THERE were eight Japanese gentlemen

THERE were eight Japanese gentlemen having a fish-dinner at Bentley's. They spoke to each other rarely in their incomprehensible tongue, but always with a courteous smile and often with a small bow. All but one of them wore glasses. Sometimes the pretty girl who sat in the window beyond gave them a passing glance, but her own problem seemed too serious for her to pay real attention to anyone in the world except herself and her companion.

She had thin blonde hair and her face was pretty and petite in a Regency way, oval like a miniature, though she had a harsh way of speak- ing—perhaps the accent of the school, Roedean or Cheltenham Ladies' College, which she had not long ago left. She wore a man's signet-ring on her engagement finger and as I sat down at my table, with the Japanese gentlemen between us, she said, `So you see we could marry next week.'

'Yes?'

Her companion appeared a little distraught. He refilled their glasses with Chablis and said, 'Of course, but mother . . I missed some of the conversation then, because the eldest Japanese gentleman leant across the ta'ale, with a smile and a little bow, and uttered a whole paragraph like the mutter from an aviary, while everyone bent towards him and smiled and listened, and I couldn't help attending to him myself.

The girl's fiancé resembled her physically. I could see them as two miniatures hanging side by side on white wood panels. He should have been a young officer in Nelson's navy in the days when a certain weakness and sensitivity was no bar to promotion.

She said. 'They are giving me an advance of five hundred pounds, and they've sold the paper- back rights already.' The hard commercial declaration came as a shock to me; it was a shock, too, that she was one of my own pro- fession. She couldn't have been more than twenty. She deserved better of life.

He said, 'But my uncle . .

'You know you don't get on with him. This way we shall be quite independent.'

'You will be independent,' he said grudgingly.

The wine trade wouldn't really suit you, would it? I spoke to my publisher about you and there's a very good chance . . . if you began with some reading. . .

'But I don't know a thing about books.'

'I would help you at the start.'

'My mother says that writing is a good crutch. . .

'Five hundred pounds and half the paperback rights is a pretty solid crutch,' she said.

'This Chablis is good, isn't it?'

'I dare say.'

I began to change my opinion of him—he had not the Nelson touch. He was doomed to defeat. She came alongside and raked him fore and aft. 'DO you know what Mr. Dwight said?'

'Who's Dwight?' 'Darling, you don't listen, do you? My pub- lisher. He said he hadn't read a first novel in the last ten years which showed such powers of observation.'

'That's wonderful,' he said sadly, 'wonderful.' 'Only he wants me to change the title.'

'Yes?'

'He doesn't like The Ever-Rolling Stream. He wants to call it The Chelsea Set.'

'What did you say?'

`I agreed. I do think that with a first novel one should try to keep one's publisher happy. Especially when, really, he's going to pay for our marriage, isn't he?'

'I see what you mean.' Absent-mindedly he stirred his Chablis with a fork—perhaps before the engagement he had always bought cham- pagne. The Japanese gentlemen had finished their fish and with very little English but with elaborate courtesy they were ordering from the middle-aged waitress a fresh-fruit salad. The girl looked at them, and then she looked at me, but I think she saw only the future. I wanted very much to warn her against any future based on a first novel called The Chelsea Set. I was on the side of his mother. It was a humiliating thought, but I was over sixty, I was probably about his mother's age.

I wanted to say to her: Are you quite sure your publisher is telling the truth? Publishers are human. They may sometimes exaggerate the virtues of the young and the pretty. Will The Chelsea Set be read in five years? Are you pre- pared for the years of effort, 'the long defeat of doing nothing well'? As the years pass writing will not become any easier, the daily effort will grow harder to endure, those 'powers of ob- servation' will become enfeebled; you will be judged, when you reach your forties, by per- formance and not by promise.

'My next novel is going to be about St. Tropez.' 'I didn't know you'd ever been there.'

'I haven't. A fresh eye's terribly important. I thought we might settle down there for six months.'

'There wouldn't be much left of the advance by that time.'

'The advance is only an advance. I get 15 per cent after 5,000 copies and 20 per cent after ten. And, of course, another advance will be due, darling, when the next book's finished. A bigger one if The Chelsea Set sells well.'

'Suppose it doesn't?'

