Table 3 shows the results of biorem

Table 3 shows the results of bioremediation on day 270. The
bioremediation was most successful in sandy soil with more than
70% degradation of TPH. The removal percentagewas relatively low
in clay. In Table 4 the results of the analysis of variance have been
presented. The results shows that soil type significantly affects
bioremediation (Pvalue < 0.05), and the variation in moisture content
does not significantly affect the TPH removal in the tested range. The
removal percentages in other soils were comparable to each other.
The results confirm that the presence of sand in the soil is advantageous
in bioremediation. The low bioremediation in clay could be
due to inefficient oxygen transfer in the soil. Fine grained clay with
high surface area formed a sticky texture in the presence of water,
blocking efficient oxygen transfer through the soil. Sandy soils on the
other hand aremore porous than clays. Higher porosity allowsbetter
oxygen transfer in the soil which is essential to biodegradation of
hydrocarbons. Larger pores provide also enough space for microbial
growth. Akbari and Ghoshal (2015) demonstrated that pores smaller
than 3 micrometers are not accessible to bacteria. Another reason for
low degradation of hydrocarbons in clay could be strong adsorption
of the pollutants on the surface of soil particles.
Figs. 1e4 show the results of bioremediation for the soils as a
function of time and moisture content. For the sandy soil (Type I)
the gasoil residual was 69.63 g/kg at the beginning and decreased
to 20.6 g/kg on day 270. For the clay soil (Type II) the gasoil residual
was 69.7 g/kg at the beginning and decreased to 52.9 g/kg on day
270. For the coarse soil (Type III) the gasoil residual was 71.61 g/kg
at the beginning and decreased to 26.35 g/kg on day 270, and finally
for the coarse soil with high clay content (Type IV) the gasoil residual
was 69.52 g/kg at the beginning and decreased to22.55 g/kg
on day 270. Overall the results of this part showed that sandy soils
are the best candidate for bioremediation while clay soils resist
bioremediation.
The results of the complementary experiment on the clay soil
have been presented in Table 5. The results indicate that by
frequent mixing the TPH removal increased to 57% in one month.
The removal in unmixed soil samples was lower than the samples
with mixing. The best result here was for the moisture content of
10%. Higher moisture content negatively affected the TPH removal
in the samples. Table 6 shows the results of the analysis of variance
for this experiment. The results confirm that the moisture content
