The museum is composed of 16 parall

The museum is composed of 16 parallel vaults that are each 100 feet (30.6 m) long, 20 feet (6 m) high and 20 feet (6 m) wide (internal measurements).[13]:398 Intervening low channels separate the vaults. The vaults are grouped into three wings. The north and south wings each have six vaults, with the western one open as a portico. The central space has four vaults, with the western one open as an entry porch facing a courtyard partially enclosed by the two outside wings.

With one exception, the art galleries are located on the upper floor of the museum to allow access to natural light. Service and curatorial spaces as well as an additional gallery occupy the ground floor.[5]:342 Each interior vault has a slot along its apex to allow natural light into the galleries. Air ducts and other mechanical services are located in the flat channels between the vaults.[5]:347

Kahn used several techniques to give the galleries an inviting atmosphere. The ends of the vaults, which are made of concrete block, are faced with travertine inside and out.[5]:348 The steel handrails were "blasted" with ground pecan shells to create a matte surface texture.[5]:350 The museum has three glass-walled courtyards that bring natural light to the gallery spaces. One of them penetrates the gallery floor to bring natural light to the conservation studio on the ground floor.[4]:219

The landscaping has been described as "Kahn's most elegant built example of landscape planning" by Philadelphia landscape architect George Patton.[14] Approaching the main entrance past a lawn edged by pools with running water, the visitor enters a courtyard through a grove of Yaopon holly trees. The sound of footsteps on the gravel walkway echoes from the walls on either side of the courtyard and is magnified under the curved ceiling of the entry porch. After that subtle preparation, the visitor enters the hushed museum with silvery light spread across its ceiling.[5]:354 Harriet Pattison played the lead role in the landscape design and is also the person who suggested that open porches flanking the entrance would create a good transition from the lawn and courtyard to the galleries inside. Pattison, who had also worked with Kahn on other projects, was an employee of Patton.[4]:227 She is the mother of film director Nathaniel Kahn, Louis Kahn's son who made the film "My Architect" about his father.[4]:259

Vaults
Kahn's first design for the galleries called for angular vaults of folded concrete plates with light slots at the top. Brown liked the light slots but rejected this particular design because it had the ceilings 30 feet (9 m) high, too high for the museum he envisioned. Further research by Marshall Meyers, Kahn's project architect for the Kimbell museum, revealed that using a cycloid curve for the gallery vaults would reduce the ceiling height and provide other benefits as well. The relatively flat cycloid curve would produce elegant galleries that were wide in proportion to their height, allowing the ceiling to be lowered to 20 feet (6 m).[4]:214–216 More importantly, that curve could also be used to produce a beautiful distribution of natural light from a slot in the top of the gallery across the entire gallery ceiling.[15]

Kahn was pleased with this development because it allowed him to design the museum with galleries that resembled the ancient Roman vaults he had always admired. The thin, curved shells needed for the roof were challenging to build, however, so Kahn called in a leading authority on concrete construction, August Komendant, with whom he had worked before (and who, like Kahn, was born in Estonia[4]:96). Kahn generally referred to the museum's roof form as a vault, but Komendant explained that it was actually a shell playing the role of a beam.[4]:216 More precisely, as professor Steven Fleming points out, the shells that form the gallery roofs are "post-tensioned curved concrete beams, spanning an incredible 100 feet" (30.5 m), which "happened to have been the maximum distance that concrete walls or vaults could be produced without requiring expansion control joints."[16] Both terms, vault and shell, are used in professional literature describing the museum.


One of the porticos at the front of the museum. This shell, like all the others, is supported only at its four corners, minimizing obstruction at floor level.
True vaults, such as the Roman vaults that Kahn admired, will collapse if not supported along the entire lengths of each side. Not fully understanding the capabilities of modern concrete shells, Kahn initially planned to include many more support columns than were necessary for the gallery roofs.[12]:185 Komendant was able to use post-tensioned concrete that was only five inches thick to create gallery "vaults" that need support columns only at their four corners.[12]:194

The Geren firm, which had been asked to look for ways to keep costs low, objected that the cycloid vaults would be too expensive and urged a flat roof instead. Kahn, however, insisted on a vaulted roof, which would enable him to create galleries with a comforting, room-like atmosphere yet with minimal need for columns or other internal structures that would reduce the museum's flexibility. Eventually a deal was struck whereby Geren would be responsible for the foundation and basement while Komendant would be responsible for the upper floors and cycloid shells.[4]:218 Kahn placed one of these shells at the front of each of the three wings as a porch or portico to illustrate how the building was constructed. The effect was, in his words, "like a piece of sculpture outside the building."[12]:204