`Mr. Dwight says it will. He ought to know.' 'My uncle would start me at twelve hundred.' 'But, darling, how could you come then to St.

Tropez?'

'Perhaps we'd do better to marry when you came back.'

She said harshly, 'I mightn't come back if The Chelsea Set sells well enough.'

`Oh.'

She looked at me and the party of Japanese gentlemen. She finished her wine. She said, `Is this a quarrel?'

`No.'

'I've got a title for the next book—The Azure Blue.'

`I thought azure was blue.'

She looked at him with disappointment. 'You don't really want to be married to a novelist, do you?'

'You aren't one yet.'

'I was born one—Mr. Dwight says. My powers of observation . .

'Yes. You told me that, but, dear, couldn't you observe a bit nearer home? Here in London.'

Tye done that in The Chelsea Set. I don't want to repeat myself.'

The bill had been lying beside them for some time now. He took out his wallet to pay, but she snatched the paper out of his reach. She said, 'This is my celebration.'

'What of?'

'The Chelsea Set, of course. Darling, you're awfully decorative, but sometimes—well, you simply don't connect.'

'I'd rather . . . if you don't mind. . .

`No, darline, this is on me. And Mr. Dwight, of course.'

He submitted, just as two of the Japanese gentlemen gake tongue simultaneously, then stopped abruptly and bowed to each other as though they were blocked in a doorway. I had thought the two young people matching miniatures, but what a contrast there was in fact. The same type of prettiness could contain weak- ness and strength. Her Regency counterpart, I suppose, would have born a dozen children with- out the aid of anaesthetics, while he would have fallen an easy victim to the first dark eyes in Naples. Would there one day be a dozen books on her shelf? They have to be born without an anaesthetic, too. I found myself hoping that The Chelsea Set would prove to be a disaster and that eventually she would take up photographic modelling while he established himself solidly in the wine-trade in St. James's. I didn't like to think of her as the Mrs. Humphrey Ward of her generation—not that I would live so long. Old age saves us from the realisation of a great many fears. I wondered to which publishing firm Dwight belonged. I could imagine the blurb he would have already written about her 'abrasive powers of observation.' There would be a photo, if he was wise, on the back of the jacket, for reviewers, as well as publishers, are human, and she didn't look like Mrs. Humphrey Ward.

I could hear them talking while they found their coats at the back of the restaurant. He said, `I wonder what all those Japanese were doing here.'

