Diabetes mellitus (DM) is a metabol

Diabetes mellitus (DM) is a metabolic disorder characterized by
hyperglycemia arising as a consequence of a relative or absolute
deficiency of insulin secretion, resistance to insulin action or both
(American Diabetes Association, 2010). This is a major and growing
public health problem throughout the world, with an estimated
worldwide prevalence of 171 million people in 2000, expected to
increase to 366 million people by 2030. In particular, the number
of people with diabetes in India, currently around 40.9 million, is
expected to rise to 69.9 million by 2030 (Wild et al., 2004). India
leads the world with largest number of diabetic subjects thus earning
the dubious distinction of being termed the ‘‘Diabetes Capital
of the World’’ (Mohan et al., 2007). The basis of abnormalities in
carbohydrate, fat and protein metabolism in diabetes is deficient
action of insulin on its target tissues, resulting from inadequate
insulin secretion and/or diminished tissue responses to insulin at
one or more points in the complex pathways of hormone action
(Devendra et al., 2004).
Although the prevalence of diabetes is consistently increasing,
an effective treatment is still lacking. Current pharmacotherapeutics
insufficiently reverse hyperglycemia, have limited tolerability,
and induce side effects (Eurich et al., 2007). Hence, the identification
of new pharmacological approaches to effectively prevent,
treat and cure this metabolic disorder is of crucial importance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเผาผลาญความผิดปกติเป็นเบาหวาน (DM)น้ำตาลในเลือดสูงที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากญาติหรือสัมบูรณ์ข้อบกพร่องของการหลั่งอินซูลิน ความต้านทานต่อการกระทำของอินซูลิน หรือทั้งสอง(สมาคมโรคเบาหวานสหรัฐอเมริกา 2010) นี้เป็นครั้งสำคัญ และการเติบโตปัญหาสาธารณสุขทั่วโลก มีการประเมินชุกทั่วโลก 171 ล้านคนใน 2000 คาดว่าจะเพิ่มขึ้นเป็น 366 ล้านคน 2030 โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หมายเลขของผู้ป่วยเบาหวานในอินเดีย ในปัจจุบันประมาณ 40.9 ล้านคาดว่าจะเพิ่มขึ้นถึง 69.9 ล้าน 2030 (ป่า et al. 2004) อินเดียนำไปสู่โลกที่ใหญ่ที่สุด มีเรื่องเบาหวานทำให้ความแตกต่างที่น่าสงสัยของการเรียกว่า '' ทุนโรคเบาหวานของโลก '' (โมฮาน et al. 2007) พื้นฐานของความผิดปกติในเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต ไขมัน และโปรตีนในโรคเบาหวานขาดการกระทำของอินซูลินบนเนื้อเยื่อของเป้าหมาย เกิดจากการไม่เพียงพอการหลั่งอินซูลินและการตอบสนองของเนื้อเยื่อลดลงอินซูลินที่มากกว่า หนึ่งจุดในเส้นทางซับซ้อนของการดำเนินการของฮอร์โมน(Devendra et al. 2004)แม้ว่าความชุกของโรคเบาหวานจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องยังขาดการรักษาที่มีประสิทธิภาพ ปัจจุบัน pharmacotherapeuticsย้อนหลังน้ำตาลในเลือดสูง มีจำกัดความทน ไม่เพียงพอและก่อให้เกิดผลข้างเคียง (Eurich et al. 2007) ด้วยเหตุนี้ รหัสของใหม่ทางเภสัชวิทยาวิธีการป้องกันรักษาและการรักษาโรคนี้เผาผลาญมีความสำคัญสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคเบาหวาน (DM) เป็นความผิดปกติของการเผาผลาญอาหารที่โดดเด่นด้วย
