Code for handling thrown exceptions

Code for handling thrown exceptions is moved to the end of the generated code for a method. By placing exception handling code at the end of the method, the static branch predictor on Pentium processors will predict the branches to be not taken and the exception handling code is less likely to be loaded into a cache line. Since exceptions do not occur frequently, this is well-suited for the common case execution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับการจัดการข้อยกเว้นโยนถูกย้ายไปยังจุดสิ้นสุดของรหัสที่สร้างขึ้นสำหรับวิธีการ โดยการวางรหัสการจัดการข้อยกเว้นที่ส่วนท้ายของวิธีการทำนายสาขาคงที่ในการประมวลผล Pentium จะทำนายสาขาที่จะไม่ดำเนินการและการจัดการรหัสข้อยกเว้นเป็นโอกาสน้อยที่จะโหลดลงในเส้นแคช ตั้งแต่ข้อยกเว้นไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนี้เป็นอย่างดีเหมาะสำหรับการดำเนินการกรณีที่พบบ่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รหัสสำหรับการจัดการข้อยกเว้น thrown ถูกย้ายไปตามรหัสที่สร้างขึ้นสำหรับวิธีการ ด้วยข้อยกเว้นการจัดการรหัสท้ายของวิธีการ จำนวนประตูสาขาถาวรบนตัวประมวลผล Pentium จะทำนายสาขาที่จะใช้ และรหัสการจัดการข้อยกเว้นจะน้อยให้เส้นแค เนื่องจากข้อยกเว้นเกิดบ่อย สำหรับการดำเนินการกรณีทั่วไปอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รหัสสำหรับการจัดการการสั่งซื้อสินค้าพิเศษโยนจะถูกย้ายไปยังส่วนท้ายของรหัสสร้างขึ้นสำหรับวิธีการที่ โดยการวางรหัสการจัดการกับความผิดปกติในช่วงปลายของวิธีการที่ตัวทำนายสาขาไฟฟ้าสถิตย์ที่อยู่บนโปรเซสเซอร์ Pentium จะคาดเดาสาขาที่จะไม่นำมาใช้และรหัสการจัดการกับความผิดปกติที่มีโอกาสในการได้รับการโหลดในบรรทัดแคชที่ เนื่องจากข้อยกเว้น( Don ’ t allow exceptions )จะไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้งโรงแรมแห่งนี้มีที่ตั้งที่ดีและเหมาะอย่างยิ่งสำหรับการประมวลผลกรณีร่วมกันได้