`Japanese?' she said. `What Japanese, darling? Sometimes you are so evasive I think you don't want to marry me at all.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีแปดสุภาพบุรุษญี่ปุ่นมีปลา-อาหารเย็นของเบ้นท์เลย์ พวกเขาพูดกันไม่ค่อย ใน ลิ้นของพวกเขาไม่สามารถเข้าใจ แต่เสมอดีสุภาพ และมักจะ มีโบว์ขนาดเล็ก แต่หนึ่งในนั้นสวมแว่นตา บางครั้งหญิงสาวสวยที่นั่งอยู่ในหน้าต่างนอกเหนือจากให้คร่าว ๆ ผ่าน แต่ปัญหาของตนเองดูเหมือนรุนแรงเกินไปสำหรับเธอต้องสนใจจริงกับทุกคนในโลกยกเว้นตัวเองและเพื่อนของเธอเธอมีผมสีบลอนด์ที่บาง และใบหน้าของเธอก็สวยและร่มในลักษณะรีเจนซี่ รีเช่นตัวจิ๋ว ว่าเธอมีวิธีกำลังพูดรุนแรง — บางทีสำเนียงของโรงเรียน Roedean หรือเชลสตรีวิทยาลัย ซึ่งเธอได้ไม่นานทิ้ง เธอสวมเจ้า signet แหวนบนนิ้วมือการหมั้นของเธอ และฉันนั่งลงที่ตาราง กับสุภาพบุรุษญี่ปุ่นระหว่างเรา เธอบอก 'เพื่อ ให้คุณ เห็นเราได้แต่งงานกับสัปดาห์ถัดไป ''ใช่ไหม'เพื่อนของเธอปรากฏจเป็นเพียงเล็กน้อย เขาเติมแว่นตาของพวกเขากับ Chablis และกล่าว ว่า, ' ของหลักสูตร แม่ . ฉันพลาดบางบทสนทนาแล้ว เพราะคนญี่ปุ่นสุภาพบุรุษ leant ใน ta'ale รอยยิ้มและก้มเล็กน้อย และพูดทั้งย่อหน้าเช่น mutter จากสวนนกการ ในขณะที่ทุกคนเงี้ยวต่อเขา และยิ้มฟัง และไม่สามารถช่วยร่วมกับเขาด้วยตัวเองFiancé ของหญิงสาวคล้ายกับเธอจริง ฉันได้เห็นพวกเขาเป็นเดียวสองที่แขวนด้านบนแผงไม้สีขาว เขาควรได้รับเจ้าหน้าที่สาวในกองทัพเรือของเนลสันในวันเมื่ออ่อนแอและไวบางที่มีแถบไม่มีโปรโมชั่นเธอบอกว่า 'พวกเขาจะให้ฉันก้าวหน้าของห้าร้อยปอนด์ และพวกเขาได้ขายสิทธิ์หลังกระดาษแล้วกัน' ประกาศค้ายากมาเป็นช็อตกับฉัน ช็อต เกินไป ว่า เธอเป็นหนึ่งใน fession pro ของตัวเองได้ เธอไม่ได้ยี่สิบกว่า เธอสมควรดีกว่าของชีวิตเขากล่าวว่า, ' แต่ลุงของฉัน .' คุณรู้ว่า คุณไม่ได้บนกับเขา วิธีนี้เราจะค่อนข้างอิสระ ''คุณจะขึ้นอยู่กับ เขากล่าว grudginglyการค้าไวน์ไม่จริง ๆ เหมาะกับคุณ จะได้หรือไม่ ฉันได้พูดกับผู้เผยแพร่ของฉันเกี่ยวกับคุณ และมีโอกาสที่ดีมาก...ถ้าคุณเริ่ม ด้วยการอ่านบาง'แต่ไม่รู้สิ่งที่เกี่ยวกับหนังสือ''ฉันจะช่วยให้คุณเริ่มต้นด้วย'' แม่ของฉันบอกว่า เขียน crutch ดี"ห้าร้อยปอนด์และสิทธิหนังสือปกอ่อนครึ่ง crutch สวยแข็ง เธอกล่าวว่า'Chablis นี้เป็นสิ่งที่ดี ไม่ได้หรือไม่''ฉันกล้าพูด'เริ่มเปลี่ยนความคิดของฉันของเขาซึ่งเขาไม่สัมผัสเนลสัน เขา doomed พ่ายแพ้ เธอมาพร้อมกับ และ raked เขา fore aft และ 