Tibetan is spoken in Tibet, Bhutan,

Tibetan is spoken in Tibet, Bhutan, Nepal, and in parts of northern India (including Sikkim). It is classified by linguists as a member of the Tibeto-Burman subgroup of the Sino-Tibetan languages.
Tibetan is written in a very conservative syllabary script based on the writing system of the ancient Sanskrit language of India. Used in its present form since the 9th century, it was developed as a means of translating sacred Buddhist texts that were being brought into Tibet from India. The writing system derived from the pronunciation of the language as it was in about the 7th century, and varies in many ways from colloquial Tibetan as it spoken today.

Beginning in the 8th century, Buddhist texts written in Sanskrit were carried over the Himalayas, and were carefully translated into Tibetan by meditator scholars who had studied the true meaning of the teachings with Indian masters. The flow of texts and teachings ended during the 11th century, when the Indian originals were mostly lost or destroyed in the Muslim suppression of Buddhism in India. Fortunately, by that time the transmission of Buddhist textual, artistic, meditative, and philosophical traditions into Tibet had been largely completed. Over the years Tibetan scholars added commentaries and further teachings to this body of literature.

In recent times the Chinese invasion of Tibet and their attempt to destroy the influence of the Buddhist monasteries led many very advanced meditation masters and scholars to escape to the West, bringing as many of their precious dharma texts and sacred art works as they could carry. These works are now preserved at many Tibetan Buddhist centers in various Western countries, and copies are also available for study in many major libraries. The language in which these texts are written is known as Classical Tibetan. Of the thousands of volumes of these texts, it is said that less than one percent have been translated into any Western languages.

The language as it is actually spoken today is called Colloquial Tibetan by Western scholars. There are four major dialects, and people from widely separated regions may have trouble understanding each other. The "standard" dialect is that of the region around the capital, Lhasa. Another form of the language, found in current writing, is called Modern Literary Tibetan.

This Web site offers links to resources on the Web, books, training aids and tools for translators, and software for working with Tibetan on personal computers. Also, we point out a good source of spoken colloquial Tibetan, the Tibetan language news broadcasts which are available via "Internet Radio."

