรับปรุงที่สำคัญในคุณภาพสิ่งแวดล้อม . อย่างไรก็ตามการทดสอบเหล่านี้ให้ผลผลิตเพียงไม่กี่เบาะแสผลกระทบต่อระบบที่ซับซ้อนมากขึ้น การศึกษาระยะยาวและการตรวจสอบผลกระทบทางนิเวศของสารเคมีใหม่และที่มีอยู่ปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อมที่มีความจำเป็นเพื่อที่จะสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับผลกระทบทางนิเวศที่มีศักยภาพที่ไม่พึงประสงค์และผลกระทบของพวกเขา.
สรุป

ไม่พึงประสงค์ผลกระทบทางนิเวศจากมลพิษสิ่งแวดล้อมเกิดขึ้นได้ในทุกระดับขององค์กรทางชีวภาพ แต่ ข้อมูลส่วนใหญ่เกี่ยวกับผลกระทบเหล่านี้ได้รับกับสายพันธุ์เดียว ผลกระทบที่อาจจะเป็นส่วนกลางหรือท้องถิ่นชั่วคราวหรือถาวรหรือสั้น (เฉียบพลัน) หรือระยะยาว (เรื้อรัง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิเวศวิทยาที่ไม่พึงประสงค์ในชุมชนนักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่กังวลเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีและสารมลพิษอื่น ๆในชุมชน ระยะสั้นและผลกระทบชั่วคราวจะง่ายมากวัดกว่าในระยะยาวผลกระทบของมลพิษต่อชุมชน ระบบนิเวศ การทำความเข้าใจผลกระทบของผลที่ต้องมีความรู้แน่นอนเวลาและการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงระยะสั้นเหล่านี้มลพิษที่อาจส่งผลกระทบต่อชุมชน โดยกระทบโครงสร้างปกติและละเอียดอ่อน interdependencies ของพวกเขา โครงสร้างของชุมชน รวมถึงระบบทางกายภาพมักจะสร้างโดยกระบวนการของชีวิตของพืชและธรณีวิทยา รวมทั้งความสัมพันธ์ระหว่างประชากรของสิ่งมีชีวิต .ตัวอย่างเช่น อาจกำจัดสารมลพิษชนิดจำเป็นต่อการทำงานของทั้งชุมชน มันอาจส่งเสริมการปกครองของชนิดที่ไม่พึงประสงค์ ( วัชพืช ขยะปลา ) ; หรือเพียงแต่อาจลดจำนวนและความหลากหลายของสายพันธุ์ที่มีอยู่ในชุมชน นอกจากนี้มันยังอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของอาหารสายใยในชุมชน โดยแบ่งอาหารที่มีอยู่เชื่อมโยงระหว่างสปีชีส์ ส่วนใหญ่ของผลกระทบเหล่านี้ในชุมชนที่สามารถวัดได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงในการผลิตในระบบนิเวศ ภายใต้ความเครียดตามธรรมชาติ ( ยกตัวอย่างเช่น ผิดปกติ อุณหภูมิและสภาวะความชื้น ) ชุมชนอาจจะไม่สามารถทนต่อผลกระทบของสารเคมีอื่นที่ก่อให้เกิดอันตรายเป็นแง่มุมที่สำคัญของชุมชนทางชีวภาพเป็นจำนวนและความรุนแรงของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างชนิด การโต้ตอบเหล่านี้ทำให้ชุมชนมากกว่าเพียงแค่ผลรวมของชิ้นส่วนของมัน ชุมชนเข้มแข็งกว่าของประชากร และระบบนิเวศมีเสถียรภาพมากกว่าชุมชนของ มีการเปลี่ยนแปลงอย่างจริงจังอาจส่งผลกระทบต่อชนิด ทั้งหมดขึ้นอยู่กับมัน ดังนั้นแม้บางระบบนิเวศคุณสมบัติหรือฟังก์ชั่น ( เช่นการเปลี่ยนแปลงสารอาหารสามารถเปลี่ยนแปลงได้โดยผลกระทบสารเคมีโดยไม่เห็นประชากรหรือชุมชน จึงเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของการวิจัยนิเวศวิทยาเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของระบบนิเวศ ชุมชน และกลุ่มสารเคมีและความเครียดทางกายพิจารณาผลของการฉีดพ่นด้วยยาฆ่าแมลง