'คุณรู้ว่านายไวท์กล่าวว่า ''ใครคือไวท์' ' ดาร์ลิ่ง คุณไม่ฟัง คุณ ฉันผับ-lisher เขากล่าวว่า เขาไม่ได้อ่านนวนิยายเล่มแรกในช่วงสิบปีซึ่งแสดงให้เห็นอำนาจของการสังเกตดังกล่าว "'ที่ยอดเยี่ยม เขาว่า เศร้า 'ยอดเยี่ยม' 'เท่านั้นอยากให้เปลี่ยนชื่อ''ใช่ไหม'' ไม่ชอบกระแสกลิ้งเคย อยากเรียกว่าตั้งเชลซี '"อะไรนะ"' ฉันยอมรับ ผมคิดว่า มีเป็นครั้งแรก นวนิยายหนึ่งควรพยายามให้ผู้เผยแพร่ของความสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ จริง ๆ เขาจะไปจ่ายค่าแต่งงานของเรา ไม่ใช่เขาหรือไม่? "'อืมมคุณหมายถึงอะไร" Absent-mindedly เขากวน Chablis เขา ด้วยส้อม — บางทีก่อนการหมั้น มีเสมอซื้อ pagne จาม สุภาพบุรุษญี่ปุ่นก็เสร็จปลาของพวกเขา และภาษาอังกฤษน้อยมาก แต่หน้าอย่างประณีตจะได้สั่งซื้อจากสลัดวัยกลางคนพนักงานเสิร์ฟผลไม้สด มองสาวที่พวกเขา แล้ว เธอมองที่ฉัน แต่ฉันคิดว่า เธอเห็นอนาคตเท่านั้น ฉันอยากมากเตือนเธอกับอนาคตใด ๆ ตามนวนิยายเล่มแรกที่เรียกว่าเดอะเชลซีตั้ง ผมอยู่ด้านของแม่ของเขา ก็คิดว่าเป็น humiliating แต่ฉันได้ sixty ฉันถูกเกี่ยวกับอายุของแม่อยากจะพูดกับเธอ: คุณค่อนข้างแน่ใจผู้เผยแพร่ของคุณจะบอกความจริงหรือไม่ ผู้เผยแพร่ที่เป็นมนุษย์ นอกจากนี้พวกเขาบางครั้งอาจโอ้อวดคุณค่าของหนุ่มสาวและสวย จะตั้งเชลซีที่อ่านได้ใน 5 ปี คุณก่อนจะ pared ปีความพยายาม 'ความพ่ายแพ้ยาวทำอะไรดี' เป็นปีผ่าน เขียนจะไม่เป็นการง่าย แรงทุกวันจะเติบโตยากทน จะกลายเป็น enfeebled ที่ 'อำนาจของ ob servation' คุณจะตัดสิน เมื่อถึง forties ของคุณ ต่อ formance และ ตามสัญญาไม่'นิยายของฉันถัดไปเป็นไปได้เกี่ยวกับเซนต์โทรเปส' 'ฉันไม่ทราบว่า คุณได้เคยมีการ'' ฉันไม่ ตาสดของฟ้าสำคัญ ฉันคิดว่า เราอาจปักมีหกเดือน ''มีไม่มากซ้ายของล่วงหน้าที่'' ล่วงหน้าเป็นการล่วงหน้าเท่านั้น ฉันได้รับร้อยละ 15 หลังจาก 5000 สำเนาและร้อยละ 20 หลังจากสิบ และ แน่นอน ล่วงหน้าอีกจะครบกำหนด ดาร์ลิ่ง เมื่อจองถัดไปของเสร็จ หนึ่งใหญ่ถ้าตั้งเชลซีขายดี ''สมมติไม่'' นายไวท์กล่าวว่า จะ ควรจะรู้ " 'ลุงของฉันจะเริ่มต้นฉันในสิบสองร้อยต้น' ' แต่ ดาร์ลิ่ง วิธีอาจมาแล้วเซนต์โทรเปส?''