In early jam sessions, musicians wo

In early jam sessions, musicians would encourage one another to "get down" by telling one another, "Now, put some stank on it!". At least as early as 1907, jazz songs carried titles such as Funky. The first example is an unrecorded number by Buddy Bolden remembered as either "Funky Butt" or "Buddy Bolden's Blues" with improvised lyrics that were, according to Donald M. Marquis either "comical and light" or "crude and downright obscene" but, in one way or another, referring to the sweaty atmosphere at dances where Bolden's band played.[7][8] As late as the 1950s and early 1960s, when "funk" and "funky" were used increasingly in the context of jazz music, the terms still were considered indelicate and inappropriate for use in polite company. According to one source, New Orleans-born drummer Earl Palmer "was the first to use the word 'funky' to explain to other musicians that their music should be made more syncopated and danceable."[9] The style later evolved into a rather hard-driving, insistent rhythm, implying a more carnal quality. This early form of the music set the pattern for later musicians.[10] The music was identified as slow, "sexy", loose, riff-oriented and danceable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเซสชันแยมต้น ดนตรีจะกระตุ้นให้คนอื่นจะ "ลง" โดยบอกกัน "วันนี้ ย้ายบาง stank มัน" น้อยก่อนเป็นเศษ ๆ เพลงแจ๊สดำเนินการชื่อเช่น Funky ตัวอย่างแรกเป็นหมายเลข unrecorded โดย Buddy Bolden จำเป็น "ก้นขี้ขลาด" หรือ "เพื่อน Bolden Blues" กับเพลงที่ถูกยิง โดนัลด์ม.มาร์ควิสทั้ง "ตลก และแสง" หรือ "น้ำมัน และลามกจริงจัง" แต่ ในที่สุด หรืออื่น อ้างอิงบรรยากาศ sweaty ที่เต้นที่เล่นวงของ Bolden[7][8] เป็นสายเป็นช่วงทศวรรษ 1950 และช่วงต้นปี 1960s เมื่อ "ยอด" และ "ขี้ขลาด" ถูกใช้มากขึ้นในบริบทของเพลงแจ๊ส เงื่อนไขยังได้ถือ indelicate และไม่เหมาะสมสำหรับใช้ในบริษัทสุภาพ ตามแหล่งหนึ่ง เกิดนิวออร์ลีนส์ตีกลองเอิร์ลพาล์มเมอร์ "ได้ครั้งแรกจะใช้คำว่า 'ขี้ขลาด' จะอธิบายให้นักดนตรีว่า ควรทำเพลงขึ้น syncopated และ danceable"[9] แบบในภายหลังพัฒนาเป็นค่อนข้างยากขับรถ insistent จังหวะ หน้าที่คุณภาพ carnal มาก แบบเพลงนี้ก่อนตั้งรูปแบบสำหรับนักดนตรีในภายหลัง[10] ระบุเพลงช้า "เซ็กซี่" หลวม riff แปลก และ danceable

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการจราจรติดขัดในช่วงต้นนักดนตรีจะสนับสนุนให้อีกคนหนึ่งที่จะ "ลง" โดยบอกคนอื่น "ตอนนี้ใส่เหม็นบางอย่างกับมัน!" อย่างน้อยเป็นช่วงต้นปี 1907 เพลงแจ๊สดำเนินชื่อเช่น Funky ตัวอย่างแรกเป็นจำนวนมิได้บันทึกไว้โดยบัดดี้ Bolden จำได้ว่าเป็นทั้ง "ก้น Funky" หรือ "บลูส์บัดดี้ Bolden ของ" กับเนื้อเพลงชั่วคราวที่เป็นไปตามโดนัลด์เอ็มมาร์ควิสทั้ง "ตลกและแสง" หรือ "มันดิบและลามกอนาจารอย่างจริงจัง" แต่ ในหรืออีกวิธีหนึ่งหมายถึงบรรยากาศการขับเหงื่อที่เต้นรำที่วงดนตรี Bolden เล่น. [7] [8] เป็นปลายปี 1950 และต้นปี 1960 เมื่อ "ความกลัว" และ "ขี้ขลาด" ถูกนำมาใช้มากขึ้นในบริบทของดนตรีแจ๊ส เงื่อนไขยังคงได้รับการพิจารณาไม่เรียบร้อยและไม่เหมาะสมสำหรับการใช้งานใน บริษัท สุภาพ อ้างอิงถึงแหล่งกำเนิด, New Orleans เกิดมือกลองเอิร์ลพาลเมอร์ "เป็นครั้งแรกที่จะใช้คำว่า 'ขี้ขลาด' ที่จะอธิบายให้นักดนตรีอื่น ๆ ที่เพลงของพวกเขาควรจะทำมากขึ้นลัดและเต้น." [9] รูปแบบต่อมาพัฒนาเป็นมากกว่า ยากขับขี่จังหวะยืนหยัดหมายความคุณภาพเนื้อหนังมังสามากขึ้น นี้รูปแบบของเพลงที่กำหนดรูปแบบสำหรับนักดนตรีในภายหลัง. [10] เพลงที่ถูกระบุว่าช้า "เซ็กซี่" หลวมแจ๊สที่มุ่งเน้นและเต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงที่แจม ก่อนนักดนตรีจะกระตุ้นให้กันและกันเพื่อ " ลง " โดยบอกกัน " ตอนนี้ใส่ได้กลิ่นบนมัน ! " อย่างน้อย เร็วเท่าที่ 1907 เพลงแจ๊สนำชื่อเช่นขี้ขลาด ตัวอย่างแรกเป็นจำนวนองค์ประกอบสำคัญที่กำหนดโดยบัดดี โบลเดน จำเป็นทั้ง " ก้น " หรือ " ขี้ขลาดของบัดดี โบลเดน บลูส์ " กับเนื้อเพลงที่แต่งตามโดนัลด์ เอ็มมาร์ค " ตลกและไฟ " หรือ " ดิบและยังหยาบคาย " แต่ในหรืออีกวิธีหนึ่ง หมายถึงบรรยากาศชุ่มฉ่ำที่เต้นที่ บอร์เดนเป็นวงดนตรีที่เล่น [ 7 ] [ 8 ] เป็นปลายทศวรรษ 1950 และต้นทศวรรษ 1960 เมื่อ " ฉุน " และ " ขี้ขลาด " ถูกใช้มากขึ้นในบริบท เพลงแจ๊ส เงื่อนไขก็ยังถือว่าหยาบและไม่เหมาะสมสำหรับใช้ใน บริษัท สุภาพจากแหล่งข้อมูลหนึ่ง นิว ออร์ลีนส์ เกิด มือกลอง เอิร์ล ปาล์มเมอร์ " เป็นครั้งแรกที่ใช้คำว่า ' เก๋ไก๋ ' อธิบายนักดนตรีอื่น ๆ ที่เพลงของพวกเขาควรจะทำมากขึ้นและ syncopated danceable " [ 9 ] รูปแบบต่อมาพัฒนาเป็นค่อนข้างยากขับ จังหวะ ยืนหยัด หมายถึงคุณภาพเนื้อหนังมากขึ้น แบบฟอร์มนี้ในช่วงต้นของเพลงชุดรูปแบบสำหรับนักดนตรีในภายหลัง[ 10 ] เพลงที่ถูกระบุว่าเป็นช้า " เซ็กซี่ " , หลวม , riff ที่มุ่งเน้นและ danceable .