เมื่อเป็นสวนผึ้งและแมลงอื่น ๆที่เป็นประโยชน์อาจเป็นปัจจุบันและมีความเสี่ยงต่อพิษ . การปฏิบัตินี้เป็นทั้งทางเศรษฐกิจและนิเวศวิทยาไม่ปลอดภัย เพราะมันจะทำลายพืชทั้งหมดในพื้นที่ของการผสมเกสร และทำลายการควบคุมศัตรูพืชโดยศัตรูธรรมชาติของพวกเขา การปฏิบัติทางการเกษตรที่ทันสมัย เช่น การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน ( IPM ) หลีกเลี่ยงผลกระทบเหล่านี้ผ่านระยะเวลาที่เหมาะสม และการเลือกสเปรย์ร่วมกับปลอดสารเคมีวิธีการควบคุมแมลงผลของสารเคมีต่อชุมชนที่สามารถวัดได้ในระบบนิเวศแบบปฏิบัติการ ( microcosm ) การศึกษาในระบบ ( mesocosms ขนาดกลาง , วิศวกรรมด้านระบบ ด้านบนเปิดห้องสนามโรงงาน , ปากกา ) และในการทดลองเต็มสนาม ดังนั้น ข้อมูลที่รวบรวมเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีในกระบวนการและชนิดสามารถประเมินในสถานการณ์ต่าง ๆที่ซับซ้อนที่สะท้อนโลกจริงผลกระทบต่อชนิดข้อมูลส่วนใหญ่เกี่ยวกับผลกระทบทางนิเวศวิทยาได้จากการศึกษาชนิดเดียวของพฤกษา . การทดสอบเหล่านี้ได้ถูกดำเนินการในห้องปฏิบัติการภายใต้เงื่อนไขที่ควบคุม และเคมีแบบปกติกับสิ่งมีชีวิตที่เลี้ยงในห้องปฏิบัติการแทน ชาว ของระบบธรรมชาติ การทดสอบส่วนใหญ่จะระยะสั้น แบบเดี่ยว ( เฉียบพลัน ) ) แต่ระยะยาว ( เรื้อรัง ) การใช้เช่นกัน แม้ว่าการทดสอบดังกล่าวเปิดเผยซึ่งสารเคมีที่มีพิษค่อนข้างมาก และชนิดที่ค่อนข้างเสี่ยงต่อผลของการทดสอบเหล่านี้ไม่เปิดเผยมากเกี่ยวกับอย่างใดอย่างหนึ่งที่สำคัญของที่ระบุไว้ข้างต้น หรือบทบาทของช่วงของธรรมชาติเงื่อนไขกับสิ่งมีชีวิตในสิ่งแวดล้อมโดยทั่วไป ผลจากการทดสอบความเป็นพิษเหล่านี้รวมถึงลดอัตราการอยู่รอดหรือการเพิ่มอัตราความตาย การเจริญและการเปลี่ยนแปลงการพัฒนา ลดความสามารถในการสืบพันธุ์ รวมทั้งการเกิดข้อบกพร่อง ; การเปลี่ยนแปลงในระบบของร่างกาย ได้แก่ พฤติกรรม และการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม ใด ๆของผลกระทบเหล่านี้สามารถมีอิทธิพลต่อความสามารถของสายพันธุ์ที่จะปรับตัวและตอบสนองต่อความเครียดด้านสิ่งแวดล้อมอื่น ๆของชุมชนพิษวิทยาสิ่งแวดล้อมศึกษาปฏิบัติในสายพันธุ์ในห้องปฏิบัติการให้พื้นฐานสำหรับมากของกฎระเบียบปัจจุบันของสารมลพิษและได้รับอนุญาตให้สาขาปรับปรุงคุณภาพสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม การทดสอบนี้ให้ผลผลิตเพียงไม่กี่ประเด็นผลกระทบต่อระบบที่ซับซ้อนมากขึ้น การศึกษาระยะยาวและการติดตามผลของระบบนิเวศใหม่และสารเคมีที่มีอยู่ออกสู่สิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งจำเป็นในการสร้างความเข้าใจของนิเวศวิทยาที่มีศักยภาพไม่พึงประสงค์และผลของพวกเขาสรุปนิเวศวิทยาที่ไม่พึงประสงค์จากมลพิษสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นในทุกระดับขององค์กรทางชีวภาพ แต่ส่วนใหญ่ข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบเหล่านี้ได้มีชนิดเดียว ผลสามารถส่วนกลางหรือท้องถิ่น ชั่วคราว หรือ ถาวร หรือ สั้น ๆ ( เฉียบพลัน ) หรือระยะยาว ( เรื้อรัง )