Description[edit]French naturalist

Description[edit]
French naturalist Nicolas Baudin carried a few corms of this banana from Southeast Asia, depositing them at a botanical garden on the Caribbean island of Martinique. In 1835, French botanist Jean François Pouyat carried Baudin's fruit from Martinique to Jamaica.[4]

In the 1950s, Panama disease, a wilt caused by the fungus Fusarium oxysporum, wiped out vast tracts of ‘Gros Michel’ plantations in South America and Africa, but the cultivar survived in Thailand.

By 1960, the major importers of Gros Michel bananas were nearly bankrupt, and had waited to deal with the financial and environmental crisis. The Cavendish was cultivated so consumers would still be able to obtain bananas.[2]

The international name of this banana variety is ‘Gros Michel’ (Musa acuminata AAA). This variety was once the dominant export banana to Europe and North America, grown in South America and Africa. After the banana catastrophe, South American and African plantations switched to the resistant Cavendish banana subgroup (another Musa acuminata AAA). The clone ‘Dwarf Cavendish’, today’s food banana in the west, has a different flavour, a different morphology (‘Gros Michel’ is slimmer), and unlike ‘Gros Michel,’ they do not turn fully yellow in tropical lowlands. A ‘Gros Michel’ plant can reach 7 m tall, but a ‘Dwarf Cavendish’ plant only reaches about 2 m tall. A Malaysian variety within the Cavendish subgroup sometimes found in Thailand is ‘Gluay hom kiao’.

The original 'Gros Michel' variety is a top export for producing countries in Malaysia and Thailand, with the grade A bananas being exported to Japan, and increasingly to China.[citation needed]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบาย [แก้ไข]
ฝรั่งเศสธรรมชาติวิทยานิโคลัส Baudin ถือไม่กี่เหง้ากล้วยจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ฝากพวกเขาในสวนพฤกษศาสตร์บนเกาะแคริบเบียนมาร์ตินี ในปี 1835 นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศสฌองฟรองซัว Pouyat ดำเนินการผลไม้ Baudin จากมาร์ตินีไปจาไมก้า. [4] ในปี 1950 โรคปานามาเหี่ยวที่เกิดจากเชื้อรา Fusarium oxysporum ที่เช็ดออกผืนใหญ่ของสวน 'Gros Michel ในอเมริกาใต้และแอฟริกา แต่พันธุ์ที่รอดชีวิตในประเทศไทย. โดยปี 1960 ผู้นำเข้าที่สำคัญของกล้วย Gros Michel ก็เกือบจะล้มละลายและต้องรอที่จะจัดการกับวิกฤตการณ์ทางการเงินและสิ่งแวดล้อม คาเวนดิชได้รับการปลูกฝังเพื่อให้ผู้บริโภคจะยังคงสามารถที่จะได้รับกล้วย. [2] ชื่อระหว่างประเทศของกล้วยหลากหลายนี้คือ 'Gros Michel (กล้วยป่า AAA) ความหลากหลายนี้ครั้งหนึ่งเคยเป็นที่โดดเด่นส่งออกกล้วยไปยังยุโรปและอเมริกาเหนือปลูกในอเมริกาใต้และแอฟริกา หลังจากภัยพิบัติกล้วย, อเมริกาใต้และสวนแอฟริกันเปลี่ยนไปกลุ่มย่อยกล้วยทนคาเวนดิช (อีกกล้วยป่า AAA) โคลน 'คนแคระคาเวนดิช' กล้วยอาหารวันนี้ในทิศตะวันตกมีรสชาติที่แตกต่างกันสัณฐานแตกต่างกัน (Gros Michel 'เป็น slimmer) และแตกต่างจาก' Gros Michel 'พวกเขาไม่ได้เปลี่ยนเป็นสีเหลืองอย่างเต็มที่ในที่ราบลุ่มเขตร้อน พืช 'Gros Michel' สามารถเข้าถึง 7 เมตรสูง แต่ 'คนแคระคาเวนดิช' พืชเท่านั้นถึงประมาณ 2 เมตรสูง ความหลากหลายของมาเลเซียในกลุ่มย่อยคาเวนดิชบางครั้งพบในประเทศไทยคือ 'กล้วยหอม Kiao. เดิม' Gros Michel 'ความหลากหลายคือการส่งออกชั้นนำสำหรับประเทศผู้ผลิตในประเทศมาเลเซียและประเทศไทยกับกล้วยเกรด A ที่มีการส่งออกไปยังญี่ปุ่นและมากขึ้นเพื่อ จีน. [อ้างจำเป็น]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Cultivateน้อยกว่าความต้องการกว่าพวกเขา แต่ผมทำงานอย่างหนักเช่นเดียวกับที่พวกเขาทำน้อยกว่าความต้องการกว่าพวกเขา แต่ผมทำงานอย่างหนักเช่นเดียวกับที่พวกเขาทำน้อยกว่าความต้องการกว่าพวกเขา แต่ผมทำงานอย่างหนักเช่นเดียวกับที่พวกเขาทำCultivate