Hello, I’m Severn Suzuki speaking f

Hello, I’m Severn Suzuki speaking for E.C.O. – The Environmental Children’s Organisation.
We are a group of twelve and thirteen-year-olds from Canada trying to make a difference:
 Vanessa Suttie, Morgan Geisler, Michelle Quigg and me. We raised all the money ourselves to come six thousand miles to tell you adults you must change your ways. Coming here today, I have no hidden agenda. I am fighting for my future.
Losing my future is not like losing an election or a few points on the stock market. I am here to speak for all generations to come.
I am here to speak on behalf of the starving children around the world whose cries go unheard.
I am here to speak for the countless animals dying across this planet because they have nowhere left to go. We cannot afford to be not heard.
I am afraid to go out in the sun now because of the holes in the ozone. I am afraid to breathe the air because I don’t know what chemicals are in it.
I used to go fishing in Vancouver with my dad until just a few years ago we found the fish full of cancers. And now we hear about animals and plants going extinct every day — vanishing forever.
In my life, I have dreamt of seeing the great herds of wild animals, jungles and rainforests full of birds and butterflies, but now I wonder if they will even exist for my children to see.
Did you have to worry about these little things when you were my age?
All this is happening before our eyes and yet we act as if we have all the time we want and all the solutions. I’m only a child and I don’t have all the solutions, but I want you to realise, neither do you!
• You don’t know how to fix the holes in our ozone layer.
• You don’t know how to bring salmon back up a dead stream.
• You don’t know how to bring back an animal now extinct.
• And you can’t bring back forests that once grew where there is now desert.
If you don’t know how to fix it, please stop breaking it!
Here, you may be delegates of your governments, business people, organisers, reporters or politicians – but really you are mothers and fathers, brothers and sister, aunts and uncles – and all of you are somebody’s child.
I’m only a child yet I know we are all part of a family, five billion strong, in fact, 30 million species strong and we all share the same air, water and soil — borders and governments will never change that
I’m only a child yet I know we are all in this together and should act as one single world towards one single goal.
In my anger, I am not blind, and in my fear, I am not afraid to tell the world how I feel.
In my country, we make so much waste, we buy and throw away, buy and throw away, and yet northern countries will not share with the needy. Even when we have more than enough, we are afraid to lose some of our wealth, afraid to share.
In Canada, we live the privileged life, with plenty of food, water and shelter — we have watches, bicycles, computers and television sets.
Two days ago here in Brazil, we were shocked when we spent some time with some children living on the streets. And this is what one child told us: “I wish I was rich and if I were, I would give all the street children food, clothes, medicine, shelter and love and affection.”
If a child on the street who has nothing, is willing to share, why are we who have everything still so greedy?
I can’t stop thinking that these children are my age, that it makes a tremendous difference where you are born, that I could be one of those children living in the Favellas of Rio; I could be a child starving in Somalia; a victim of war in the Middle East or a beggar in India.
I’m only a child yet I know if all the money spent on war was spent on ending poverty and finding environmental answers, what a wonderful place this earth would be!
At school, even in kindergarten, you teach us to behave in the world. You teach us:
• not to fight with others,
• to work things out,
• to respect others,
• to clean up our mess,
• not to hurt other creatures
• to share – not be greedy.
Then why do you go out and do the things you tell us not to do?
Do not forget why you’re attending these conferences, who you’re doing this for — we are your own children. You are deciding what kind of world we will grow up in. Parents should be able to comfort their children by saying “everything’s going to be alright” , “we’re doing the best we can” and “it’s not the end of the world”.
But I don’t think you can say that to us anymore. Are we even on your list of priorities? My father always says “You are what you do, not what you say.”
Well, what you do makes me cry at night. You grown ups say you love us. I challenge you, please make your actions reflect your words. Thank you for listening




Severn Cullis-Suzuki has been active in environmental and social justice work ever since kindergarten. She was twelve years old when she gave this speech, and she received a standing ovation. Since then, she’s been actively involved in a variety of environmental projects, and speaking to schools and corporations, and at many conferences and international meetings. She lives in Vancouver, British Columbia

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดี ฉันซูซูกิเซเวิร์นพูด E.C.O. – เด็กสิ่งแวดล้อมขององค์กร
เราคือกลุ่มของสิบสองและ 13 ปีจากแคนาดาพยายามสร้างความแตกต่าง: วาเนสซา Suttie มอร์แกน Geisler มิเชล Quigg และฉัน เรายกเงินทั้งหมดตนเองมาหกพันไมล์บอกผู้ใหญ่ คุณต้องเปลี่ยนทางของคุณ มีวาระซ่อนเร้นไม่มาที่นี่วันนี้ ฉันกำลังต่อสู้เพื่ออนาคตของฉัน.
