We turn now to a different part of

We turn now to a different part of the literature on trust which on an initial reading seems somewhat unrelated to the TCC model in that it does not make an explicit distinction between trust and confidence. A good deal of research shows that trust is related to the perception and acceptance of risk (e.g. Bord and O‘Connor, 1992;

Freudenburg, 1993; Siegrist, 1999) and it is usually assumed that trust influences perceptions of risk which in turn influence acceptability. Broadly, if an organisation or authority is trusted then perceptions of risk arising from their activities will be lower and thus the public will be more accepting of their activities. Numerous studies show correlations between trust, risk perception and acceptance but this merely demonstrates that the three constructs are linked; it does not indicate how they are linked.
Eiser, Miles & Frewer (2002) and Poortinga and Pidgeon (2005) both address this issue and define two alternative models of the relationship between trust, risk perception and acceptance. The model suggesting that trust leads to lowered risk perception which leads to acceptance is referred to as the ̳causal chain‘ account of trust and is illustrated in figure 2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเปิดตอนนี้บางส่วนแตกต่างกันของวรรณกรรมไว้วางใจซึ่งในการอ่านเริ่มต้นดูเหมือนว่าค่อนข้างเห็นรูปท่านที่ทำให้ความแตกต่างชัดเจนระหว่างความน่าเชื่อถือและความเชื่อมั่น ข้อเสนอดีของการวิจัยแสดงว่า เชื่อถือเกี่ยวข้องกับการรับรู้และยอมรับความเสี่ยง (เช่น Bord และโอ 1992Freudenburg, 1993 Siegrist, 1999) และก็มักจะสันนิษฐานว่า ความน่าเชื่อถือมีผลต่อภาพลักษณ์ของความเสี่ยงที่จะมีอิทธิพลต่อ acceptability ทั่วไป หากองค์กรหรือหน่วยงานเชื่อถือได้ รับรู้ความเสี่ยงที่เกิดจากกิจกรรมของพวกเขาจะต่ำกว่า แล้วดังนั้น ประชาชนจะยอมรับเพิ่มมากขึ้นของกิจกรรมของตน การศึกษาจำนวนมากแสดงความสัมพันธ์ระหว่างความเชื่อถือ การรับรู้ความเสี่ยง และการยอมรับ แต่นี้แค่แสดงให้เห็นว่า มีการเชื่อมโยงของโครงสร้างสาม ไม่ได้ระบุว่า จะเชื่อมโยงEiser ไมล์ และ Frewer (2002) และ Poortinga และ Pidgeon (2005) ทั้งนี้ปัญหา และกำหนดรุ่นสองทางเลือกของความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความเสี่ยง ความน่าเชื่อถือ และยอมรับ แนะนำตัวรุ่นที่ บริษัทนำไปสู่การรับรู้ความเสี่ยงที่ลดลงซึ่งนำไปสู่การยอมรับเรียกว่าโซ่ ̳causal' บัญชีของบริษัท และแสดงในรูปที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเปิดตอนนี้จะเป็นส่วนหนึ่งที่แตกต่างกันของหนังสือที่เกี่ยวกับความไว้วางใจซึ่งในการอ่านครั้งแรกดูเหมือนว่าค่อนข้างที่ไม่เกี่ยวข้องกับรูปแบบทีซีซีในการที่จะไม่ทำให้ความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างความไว้วางใจและความเชื่อมั่น การจัดการที่ดีของการวิจัยแสดงให้เห็นว่าความไว้วางใจเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้และการยอมรับความเสี่ยง (เช่นบอร์ดและโอคอนเนอร์ 1992;

Freudenburg 1993; Siegrist, 1999) และมันก็มักจะคิดว่าการรับรู้ที่มีอิทธิพลต่อความไว้วางใจของความเสี่ยงที่ เปิดการยอมรับอิทธิพล กว้างถ้าองค์กรหรือผู้มีอำนาจเป็นที่เชื่อถือได้แล้วการรับรู้ของความเสี่ยงที่เกิดขึ้นจากกิจกรรมของพวกเขาจะลดลงและทำให้ประชาชนจะได้รับการยอมรับมากขึ้นของกิจกรรมของตน การศึกษาหลายชิ้นแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างความไว้วางใจการรับรู้และการยอมรับความเสี่ยง แต่เพียงแสดงให้เห็นว่าทั้งสามมีการเชื่อมโยงโครงสร้าง; มันไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะเชื่อมโยง.
Eiser ไมล์และ Frewer (2002) และ Poortinga และนกพิราบ (2005) ทั้งแก้ไขปัญหานี้และกำหนดสองรูปแบบทางเลือกของความสัมพันธ์ระหว่างความไว้วางใจการรับรู้และการยอมรับความเสี่ยง รูปแบบการบอกความไว้วางใจที่จะนำไปสู่การรับรู้ของความเสี่ยงที่ลดลงซึ่งนำไปสู่การยอมรับจะเรียกว่าบัญชีโซ่สาเหตุของความไว้วางใจและมีการแสดงในรูปที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเปิดตอนนี้เป็นส่วนหนึ่งที่แตกต่างกันของวรรณกรรมบนความไว้วางใจซึ่งในการอ่านเริ่มต้นดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้องกับทีซีซี แบบ ว่ามันไม่ได้ทำให้ความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างความเชื่อมั่นและเชื่อถือ จัดการที่ดีของการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ความเชื่อที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้และการยอมรับความเสี่ยง ( เช่น บอร์ด และ โอคอนเนอร์ , 1992 ;

freudenburg ซิกริสต์ , 1993 ; ,1999 ) และมันมักจะสันนิษฐานว่าเชื่ออิทธิพลการรับรู้ความเสี่ยง ซึ่งจะมีผลต่อการยอมรับ . ซึ่งหากองค์กรหรือหน่วยงานเป็นที่เชื่อถือแล้ว การรับรู้ของความเสี่ยงที่เกิดขึ้นจากกิจกรรมของพวกเขาจะลดลง ดังนั้นประชาชนจะรับของกิจกรรมของพวกเขา การศึกษามากมายแสดงความสัมพันธ์ระหว่างความน่าเชื่อถือการรับรู้ความเสี่ยง และการยอมรับ แต่นี้เพียงแสดงให้เห็นว่าสามโครงสร้างเชื่อมโยง ; มันไม่ได้บ่งชี้ว่าพวกเขามีการเชื่อมโยง .
ที่จะ ไมล์&ฟรูเออร์ ( 2002 ) และ poortinga พิดจิ้น ( 2005 ) ทั้งสองที่อยู่ปัญหานี้และกำหนด 2 รูปแบบทางเลือกของความสัมพันธ์ระหว่างความไว้วางใจ การรับรู้ความเสี่ยง และการยอมรับนางแบบบอกว่าไว้ใจนักเพื่อลดความเสี่ยงการรับรู้ ซึ่งจะนำไปสู่การยอมรับจะเรียกว่าบัญชี̳สาเหตุโซ่ ' ของความไว้วางใจและจะแสดงในรูปที่ 2