and blending both significantly affect the TPH removal in clay soils.
Comparing the results of this experiment with the previous one, it
can be concluded that the main reason for low degradation of TPH
in the previous experiment was low availability of oxygen to the
microbes. The large size of the sample (30 kg) made it difficult to
mix it efficiently and this prevented proper exposure of the soil
aggregates with air. In the latter experiment small size of the
samples (500 g) and frequent mixing allowed efficient exposure to
the air and improved the rate of biodegradation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 3 แสดงผลของววิธีวัน 270 การววิธีประสบความสำเร็จมากที่สุดในดินทรายมากกว่าลด 70% ของ TPH Percentagewas กำจัดค่อนข้างต่ำในดิน ในตารางที่ 4 ผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนได้นำเสนอ ผลลัพธ์แสดงว่า ดินชนิดที่มีผลอย่างมากววิธี (Pvalue < 0.05), และการเปลี่ยนแปลงในความชื้นอย่างมีนัยสำคัญผลการกำจัด TPH ในช่วงทดสอบ การเปอร์เซ็นต์การกำจัดในดินอื่น ๆ เทียบเคียงกันได้ผลการยืนยันว่า การปรากฏตัวของทรายในดินที่เป็นประโยชน์ในววิธี ววิธีต่ำในดินอาจจะเนื่องจากโอนต่ำออกซิเจนในดิน ดินเหนียวเนื้อละเอียดด้วยพื้นที่ผิวที่สูงขึ้นให้เนื้อสัมผัสเหนียวในน้ำบล็อกรับส่งออกซิเจนที่มีประสิทธิภาพผ่านดิน ดินทรายในการอื่น ๆ aremore มือมีรูพรุนมากกว่าดินเหนียว Allowsbetter ความพรุนสูงถ่ายเทออกซิเจนในดินซึ่งมีส่วนสำคัญในการย่อยสลายทางชีวภาพของไฮโดรคาร์บอน รูขุมขนใหญ่ขึ้นให้ยังไม่พอสำหรับจุลินทรีย์เจริญเติบโต Akbari และ Ghoshal (2015) แสดงให้เห็นที่กระชับรูขุมขนเล็กลงกว่า 3 ไมโครเมตรจะไม่สามารถเข้าถึงแบคทีเรีย อีกเหตุผลหนึ่งการลดต่ำของไฮโดรคาร์บอนในดินสามารถดูดซับแรงของสารมลพิษบนผิวของอนุภาคดิน1e4 มะเดื่อ.แสดงผลลัพธ์ของววิธีสำหรับดินที่เป็นฟังก์ชันของเวลาและความชื้น ดินทราย (ประเภท)gasoil เหลือคือ 69.63 กรัมกิโลกรัมที่จุดเริ่มต้น และลดลง20.6 กรัม/กก.วัน 270 สำหรับดินเหนียว (Type II) gasoil เหลือแก้ไข 69.7 กรัมกิโลกรัมที่จุดเริ่มต้น และลดลงเป็น 52.9 g/kg ในวัน270. (ชนิด III) ดินหยาบ gasoil เหลือเป็น 71.61 กรัม/กิโลกรัมที่จุดเริ่มต้น และลด 26.35 กรัมกิโลกรัมวัน 270 และในที่สุดดินหยาบดินสูงเนื้อหา (ชนิด IV) gasoil เหลือแก้ไข 69.52 กรัมกิโลกรัมที่จุดเริ่มต้น และลด to22.55 กรัม/กิโลกรัมในวันที่ 270 โดยรวม ผลของส่วนนี้แสดงให้เห็นว่าทรายดินมีผู้สมัครดีที่สุดสำหรับววิธีต่อต้านดินดินเหนียวววิธีผลของการทดลองเสริมบนดินเหนียวมีการนำเสนอในตาราง 5 ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า โดยบ่อยผสมกำจัด TPH ที่เพิ่มขึ้นเป็น 57% ในหนึ่งเดือนการเอาออกในตัวอย่างดิน unmixed ถูกต่ำกว่าตัวอย่างด้วยการผสม ผลที่ดีที่สุดนี่คือเพื่อให้ความชื้นเนื้อหาของ10% ความชื้นสูงรับผลกระทบการกำจัด TPHในตัวอย่าง ตารางที่ 6 แสดงผลของการวิเคราะห์ความแปรปรวนสำหรับการทดลองนี้ ผลการยืนยันว่า