Thos. S. Byrne, Ltd. was the contractor for the project, with A. T. Seymour as project manager. Virgil Earp and L. G. Shaw, Byrne's project superintendents, designed forms with a cycloid shape that were made from hinged plywood and lined with an oily coating so they could be reused to pour concrete for multiple sections of the vaults, helping to ensure consistency.[12]:204–206 The long, straight channels at the bottoms of the shells were cast first so they could be used as platforms to support the workmen pouring concrete for the cycloid curves. After all the concrete had been poured and strengthened with internal post-tensioning cables, however, the curved parts of the shells carried the weight of their lower straight edges instead of the other way around.[15]

To prevent the shells from collapsing at the long light slots at their apexes, concrete struts were inserted at 10-foot (3 m) intervals. A relatively thick concrete arch was added to each end of the shells to stiffen them further. To make it clear that the curved shells are supported only at their four corners and not by the walls at the ends of the vaults, thin arcs of transparent material were inserted between the curve of the shells and the end walls. Because the stiffening arches of the shells are thicker at the top, the transparent strips are tapered, thinner at the top than at the bottom. In addition, a linear transparent strip was placed between the straight bottoms of the shells and the long exterior walls to show that the shells aren't supported by those walls either. In addition to revealing the building's structure, these features bring additional natural light into the galleries in a way that is safe for the paintings.[4]:217

The vault roofs, which are visible to approaching visitors, were covered with lead sheathing inspired by the lead covering of the complexly curved roofs of the Doge's Palace and St. Mark's Basilica in Venice, Italy.[5]:353

Skylights

Reflectors spread sunlight across the gallery ceilings. Kahn showed that the curved ceiling shells are supported only at their corners by allowing a thin strip of outside light to enter along the tops of the long gallery walls and a thicker arc of light to enter at the end of each gallery.
David Brownlee and David DeLong, authors of Louis I. Kahn: In The Realm of Architecture, declare that "in Fort Worth, Kahn created a skylight system without peer in the history of architecture."[13]:132 Robert McCarter, author of Louis I. Kahn, says the entry gallery is "one of the most beautiful spaces ever built," with its "astonishing, ethereal, silver-colored light."[5]:355 Carter Wiseman, author of Louis I. Kahn: Beyond Time and Style, said that "the light in the Kimbell gallery assumed an almost ethereal quality, and has been the distinguishing factor in its fame ever since."[4]:222

Creating a natural lighting system that has evoked such acclaim was challenging, and Kahn's office and the lighting designer Richard Kelly investigated over 100 approaches in their search for the proper skylight system. The goal was to illuminate the galleries with indirect natural light while excluding all direct sunlight, which would damage the artwork.[12]:184 Richard Kelly, lighting consultant, determined that a reflecting screen made of perforated anodized aluminum with a specific curve could be used to distribute natural light evenly across the cycloid curve of the ceiling. He hired a computer expert to determine the exact shape of the reflector's curve, making it one of the first architectural elements ever to be designed with computer technology.[4]:221[12]:209

In areas without art, such as the lobby, cafeteria and library, the entire reflector is perforated, making it possible for people standing beneath to glimpse passing clouds. In the gallery spaces, the central part of the reflector, which is directly beneath the sun, is solid, while the remainder is perforated.[5]:353 The concrete surfaces of the ceiling were given a high finish to further assist the reflection of the light.[4]:221 The end result is that the strong Texas sun enters a narrow slot at the top of each vault and is evenly reflected from a curved screen across the entire arc of the polished concrete ceiling, ensuring a beautiful distribution of natural light that had never before been achiev

