Weight losses for eachgroup were al

Weight losses for each
group were also monitored during dehydration. The
pericarp, aril and seeds were manually separated and
their average percentage weight contributions (g) were
determined as a function of dehydration time. Water
loss from the pericarp was calculated from the water
content of the pericarp at harvest and that at various
dehydration times. All analyses were done in triplicates
of three litchi fruit each.
2.3. Fruit treatments
Fruit were treated as follows: 36 whole fruit were
dipped for 5 s to 10 min, depending on the acidity of
the solutions: citric acid solution (ACS) at pH 0.8, 1.0
or 1.3, tartaric acid solution (ATS) at pH 0.8, 1.0 or
1.3, citric acid plus 1% (w/w) chitosan (CCh) at pH
0.8, 1.0 or 1.3, or tartaric acid plus 1% (w/w) chitosan
(TCh) at pH 0.8, 1.0 or 1.3. Non-treated fruit were
used as controls. Treated and control fruit were air-dried, and distributed into groups of nine fruit each in
small polyethylene baskets. Baskets were then placed
in perforated plastic boxes (60 cm×40 cm) and stored
for 2 weeks at 10±2
◦
C, to slow down the brown-ing rate. All experiments (treatments) were done in
triplicate.
2.4. Analysis of treated and control fruits
Pericarp colour was assessed visually using a grade
index, and fruit and pericarp weight, pH and titrat-able acidity of pericarp homogenates, and total phenol
and anthocyanin concentrations of nine sample fruit
were determined after 0, 4, 8 and 13 days storage.
Browning was assessed visually by measuring total
browning areas of the pericarp on each of nine fruit.
The following scale was used: 1 = no browning (excel-lent quality); 2 = slight browning; 3 = browning on less
than 25% of the total surface; 4 = 25–50% brown-ing; 5≥50% browning (poor quality) (Jiang, 2000).
A browning index was calculated using the follow-ing formula:
(browning scale×percentage of fruit
in each class). Fruit having a browning index above
3.0 were rated as unacceptable. Since browning often
started from a spot, direct colour measurement was
not truly representative of the commercial value of a
batch. However, colour measurement of intact peri-carp areas could indicate the progressive change during
storage.L
*
, a
*
, b
*
values were recorded on one fruit,
representative of the batch, using a calibrated Minolta
colorimeter (L
*
, a
*
, b
*
coordinates of the Cielab
system).
Average weight and weight losses during storage
were determined for each nine sample fruit. The peri-carp, aril and seeds were manually separated and their
average percentage contributions in weight determined
as a function of dehydration time.
The pericarp tissues of each sample fruit were finely