บางทีเราจะทำดีจะแต่งงานเมื่อคุณกลับมา'เธอกล่าวอย่างหนัก 'mightn't มาถ้าตั้งเชลซีขายพอดีกลับมา''โอ้'เธอมองที่ฉันและพรรคของท่านที่ญี่ปุ่น เธอเสร็จเธอไวน์ เธอบอกว่า 'เป็นการทะเลาะกัน''หมายเลข'' ฉันมีชื่อในหนังสือต่อไป — Azure สีน้ำเงิน ''ฉันคิดว่า azure บลู'เธอมองเขา ด้วยความผิดหวัง 'คุณไม่อยากจะแต่งงานกับคนเขียนแบบ คุณ"'คุณไม่หนึ่งยัง'' ผมเกิดหนึ่ง — นายไวท์กล่าวว่า อำนาจของฉันของการสังเกต .' ใช่ คุณบอกว่า แต่ เรียน ไม่คุณสังเกตเอื้อมเล็กหน้าแรก ที่นี่ในลอนดอน 'ท้ายทำที่ตั้งเชลซี ฉันไม่ต้องการทำซ้ำตัวเอง 'รายการมีการนอนข้าง ๆ ครั้งนี้ เขาได้ออกกระเป๋าสตางค์ของเขาจ่าย แต่เธอกระชากกระดาษพ้นจากมือของเขา เธอบอกว่า 'นี้เป็นงานฉลองของฉัน''อะไรของ'' เชลซีตั้ง แน่นอน ดาร์ลิ่ง คุณชะมัดตกแต่ง แต่บางครั้งตัวดี คุณไม่เชื่อมต่อกัน '"นะ...ถ้าคุณไม่ทราบ' ไม่ darline เป็นฉัน นาย ไวท์ ของหลักสูตรและ 'เขาส่ง เป็นสุภาพบุรุษญี่ปุ่นสอง ลิ้น gake พร้อม หยุดกะทันหัน แล้วลงกันว่าจะถูกบล็อกในขอบประตู ฉันมีความคิดตรงกันเดียว แต่ว่าความคมชัดในความเป็นจริงมีคนหนุ่มสาวสอง ชนิดเดียวกันของ prettiness สามารถประกอบด้วยดาวน์อ่อนแอและความแข็งแรง รรรีเจนซี่ ฉันคิดว่า จะได้เกิดเด็กโหลกับออกความช่วยเหลือของ anaesthetics ในขณะที่เขาจะได้ลดลงเหยื่อกลายเป็นตาดำครั้งแรกในเนเปิลส์ มีวันหนึ่งจะโหลหนังสือบนชั้นของเธอหรือไม่ พวกเขามีเกิดไม่มี anaesthetic เกินไป ฉันพบตัวเองหวังว่า ตั้งเชลซีที่จะพิสูจน์ให้ ภัยพิบัติ และว่า ในที่สุดเธอจะใช้ถ่ายภาพแบบจำลองในขณะที่เขาก่อตั้งขึ้นเองอย่างสมบูรณ์ในการค้าไวน์ใน St. James ไม่ชอบคิดว่า เธอเป็นนางฟรีย์ผู้ป่วยรุ่นของเธอ — ฉันจะอยู่ตราบนั้น วัยช่วยเราจากปัญหาของความกลัวในความดี สงสัยว่า ที่อยู่ของบริษัทไวท์ประกาศ ฉันสามารถจินตนาการ blurb ที่เขาจะได้เขียนเกี่ยวกับเธอ 'abrasive พลังเก็บข้อมูล' จะมีภาพถ่าย ถ้าเขาฉลาด ด้านหลังของเสื้อ สำหรับผู้ตรวจทาน เป็นผู้เผยแพร่ เป็นมนุษย์ และเธอไม่เหมือนนางฟรีย์ Wardได้ยินพวกเขาพูดในขณะที่พวกเขาพบตราของทางร้านได้ เขากล่าวว่า 'หวังญี่ปุ่นเหล่านั้นได้ทำอะไรที่นี่'`Japanese?' she said. `What Japanese, darling? Sometimes you are so evasive I think you don't want to marry me at all.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีแปดสุภาพบุรุษญี่ปุ่นมีปลาอาหารค่ำที่เบนท์ลีย์ พวกเขาพูดถึงกันน้อยมากในลิ้นของพวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้ แต่มักจะมีรอยยิ้มสุภาพและมักจะมีขนาดเล็กคันธนู ทั้งหมด แต่หนึ่งในนั้นสวมแว่นตา บางครั้งสาวสวยที่นั่งอยู่ในหน้าต่างเกินให้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วผ่าน แต่ปัญหาของเธอเองดูเหมือนรุนแรงเกินไปสำหรับเธอที่จะให้ความสนใจที่แท้จริงให้กับทุกคนในโลกยกเว้นตัวเองและสหายของเธอ. เธอมีผมสีบลอนด์ที่บางและใบหน้าของเธอเป็นคนน่ารัก