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิพิธภัณฑ์ประกอบด้วย 16 vaults ขนานที่ละ 100 ฟุต (30.6 เมตร) ยาว 20 ฟุต (6 เมตรสูง) และ 20 ฟุต (6 เมตรกว้าง) (วัดภายใน)[13]: 398 Intervening ต่ำช่องแยก vaults จะ Vaults จะจัดกลุ่มเป็น 3 ปีก เหนือและใต้แต่ละมี 6 เอ็มพ์ เปิดหนึ่งตะวันตกเป็นโก้ พื้นที่กลางสี่เอ็มพ์ เปิดหนึ่งตะวันตกเป็นการรายการระเบียงลานหญ้าบางส่วน ด้วยสองนอกปีกได้ยกเว้น ศิลป์ตั้งอยู่บนชั้นสองของพิพิธภัณฑ์เพื่อให้แสงธรรมชาติ บริการ และพื้นที่ภัณฑารักษ์ ตลอดจนการเก็บเพิ่มเติมครอบครองชั้น[5]: 342 เพดานภายในแต่ละช่องตามของ apex ให้แสงธรรมชาติเป็นแหล่งมีการ ท่ออากาศและบริการเครื่องจักรกลอื่น ๆ จะอยู่ในช่องแบนระหว่าง vaults[5]: 347คาห์นใช้หลายเทคนิคให้แกลเลอรี่มีบรรยากาศเชิญชวน ปลายของ vaults ซึ่งทำจากคอนกรีตบล็อก จะต้องเจอกับ travertine ภายใน และนอก[5]: 348 ราวจับเหล็กถูก "ทำลาย" กับพื้นดินเปลือกผลไม้พิแคนเพื่อสร้างผิวเคลือบ[5]: 350 3 กระจกสิ่งที่ธรรมชาติมีพิพิธภัณฑ์แสงช่องว่างเก็บ หนึ่งในนั้นแทรกซึมชั้นเก็บเพื่อนำแสงธรรมชาติสตูดิโออนุรักษ์บนชั้น[4]: 219จัดสวนได้ถูกอธิบายว่า "คาห์นของสง่างามที่สุดสร้างขึ้นเช่นการวางแผนภูมิทัศน์" โดยสถาปนิกภูมิทัศน์ฟิลาเดลเฟียจอร์จแพททัน[14] ใกล้บริเวณสนามหญ้าที่ขอบ โดยสระ ด้วยน้ำ การทำงานที่ผ่านมาผู้เข้าชมเข้าคอร์ทยาร์ดผ่านต้นไม้ฮอลลี่โกรฟ Yaopon เสียงของรอยเท้าบนทางกรวด echoes จากผนังด้านใดด้านหนึ่งของคอร์ตยาร์ด และขยายภายใต้เพดานโค้งของระเบียงรายการ หลังจากนั้นเตรียมรายละเอียด ผู้เข้าชมป้อนพิพิธภัณฑ์ hushed กระจายแสงเงินข้ามเพดานของ[5]: 354 Pattison เรียตเล่นบทบาทนำในการออกแบบ และเป็นผู้แนะนำว่า เปิด porches flanking เข้าจะสร้างเปลี่ยนดีจากสนามหญ้าและสวนไปเก็บภายใน Pattison ที่ได้ยังทำงานกับคาห์นในโครงการอื่น ๆ มีพนักงานของแพททัน[4]: 227 เธอเป็นแม่ของผู้กำกับ Nathaniel คาห์น สน Louis คาห์นที่ทำภาพยนตร์ "My สถาปนิก" เกี่ยวกับพ่อของเขา[4]: 259Vaultsออกแบบครั้งแรกของคาห์นแกลเลอรี่เรียก vaults แองกูลาร์ของแผ่นคอนกรีตพับพร้อมช่องแสงด้านบน สีน้ำตาลชอบช่องแสง แต่ปฏิเสธนี้ออกแบบโดยเฉพาะเนื่องจากมันมีเพดาน 30 ฟุต (9 เมตร) สูง สูงเกินไปสำหรับพิพิธภัณฑ์ที่เขาจินตนาการ มาร์แชลล์ Meyers สถาปนิกโครงการของคาห์นสำหรับพิพิธภัณฑ์ Kimbell การวิจัยเปิดเผยว่า ใช้เส้นโค้ง cycloid vaults แกลเลอรี่จะลดเพดานสูง และมีประโยชน์อื่น ๆ เช่น เส้นโค้ง cycloid ค่อนข้างแบนจะทำหอศิลป์ห้องที่กว้างสัดความสูง ช่วยให้เพดานจะสามารถลดลงถึง 20 ฟุต (6 เมตร)[4]: 214-216 ยิ่งสำคัญ เส้นโค้งที่สามารถยังใช้ผลิตกระจายสวยงามของแสงธรรมชาติจากช่องด้านบนของเก็บข้ามเพดานเก็บทั้งหมดได้[15]คาห์นก็พอใจกับการพัฒนานี้เนื่องจากมันทำให้เขาออกแบบพิพิธภัณฑ์กับคล้ายกับ vaults โรมันโบราณจะได้ชื่นชม เปลือกบาง โค้งที่จำเป็นสำหรับหลังคาถูกท้าทายสร้าง อย่างไรก็ตาม เพื่อเรียกว่าคาห์นในหน่วยงานชั้นนำในการก่อสร้างคอนกรีต สิงหาคม Komendant ซึ่งเขาได้ทำงานก่อน (และที่ เช่นคาห์น เกิดใน Estonia[4]:96) คาห์นโดยทั่วไปอ้างถึงฟอร์มหลังคาของพิพิธภัณฑ์เป็นเพดาน แต่ Komendant อธิบายว่า มันเป็นจริงเปลือกเล่นบทบาทของแสง[4]: 216 ยิ่งแม่นยำ ศาสตราจารย์ Steven เฟลมิงชี้ให้เห็น เปลือกหอยที่หลังคาเก็บอยู่ "หลัง tensioned โค้งคอนกรีตคาน รัฐเท้า 100 เหลือเชื่อ" (30.5 เมตร), ที่ "เกิดขึ้นกับ ได้ระยะทางสูงสุดที่ผนังคอนกรีต หรือสามารถผลิต vaults โดยรอยต่อของตัวควบคุมขยาย"[16] เงื่อนไข เพดาน ทั้ง เปลือก ใช้อธิบายพิพิธภัณฑ์วรรณคดีระดับมืออาชีพหนึ่ง porticos ที่ด้านหน้าของพิพิธภัณฑ์ เปลือกนี้ อื่น ๆ เช่นได้รับการสนับสนุนเท่าที่ 82 ของ ลดการอุดตันในระดับชั้นVaults จริง เช่น vaults โรมันที่คาห์นชื่นชม จะยุบหาก ไม่ได้รับการสนับสนุนตามความยาวทั้งหมดของแต่ละด้าน เข้าใจไม่เต็มความสามารถของเชลล์คอนกรีตสมัยใหม่ คาห์นเริ่มวางแผนการรวมหลายสนับสนุนคอลัมน์มากกว่าจำเป็นสำหรับหลังคาที่เก็บ[12]: 185 Komendant ได้ใช้คอนกรีต tensioned โพสต์ที่มีเพียงห้านิ้วที่หนาเพื่อสร้าง "vaults" ที่ต้องสนับสนุนคอลัมน์ที่สี่มุมของที่เก็บ[12]: 194บริษัท Geren ที่มีการถามเพื่อค้นหาวิธีที่จะทำให้ต้นทุนต่ำ objected cycloid vaults จะแพงเกินไป และกระตุ้นให้หลังคาแบนแทน อย่างไรก็ตาม คาห์น ยืนยันบนหลังคา vaulted ซึ่งจะช่วยให้เขาสร้างแกลเลอรี่ ด้วยบรรยากาศ เหมือนห้อง พบ ยัง มีความต้องการน้อยที่สุดสำหรับคอลัมน์หรืออื่น ๆ โครงสร้างภายในที่จะลดความยืดหยุ่นของพิพิธภัณฑ์ ในที่สุดการจัดการถูกหลง โดย Geren จะรับผิดชอบมูลนิธิและชั้นใต้ดินในขณะที่ Komendant จะชอบชั้นและเชลล์ cycloid[4]: คาห์น 218 วางเปลือกหอยเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งที่ด้านหน้าของแต่ละสามปีกเป็นระเบียงหรือโก้เพื่อแสดงว่ามีสร้างอาคาร ผลได้ คำพูดของเขา "เช่นชิ้นประติมากรรมภายนอกอาคาร"[12]: 204Thos. S. Byrne จำกัดเป็นผู้รับเหมาในโครงการ ซีมัวร์ต.