The Link between Green Economy and

The Link between Green Economy and a Low Carbon Pathway: The transport sector is
considered as one of the major contributors of climate change, it accounting for roughly 25 per cent of
energy related CO2 emissions and highly dependent on crude oil i.e. above 95 per cent. It is a cross -
cutting sector that has a major social and economic dimension. Transport contributes to economic
growth, and at the same time economic growth increases transportation demand. Therefore,
transportation planning needs to take into consideration environmental concerns i.e. local air pollution
and climate change, accessibility issues, poverty eradication, health impacts and development agendas.
Due to these aspects, addressing transportation needs and growth in a sustainable manner is
synonymous to building a green economy.
Enhancing mobility options for millions while reducing negative impacts requires a combination of
approaches that avoid unnecessary travel through proper transport/land-use planning, shift to less
polluting and less energy intensive modes by encouraging mass transit oriented developments and
improve the overall fuel and vehicle efficiency through clean technologies. Lack of such interventions
would result in a major rise in emissions from vehicles - not only greenhouse emissions, but also local
air pollution, increased congestion and compromised safety standards. Furthermore, uncontrolled
urbanization will result in increased reliance on private motor vehicles and dependency on fossil fuels.
A sustainable transport sector needs to decouple increasing demand for mobility services from
emissions and dependence on fossil fuels. UNEP’s Green Economy Report demonstrates that with
available technologies and policies we can easily reduce global greenhouse emissions from the
transport sector by at least 70 percent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The Link between Green Economy and a Low Carbon Pathway: The transport sector isconsidered as one of the major contributors of climate change, it accounting for roughly 25 per cent ofenergy related CO2 emissions and highly dependent on crude oil i.e. above 95 per cent. It is a cross -cutting sector that has a major social and economic dimension. Transport contributes to economicgrowth, and at the same time economic growth increases transportation demand. Therefore,transportation planning needs to take into consideration environmental concerns i.e. local air pollutionand climate change, accessibility issues, poverty eradication, health impacts and development agendas.Due to these aspects, addressing transportation needs and growth in a sustainable manner issynonymous to building a green economy.Enhancing mobility options for millions while reducing negative impacts requires a combination ofapproaches that avoid unnecessary travel through proper transport/land-use planning, shift to lesspolluting and less energy intensive modes by encouraging mass transit oriented developments andimprove the overall fuel and vehicle efficiency through clean technologies. Lack of such interventionswould result in a major rise in emissions from vehicles - not only greenhouse emissions, but also localair pollution, increased congestion and compromised safety standards. Furthermore, uncontrolledurbanization will result in increased reliance on private motor vehicles and dependency on fossil fuels.ภาคขนส่งอย่างยั่งยืนต้อง decouple บริการเคลื่อนจากอุปสงค์เพิ่มขึ้นการปล่อยและการพึ่งพาเชื้อเพลิงฟอสซิล รายงานเศรษฐกิจสีเขียวของ UNEP สำแดงที่มีเทคโนโลยีที่พร้อมใช้งานและนโยบายที่เราได้สามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกจากการภาคขนส่งอย่างน้อย 70 เปอร์เซ็นต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเชื่อมโยงระหว่างกรีนเศรษฐกิจและวิถีคาร์บอนต่ำ:
การภาคการขนส่งจะถือได้ว่าเป็นหนึ่งในผู้ให้ที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศก็คิดเป็นประมาณร้อยละ25
ของพลังงานที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยCO2 และสูงขึ้นอยู่กับน้ำมันดิบดังกล่าวข้างต้นคือร้อยละ 95 มันเป็นข้าม -
ตัดภาคที่มีมิติทางสังคมและเศรษฐกิจที่สำคัญ
การขนส่งทางเศรษฐกิจก่อให้เกิดการเจริญเติบโตและในเวลาเดียวกันการเติบโตทางเศรษฐกิจเพิ่มความต้องการขนส่ง ดังนั้นการวางแผนการขนส่งต้องใช้เวลาในการพิจารณาความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมเช่นมลพิษทางอากาศในท้องถิ่นและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ, ปัญหาการเข้าถึง, การขจัดความยากจน, ผลกระทบต่อสุขภาพและวาระการพัฒนา. เนื่องจากลักษณะเหล่านี้ตอบสนองความต้องการการขนส่งและการเจริญเติบโตในลักษณะที่ยั่งยืนคือความหมายเหมือนกันที่จะสร้างเศรษฐกิจสีเขียว. เพิ่มตัวเลือกการเคลื่อนไหวนับล้านในขณะที่ลดผลกระทบด้านลบต้องใช้การรวมกันของวิธีการที่หลีกเลี่ยงการเดินทางที่ไม่จำเป็นผ่านการขนส่งที่เหมาะสม / การวางแผนการใช้ที่ดิน, เปลี่ยนไปน้อยมลพิษและพลังงานน้อยกว่าโหมดเข้มข้นโดยการสนับสนุนการพัฒนาที่มุ่งเน้นระบบขนส่งมวลชนและการปรับปรุงน้ำมันเชื้อเพลิงโดยรวมและประสิทธิภาพของยานพาหนะผ่านเทคโนโลยีสะอาด ขาดการแทรกแซงดังกล่าวจะส่งผลให้การเพิ่มขึ้นที่สำคัญในการปล่อยมลพิษจากยานพาหนะ - ไม่เพียง แต่การปล่อยก๊าซเรือนกระจก แต่ยังท้องถิ่นมลพิษทางอากาศที่เพิ่มขึ้นความแออัดและทำลายมาตรฐานความปลอดภัย นอกจากนี้ไม่มีการควบคุมการขยายตัวของเมืองจะส่งผลให้ความเชื่อมั่นในการเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับยานยนต์ส่วนตัวและการพึ่งพาเชื้อเพลิงฟอสซิล. ภาคการขนส่งอย่างยั่งยืนความต้องการที่จะแยกความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับบริการเคลื่อนที่จากการปล่อยมลพิษและการพึ่งพาเชื้อเพลิงฟอสซิล UNEP สีเขียวรายงานเศรษฐกิจแสดงให้เห็นว่ามีเทคโนโลยีที่สามารถใช้ได้และนโยบายที่เราสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกจากภาคการขนส่งอย่างน้อยร้อยละ70

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเชื่อมโยงระหว่างวิถีเศรษฐกิจสีเขียวและคาร์บอนต่ำ : ภาคการขนส่ง
ถือว่าเป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนหลักของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ มันบัญชีสำหรับประมาณร้อยละ 25 ของพลังงานที่เกี่ยวข้องกับการปล่อย CO2
และขอพึ่งพาน้ำมันดิบ คือ สูงกว่า 95 เปอร์เซ็นต์ เป็นกากบาท -
ตัดภาคที่สำคัญทางเศรษฐกิจและสังคมมิติ การขนส่งการคาดการณ์การเติบโตทางเศรษฐกิจ
,และในเวลาเดียวกันเพิ่มการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ขนส่ง ความต้องการ ดังนั้น
การวางแผนการขนส่งต้องคำนึงถึงสิ่งแวดล้อมเช่นมลพิษ
ท้องถิ่นและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ , ปัญหาความยากจน , การเข้าถึง , ผลกระทบต่อสุขภาพและพัฒนาวาระ .
จากแง่มุมเหล่านี้ การจัดการกับความต้องการการขนส่งและการเติบโตอย่างยั่งยืนคือ
พ้อง เพื่อสร้างเศรษฐกิจสีเขียว
เพิ่มตัวเลือกการเคลื่อนไหวในขณะที่ลดผลกระทบทางลบ ต้องนับรวม
วิธีที่หลีกเลี่ยงการเดินทางผ่านการวางแผนการขนส่ง / การใช้ที่ดินที่เหมาะสม , การเปลี่ยนน้อยกว่า
มลพิษและน้อยพลังงานเข้มข้นโหมดโดยให้มุ่งเน้นการพัฒนาระบบขนส่งมวลชนและ
พัฒนาเชื้อเพลิงโดยรวมและประสิทธิภาพของยานพาหนะผ่านเทคโนโลยีสะอาด ขาด เช่น การแทรกแซง
จะส่งผลในสาขาเพิ่มขึ้นในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากยานพาหนะ -- ไม่เพียง แต่การปล่อยก๊าซเรือนกระจก แต่ภายในยัง
มลพิษอากาศ เพิ่มความแออัดและละเมิดมาตรฐานความปลอดภัย นอกจากนี้ โรค
เมืองจะมีผลในการเพิ่มการพึ่งพารถยนต์ยานพาหนะส่วนตัวและการพึ่งพาเชื้อเพลิงฟอสซิล .
ภาคการขนส่งที่ยั่งยืนต้องดีคัปเปิลความต้องการเพิ่มขึ้นสำหรับการบริการการเคลื่อนย้ายจาก
ไอเสียและการพึ่งพาเชื้อเพลิงฟอสซิล รายงานเศรษฐกิจสีเขียวซึ่งแสดงให้เห็นถึงกับ
เทคโนโลยีที่มีอยู่และนโยบายเราสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกจาก
ภาคขนส่ง โดยอย่างน้อยร้อยละ 70 .