Regional trade agreementsIn 1947 wh

Regional trade agreements
In 1947 when negotiators drafted the original GATT
treaty, they recognized that from time to time, some
countries might want to push ahead with greater trade
liberalizations. Although GATT preferred nondiscriminatory
tariffs, it did not intend to impede the gains
from trade that could be had if only a few members
were willing to reduce their tariffs even further. Therefore,
it allowed the formation of two types of regional
trade agreements—free trade areas and customs
unions. In a free trade area, the members maintain
their original external tariffs with the rest of the world,
but engage in free trade with one another. In a customs
union, all member countries set the same external tariff
for imports from non-members and eliminate the
tariffs on imports from members. When GATT members
form a customs union, the common external tariff
can be no higher than a weighted average of the tariffs
of the member countries before the customs union
was formed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อตกลงการค้าภูมิภาค
ในเมื่อผู้ร่างแกตต์เดิม
สนธิสัญญา พวกเขายอมรับว่า จากเวลาเวลา บาง
ประเทศอาจต้องผลักดันไปข้างหน้ากับการค้ามากกว่า
liberalizations แม้ว่าแกตต์ต้อง nondiscriminatory
ภาษีศุลกากร จะได้ไม่ต้องถ่วงกำไร
จากค้าที่อาจมีถ้าเฉพาะสมาชิกกี่
ก็เต็มใจที่จะลดภาษีศุลกากรของตนยิ่ง ดังนั้น,
อนุญาตการก่อตัวของภูมิภาคสองชนิด
ตกลงทางค้า – พื้นที่ค้าเสรีและศุลกากร
สหภาพ ในพื้นที่การค้าเสรี รักษาสมาชิก
ภาษีภายนอกของเดิมกับส่วนเหลือของโลก,
แต่ส่วนร่วมในการค้าเสรีด้วยกัน ในการศุลกากร
ยูเนียน ประเทศสมาชิกทั้งหมดตั้งภาษีภายนอกเดียวกัน
สำหรับการนำเข้าจากไม่ใช่สมาชิก และกำจัดการ
ภาษีศุลกากรนำเข้าจากสมาชิก เมื่อสมาชิกแกตต์
แบบสหภาพแรงงานศุลกากร ภาษีภายนอกทั่วไป
ได้ไม่สูงกว่าน้ำหนักเฉลี่ยของภาษี
ของประเทศสมาชิกสหภาพศุลกากรก่อน
ก่อได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อตกลงทางการค้าในภูมิภาค
ในปี 1947 เมื่อเจรจาร่างแกตต์เดิม
สนธิสัญญาพวกเขาได้รับการยอมรับว่าเมื่อเวลาผ่านไปบาง
ประเทศอาจต้องการที่จะผลักดันไปข้างหน้าด้วยการค้ามากขึ้น
การเปิดเสรี แม้ว่าแกตต์ที่ต้องการ nondiscriminatory
ภาษีมันก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะเป็นอุปสรรคต่อกำไร
จากการค้าที่อาจจะได้ถ้าสมาชิกเพียงไม่กี่
คนเต็มใจที่จะลดภาษีของพวกเขาให้ดียิ่งขึ้น จึง
ได้รับอนุญาตให้การก่อตัวของทั้งสองประเภทของภูมิภาค
สัญญาฟรีการค้าเขตการค้าและศุลกากร
สหภาพ ในเขตการค้าเสรีสมาชิกรักษา
อัตราภาษีศุลกากรภายนอกของพวกเขาเดิมที่มีส่วนที่เหลือของโลก
แต่มีส่วนร่วมในการค้าเสรีกับอีกคนหนึ่ง ในศุลกากร
สหภาพประเทศสมาชิกกำหนดอัตราภาษีภายนอกเดียวกัน
สำหรับการนำเข้าจากไม่ใช่สมาชิกและขจัด
ภาษีนำเข้าจากสมาชิก เมื่อสมาชิกแกตต์
ในรูปแบบสหภาพศุลกากรภาษีภายนอกทั่วไป
อาจจะไม่สูงกว่าค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของอัตราภาษีศุลกากร
ของประเทศสมาชิกก่อนที่สหภาพศุลกากร
ที่ถูกสร้างขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อตกลงการค้าระดับภูมิภาคในปี 1947
เมื่อการเจรจาร่างข้อตกลง GATT
เดิม พวกเขารับรู้ว่าเวลา บางประเทศอาจต้องการที่จะผลักดันไปข้างหน้า

กับ liberalizations การค้ามากขึ้น แม้ว่าสาเหตุที่ต้องการ nondiscriminatory
อัตราภาษีก็ไม่ได้มีเจตนาที่จะขัดขวางผลประโยชน์จากการค้าที่สามารถได้

ถ้าเพียง แต่สมาชิกน้อยเต็มใจที่จะลดอัตราภาษีของพวกเขามากยิ่งขึ้นดังนั้น
อนุญาตสร้างสองประเภทของภูมิภาค
ข้อตกลงการค้าเสรีการค้าพื้นที่และสหภาพศุลกากร

ในเขตการค้าฟรี สมาชิกรักษา
อัตราภาษีเดิมภายนอกกับส่วนที่เหลือของโลก ,
แต่ต่อสู้ในการค้าเสรีกับอีกคนหนึ่ง ในสหภาพศุลกากร
ประเทศสมาชิกทั้งหมดตั้งอัตราภาษีนำเข้าจากภายนอก
แบบไม่เป็นสมาชิก และขจัด
ภาษีศุลกากรในการนำเข้าจากสมาชิก เมื่อสมาชิก GATT

แบบสหภาพศุลกากร ภาษีศุลกากรภายนอกทั่วไปสามารถไม่สูงกว่าค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของราคา
ของประเทศสมาชิกสหภาพศุลกากรก่อน

ถูกสร้างขึ้น