อ.เป็นผู้จัดการโครงการ Earp เวอร์จิลและ L. G. Shaw, superintendents ของ Byrne โครงการ ออกแบบฟอร์มรูป cycloid ที่ทำจากไม้อัด hinged และเต็มไป ด้วยความมันเคลือบเพื่อให้พวกเขาสามารถนำการเทคอนกรีตสำหรับหลายส่วนของ vaults ช่วยให้แน่ใจ[12]: 204-206 ช่องยาว ตรงที่บางของเปลือกหอยถูกนักแสดงก่อนเพื่อให้สามารถใช้เป็นแพลตฟอร์มที่สนับสนุนสบู่เทคอนกรีตสำหรับเส้นโค้ง cycloid หลังจากได้รับ poured และความเข้มแข็ง ด้วยภายหลังปรับความตึงสายคอนกรีตทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ส่วนโค้งของเปลือกหอยทำน้ำหนักของขอบล่างตรงแทนวิธีอื่น ๆ[15]คอนกรีตอยู่ถูกแทรกให้เปลือกหอยยุบที่ช่องแสงยาวนานที่ apexes ของพวกเขา ในช่วง 10 ฟุต (3 เมตร) มีเพิ่มซุ้มคอนกรีตค่อนข้างหนาเปลือกหอยที่จะ stiffen ต่อท้ายแต่ละ เพื่อให้ ชัดเจนว่า หอยโค้งได้รับการสนับสนุนเท่าที่พวกเขาสี่มุม และไม่ โดยผนังที่ปลายของ vaults เส้นโค้งบางวัสดุโปร่งใสได้แทรกระหว่างเส้นโค้งของเปลือกหอยและสิ้นสุดผนัง เนื่องจากทรีอ้เชส stiffening ของเปลือกหอยมีหนาที่ด้านบน แผ่นโปร่งใสจะเรียว ทินเนอร์ด้านบนมากกว่าด้านล่าง ป่าโปร่งใสเส้นถูกวางระหว่างเปลือกหอยบางตรงผนังด้านยาวแสดงว่า เปลือกหอยไม่ถูกสนับสนุน โดยผนังเหล่านั้นอย่างใดอย่างหนึ่ง คุณลักษณะเหล่านี้นำแสงธรรมชาติเพิ่มเติมเป็นหอศิลป์ในลักษณะที่ปลอดภัยสำหรับภาพนอกจากการเปิดเผยโครงสร้างของอาคาร[4]: 217หลังคาเพดาน ที่เห็นกำลังชม ถูกปกคลุม ด้วย sheathing รอแรงบันดาลใจ โดยครอบคลุมเป้าหมายของหลังคาโค้ง complexly พาเลซของโดเกและเซนต์มาร์ในเวนิส อิตาลี[5]: 353หน้าต่างบนหลังคาReflectors ที่ reflectors กระจายแสงทั่วทั้งเพดานเก็บ คาห์นพบว่า หอยเพดานโค้งสนับสนุนเฉพาะในมุมของพวกเขา โดยให้ตอกของแสงภายนอกเพื่อป้อนบนสุดของผนังแกลเลอรีที่ยาวและโค้งหนาไฟใส่ในตอนท้ายของแต่ละหอDavid Brownlee และ David DeLong ผู้เขียนของ Louis I. คาห์น: นับเป็นสถาปัตยกรรม ประกาศว่า "ในฟอร์ตเวิร์ธ คาห์นสร้างระบบสกายไลท์ โดยเพียร์ในประวัติศาสตร์ของสถาปัตยกรรม"[13]: 132 โรเบิร์ต McCarter ผู้เขียนของ Louis I. คาห์น ว่า เก็บรายการเป็น "หนึ่งของพื้นที่สวยที่สุดที่เคยสร้าง เป็น"อันตระการตา อากาศธาตุ สีเงินไฟ "[5]: 355 คาร์เตอร์ไวส์ ผู้เขียนของ Louis I. คาห์น: นอกเหนือจากเวลาและลักษณะ กล่าวว่า "แสงใน Kimbell gallery ถือว่ามีคุณภาพพิถีพิถันเกือบ และได้รับการแยกปัจจัยในชื่อเสียงของนับ"[4]: 222สร้างระบบแสงสว่างตามธรรมชาติที่มี evoked acclaim ดังกล่าวถูกท้าทาย และสำนักงานของคาห์นและแบบแสงริชาร์ดเคลลี่สอบสวนกว่า 100 วิธีในการค้นหาระบบสกายไลท์ที่เหมาะสม เป้าหมายคือการ ส่องเก็บแสงธรรมชาติทางอ้อมในขณะที่รวมแสงแดดโดยตรงทั้งหมด ที่จะเสียหายงานศิลปะ[12]: 184 ริชาร์ดเคลลี่ ที่ปรึกษา กำหนดที่หน้าจอสะท้อนทำ perforated อลูมิเนียมโค้งเฉพาะแสงสว่างสามารถใช้กระจายแสงอย่างสม่ำเสมอระหว่างเส้นโค้ง cycloid ของเพดาน เขาจ้างผู้เชี่ยวชาญคอมพิวเตอร์เพื่อกำหนดรูปร่างแท้จริงของของหรือโค้ง ทำให้องค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมแรกเคยไปออกแบบ ด้วยเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์อย่างใดอย่างหนึ่ง[4]: 221 [12]: 209ในพื้นที่ไม่มีศิลปะ ล็อบบี้ โรงอาหาร และห้อง สมุด หรือทั้งหมดเป็น perforated ทำให้เป็นคนที่ยืนอยู่ใต้ลอบผ่านเมฆ ในช่องเก็บ ส่วนของหรือ ซึ่งอยู่ภายใต้แสงแดดโดยตรง เป็นของแข็ง ในขณะที่ส่วนเหลือเป็น perforated[5]: 353 พื้นผิวคอนกรีตของเพดานได้รับมากเสร็จสิ้นเพื่อช่วยการสะท้อนของแสง[4]: 221 ผลลัพธ์สุดท้ายคือ แสงเท็กซัสเข้าช่องแคบที่ด้านบนของตู้แต่ละ และเป็นประจำอย่างสม่ำเสมอจากจอโค้งทั้งโค้งทั้งหมดของเพดานคอนกรีตขัดเงา มั่นใจกระจายสวยงามของแสงธรรมชาติที่เคยมีมาก่อนได้ achiev