สูญเสียอนาคตของผมไม่เหมือนการเลือกตั้งหรือกี่จุดในตลาดหุ้นสูญหาย ฉันอยู่ที่นี่พูดสำหรับรุ่นทั้งหมดจะมา
ฉันนี่พูดแทนเด็ก starving ทั่วโลกที่มีเสียงร้องไปได้ยิน
ฉันนี่พูดสำหรับสัตว์นับไม่ถ้วนตายในโลกนี้ เพราะเด็กออกไป เราไม่สามารถจะได้ยิน
ผมเป็นคนกลัวที่จะออกไปในขณะนี้เนื่องจากหลุมในโอโซน ฉันกลัวหายใจอากาศได้เนื่องจากไม่ทราบสารเคมีที่อยู่ในมัน
เคยไปตกปลาในแวนคูเวอร์กับพ่อจนกระทั่งเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเราพบปลาเต็มไปด้วยโรคมะเร็ง และตอน นี้เราได้ยินเกี่ยวกับสัตว์ และพืชสูญไปทุกวัน – หายสาบสูญตลอดไป.
ในชีวิต ฉันฝันเห็นฝูงใหญ่ของสัตว์ป่า ป่า และนกและผีเสื้อไม่ แต่ตอนนี้ ฉันสงสัยว่า ถ้า พวกเขาแม้จะอยู่ที่เด็กของฉันไปดู
ไม่ได้คุณต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้เมื่อคุณมีอายุของฉัน?
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นก่อนที่ตาของเรา และยัง เราทำเหมือนกับว่าเรามีเวลาเราต้องการและแก้ไขปัญหาทั้งหมด ฉันเป็นเด็ก และไม่แก้ไขปัญหาทั้งหมด แต่อยากให้คุณตระหนักถึง ไม่ทำคุณ!
•คุณไม่ทราบวิธีการแก้ไขปัญหาช่องว่างในชั้นโอโซนของเรา
•คุณไม่ทราบวิธีการนำปลาแซลมอนที่สำรองข้อมูลการตายกระแส
•คุณไม่ทราบวิธีการนำสัตว์สูญตอนนี้กลับมา
• และคุณไม่สามารถนำกลับมาป่าที่เคยเติบโตมีเป็นทะเลทราย.
ถ้าคุณไม่ทราบวิธีการแก้ไข, กรุณาหยุดการทำลายมัน!
ที่นี่ คุณอาจเป็นคนของรัฐบาล นักธุรกิจ ผู้ ผู้สื่อข่าว หรือนักการ เมือง – แต่จริง ๆ คุณมีมารดา และบิดา พี่ชาย และน้องสาว aunts และ ลุง – และคุณได้คนของเด็ก
ผมเป็นเด็ก แต่ฉันรู้ว่า เราเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว 5 ล้าน แข็งแกร่งในความเป็นจริง 30 ล้านชนิดแข็งแกร่ง และเราทุกคนใช้ร่วมกันเครื่องเดียวกัน, น้ำและดิน — เส้นขอบและรัฐบาลจะไม่เปลี่ยนแปลงที่
ฉันเฉพาะลูก แต่ฉันรู้ว่า เราอยู่ในนี้ทั้งหมดด้วยกัน และควรทำหน้าที่เป็นโลกหนึ่งเดียวต่อหนึ่งเดียวเป้าหมาย
ในความโกรธของฉัน ฉันไม่ตาบอด และความกลัวของฉัน ฉันไม่กลัวที่จะบอกชาวโลกว่าฉันรู้สึก
ในประเทศของฉัน เราทำเสียมากเราซื้อทิ้ง ซื้อ และทิ้ง และยัง ประเทศจะไม่ใช้ร่วมกับที่ยากจน แม้เมื่อเรามีมากกว่าพอ เราจะกลัวที่จะสูญเสียบางส่วนของเรามั่งคั่ง กลัวที่จะใช้ร่วมกัน
แคนาดา เราอาศัยชีวิตอภิสิทธิ์ มีมากมายของอาหาร น้ำ และที่พักพิงซึ่งเรามีนาฬิกา จักรยาน คอมพิวเตอร์ และโทรทัศน์ชุดการ
สองวันที่ผ่านมาที่นี่ในบราซิล เราก็ตกใจกลัวเมื่อเราใช้เวลากับเด็กบางชีวิตบนท้องถนน และนี่คืออะไรเด็กบอกเรา: "ฉันต้องได้หลากหลาย และถ้าฉันได้ ฉันจะให้เด็กที่ถนนอาหาร เสื้อผ้า ยา พักพิง และ เสน่หา"
ถ้ายินดีแบ่งปันเด็กเกี่ยวกับอะไร ใคร ทำไมมีเราที่มีทุกอย่างยังคงโลภมาก?