These news broadcasts are also of interest to Tibetan refugees who have access to the Internet, and for them we have also included links to Indian and Nepali language broadcasts. Tape recordings of these broadcasts may be appreciated by Tibetans who don't have Internet access.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทิเบตเป็นภาษาพูดในทิเบตภูฏานเนปาลและในส่วนของภาคเหนือของอินเดีย (รวมสิกขิม) มันคือความลับโดยนักภาษาศาสตร์เป็นสมาชิกของกลุ่มย่อยทิเบต-พม่าในภาษาจีนทิเบต.
ทิเบตถูกเขียนในสคริปต์พยางค์อนุรักษ์นิยมมากขึ้นอยู่กับระบบการเขียนของภาษาสันสกฤตโบราณของอินเดีย ใช้ในรูปแบบปัจจุบันตั้งแต่ศตวรรษที่ 9 ได้รับการพัฒนาเป็นวิธีการแปลตำราทางพระพุทธศาสนาที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกนำเข้ามาจากประเทศอินเดียทิเบต ระบบการเขียนที่ได้มาจากการออกเสียงของภาษาที่มันเป็นในประมาณศตวรรษที่ 7 และแตกต่างกันในหลาย ๆ ด้านจากทิเบตภาษาพูดที่มันพูดในวันนี้. จุดเริ่มต้นในศตวรรษที่ 8 วัจนะที่เขียนในภาษาสันสกฤตได้ดำเนินการมากกว่าเทือกเขาหิมาลัยและ แปลอย่างระมัดระวังเข้าไปในทิเบตโดยนักวิชาการผู้ปฏิบัติผู้มีการศึกษาความหมายที่แท้จริงของคำสอนที่มีโทอินเดีย การไหลของตำราและคำสอนจบลงในช่วงศตวรรษที่ 11 เมื่อต้นฉบับอินเดียถูกกลืนหายไปส่วนใหญ่หรือถูกทำลายในการปราบปรามชาวมุสลิมของพระพุทธศาสนาในอินเดีย โชคดีที่ในเวลานั้นการส่งต้นฉบับเดิมพุทธศิลปะชอบคิดและประเพณีปรัชญาเข้าสู่ทิเบตเสร็จสมบูรณ์ส่วนใหญ่ กว่าปีที่นักวิชาการทิเบตเพิ่มข้อคิดและคำสอนเพิ่มเติมให้กับร่างกายของวรรณกรรม. ในครั้งล่าสุดที่บุกจีนทิเบตและความพยายามที่จะทำลายอิทธิพลของพุทธอารามนำจำนวนมากสูงมากโทการทำสมาธิและนักวิชาการที่จะหลบหนีไปทางทิศตะวันตกนำ เป็นจำนวนมากของตำราธรรมอันมีค่าของพวกเขาและศิลปะศักดิ์สิทธิ์ทำงานที่พวกเขาสามารถดำเนินการ ผลงานเหล่านี้จะถูกเก็บไว้ในขณะนี้ที่ศูนย์พุทธทิเบตจำนวนมากในประเทศตะวันตกต่าง ๆ และสำเนานอกจากนี้ยังมีการศึกษาในห้องสมุดใหญ่ ๆ ภาษาที่ข้อความเหล่านี้จะถูกเขียนเป็นที่รู้จักกันเป็นคลาสสิกในทิเบต พันของปริมาณของข้อความเหล่านี้มันก็บอกว่าน้อยกว่าร้อยละหนึ่งได้รับการแปลเป็นภาษาตะวันตกใด ๆ . ภาษาที่ใช้พูดจริงวันนี้จะเรียกว่าภาษาพูดของชาวทิเบตโดยนักวิชาการตะวันตก มีสี่ภาษาที่สำคัญและผู้คนจากดินแดนห่างกันอาจมีปัญหาในการทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน "มาตรฐาน" ภาษาเป็นที่ของบริเวณรอบ ๆ เมืองหลวงลาซา อีกรูปแบบหนึ่งของภาษาที่พบในการเขียนในปัจจุบันที่เรียกว่าโมเดิร์นวรรณกรรมทิเบต. เว็บไซต์นี้มีการเชื่อมโยงไปยังแหล่งข้อมูลบนเว็บ, หนังสือ, ช่วยการฝึกอบรมและเครื่องมือสำหรับนักแปลและซอฟแวร์สำหรับการทำงานกับทิเบตในคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล นอกจากนี้เรายังชี้ให้เห็นแหล่งที่ดีของภาษาทิเบตพูดออกอากาศข่าวภาษาทิเบตซึ่งมีให้บริการผ่านทาง "วิทยุทางอินเทอร์เน็ต." ข่าววิทยุเหล่านี้ยังเป็นที่สนใจของผู้ลี้ภัยชาวทิเบตที่มีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตและสำหรับพวกเขาที่เรายังมี รวมถึงการเชื่อมโยงไปออกอากาศภาษาอินเดียและเนปาล บันทึกเทปออกอากาศเหล่านี้อาจได้รับการชื่นชมจากชาวทิเบตที่ไม่ได้มีอินเทอร์เน็ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาธิเบตเป็นภาษาพูดในทิเบต ภูฏาน เนปาล และ ในส่วนของภาคเหนือของอินเดีย ( รวมทั้ง Sikkim ) มันเป็นความลับโดยนักภาษาศาสตร์ในฐานะสมาชิกของ tibeto Burman กลุ่มย่อยของภาษาธิเบต ชิโน .ทิเบตเขียนในอนุรักษ์นิยมมากอักษรพยางค์สคริปต์บนพื้นฐานของการเขียนระบบของโบราณภาษาสันสกฤตของอินเดีย ใช้ในรูปแบบปัจจุบันตั้งแต่ศตวรรษที่ 9 มันถูกพัฒนาเป็นวิธีการแปลที่ศักดิ์สิทธิ์ พุทธ ข้อความที่ถูกนำมาในทิเบตจากอินเดีย ระบบการเขียน มาจากการออกเสียงของภาษา ตามที่มันเป็นในศตวรรษที่ 7 และแตกต่างกันในหลายวิธีจากภาษาพูดทิเบตตามที่มันพูด วันนี้เริ่มต้นในศตวรรษที่ 8 ( ข้อความที่เขียนในภาษาสันสกฤตศึกษาผ่านเทือกเขาหิมาลัยและทิเบต โดยผู้รอบคอบแปลเป็นนักวิชาการที่ได้ศึกษาถึงความหมายของการสอนกับอาจารย์ชาวอินเดีย การไหลของข้อความและคำสอนสิ้นสุดลงในช่วงศตวรรษที่ 11 เมื่อดั้งเดิมอินเดียส่วนใหญ่สูญหายหรือถูกทำลายในการปราบปรามมุสลิมของพระพุทธศาสนาในอินเดีย โชคดีที่ตอนนั้นส่งทางข้อความ , ศิลปะ , เข้าฌานและประเพณีทางปรัชญาในทิเบตได้รับไปเรียบร้อยแล้ว ปีนักวิชาการทิเบตเพิ่มข้อคิดและคำสอนเพิ่มเติมนี้ร่างกายของวรรณคดีในครั้งล่าสุดที่จีนบุกทิเบต และพวกเขาพยายามที่จะทำลายอิทธิพลของชาวพุทธนำหลายต้นแบบการทำสมาธิขั้นสูงมากและนักวิชาการที่จะหลบหนีไปทางทิศตะวันตก ทำให้เป็นจำนวนมากของข้อความที่มีค่าของธรรมะศักดิ์สิทธิ์และงานศิลปะเป็นพวกเขาสามารถพก ผลงานเหล่านี้จะถูกเก็บรักษาไว้ ณตอนนี้หลายศูนย์พุทธทิเบตในประเทศตะวันตกต่างๆ และชุดนอกจากนี้ยังมีการศึกษาห้องสมุดสาขาหลาย ภาษาในที่ข้อความเหล่านี้เขียนเรียกว่าคลาสสิกชาวธิเบต ของหลายพันเล่ม ข้อความเหล่านี้จะกล่าวว่าน้อยกว่าร้อยละหนึ่งได้รับการแปลเป็นภาษาตะวันตก .ภาษาตามที่พูดจริง ปัจจุบันเรียกว่าภาษาธิเบตโดยนักวิชาการตะวันตก มี 4 ภาษาหลัก และผู้คนจากกันอย่างแยกภูมิภาคอาจมีปัญหาความเข้าใจกันและกัน " มาตรฐาน " เป็นภาษาถิ่นของพื้นที่รอบ ๆเมืองหลวงลาซา . อีกรูปแบบหนึ่งของภาษา พบในการเขียนในปัจจุบัน เรียกว่าทิเบตวรรณกรรมสมัยใหม่เว็บไซต์นี้มีการเชื่อมโยงไปยังแหล่งข้อมูลบนเว็บ , หนังสือ , การฝึกอบรมโรคเอดส์ เครื่องมือสำหรับนักแปลและซอฟต์แวร์สำหรับการทำงานกับทิเบตบนเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล นอกจากนี้เรายังชี้ให้เห็นเป็นแหล่งที่ดีของการพูดภาษาธิเบต , ทิเบตภาษาข่าวออกอากาศที่มีอยู่ผ่าน " วิทยุ " .เผยแพร่ข่าวเหล่านี้ยังสนใจทิเบตผู้ลี้ภัยที่มีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตและสำหรับพวกเขา เราได้รวมการเชื่อมโยงไปยังอินเดียและเผยแพร่ภาษา เนปาล เทปบันทึกการออกอากาศเหล่านี้อาจได้รับการชื่นชมโดยชาวทิเบตที่ไม่ได้มีการเข้าถึงอินเทอร์เน็ต