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำหนักขาดทุนสำหรับแต่ละ
กลุ่มถูกตรวจสอบระหว่างการคายน้ำยัง ใน
pericarp, aril และเมล็ดถูกแยกออกด้วยตนเอง และ
ถูกจัดสรรน้ำหนักเปอร์เซ็นต์เฉลี่ยของพวกเขา (g)
กำหนดเป็นฟังก์ชันของเวลาคายน้ำ น้ำ
จาก pericarp การคำนวณน้ำ
เนื้อหาของ pericarp ที่เก็บเกี่ยวและที่ต่าง ๆ
เวลาคายน้ำ วิเคราะห์ทั้งหมดทำใน triplicates
ของ litchi สามผลไม้ละกัน
2.3 ผลไม้รักษา
ผลไม้ได้รับการรักษาเป็นดังนี้: มีผลไม้ทั้งหมด 36
สอดสำหรับ 5 s ไป 10 นาที ขึ้นอยู่กับว่าของ
โซลูชั่น: กรดซิตริกโซลูชัน (ACS) ที่ pH 0.8, 1.0
หรือ 1.3 กรด tartaric โซลูชัน (ATS) ที่ pH 0.8, 1.0 หรือ
1.3 กรดซิตริก บวก 1% (w/w) ไคโตซาน (CCh) ที่ค่า pH
0.8, 1.0 หรือ 1.3 หรือกรด tartaric บวก 1% (w/w) chitosan
(TCh) ที่ค่า pH 0.8, 10 หรือ 1.3 ผลไม้ที่ถือว่าไม่ถูก
ใช้เป็นตัวควบคุม รักษา และควบคุมผลไม้ถูก air-dried และกระจายเป็นกลุ่ม 9 ผลไม้ละ
ตะกร้าพลาสติกขนาดเล็ก แล้วถูกวางตะกร้า
ใน perforated กล่องพลาสติก (60 ซม. × 40 เซนติเมตร) และเก็บไว้
2 สัปดาห์ที่ 10±2
◦
C ชะลออัตราน้ำตาล-ไอเอ็นจี ทำการทดลองทั้งหมด (รักษา) ใน
triplicate.
2.4 รับวิเคราะห์ และควบคุมผลไม้
สี Pericarp ถูกประเมินเห็นใช้เกรดเป็น
ดัชนี และน้ำหนัก pericarp และผลไม้ ค่า pH และมี titrat สามารถของ pericarp homogenates และวางรวม
และมีโฟเลทสูงความเข้มข้นของผลไม้ตัวอย่าง 9
ถูกกำหนดหลังจาก 0, 4, 8 และ 13 วันเก็บ
เกิดสีน้ำตาลถูกประเมินเห็น โดยรวมวัด
browning ของ pericarp เกี่ยวกับผลไม้ 9.
ใช้มาตราต่อไปนี้: 1 =ไม่ browning (excel-ยืมคุณภาพ); 2 = browning เล็กน้อย 3 = browning บนน้อย
กว่า 25% ของพื้นที่ทั้งหมด 4 = 25 – 50% น้ำตาล-ing 5≥50% browning ราคา (เลว) (เจียง 2000) .
ดัชนี browning ถูกคำนวณโดยใช้สูตรตามกำลัง: (browning ขนาดฟิลด์เปอร์เซ็นต์ของผลไม้
ในแต่ละชั้นเรียน) ผลไม้ที่มีเป็น browning ดัชนีเหนือ
3.0 ได้คะแนนที่ไม่สามารถยอมรับ ตั้งแต่ browning มัก
เริ่มต้นจากจุด ตรงวัดสีถูก
ไม่ตัวแทนอย่างแท้จริงของมูลค่าของการ
ชุด อย่างไรก็ตาม สีวัดพื้นที่ peri-ปลาคาร์ฟเหมือนเดิมสามารถระบุการเปลี่ยนแปลงก้าวหน้าระหว่าง
เก็บได้L
*
, การ
*
, b
*
ค่าถูกบันทึกไว้ในหนึ่งผลไม้,
ตัวแทนของชุด ใช้ calibrated Minolta
เครื่อง (L
*
, การ
*
, b
*
พิกัดของ Cielab
ระบบ) .
เฉลี่ยน้ำหนักและสูญเสียน้ำหนักระหว่างการเก็บรักษา
ถูกกำหนดสำหรับผลไม้แต่ละอย่างเก้า Peri-ปลาคาร์ฟ aril และเมล็ดถูกแยกออกด้วยตนเอง และของพวกเขา
เฉลี่ยผลงานเปอร์เซ็นต์น้ำหนักกำหนด
เป็นฟังก์ชันของเวลาคายน้ำ
pericarp เนื้อเยื่อของผลไม้แต่ละอย่างประณีต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสูญเสียน้ำหนักสำหรับแต่ละ
กลุ่มการทดลองพบว่าในช่วงภาวะขาดน้ำ
เปลือกยวงและเมล็ดถูกแยกออกด้วยตนเองและ
มีส่วนร่วมน้ำหนักร้อยละเฉลี่ยของพวกเขา (ช) ถูก
กำหนดเป็นหน้าที่ของเวลาการขาดน้ำ น้ำ