และเล็กกระทัดรัดในทาง Regency เป็นรูปไข่ขนาดเล็กเช่นแม้ว่าเธอมีวิธีการที่รุนแรงของไอเอ็นจีบางที speak- สำเนียงของโรงเรียน Roedean หรือบี้แบนวิทยาลัยเสือผู้หญิงซึ่งเธอได้ไม่นานที่ผ่านมาทางซ้าย เธอสวมของมนุษย์ตราแหวนบนนิ้วหมั้นของเธอและขณะที่ผมนั่งลงที่โต๊ะของเรากับสุภาพบุรุษญี่ปุ่นระหว่างเราเธอกล่าวว่า `ดังนั้นคุณจะเห็นว่าเราจะได้แต่งงานกับสัปดาห์ถัดไป. '' ใช่ 'สหายของเธอปรากฏตัวขึ้นเล็กน้อยใจลอย เขาเติมแก้วของพวกเขาด้วย Chablis และกล่าวว่าแน่นอน แต่แม่ . ฉันพลาดบางส่วนของการสนทนาแล้วเพราะสุภาพบุรุษญี่ปุ่นโต leant ทั่ว ta'ale ด้วยรอยยิ้มและโค้งเล็กน้อยและพูดทั้งย่อหน้าเหมือนพูดพึมพำจากกรงนกขนาดใหญ่ในขณะที่ทุกคนก้มลงไปหาเขาและยิ้มและฟัง และผมก็ไม่สามารถช่วยให้การเข้าร่วมกับเขาด้วยตัวเอง. คู่หมั้นของหญิงสาวที่ดูคล้ายกับร่างกายของเธอ ฉันจะได้เห็นพวกเขาเป็นสองเพชรประดับที่แขวนอยู่เคียงข้างกันบนแผงไม้สีขาว เขาควรจะได้รับนายทหารหนุ่มในกองทัพเรือของเนลสันในวันที่เมื่อจุดอ่อนบางอย่างและความไวเป็นบาร์โปรโมชั่นไม่มี. เธอกล่าวว่า 'พวกเขาจะให้ฉันล่วงหน้า£ 500 และพวกเขาได้ขายสิทธิกลับกระดาษแล้ว. การประกาศในเชิงพาณิชย์อย่างหนักมาเป็นช็อตให้ฉัน; มันเป็นช็อตเช่นกันว่าเธอเป็นหนึ่งในโปร fession ของตัวเอง เธอไม่สามารถได้รับมากกว่ายี่สิบ เธอสมควรได้รับชีวิตที่ดีขึ้น. เขากล่าวว่า 'แต่ลุงของผม . 'คุณรู้ว่าคุณไม่ได้รับกับเขา วิธีนี้เราจะเป็นอิสระค่อนข้าง. '' คุณจะเป็นอิสระ "เขากล่าวอย่างเสียไม่ได้. การค้าไวน์จะไม่จริงเหมาะกับคุณจะได้หรือไม่ ฉันพูดกับสำนักพิมพ์ของฉันเกี่ยวกับคุณและมีโอกาสที่ดีมาก . . ถ้าคุณเริ่มต้นด้วยการอ่านบาง . . แต่ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เกี่ยวกับหนังสือ. '' ฉันจะช่วยให้คุณที่เริ่มต้น. '' แม่ของฉันบอกว่าการเขียนเป็นไม้ยันรักแร้ที่ดี . . 'ห้าร้อยปอนด์และครึ่งสิทธิปกอ่อนเป็นไม้ยันรักแร้ของแข็งสวย' เธอกล่าว. 'Chablis นี้เป็นสิ่งที่ดีไม่ได้หรือไม่' 'ผมกล้าพูด. ฉันเริ่มที่จะเปลี่ยนความคิดของฉันของเขาเขาไม่ได้ สัมผัสเนลสัน เขาได้รับการถึงวาระที่จะเอาชนะ เธอเดินเข้ามาข้างและเขากวาดทั้งหน้าและหลัง 'คุณรู้ว่านายดไวต์กล่าวว่า' 'ดไวต์เป็นใคร? 'รักคุณไม่ได้ฟังคุณ? lisher สาธารณะที่ของฉัน เขาบอกว่าเขาไม่ได้อ่านนวนิยายเรื่องแรกในช่วงสิบปีที่ผ่านมาซึ่งแสดงให้เห็นพลังของการสังเกตดังกล่าว. '' ที่ยอดเยี่ยม "เขากล่าวว่าเศร้า 'ที่ยอดเยี่ยม. 