จากการเจรจาต่อรองในการค้าขายกับต่าง

จากการเจรจาต่อรองในการค้าขายกับต่างประเทศนั้นผู้ซื้อและผู้ขาย จึงสรุปได้ว่าจะมีการจัดทำสัญญาซื้อ/ขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้า ซึ่ง Forward Contract คือ สัญญาซื้อหรือขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้า โดยผู้ซื้อและผู้ขายทำการ ตกลงซื้อหรือขายเงินตราต่างประเทศสกุลหนึ่งๆ ในจำนวนที่แน่นอนในปัจจุบัน แต่กำหนดวันที่ส่งมอบกันในอนาคต ผู้ส่งออกจะใช้ Forward Contract เมื่อผู้ส่งออกต้องการทราบต้นทุนที่แน่นอนและไม่อยากกังวลหรือเผชิญกับความเสี่ยงจากอัตราแลกเปลี่ยน โดยผู้ส่งออกสามารถติดต่อกับธนาคารที่ผู้ส่งออกใช้บริการอยู่ หรือที่ธนาคารเพื่อการส่งออก เพื่อขอทำสัญญาขายอัตราแลกเปลี่ยนล่วงหน้าหรือเรียกว่า “จอง forward” ซึ่งอัตราแลกเปลี่ยนที่ทำสัญญาไว้นั้น จะถูกใช้จริงในวันข้างหน้าหรือเมื่อผู้ส่งออกได้รับเงินจากผู้ซื้อต่างประเทศนั่นเอง ธนาคารที่ผู้ส่งออกติดต่อจึงเปรียบเสมือนคนกลางที่ตกลงจะรับซื้อเงินตราต่างประเทศจากผู้ส่งออก โดยธนาคารจะเสนอราคารับซื้ออัตราแลกเปลี่ยน ถ้าผู้ซื้อพอใจกับราคาที่ธนาคารเสนอมาธนาคารก็จะออกหนังสือสัญญาให้กับผู้ส่งออกเรียกสัญญาฉบับนี้ว่า Forward Contract ซึ่งภายในสัญญาจะระบุสกุลเงิน จำนวนเงิน อัตราแลกเปลี่ยนที่ธนาคารตกลงจะรับซื้อ และระยะเวลาของสัญญา
ทั้งสองฝ่ายซื้อและผู้ขายต้องการแบ่งปันความเสี่ยง และต้องการได้รับประโยชน์มากที่สุด เพราะ Forward Contract สามารถกระจายความเสี่ยงและป้องกันความเสี่ยงจากการผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยน
แล้วยังสามารถทราบถึงต้นทุนและรายได้ที่แน่นอน นอกจากนี้การซื้อขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้าเพื่อเก็งกำไรได้อีกด้วย
เพราะการทำสัญญาซื้อขายล่วงหน้าจะมีการระบุวันที่ไว้ในอนาคตด้วยอัตราแลกเปลี่ยนและจำนวนเงินที่ได้ตกลงไว้ซึ่งเป็นวิธีกระจายความเสี่ยงที่ได้รับความนิยมอย่างมาก เพราะนอกจากจะทำให้ผู้ประกอบการสามารถวางแผนการเงินล่วงหน้าได้แล้ว ยังทำให้รู้ต้นทุนที่แน่นอน และง่ายต่อการควบคุมกิจการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากการเจรจาต่อรองในการค้าขายกับต่างประเทศนั้นผู้ซื้อและผู้ขายจึงสรุปได้ว่าจะมีการจัดทำสัญญาซื้อ/ขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้าซึ่งสัญญาไปข้างหน้าคือสัญญาซื้อหรือขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้าโดยผู้ซื้อและผู้ขายทำการตกลงซื้อหรือขายเงินตราต่างประเทศสกุลหนึ่ง ๆ ในจำนวนที่แน่นอนในปัจจุบันแต่กำหนดวันที่ส่งมอบกันในอนาคตผู้ส่งออกจะใช้ไปข้างหน้าสัญญาเมื่อผู้ส่งออกต้องการทราบต้นทุนที่แน่นอนและไม่อยากกังวลหรือเผชิญกับความเสี่ยงจากอัตราแลกเปลี่ยนโดยผู้ส่งออกสามารถติดต่อกับธนาคารที่ผู้ส่งออกใช้บริการอยู่หรือที่ธนาคารเพื่อการส่งออกเพื่อขอทำสัญญาขายอัตราแลกเปลี่ยนล่วงหน้าหรือเรียกว่า "ไปจอง" ซึ่งอัตราแลกเปลี่ยนที่ทำสัญญาไว้นั้นจะถูกใช้จริงในวันข้างหน้าหรือเมื่อผู้ส่งออกได้รับเงินจากผู้ซื้อต่างประเทศนั่นเองธนาคารที่ผู้ส่งออกติดต่อจึงเปรียบเสมือนคนกลางที่ตกลงจะรับซื้อเงินตราต่างประเทศจากผู้ส่งออกโดยธนาคารจะเสนอราคารับซื้ออัตราแลกเปลี่ยนถ้าผู้ซื้อพอใจกับราคาที่ธนาคารเสนอมาธนาคารก็จะออกหนังสือสัญญาให้กับผู้ส่งออกเรียกสัญญาฉบับนี้ว่าไปข้างหน้าสัญญาซึ่งภายในสัญญาจะระบุสกุลเงินจำนวนเงินอัตราแลกเปลี่ยนที่ธนาคารตกลงจะรับซื้อและระยะเวลาของสัญญา ทั้งสองฝ่ายซื้อและผู้ขายต้องการแบ่งปันความเสี่ยงและต้องการได้รับประโยชน์มากที่สุดเพราะว่าสัญญาสามารถกระจายความเสี่ยงและป้องกันความเสี่ยงจากการผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนแล้วยังสามารถทราบถึงต้นทุนและรายได้ที่แน่นอนนอกจากนี้การซื้อขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้าเพื่อเก็งกำไรได้อีกด้วย เพราะการทำสัญญาซื้อขายล่วงหน้าจะมีการระบุวันที่ไว้ในอนาคตด้วยอัตราแลกเปลี่ยนและจำนวนเงินที่ได้ตกลงไว้ซึ่งเป็นวิธีกระจายความเสี่ยงที่ได้รับความนิยมอย่างมากเพราะนอกจากจะทำให้ผู้ประกอบการสามารถวางแผนการเงินล่วงหน้าได้แล้วยังทำให้รู้ต้นทุนที่แน่นอนและง่ายต่อการควบคุมกิจการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งสัญญาไปข้างหน้าคือ โดยผู้ซื้อและผู้ขายทำการ ในจำนวนที่แน่นอนในปัจจุบัน แต่กำหนดวันที่ส่งมอบกันในอนาคตผู้ส่งออกจะใช้สัญญาไปข้างหน้า หรือที่ธนาคารเพื่อการส่งออก "จองไปข้างหน้า" สัญญาไปข้างหน้าซึ่งภายในสัญญาจะระบุสกุลเงินจำนวนเงิน
และต้องการได้รับประโยชน์มากที่สุดเพราะสัญญาไปข้างหน้า ยังทำให้รู้ต้นทุนที่แน่นอนและง่ายต่อการควบคุมกิจการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากการเจรจาต่อรองในการค้าขายกับต่างประเทศนั้นผู้ซื้อและผู้ขายจึงสรุปได้ว่าจะมีการจัดทำสัญญาซื้อ / ขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้าซึ่งสัญญาความสัญญาซื้อหรือขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้าไปข้างหน้าตกลงซื้อหรือขายเงินตราต่างประเทศสกุลหนึ่งๆในจำนวนที่แน่นอนในปัจจุบันแต่กำหนดวันที่ส่งมอบกันในอนาคตผู้ส่งออกจะใช้ไปข้างหน้า สัญญาโดยผู้ส่งออกสามารถติดต่อกับธนาคารที่ผู้ส่งออกใช้บริการอยู่หรือที่ธนาคารเพื่อการส่งออกเพื่อขอทำสัญญาขายอัตราแลกเปลี่ยนล่วงหน้าหรือเรียกว่า " ไปข้างหน้า " ซึ่งอัตราแลกเปลี่ยนที่ทำสัญญาไว้นั้นจองธนาคารที่ผู้ส่งออกติดต่อจึงเปรียบเสมือนคนกลางที่ตกลงจะรับซื้อเงินตราต่างประเทศจากผู้ส่งออกโดยธนาคารจะเสนอราคารับซื้ออัตราแลกเปลี่ยนส่งสัญญาซึ่งภายในสัญญาจะระบุสกุลเงินจำนวนเงินอัตราแลกเปลี่ยนที่ธนาคารตกลงจะรับซื้อและระยะเวลาของสัญญา
ทั้งสองฝ่ายซื้อและผู้ขายต้องการแบ่งปันความเสี่ยงและต้องการได้รับประโยชน์มากที่สุดสัญญาสามารถกระจายความเสี่ยงและป้องกันความเสี่ยงจากการผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยน
เพราะไปข้างหน้าแล้วยังสามารถทราบถึงต้นทุนและรายได้ที่แน่นอนนอกจากนี้การซื้อขายเงินตราต่างประเทศล่วงหน้าเพื่อเก็งกำไรได้อีกด้วย
เพราะการทำสัญญาซื้อขายล่วงหน้าจะมีการระบุวันที่ไว้ในอนาคตด้วยอัตราแลกเปลี่ยนและจำนวนเงินที่ได้ตกลงไว้ซึ่งเป็นวิธีกระจายความเสี่ยงที่ได้รับความนิยมอย่างมากยังทำให้รู้ต้นทุนที่แน่นอนและง่ายต่อการควบคุมกิจการ