ฉันไม่สามารถหยุดความคิดที่เด็กเหล่านี้ อายุของฉัน ซึ่งทำให้ความแตกต่างมหาศาลที่คุณจะเกิด ว่า ข้าพเจ้าเป็นเด็กที่อาศัยอยู่ใน Favellas ริ หนึ่ง อาจเป็นเด็กที่อดอยากในโซมาเลีย ตกเป็นเหยื่อของสงครามในตะวันออกกลางหรือขอทานในอินเดีย
ผมเป็นเด็ก แต่ฉันรู้ว่า ถ้าใช้เงินทั้งหมดที่ใช้ในสงครามสิ้นสุดปัญหาความยากจน และค้นหาคำตอบสิ่งแวดล้อม โลกนี้ทำสิ่งที่ยอดเยี่ยมจะ!
โรงเรียน แม้แต่ในโรงเรียนอนุบาล คุณสอนให้ทำงานในโลก คุณสอนเรา:
•การต่อสู้กับผู้อื่น,
•ทำสิ่ง
•การเคารพผู้อื่น,
•การล้างระเบียบของเรา,
•ไม่ให้ทำร้ายสัตว์อื่น ๆ
•การใช้ร่วมกัน – ไม่โลภ
แล้ว ทำไมคุณออกไป และทำในสิ่งที่คุณบอกไม่ให้เรา?
อย่าลืมทำไมคุณกำลังร่วมประชุมเหล่านี้ ที่คุณกำลังทำนี้สำหรับ — เราเป็นลูกของคุณเอง คุณจะตัดสินใจอะไรของโลกเราจะเติบโตใน ผู้ปกครองควรจะมอบความสบายให้ลูก ด้วยการพูดว่า "ทุกอย่างเป็นไปได้ครับ" "เรากำลังทำดีสุดที่เราสามารถ" และ "ไม่สิ้นสุดของโลก"
แต่ผมไม่คิดว่า คุณสามารถพูดกับเราอีกต่อไป ใจเราแม้แต่ในรายการลำดับความสำคัญหรือไม่ พ่อเสมอว่า "คุณมีอะไรคุณไม่ สิ่งที่คุณพูด"
ดี สิ่งที่คุณทำให้ฉันร้องไห้ตอนกลางคืน Ups คุณโตบอกว่า คุณรักเรา ผมท้าทายคุณ โปรดดำเนินการสะท้อนถึงคำของคุณ ขอบคุณสำหรับฟัง




เซเวิร์น Cullis-ซูซูกิได้รับงานในงานความยุติธรรมด้านสิ่งแวดล้อม และสังคมเคยตั้งแต่อนุบาล เธอสิบปีเมื่อเธอให้พูด และเธอได้รับ ovation ยืน ตั้งแต่นั้น เธอเคยเกี่ยวข้องอย่างแข็งขันในความหลากหลายของโครงการสิ่งแวดล้อม และการประชุมนานาชาติ และพูด กับโรงเรียนและองค์กร และประชุมหลาย เธออาศัยอยู่ในแวนคูเวอร์ รัฐบริติชโคลัมเบีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดีครับ ผม เวิร์น ซูซูกิ การพูดเพื่อ e.c.o. ) สิ่งแวดล้อมของเด็กองค์กร .
