Thus, the study suggests no signifi

Thus, the study suggests no significant effect of gamma treatment (up to 10 kGy) on the structural and mechanical quality of the prawns. The resultant effect of the 20 kG (M. rosenbergii-shear force: 34.2 N, toughness: 0.86 Nm, cohesiveness: 0.27; P. monodon shear force: 37.7 N, toughness: 0.96 Nm, cohesiveness: 0.37) was similar with the control and lower doses. The dose 20 kGy was too high and not feasible for radiation pasteurisation, however, it was assumed that the effects would be enhanced at such higher dose that could help in easier detection and better understanding of the changes induced in the mechanical properties that could be correlated with the structural changes. So, the dose was included only for 0 day of storage and not for other treatments (days of storage) for both the species of prawns. Similar to the present observation, increased firmness of the prawn muscle samples during cold storage had been also reported by Nip and Moy (1988), and might be due to certain chemical changes associated with post mortem decomposition of the samples (Hale & Waters, 1981; Hose & Lightner, 1980).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น การศึกษาแนะนำไม่มีผลสำคัญแกมมารักษา (สูงสุด 10 kGy) กับโครงสร้าง และเครื่องจักรกลกุ้ง ผลผลแก่ของ 20 กิโลกรัม (แรงเฉือนก้ามกรามเมตร: 34.2 N นึ่ง: 0.86 Nm, cohesiveness: 0.27 แรงเฉือน P. monodon: 37.7 N นึ่ง: 0.96 Nm, cohesiveness: 0.37) ที่ มีการควบคุมและลดปริมาณการ KGy ยา 20 ไม่สูงเกินไป และไม่เป็นไปได้สำหรับรังสี pasteurisation อย่างไรก็ตาม มันถูกสันนิษฐานว่า จะเพิ่มผลที่ยาดังกล่าวสูงที่สามารถช่วยในการตรวจสอบง่ายขึ้น และเกิดความเปลี่ยนแปลงในคุณสมบัติทางกลที่สามารถ correlated กับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง ดังนั้น ยาถูกรวมเท่านั้น สำหรับเก็บ 0 วัน และไม่รักษาอื่น ๆ (วันของการจัดเก็บ) สำหรับสายพันธุ์ทั้งของกุ้ง คล้ายกับปัจจุบันสังเกต ไอซ์เพิ่มขึ้นของกล้ามเนื้อกุ้งตัวอย่างในช่วงเย็นมียังรายงาน โดย Nip และคลาน (1988), และอาจจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงสารเคมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับไปรษณีย์พ้นแยกส่วนประกอบของตัวอย่าง (เฮลและน้ำ 1981 ท่อ & Lightner, 1980)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นการศึกษาแสดงให้เห็นไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของการรักษาแกมมา (ไม่เกิน 10 กิโลเกรย์) กับคุณภาพโครงสร้างและทางกลของกุ้ง ผลผลลัพธ์ของ 20 กิโลกรัม (เอ็ม rosenbergii แรงเฉือน: 34.2 ไม่มีความเหนียว: 0.86 นิวตันเมตรติดกัน: 0.27; แรงเฉือนกุ้งกุลาดำ: 37.7 ไม่มีความเหนียว: 0.96 นิวตันเมตรติดกัน: 0.37) มีความคล้ายคลึงกับการควบคุม และปริมาณที่ลดลง ปริมาณ 20 กิโลเกรย์อยู่ในระดับสูงเกินไปและไม่เป็นไปได้สำหรับพาสเจอร์ไรซ์รังสี แต่มันก็พอจะสันนิษฐานว่าผลกระทบจะได้รับการเพิ่มขึ้นในขนาดที่สูงขึ้นดังกล่าวที่จะช่วยในการตรวจสอบได้ง่ายขึ้นและเข้าใจที่ดีขึ้นของการเปลี่ยนแปลงที่เหนี่ยวนำให้เกิดในคุณสมบัติทางกลที่อาจจะมีความสัมพันธ์ ที่มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง ดังนั้นยาที่ถูกรวมอยู่เพียง 0 วันของการจัดเก็บและไม่ได้สำหรับการรักษาอื่น ๆ (วันของการจัดเก็บข้อมูล) สำหรับทั้งสายพันธุ์ของกุ้ง คล้ายกับการสังเกตในปัจจุบันเพิ่มความกระชับของกล้ามเนื้อตัวอย่างกุ้งในช่วงเย็นยังได้รับรายงานจากญี่ปุ่นและโมย (1988) และอาจจะเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงทางเคมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับการสลายตัวชันสูตรของกลุ่มตัวอย่าง (เฮลและน้ำ 1981 ; ท่อและ Lightner, 1980)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้น จากการศึกษาผลของรังสีรักษา ( ไม่เกิน 10 กิโลเกรย์ ) ในโครงสร้างและคุณภาพเชิงกลของกุ้ง ผลลัพธ์ของ 20 กก. ( ม. น่าจะแรงเฉือน : 34.2 N ความเหนียว : 0.86 nm ในกุ้งกุลาดำ : 0.27 ; แรงเฉือน : พบ N ความเหนียว : 0.96 nm cohesiveness : 0.37 ) คล้ายๆ กับการควบคุมและปริมาณลดลง20 กิโลเกรย์ปริมาณที่สูงเกินไปและไม่คุ้มค่าสำหรับปา ตอไรเซชั่น รังสี แต่ก็สันนิษฐานว่าผลจะถูกเพิ่มใน dose สูงที่ช่วยในการตรวจสอบง่ายขึ้น และเข้าใจในการเปลี่ยนแปลงนำสมบัติเชิงกลที่อาจจะมีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง ดังนั้นขนาดอยู่แค่ 1 วันของการจัดเก็บและการรักษาอื่น ๆ ( ไม่ใช่วันของกระเป๋า ) สำหรับทั้งสองชนิดของกุ้ง คล้ายคลึงกับแบบปัจจุบัน เพิ่มความแน่นของกล้ามเนื้อกุ้งตัวอย่างระหว่างห้องเย็นได้ยังมีรายงานโดยการกัด และฉัน ( 1988 ) , และอาจจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทางเคมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับโพสต์หลักฐานการเน่าเปื่อยของตัวอย่าง ( เฮล&น้ำ1981 ; ท่อ& ไลท์เนอร์ , 1980 )