From the table1, it shows that beha

From the table1, it shows that behavior using pay products and service by credit card of student and personnel in Mae Fah Luang University using pay often consumer goods (M=3.1). Sometimes, they using pay clothes, beauty (M=2.2) and they sometimes using pay foods (M=2.43). They often using pay travelling (M=2.53). However, it seems medical fee is not a behavior for student and personnel in Mae Fah Luang University because rarely using pay medical fee (M=1.50). It can be said that the finding here help to confirm the previous studies by Chien and Devaney (2001), but do not confirm information by Norvilitis, Merwin, Osberg, Roehling, Young and Kamas (2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จาก table1 มันแสดงว่า ลักษณะการทำงานโดยใช้ชำระสินค้าและบริการ ด้วยบัตรเครดิตของนักเรียน และบุคลากรในมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงใช้จ่ายสินค้าอุปโภคบริโภคมัก (M = 3.1) บางครั้ง พวกเขาใช้จ่ายผ้า ความงาม (M = 2.2) และพวกเขาบางครั้งใช้จ่ายอาหาร (M = 2.43) พวกเขามักจะใช้จ่ายค่าเดินทาง (M = 2.53) อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนว่าทางการแพทย์ค่าไม่ทำงานสำหรับนักเรียนและบุคลากรในมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงเนื่องจากไม่ค่อยใช้จ่ายค่ารักษาพยาบาล (M = 1.50) เรียกได้ว่า ที่การค้นพบที่นี่ช่วยยืนยันการศึกษาก่อนหน้านี้ โดยเจียนและ Devaney (2001), แต่ไม่ยืนยันข้อมูล โดย Norvilitis, Merwin, Osberg, Roehling หนุ่ม และ Kamas (2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จาก table1 ก็แสดงให้เห็นพฤติกรรมที่ใช้ผลิตภัณฑ์และบริการที่มีค่าใช้จ่ายด้วยบัตรเครดิตของนักเรียนและบุคลากรในมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงโดยใช้จ่ายมักสินค้าอุปโภคบริโภค (M = 3.1) บางครั้งพวกเขาใช้จ่ายเสื้อผ้า, ความงาม (M = 2.2) และบางครั้งพวกเขาใช้จ่ายอาหาร (M = 2.43) พวกเขามักจะใช้จ่ายในการเดินทาง (M = 2.53) แต่ดูเหมือนว่าค่ารักษาพยาบาลไม่ได้เป็นพฤติกรรมของนักเรียนและบุคลากรในมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงเพราะไม่ค่อยใช้จ่ายค่ารักษาพยาบาล (M = 1.50) ก จึงอาจกล่าวได้ว่าการหาที่นี่ช่วยในการยืนยันการศึกษาก่อนหน้านี้โดยเชียนและเวนีย์ (2001) แต่ไม่ยืนยันข้อมูลโดย Norvilitis, เมอร์ลิน, Osberg, Roehling หนุ่มและ Kamas (2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาก table1 พบว่าพฤติกรรมการใช้ผลิตภัณฑ์และบริการ โดยจ่ายบัตรเครดิตของนักศึกษาและบุคลากรของมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง มักจะใช้จ่ายสินค้า ( M = 3.1 ) บางครั้งพวกเขาใช้เสื้อผ้าจ่าย ความงาม ( M = 2.2 ) และบางครั้งพวกเขาใช้อาหารที่จ่าย ( M = 2.43 ) พวกเขามักจะใช้จ่ายการเดินทาง ( M = 2.53 ) อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่า ค่ารักษาไม่ใช่พฤติกรรม สำหรับนักเรียน นักศึกษา และบุคลากรของมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง เพราะไม่ค่อยได้ใช้ จ่ายค่ารักษาพยาบาล ( M = 1.50 ) อาจกล่าวได้ว่า การค้นพบนี้ช่วยยืนยันการศึกษาก่อนหน้านี้โดยเฉียน และ เดเวอนีย์ ( 2001 ) แต่ไม่ยืนยันข้อมูลโดย norvilitis เมอร์วิ่น osberg roehling , , , , เด็กและ kamas ( 2006 )