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิพิธภัณฑ์จะประกอบด้วย 16 คู่ขนานใต้ดินที่แต่ละ 100 ฟุต ( 30.6 M ) ยาว 20 ฟุต ( 6 เมตร ) สูง 20 ฟุต ( 6 เมตร ) กว้าง ( วัดภายใน ) [ 13 ] : 398 แทรกแซงช่องแยกต่ำในห้องใต้ดิน มันเป็นแบ่งออกเป็นสามปีก เหนือและใต้ปีกแต่ละมี 6 โวลต์ กับตะวันตกหนึ่งเปิดเป็นระเบียง พื้นที่ส่วนกลางมีห้องใต้ดิน สี่ ,กับตะวันตกหนึ่งเปิดเป็นระเบียงหันหน้าเข้าสนามบางส่วน ล้อมรอบด้วยสองปีกนอก

กับข้อยกเว้น , หอศิลป์ตั้งอยู่บนชั้นสองของพิพิธภัณฑ์ เพื่อให้เข้ากับแสงธรรมชาติ บริการและภัณฑารักษ์เป็นเช่นเดียวกับ Gallery เพิ่มเติมครอบครองพื้นดิน [ 5 ] :ภายในอุโมงค์มี 342 แต่ละสล็อตพร้อมทั้งปลายเพื่อให้แสงเข้าไปในแกลลอรี่ ท่ออากาศและบริการเครื่องจักรกลอื่น ๆอยู่ในช่องแบนระหว่างห้องใต้ดิน [ 5 ] : 347