'เพียง แต่เขาอยากให้ผมเปลี่ยนชื่อ.' 'ใช่' 'เขาไม่ชอบเคยกลิ้งสตรีม เขาต้องการที่จะเรียกมันว่าเชลซีชุด. '' คุณพูดว่าอะไร? '' ผมเห็นด้วย ผมไม่คิดว่ามีหนึ่งในนวนิยายเรื่องแรกควรพยายามที่จะให้ความสุขของคนเผยแพร่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อจริงๆเขาจะจ่ายสำหรับการแต่งงานของเราไม่ได้เขา? '' ฉันเห็นสิ่งที่คุณหมายถึง. เลื่อนลอยเขาขยับ Chablis ของเขาด้วยส้อมอาจจะก่อนที่จะมีส่วนร่วมของเขาได้ซื้อเสมอ cham- pagne สุภาพบุรุษญี่ปุ่นเสร็จปลาของพวกเขาและภาษาอังกฤษน้อยมาก แต่ด้วยมารยาทที่ซับซ้อนพวกเขาได้รับการสั่งซื้อจากน้องสาววัยกลางคนสลัดผลไม้สด หญิงสาวมองไปที่พวกเขาและเธอก็มองมาที่ฉัน แต่ฉันคิดว่าเธอเห็นเพียงอนาคต ฉันต้องการอย่างมากที่จะเตือนเธอกับอนาคตอยู่บนพื้นฐานของนวนิยายเรื่องแรกที่เรียกว่าชุดใด ๆ ที่เชลซี ผมอยู่ที่ด้านข้างของแม่ของเขา มันเป็นความคิดที่น่าอดสู แต่ผมกว่าหกสิบผมก็อาจจะเกี่ยวกับอายุของแม่ของเขา. ฉันอยากจะพูดกับเธอ: คุณค่อนข้างแน่ใจว่าสำนักพิมพ์ของคุณจะบอกความจริง? สำนักพิมพ์เป็นมนุษย์ บางครั้งพวกเขาอาจจะพูดเกินจริงคุณธรรมของเด็กและสวย จะเชลซีชุดอ่านได้ในห้าปี? คุณเทียบล่วงหน้าสำหรับปีของความพยายาม 'พ่ายแพ้อันยาวนานของการทำอะไรดี? เป็นปีที่ผ่านการเขียนจะไม่กลายเป็นง่ายขึ้นความพยายามในชีวิตประจำวันจะเติบโตยากที่จะทนเหล่านั้นอำนาจของอนุรักษ์สังเกต 'จะกลายเป็นอ่อนแอ; คุณจะได้รับการตัดสินเมื่อถึงวัยสี่สิบของคุณโดยการน้ำาและไม่ได้โดยสัญญา. 'นวนิยายถัดไปของฉันเป็นไปได้เกี่ยวกับ St. Tropez. 'ผมไม่ทราบว่าคุณจะเคยมี.' 'ฉันไม่ได้ ตาสดที่สำคัญมาก ผมคิดว่าเราอาจจะปักหลักอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหกเดือน. '' จะไม่มีซ้ายมากล่วงหน้าโดยเวลานั้น. '' ล่วงหน้าเป็นเพียงล่วงหน้า ฉันจะได้รับร้อยละ 15 หลังจากที่ 5,000 เล่มและร้อยละ 20 หลังจากสิบ และแน่นอนล่วงหน้าอื่นจะเป็นเพราะรักเมื่อหนังสือเล่มต่อไปของสำเร็จรูป หนึ่งที่ใหญ่กว่าถ้าเชลซีชุดขายดี. '' สมมติว่ามันไม่ได้? '`นาย ดไวต์บอกว่ามันจะ เขาควรจะรู้. 'ลุงของฉันจะเริ่มต้นเราได้ที่สองร้อย. แต่ที่รักวิธีการที่คุณจะมาจากนั้นไปที่เซนต์Tropez? '' บางทีเราควรจะทำดีกว่าที่จะแต่งงานเมื่อคุณกลับมา. 'เธอกล่าวอย่างรุนแรง' ฉันไม่อาจกลับมาถ้าเชลซีชุดขายดีพอ '`โอ้. เธอมองที่ผมและพรรคของสุภาพบุรุษญี่ปุ่น เธอพูดจบเธอไวน์ เธอกล่าวว่า `นี้คือทะเลาะกัน?` เลขที่ '' ฉันมีชื่อหนังสือต่อไปสีฟ้าสีน้ำเงิน. '`ฉันคิดว่าสีฟ้าเป็นสีฟ้า. เธอมองไปที่เขาด้วยความผิดหวัง 'คุณไม่อยากที่จะแต่งงานกับนักประพันธ์คุณ?' 