เราเป็นกลุ่มของสิบสองและสิบสามปี olds จากแคนาดาพยายามที่จะสร้างความแตกต่าง : 
วาเนสซ่า suttie มอร์แกนไกสเลอร์ มิเชล ควิก และฉัน เรายกเงินทั้งหมดที่ตัวเรามาหกพันไมล์จะบอกผู้ใหญ่ คุณต้องเปลี่ยนวิธีการของคุณ มาวันนี้ผมมีเบื้องลึก .ผมต่อสู้เพื่ออนาคตของฉัน . .
สูญเสียอนาคตของฉันไม่เหมือนแพ้การเลือกตั้งหรือไม่กี่จุดในตลาดหุ้น ฉันมาที่นี่เพื่อพูดให้คนรุ่นหลัง .
ผมมาที่นี่เพื่อพูดในนามของเด็กที่อดอยากทั่วโลกที่ร้องไห้ไป unheard .
ผมมาที่นี่เพื่อพูดแทนสัตว์ที่ตายนับไม่ถ้วนทั่วดาวดวงนี้ เพราะพวกเขาไม่มีที่ให้ไปแล้ว เราไม่สามารถที่จะไม่ได้ยิน
ผมกลัวที่จะออกไปในดวงอาทิตย์ เพราะหลุมในโอโซน ผมกลัวที่จะหายใจ เพราะผมไม่รู้ว่า สารเคมีที่มีในมัน .
ผมเคยไปตกปลาในเมืองแวนคูเวอร์กับพ่อ จนกระทั่งไม่กี่ปีที่ผ่านมาเราพบปลาเต็มรูปแบบของโรคมะเร็ง และตอนนี้ เราได้ยินเกี่ยวกับพืชและสัตว์จะสูญพันธุ์ทุกวัน - หายไปตลอดกาล .
ในชีวิตของฉันฉันได้ฝันเห็นฝูงใหญ่ของสัตว์ป่า ป่าและป่าฝนเต็มของนกและผีเสื้อ แต่ตอนนี้ผมสงสัยว่าพวกเขาจะอยู่เพื่อลูก ๆของฉันดู .
คุณต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ เมื่อคุณอายุเท่าผม ?
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นก่อนที่ตาของเรา แต่เราทำเหมือนเราได้ตลอดเวลาที่เราต้องการ และโซลูชั่นทั้งหมดผมเป็นเด็กและผมไม่มีโซลูชั่นทั้งหมด แต่ฉันต้องการให้คุณรู้ และคุณ !
- คุณไม่รู้วิธีการแก้ไขช่องโหว่ในชั้นบรรยากาศของเรา .
- คุณไม่รู้วิธีเอาปลาแซลมอนมากระแสตาย .
- คุณไม่รู้วิธีนำสัตว์ตอนนี้สูญพันธุ์ .
- และคุณไม่สามารถนำกลับป่าที่เคยเติบโตที่ขณะนี้มีทะเลทราย .
ถ้าคุณไม่ทราบวิธีที่จะแก้ไขมันกรุณาหยุดการทำลายมัน !
ที่นี่ คุณอาจจะได้รับมอบหมายจากรัฐบาลของคุณ คน ธุรกิจ รัฐบาล หรือนักการเมือง นักข่าว – แต่จริงๆคุณมารดาและบิดา พี่ชาย และ น้องสาว ป้าและลุง ) และทั้งหมดของคุณเป็นลูกใคร ผมเป็นแค่เด็ก
แต่ฉันรู้ว่าเราทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ห้าพันล้าน แข็งแรง ในความเป็นจริง , 30 ล้านสายพันธุ์ที่แข็งแรง และเราทั้งหมดร่วมอากาศเดียวกันน้ำและดิน - เส้นขอบและรัฐบาลจะไม่เปลี่ยน
ฉันแค่เด็ก แต่ฉันรู้ว่าเราทั้งหมดในนี้ร่วมกัน และต้องเป็นโลกใบเดียวต่อหนึ่งเป้าหมาย .
ในความโกรธของฉัน ฉันไม่ได้ตาบอด และความกลัวของฉัน ฉันไม่กลัวที่จะบอกให้โลกรู้ว่าฉันรู้สึกอย่างไร .