คาห์นใช้หลายเทคนิคเพื่อให้แกลเลอรี่ที่บรรยากาศน่านั่ง ปลายอุโมงค์ ซึ่งจะทำบล็อกคอนกรีต จะต้องเจอกับ ทราเวอร์ทีน ทั้งภายในและภายนอก . [ 5 ] :348 เหล็กราวบันได " ระเบิด " กับพื้นดิน Pecan หอยเพื่อสร้างผิวด้านเนื้อ [ 5 ] : 350 พิพิธภัณฑ์มีสนามหญ้า 3 แก้วนำแสงแกลลอรี่เป็นกำแพง . หนึ่งของพวกเขาแทรกซึมพื้นแกลเลอรี่เพื่อนำแสงจากธรรมชาติเพื่อการอนุรักษ์สตูดิโอชั้นล่าง [ 4 ] : 219

ภูมิทัศน์ที่ได้รับการอธิบายว่า " คาห์นที่หรูหราที่สุดที่สร้างขึ้นตัวอย่างของ " การวางแผนภูมิทัศน์ ฟิลาเดลเฟียภูมิทัศน์สถาปนิกจอร์จแพตตัน [ 14 ] ใกล้ทางเข้าหลักผ่านสนามหญ้าที่ขอบสระว่ายน้ํากับประปา ผู้เข้าชมจะเข้าสู่สนาม ผ่านป่า yaopon Holly ต้นไม้