Children who live with a physical,

Children who live with a physical, sensory, intellectual or mental health disability are amongst the most stigmatized and excluded of all the world’s children. Misunderstanding and fear of children with disabilities result in their marginalization within the family, community, at school, and in the wider society. The discrimination they suffer leads to poor health and education outcomes; affects the self-esteem and chances for participation and interaction with others, and puts them at higher risk for violence, abuse and exploitation.​

For countries to achieve Education for All and to meet Millennium Development Goal 2 that of seeing universal completion of primary education, access to education must include all children including those with disabilities. Children with disability face numerous barriers to access education and remain in schools and disability is the single most important determinant of illiteracy, for example, in Uruguay 40% of illiterate 15 year olds were disabled.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กอยู่กับสุขภาพกาย รับความรู้สึก ทางปัญญา หรือจิตพิการมีหมู่ stigmatized มากที่สุด และไม่รวมเด็กทั้งหมดของโลก เข้าใจผิดและความกลัวของเด็กพิการผล marginalization ตนภายในครอบครัว ชุมชน โรงเรียน และสังคมกว้างขึ้น การเลือกปฏิบัติที่พวกเขาประสบที่นำไปสู่สุขภาพและผลการศึกษา มีผลต่อการนับถือตนเองและโอกาสการมีส่วนร่วมและโต้ตอบกับผู้อื่น และทำให้พวกเขาที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับความรุนแรง การละเมิดสิทธิ และการเอารัดเอาเปรียบประเทศ เพื่อให้การศึกษาทั้งหมด และ การตอบสนอง 2 เป้าหมายการพัฒนามิลเลนเนียมที่เห็นเสร็จสากลของการศึกษาขั้นพื้นฐาน เข้าถึงการศึกษา ต้องมีเด็ก ๆ รวมถึงผู้ที่ทุพพลภาพ เด็กพิการต้องเผชิญกับอุปสรรคต่าง ๆ เพื่อเข้าถึงการศึกษา และในโรงเรียน และพิการเป็นดีเทอร์มิแนนต์เดียวที่สำคัญที่สุดของ illiteracy เช่น อุรุกวัย 40% ของ illiterate 15 ปีเธอถูกปิดใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กที่อยู่กับทางกายภาพทางประสาทสัมผัสความพิการทางปัญญาหรือสุขภาพจิตเป็นหมู่ stigmatized มากที่สุดและได้รับการยกเว้นของเด็กทุกคนในโลก ความเข้าใจผิดและความกลัวของเด็กที่มีความพิการส่งผลให้ชายขอบของพวกเขาภายในครอบครัวชุมชนที่โรงเรียนและในสังคมที่กว้างขึ้น การเลือกปฏิบัติที่พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานนำไปสู่สุขภาพที่ไม่ดีและผลการศึกษา ส่งผลกระทบต่อภาคภูมิใจในตนเองและมีโอกาสการมีส่วนร่วมและการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นและทำให้พวกเขามีความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับการใช้ความรุนแรงการละเมิดและการใช้ประโยชน์. สำหรับประเทศที่จะบรรลุการศึกษาสำหรับทุกคนและเพื่อตอบสนองเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษที่ 2 เห็นเสร็จสิ้นสากลของการศึกษาประถมศึกษา , การเข้าถึงการศึกษาจะต้องมีเด็กทุกคนรวมทั้งผู้ที่มีความพิการ เด็กที่มีความพิการบนใบหน้าอุปสรรคมากมายในการเข้าถึงการศึกษาและยังคงอยู่ในโรงเรียนและความพิการเป็นปัจจัยเดียวที่สำคัญที่สุดของการไม่รู้หนังสือตัวอย่างเช่นในอุรุกวัย 40% ของการศึกษา 15 ปีเป็นผู้พิการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กที่อาศัยอยู่กับทางกายภาพและทางปัญญาหรือจิตพิการสุขภาพในหมู่มากที่สุดและ stigmatized แยกออกเด็กทั้งหมดของโลก เข้าใจผิดและกลัวของเด็กพิการ ผลในชายขอบของพวกเขาภายในครอบครัว ชุมชน โรงเรียน และในสังคมที่กว้างขึ้น . การเลือกปฏิบัติที่พวกเขาประสบนำไปสู่ผลลัพธ์ด้านสุขภาพที่ยากจนและการศึกษาต่อความรู้สึกมีคุณค่าในตนเองและโอกาสสำหรับการมีส่วนร่วมและการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น และทำให้พวกเขาที่มีความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับความรุนแรง การละเมิดและการแสวงประโยชน์ ​

สำหรับประเทศที่จะบรรลุการศึกษาเพื่อปวงชน และเพื่อตอบสนองเป้าหมายการพัฒนาสหัสวรรษที่ 2 ที่เห็นความสมบูรณ์สากลของการศึกษา การเข้าถึงการศึกษา ต้องมีเด็กทั้งหมดรวมทั้งผู้ที่มีความบกพร่องทางร่างกายเด็กที่มีความพิการ อุปสรรคมากมาย หน้าในการเข้าถึงการศึกษาและยังคงอยู่ในโรงเรียนและความพิการเป็นตัวกำหนดที่สำคัญที่สุดเดียวของการไม่รู้หนังสือ , ตัวอย่างเช่น , ในอุรุกวัย 40% ของการศึกษา 15 ปี เป็นคนพิการ