Lawler et al. (2000) point out that

Lawler et al. (2000) point out that the hierarchical nature of Asian cultures hinders the
effectiveness of HPWS. They argue that human resource systems in East and Southeast Asian
regions are fairly hierarchical and nonparticipative. The emphasis on harmonious relationship
may militate against innovation and change. It seems that Asian collectivism is more akin to vertical collectivism. Thomas and Au (1999) explain vertical collectivism as a form of collectivism where individuals see themselves as a part of an in-group where there are differences in status. Inequality, hierarchical distinctions, and pressure to conform are the
norms in such a group. Individuals would be expected to exhibit less voice in such a setting

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lawler และ al. (2000) ชี้ให้เห็นว่า ลักษณะลำดับชั้นของวัฒนธรรมเอเชียทำการประสิทธิภาพของ HPWS พวกเขาโต้แย้งทรัพยากรมนุษย์ระบบในตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภูมิภาคเป็นลำดับค่อนข้าง และ nonparticipative เน้นความสัมพันธ์ความสามัคคีอาจ militate กับนวัตกรรมและการเปลี่ยนแปลง ดูเหมือนว่า collectivism เอเชียเพิ่มเติมเหมือนกับ collectivism แนวตั้ง Thomas และ Au (1999) อธิบาย collectivism แนวตั้งรูปแบบของการที่บุคคลมองเห็นตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของการ in-group collectivism มีความแตกต่างในสถานะ อสมการ ความลำดับชั้น และความดันเพื่อให้สอดคล้องได้บรรทัดฐานในกลุ่มดังกล่าว บุคคลจะสามารถคาดว่าจะแสดงการตั้งค่าเสียงน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Lawler, et al (2000)
ชี้ให้เห็นว่าธรรมชาติลำดับชั้นของวัฒนธรรมเอเชียเป็นอุปสรรคต่อประสิทธิผลของHPWS พวกเขาเชื่อว่าระบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภูมิภาคเป็นธรรมลำดับชั้นและ nonparticipative
เน้นความสามัคคีอาจ militate กับนวัตกรรมและการเปลี่ยนแปลง
ดูเหมือนว่าเอเชียเป็นส่วนรวมมากขึ้นคล้ายกับแนวตั้งส่วนรวม โทมัสและลา (1999) อธิบายส่วนรวมแนวตั้งเป็นรูปแบบของส่วนรวมที่ประชาชนเห็นว่าตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของในกลุ่มที่มีความแตกต่างในสถานะ
ความไม่เท่าเทียมกันความแตกต่างตามลำดับชั้นและความดันเพื่อให้สอดคล้องเป็นบรรทัดฐานในกลุ่มดังกล่าว บุคคลที่จะได้รับการคาดหวังว่าจะแสดงเสียงน้อยลงในการตั้งค่าดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลอว์เลอร์ et al . ( 2000 ) ชี้ให้เห็นว่าลักษณะลำดับชั้นของวัฒนธรรมเอเชีย เป็นอุปสรรคต่อประสิทธิภาพของ hpws
. พวกเขาโต้เถียงว่า ระบบทรัพยากรมนุษย์ในเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ภูมิภาคเป็นธรรมและลำดับชั้น nonparticipative . เน้นความสัมพันธ์กลมกลืน
อาจป้องกันกับนวัตกรรมและการเปลี่ยนแปลง ดูเหมือนว่า เอเชีย collectivism มีมากขึ้นคล้ายกับ collectivism แนวตั้งโทมัสและเพื่อน ( 1999 ) ได้อธิบาย collectivism แนวตั้งเป็นรูปแบบของ collectivism ที่บุคคลมองตนเองเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่มีความแตกต่างในสถานะ ความไม่เสมอภาค , ลำดับชั้นความแตกต่างและความดันเพื่อให้สอดคล้องเป็น
บรรทัดฐานในกลุ่มดังกล่าว . บุคคลที่คาดว่าจะเป็นแสดงเสียงน้อยลงในการตั้งค่าดังกล่าว