ผลขาดทุนจากเปลือกที่คำนวณได้จากน้ำ
เนื้อหาของเปลือกที่เก็บเกี่ยวและที่ต่างๆ
ครั้งการขาดน้ำ การวิเคราะห์ทั้งหมดได้ทำใน triplicates
สามลิ้นจี่ผลไม้แต่ละ
2.3 การรักษาผลไม้
ผลไม้ได้รับการรักษาดังนี้ 36 ผลไม้ทั้งถูก
จุ่มลง 5 เพื่อ 10 นาทีขึ้นอยู่กับความเป็นกรดของ
การแก้ปัญหานี้สารละลายกรดซิตริก (ACS) ที่ pH 0.8, 1.0
หรือ 1.3, สารละลายกรดทาร์ทาริก (ATS) ที่พีเอช 0.8, 1.0 หรือ
1.3, กรดซิตริกบวก 1% (w / w) ไคโตซาน (CCH) ที่ pH
0.8, 1.0 หรือ 1.3 หรือกรดทาร์ทาริกบวก 1% (w / w) ไคโตซาน
(TCH) ที่ pH 0.8, 1.0 หรือ 1.3 . ผลไม้ได้รับการปฏิบัติที่ไม่ถูก
นำมาใช้เป็นตัวควบคุม ได้รับการปฏิบัติและผลไม้ที่ได้รับการควบคุมอากาศแห้งและกระจายออกเป็นกลุ่มของผลไม้แต่ละเก้าใน
ตะกร้าพลาสติกขนาดเล็ก กระเช้าถูกวางไว้แล้ว
ในกล่องพลาสติกเจาะรู (60 ซม× 40 เซนติเมตร) และเก็บไว้
เป็นเวลา 2 สัปดาห์ที่ 10 ± 2
◦
C, จะชะลอตัวลงในอัตราน้ำตาลไอเอ็นจี ทุกการทดลอง (การรักษา) ได้รับการดำเนินการใน
เพิ่มขึ้นสามเท่า
2.4 การวิเคราะห์และผลไม้ที่ได้รับการรักษาควบคุม
สีเปลือกได้รับการประเมินโดยใช้สายตาเกรด
ดัชนีและผลไม้และเปลือกน้ำหนักความเป็นกรดด่างและความเป็นกรด titrat สามารถของ homogenates เปลือกและฟีนอลทั้งหมด
และ anthocyanin ความเข้มข้นของผลไม้ตัวอย่างเก้า
ได้รับการพิจารณาหลังจากที่ 0, 4, 8 และ 13 วันการเก็บรักษา
บราวนิ่งได้รับการประเมินโดยการวัดสายตารวม
พื้นที่การเกิดสีน้ำตาลของเปลือกในแต่ละเก้าผลไม้
ขนาดดังต่อไปนี้ถูกใช้: 1 = ไม่เกิดสีน้ำตาล (excel-ยืมที่มีคุณภาพ); 2 = สีน้ำตาลเล็กน้อย; 3 = การเกิดสีน้ำตาลที่น้อย
กว่า 25% ของผิวทั้งหมด; 4 = 25-50% น้ำตาลไอเอ็นจี; 5≥50% การเกิดสีน้ำตาล (ที่มีคุณภาพต่ำ) (เจียง 2000)
ดัชนีการเกิดสีน้ำตาลที่คำนวณโดยใช้สูตรต่อไปนี้ไอเอ็นจี: (ขนาดสีน้ำตาล x ร้อยละของผลไม้
ในแต่ละชั้นเรียน) ผลไม้ที่มีดัชนีการเกิดสีน้ำตาลดังกล่าวข้างต้น
3.0 ได้รับการจัดอันดับเป็นที่ยอมรับไม่ได้ ตั้งแต่การเกิดสีน้ำตาลมักจะ
เริ่มต้นจากจุดที่วัดสีโดยตรงก็
ไม่ได้อย่างแท้จริงเป็นตัวแทนของมูลค่าการค้าของ
ชุด อย่างไรก็ตามการวัดสีของเหมือนเดิมพื้นที่ชานเมืองปลาคาร์พอาจบ่งชี้การเปลี่ยนแปลงความก้าวหน้าในช่วง
storage.L
*
,
*
ข
*
ค่าที่ถูกบันทึกไว้ในหนึ่งผลไม้
เป็นตัวแทนของชุดที่ใช้ Minolta เทียบ
colorimeter (L
*
,
*
, ข
*
พิกัดของ CIELAB
ระบบ)
น้ำหนักเฉลี่ยและการสูญเสียน้ำหนักระหว่างการเก็บรักษา
ได้รับการพิจารณาสำหรับแต่ละผลไม้เก้าตัวอย่าง เปริปลาคาร์พยวงและเมล็ดถูกแยกออกด้วยตนเองและพวกเขา
มีส่วนร่วมร้อยละค่าเฉลี่ยน้ำหนักที่กำหนด
เป็นหน้าที่ของเวลาการขาดน้ำ
เนื้อเยื่อเปลือกของผลไม้แต่ละตัวอย่างมีความประณีต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสูญเสียน้ำหนักในแต่ละกลุ่มยัง
ตรวจสอบในระหว่างการขาดน้ำ
เปลือก , เนื้อ และเมล็ดด้วยตนเองแยก และเฉลี่ยร้อยละน้ำหนักผลงาน