ในประเทศเราให้เสียเวลามาก เราซื้อทิ้งซื้อและโยนออกไปและยังภาคเหนือของประเทศจะไม่แบ่งปันให้ผู้ยากไร้ แม้ว่าเราจะมีมากเกินพอแล้ว เรากลัวที่จะสูญเสียบางส่วนของความมั่งคั่งของเรา กลัวที่จะแบ่งปัน .
ในประเทศแคนาดา เราใช้ชีวิตสิทธิพิเศษที่มีมากมายของอาหาร , น้ำและที่อยู่อาศัย - เรามีนาฬิกา , จักรยาน , คอมพิวเตอร์ และโทรทัศน์
เมื่อสองวันก่อนที่นี่ในบราซิลเราตกใจมาก เมื่อเราใช้เวลากับเด็กข้างถนน และนี้คือสิ่งที่เด็กบอกเรา : " ขอผมรวย และถ้าเป็นผม ผมจะเอาถนนเด็ก อาหาร เสื้อผ้า ยารักษาโรค ที่อยู่อาศัย และความรักและความรัก . "
ถ้าเด็กบนถนนที่ไม่มีอะไร ยินดีที่จะแบ่งปัน ทำไมเราที่ทุกอย่างยังดังนั้น โลภ ?
ฉันหยุดคิดไม่ได้ว่า เด็กพวกนี้อายุของฉัน มันทำให้ความแตกต่างมหาศาลที่คุณจะเกิดมา ว่าผมอาจเป็นหนึ่งในเด็กๆ ที่อาศัยอยู่ใน favellas ริโอ ผมเป็นเด็กอดอยากในโซมาเลีย เป็นเหยื่อของสงครามในตะวันออกกลาง หรือ ขอทานในอินเดีย .
ผมเป็นแค่เด็ก แต่ผมรู้ว่าถ้าเงินทั้งหมดที่ใช้ในสงครามถูกใช้ในการหาคำตอบและสิ้นสุดความยากจนสิ่งแวดล้อม , สิ่งที่ยอดเยี่ยมโลกนี้ได้
ที่โรงเรียน แม้แต่ในระดับอนุบาล ท่านสอนให้เราปฏิบัติในโลก คุณสอนเรา :
-
ไม่ต้องต่อสู้กับคนอื่น ๆ , - ทำงานสิ่งที่ออก
-
- เคารพผู้อื่น การทำความสะอาดของเรา
-
ไม่ต้องทำร้ายสัตว์อื่น ๆ- การแบ่งปัน และไม่โลภมาก .
แล้วทำไมคุณถึงไปออก และทำในสิ่งที่คุณบอกเราไม่ได้ ?
อย่าลืมว่าคุณกำลังเข้าร่วมการประชุมเหล่านี้ ที่คุณทำเพื่อเราเป็นลูกของคุณเอง คุณตัดสินใจชนิดของโลกเราจะเติบโตขึ้น ผู้ปกครองควรจะปลอบเด็กของพวกเขา โดยกล่าวว่า " ทุกอย่างจะไม่เป็นอะไร "" เราทำดีที่สุดแล้ว " และ " มันไม่ได้เป็นจุดสิ้นสุดของโลก " .
แต่ผมไม่คิดว่าคุณสามารถพูดกับเราได้อีก เราในรายการลำดับความสำคัญของคุณ พ่อผมบอกเสมอว่า " คุณคือสิ่งที่คุณทำไม่ใช่สิ่งที่คุณพูด "
ดีสิ่งที่คุณทำทำให้ฉันร้องไห้ตอนกลางคืน คุณคนโตบอกว่ารักเรา ผมท้าทายให้คุณ ช่วยให้ การกระทำของคุณสะท้อนให้เห็นถึงคำพูดของคุณ ขอบคุณที่รับฟังครับ




เวิร์น cullis ซูซูกิได้รับการใช้งานในด้านสิ่งแวดล้อม และความเป็นธรรมในสังคม ทำงานตั้งแต่อนุบาล เธออายุ 12 ปี เมื่อเธอให้คำพูดนี้ เธอได้รับการยืนปรบมือต้อนรับ . ตั้งแต่นั้นมาเธอได้มีส่วนร่วมในความหลากหลายของโครงการสิ่งแวดล้อม และการพูดให้กับโรงเรียนและองค์กร และในที่ประชุมและการประชุมนานาชาติ เธออาศัยอยู่ในเมืองแวนคูเวอร์บริติชโคลัมเบีย