ความชื้นและผสมทั้งสองอย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อการกำจัด TPH ในดินดินเหนียวเปรียบเทียบผลการทดลองนี้กับก่อนหน้านี้หนึ่ง มันสามารถสรุปได้ที่เหตุผลหลักสำหรับการลดต่ำของ TPHในการทดลองเป็นความพร้อมต่ำของออกซิเจนจุลินทรีย์ ขนาดของตัวอย่าง (30 กก.) ทำให้มันยากไปผสมได้อย่างมีประสิทธิภาพ และป้องกันการเปิดรับแสงที่เหมาะสมของดินมวลอากาศ ในหลังทดลองขนาดเล็กตัวอย่าง (500 กรัม) และผสมบ่อยได้แสงอย่างมีประสิทธิภาพอากาศและอัตราการย่อยสลายทางชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 3 แสดงให้เห็นถึงผลของการบำบัดทางชีวภาพในวัน 270. ยิ่ง
การบำบัดทางชีวภาพก็ประสบความสำเร็จมากที่สุดในดินปนทรายที่มีมากกว่า
การย่อยสลาย 70% ของ TPH percentagewas กำจัดค่อนข้างต่ำ
ในดิน ในตารางที่ 4 ผลของการวิเคราะห์ความแปรปรวนที่ได้รับ
นำเสนอ ผลการศึกษาพบว่าชนิดของดินอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อ
การบำบัดทางชีวภาพ (pvalue <0.05) และการเปลี่ยนแปลงในความชื้น
ไม่ส่งผลกระทบต่อการกำจัด TPH อยู่ในช่วงทดสอบ
เปอร์เซ็นต์กำจัดในดินอื่น ๆ ก็เปรียบได้กับแต่ละอื่น ๆ
ผลยืนยันว่าการปรากฏตัวของทรายในดินที่เป็นประโยชน์
ในการบำบัดทางชีวภาพ การบำบัดทางชีวภาพในระดับต่ำในดินอาจจะ
เกิดจากการถ่ายโอนออกซิเจนที่ไม่มีประสิทธิภาพในดิน
ดินเนื้อดีกับ พื้นที่ผิวสูงรูปแบบที่มีเนื้อเหนียวในการปรากฏตัวของน้ำ,
การปิดกั้นการโอนออกซิเจนที่มีประสิทธิภาพผ่านทางดิน ดินทรายบน
มืออื่น ๆ aremore รูพรุนกว่าดินเหนียว ความพรุนสูงขึ้น allowsbetter
การถ่ายโอนออกซิเจนในดินซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นในการย่อยสลายทางชีวภาพของ
สารไฮโดรคาร์บอน รูขุมขนมีขนาดใหญ่ให้พื้นที่ยังเพียงพอสำหรับจุลินทรีย์
เจริญเติบโต Akbari และ Ghoshal (2015) แสดงให้เห็นว่ารูขุมขนเล็ก
กว่า 3 ไมโครเมตรไม่สามารถเข้าถึงแบคทีเรีย เหตุผลอีกประการหนึ่งสำหรับ
การย่อยสลายในระดับต่ำของสารไฮโดรคาร์บอนในดินอาจจะมีการดูดซับแรง
ของสารมลพิษบนพื้นผิวของอนุภาคดิน
มะเดื่อ 1e4 แสดงผลของการบำบัดทางชีวภาพสำหรับดินที่เป็น
ฟังก์ชั่นของเวลาและความชื้น ผลที่ได้จากการทดลองเสริมบนพื้นดินดินได้รับการนำเสนอในตารางที่ 5 ผลการวิจัยพบว่าโดยบ่อยผสมกำจัด TPH เพิ่มขึ้นถึง 57% ในหนึ่งเดือน การกำจัดในตัวอย่างดินบริสุทธิ์ต่ำกว่ากลุ่มตัวอย่างที่มีการผสม ผลที่ดีที่สุดที่นี่เป็นความชื้น10% ความชื้นที่สูงขึ้นส่งผลกระทบต่อการกำจัด TPH ในกลุ่มตัวอย่าง ตารางที่ 6 แสดงให้เห็นถึงผลของการวิเคราะห์ความแปรปรวนที่สำหรับการทดสอบนี้ ผลยืนยันว่าความชื้นและการผสมทั้งสองอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อการกำจัด TPH ในดินเหนียว เปรียบเทียบผลของการทดลองนี้กับก่อนหน้านี้หนึ่ง มัน สามารถสรุปได้ว่าเหตุผลหลักสำหรับการย่อยสลายต่ำของ TPH ในการทดลองก่อนหน้านี้ความพร้อมต่ำของออกซิเจนกับจุลินทรีย์ ขนาดใหญ่ของกลุ่มตัวอย่าง (30 กก.) ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะผสมได้อย่างมีประสิทธิภาพและป้องกันไม่ให้แสงที่เหมาะสมของดินมวลรวมกับอากาศ ในการทดลองหลังขนาดที่เล็กของตัวอย่าง (500 กรัม) และผสมบ่อยได้รับอนุญาตให้เปิดรับแสงที่มีประสิทธิภาพเพื่ออากาศที่ดีขึ้นและอัตราการย่อยสลายทางชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 3 แสดงผลของการบำบัดทางชีวภาพในวัน 270 ที่วิธีที่ประสบความสำเร็จที่สุดในดินทรายที่มีมากกว่า70 % การย่อยสลายของเพิ่ม . เอา percentagewas ค่อนข้างต่ำในดิน ตารางที่ 4 ผลของการวิเคราะห์ความแปรปรวนได้นำเสนอ ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าดินชนิดที่สำคัญต่อการการบำบัดทางชีวภาพ ( p < 0.05 ) และการเปลี่ยนแปลงความชื้นไม่มีผลต่อการเพิ่มประสิทธิภาพในการทดสอบช่วง ที่เอาค่าในดินอื่น ๆเมื่อเทียบกับแต่ละอื่น ๆผลยืนยันว่า สถานะของทรายในดินที่เป็นประโยชน์น้ำมันใน . ค่าในดินอาจจะต่ำเนื่องจากการขาดออกซิเจนในดิน ปรับเม็ดดินด้วยพื้นที่ผิวสูงรูปแบบที่เนื้อเหนียวในสถานะของน้ำบล็อกการถ่ายโอนออกซิเจนมีประสิทธิภาพผ่านดิน ดินทรายบนมืออื่น ๆมีรูพรุนมากกว่าดินเหนียว . allowsbetter ความพรุนสูงการถ่ายโอนออกซิเจนในดินซึ่งจำเป็นต่อการย่อยสลายของไฮโดรคาร์บอน . รูใหญ่ให้มีพื้นที่เพียงพอสำหรับจุลินทรีย์การเจริญเติบโต akbari ghoshal ( 2015 ) และพบว่ารูขุมขนเล็กลงกว่า 3 ไมโครเมตรไม่สามารถเข้าถึงได้กับแบคทีเรีย อีกเหตุผลที่การย่อยสลายต่ำของไฮโดรคาร์บอนในดินสามารถดูดซับแรงของมลพิษบนพื้นผิวของอนุภาคดินมะเดื่อ . 1e4 แสดงผลลัพธ์ของการบำบัดทางชีวภาพสำหรับดินที่เป็นฟังก์ชั่นของเวลาและปริมาณความชื้น สำหรับดินทราย ( ประเภท )ที่ตกค้างอยู่ 69.63 gasoil g / kg ที่เริ่มต้นและลดลง20.6 กรัม / กิโลกรัมต่อวัน 270 สำหรับดินเหนียว ( ประเภทสอง ) gasoil ตกค้างเป็น 69.7 กรัม / กก. ที่จุดเริ่มต้นและลดลงเป็นร้อยละ 52.9 กรัมต่อกิโลกรัมต่อวัน270 . สำหรับดินเนื้อหยาบ ( ประเภท 3 ) gasoil ที่เหลือคือ 71.61 กรัมต่อกิโลกรัมที่เริ่มต้นและลดลง 26.35 กรัม / กิโลกรัมต่อวันแล้ว และสุดท้ายสำหรับดินหยาบที่มีปริมาณดินเหนียวสูง ( ประเภทที่ 4 ) gasoil ตกค้างคือ 69.52 กรัม / กิโลกรัม ในช่วงเริ่มต้นและลดลง to22.55 กรัม / กิโลกรัมในวัน 270 โดยรวมในส่วนนี้พบว่า ดินทรายเป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับผู้สมัครในขณะที่ดินเหนียว ต้านทานการบำบัดทางชีวภาพ .ผลการทดลองแบบบนดินดินได้ถูกนำเสนอใน ตารางที่ 5 ผลการศึกษาพบว่าบ่อย ผสมเพิ่มการกำจัดเพิ่มขึ้น 57% ในหนึ่งเดือนเอาดินบริสุทธิ์ต่ำกว่าตัวอย่างด้วยการผสม ผลที่ดีที่สุดที่นี่คือความชื้น10 % ความชื้นสูงกระทบเพิ่ม กำจัดในตัวอย่างที่ ตารางที่ 6 แสดงผลของการวิเคราะห์ความแปรปรวนสำหรับการทดลองนี้ พบว่าปริมาณความชื้นและการผสมทั้งสองมีผลต่อการเพิ่มประสิทธิภาพในดินเหนียวเปรียบเทียบผลการทดลองกับก่อนหน้านี้อย่างใดอย่างหนึ่งสามารถสรุปได้ว่า เหตุผลหลักของการเพิ่มการย่อยสลายน้อยในการทดลองก่อนหน้านี้มีความพร้อมต่ำของออกซิเจนไปยังจุลินทรีย์ ขนาดใหญ่ของตัวอย่าง ( 30 กก. ) ได้ยากผสมมีประสิทธิภาพและป้องกันแสงที่เหมาะสมของดินผสมกับอากาศ ในการทดลอง หลังเล็ก ขนาดของตัวอย่าง ( 500 กรัม ) และบ่อยครั้งที่อนุญาตให้มีประสิทธิภาพการผสมอากาศ และปรับปรุงอัตราการย่อยสลาย .