( g ) ถูกกำหนดเป็นฟังก์ชันของเวลา การขาดน้ำ การสูญเสียน้ำจากเปลือก
คำนวณจากน้ำ
เนื้อหาของเปลือกในการเก็บเกี่ยวและที่เวลาน้ำต่าง ๆ

ทั้งหมดที่วิเคราะห์ข้อมูลทำ 3 ซ้ำ
สาม ลิ้นจี่ ผลไม้แต่ละ
2.3 การรักษา
ผลไม้ผลไม้ถูกปฏิบัติดังนี้ ผลไม้ 36 รวม
จุ่ม 5 S 10 นาที ขึ้นอยู่กับความเป็นกรดของ
โซลูชั่น : สารละลายกรดซิตริก ( ACS ) ที่ pH เท่ากับ 0.8 , 1.0
หรือ 1.3 , สารละลายกรดทาร์ทาริก ( ATS ) ที่ pH เท่ากับ 0.8 , 1.0 หรือ
1.3 , กรดซิตริก พลัส 1 % ( w / w ) ไคโตซาน ( CCH ) ที่ pH
0.8 , 1.0 หรือ 1.1 หรือกรดทาร์ทาริก บวก 1% ( w / w )
( ชิไค ) ที่ pH เท่ากับ 0.8 , 10 หรือ 1.3 . ไม่ถือว่าผล
ใช้เป็นตัวควบคุม การรักษาและควบคุม ผลไม้แห้ง และกระจายเข้าไปในกลุ่มของผลไม้แต่ละชนิดใน 9
กระเช้าเล็ก กระจาดวางไว้แล้ว
ในกล่องพลาสติกเจาะรู ( 60 cm × 40 ซม. ) และเก็บไว้
2 อาทิตย์ที่ 10 ± 2
◦
C เพื่อชะลออัตราไอเอ็นจีสีน้ำตาล การทดลอง ( รักษา ) อยู่ในทำสำเนาสามฉบับ
.
2.4 .การวิเคราะห์การรักษาและควบคุมผลไม้
เปลือกสีและมองเห็นโดยใช้เกรด
ดัชนี และผลไม้ และน้ำหนักเปลือก , pH และ titrat สามารถ homogenates ความเป็นกรดของเปลือกและฟีนอลและแอนโทไซยานิน (
9 ตัวอย่างผลไม้
ตัดสินใจหลังจาก 0 , 4 , 8 และ 13 กระเป๋าวัน ประเมินด้วยสายตา
สีน้ำตาล
รวมวัดการเกิดสีน้ำตาลของเปลือกแต่ละเก้าผลไม้
ขนาดต่อไปนี้ที่ถูกใช้ : 1 = ไม่มีสีน้ำตาล ( Excel ยืมคุณภาพ ) 2 = น้อย สีน้ำตาล สีน้ำตาล น้อยกว่า 3 =
กว่า 25% ของพื้นผิวทั้งหมด 4 = 25 – 50 % สีน้ำตาลไอเอ็นจี ; 5 ≥ 50% บราวนิ่ง ( คุณภาพไม่ดี ( เจียง ) , 2000 ) : การใช้ดัชนีคำนวณตามสูตรอิง :
( สีน้ำตาล ) ×จำนวนผล
ในแต่ละชั้น )ผลไม้มีสีน้ำตาลข้างบน
3.0 ดัชนีอยู่ในระดับที่ยอมรับ ตั้งแต่สีน้ำตาลมักจะ
เริ่มจากจุดการวัดสีโดยตรงถูก
ไม่ได้เป็นตัวแทนของมูลค่าการค้าของ
ชุด . อย่างไรก็ตาม สีวัดเหมือนเดิม เพริปลาคาร์พพื้นที่อาจระบุการเปลี่ยนแปลงที่ก้าวหน้าระหว่าง
กระเป๋า ผม
*
,
*
, b

ค่า ที่ถูกบันทึกไว้ในหนึ่งผลไม้
ตัวแทนของชุดใช้สอบเทียบ Minolta
colorimeter ( L
*
,
*
, b


ระบบพิกัดของแถบ ) .
น้ำหนักเฉลี่ยและการสูญเสียน้ำหนักในระหว่างการเก็บ
เป็นแต่ละเก้าตัวอย่างผลไม้ โดยรอบ ปลาตะเพียน เนื้อ และเมล็ดของตนเองแยกออกจากกันและมีอัตราเฉลี่ยร้อยละของน้ำหนักที่กำหนดเงินสมทบ

เป็นฟังก์ชันของเวลา dehydration .
เนื้อเยื่อเปลือกของแต่ละตัวอย่างละเอียด ผลคือ