น้ำตาลในเลือดสูงที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากญาติหรือแน่นอน
ขาดหลั่งอินซูลินต้านทานต่ออินซูลินกระทำหรือทั้งสอง
(สมาคมโรคเบาหวานอเมริกัน, 2010) นี้เป็นหลักและการเจริญเติบโต
ปัญหาสาธารณสุขทั่วโลกมีประมาณ
ชุกทั่วโลก 171 ล้านคนในปี 2000 คาดว่าจะ
เพิ่มขึ้น 366 ล้านคนในปี 2030 โดยเฉพาะอย่างยิ่งจำนวน
ของผู้ป่วยโรคเบาหวานในประเทศอินเดียในปัจจุบันทั่ว 40.9 ล้านบาทเป็นที่
คาดว่าจะเพิ่มขึ้นถึง 69,900,000 ในปี 2030 (ป่า et al., 2004) อินเดีย
นำไปสู่โลกที่มีจำนวนมากที่สุดของอาสาสมัครที่เป็นโรคเบาหวานจึงได้รับ
ความแตกต่างของการเป็นพิรุธเรียกว่า '' โรคเบาหวานทุน
ของโลก '' (โมฮัน et al., 2007) พื้นฐานของความผิดปกติใน
คาร์โบไฮเดรตไขมันและการเผาผลาญโปรตีนในโรคเบาหวานขาด
การกระทำของอินซูลินในเนื้อเยื่อเป้าหมายที่เกิดจากการไม่เพียงพอ
หลั่งอินซูลินและ / หรือการตอบสนองของเนื้อเยื่อลดลงต่ออินซูลินที่
หนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งจุดในเส้นทางที่ซับซ้อนของการกระทำฮอร์โมน
(Devendra et al., 2004).
แม้ว่าความชุกของโรคเบาหวานเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
รักษาที่มีประสิทธิภาพยังขาด เภสัชปัจจุบัน
ไม่เพียงพอย้อนกลับน้ำตาลในเลือดสูงมีความทนต่อยา จำกัด
และก่อให้เกิดผลข้างเคียง (Eurich et al., 2007) ดังนั้นประชาชน
ของวิธีการทางเภสัชวิทยาใหม่ได้อย่างมีประสิทธิภาพป้องกัน
การรักษาและรักษาความผิดปกติของการเผาผลาญนี้มีความสำคัญสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคเบาหวาน ( DM ) เป็นลักษณะความผิดปกติเกี่ยวกับการเผาผลาญอาหารhyperglycemia ที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากญาติหรือสัมบูรณ์การหลั่งอินซูลิน ความต้านทานต่ออินซูลิน การกระทำ หรือทั้ง( สมาคมโรคเบาหวานอเมริกัน 2010 ) นี้เป็นหลัก และเติบโตปัญหาสุขภาพของประชาชนทั่วโลกมีประมาณความชุกของโรคทั่วโลก 171 ล้านคนในปี 2000 คาดว่าเพิ่มเป็น 366 ล้านคน โดยปี 2030 โดยเฉพาะหมายเลขในผู้ที่มีโรคเบาหวานในประเทศอินเดียในปัจจุบันประมาณ 40.9 ล้านคนที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นถึง 3.9 ล้านโดยปี 2030 ( ป่า et al . , 2004 ) อินเดียนำโลกกับหมายเลขที่ใหญ่ที่สุดของโรคเบาหวาน คนจึงรายได้ความแตกต่างที่น่าสงสัยถูกเรียกว่า " "diabetes ทุนของโลก " " ( Mohan et al . , 2007 ) พื้นฐานของความผิดปกติในคาร์โบไฮเดรต ไขมัน และโปรตีนเมแทบอลิซึมในผู้ป่วยเบาหวานที่ขาดการกระทำของอินซูลินในเนื้อเยื่อที่เกิดจากการขาดเป้าหมายการกระตุ้นการหลั่งอินซูลินและ / หรือการตอบสนองต่ออินซูลินลดลงเนื้อเยื่อที่หนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งจุดในเส้นทางที่ซับซ้อนของการกระทำฮอร์โมน( devendra et al . , 2004 )ถึงแม้ว่า ความชุกของโรคเบาหวานอย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นการรักษาที่มีประสิทธิภาพยังขาด pharmacotherapeutics ในปัจจุบันไม่ต้องผ่านกลับ hyperglycemia , จำกัด ,และทำให้เกิดผลข้างเคียง ( eurich et al . , 2007 ) ดังนั้น ระบุแนวทางการศึกษาใหม่ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ป้องกันดูแลและรักษาความผิดปกติของการเผาผลาญอาหารนี้มีความสําคัญสําคัญ