'คุณไม่ได้หนึ่งยัง.' 'ผมเกิดมาหนึ่งนาย ดไวต์กล่าวว่า อำนาจของการสังเกตของฉัน . ใช่ คุณบอกผมว่า แต่รักไม่สามารถคุณสังเกตบิตใกล้บ้าน? ที่นี่ในกรุงลอนดอน. Tye ทำที่ในชุดเชลซี ฉันไม่ต้องการที่จะทำซ้ำตัวเอง. บิลได้รับการนอนอยู่ข้างพวกเขาสำหรับบางเวลาขณะนี้ เขาหยิบเอากระเป๋าสตางค์ของเขาที่จะจ่ายเงิน แต่เธอก็คว้ากระดาษออกจากการเข้าถึงของเขา เธอกล่าวว่า "นี่คือการเฉลิมฉลองของฉัน. '' อะไร '' เชลซีชุดของหลักสูตร รักคุณตกแต่งชะมัด แต่บางครั้งดีคุณก็ไม่ได้เชื่อมต่อ. '' ฉันอยากจะ . . ถ้าคุณไม่ทราบ . . `ไม่มี darline นี้เป็นกับฉัน และนายดไวต์แน่นอน. เขาส่งเช่นเดียวกับสองของสุภาพบุรุษญี่ปุ่นลิ้น Gake พร้อมกันแล้วหยุดทันทีและโค้งคำนับให้กับแต่ละอื่น ๆ ราวกับว่าพวกเขาถูกบล็อกในประตู ผมเคยคิดว่าทั้งสองคนหนุ่มสาวเพชรประดับที่ตรงกัน แต่สิ่งที่มีความคมชัดในความเป็นจริง ประเภทเดียวกันของความน่ารักอาจมีภาวะอ่อนแอและความแข็งแรง คู่รีเจนซี่ของเธอฉันคิดว่าจะได้เกิดสำหรับเด็กโหลปราศจากความช่วยเหลือของยาชาในขณะที่เขาจะได้ลดลงเหยื่อง่ายดวงตาสีเข้มเป็นครั้งแรกในเนเปิลส์ จะมีสักวันหนึ่งจะเป็นโหลหนังสือบนชั้นวางของเธอ? พวกเขาจะต้องมีการเกิดมาไม่มียาชาเกินไป ฉันพบตัวเองหวังว่าเชลซีชุดจะพิสูจน์ให้เป็นภัยพิบัติและในที่สุดเธอก็จะใช้เวลาการสร้างแบบจำลองการถ่ายภาพในขณะที่เขายอมรับว่าตัวเองอย่างสมบูรณ์ในการค้าไวน์ในเซนต์เจมส์ ผมไม่ชอบที่จะคิดว่าเธอเป็นนางฮัมฟรีย์วอร์ดของเธอรุ่นไม่ใช่ว่าฉันจะมีชีวิตอยู่นานมาก อายุเก่าช่วยเราจากสำนึกของความกลัวที่ยิ่งใหญ่จำนวนมาก ผมสงสัยที่ บริษัท ดไวต์เผยแพร่เป็น ผมสามารถจินตนาการได้ประกาศแจ้งความที่เขาจะได้เขียนไว้แล้วเกี่ยวกับเธอ 'อำนาจขัดของการสังเกต. จะมีภาพถ้าเขาฉลาดที่ด้านหลังของแจ็คเก็ตสำหรับการแสดงความคิดเห็นเช่นเดียวกับสำนักพิมพ์กำลังของมนุษย์และเธอไม่ได้มีลักษณะเหมือนนางฮัมฟรีย์วอร์ด. ฉันจะได้ยินพวกเขาพูดในขณะที่พวกเขาพบว่าพวกเขา เสื้อโค้ตที่ด้านหลังของร้านอาหาร เขากล่าวว่า `ฉันสงสัยว่าญี่ปุ่นทุกคนที่กำลังทำที่นี่. '` ญี่ปุ่น? เธอพูด `สิ่งที่ญี่ปุ่นที่รัก? บางครั้งคุณจึงหลีกเลี่ยงฉันคิดว่าคุณไม่อยากที่จะแต่งงานกับฉันเลย.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีแปดญี่ปุ่นทุกท่านมีปลาอาหารเย็นที่เบนท์ลีย์ พวกเขาพูดกันไม่ค่อยเข้าใจในภาษาของพวกเขา แต่มักจะมีรอยยิ้มที่อ่อนโยน และมักจะ มีโบว์เล็กๆ ทั้งหมด แต่หนึ่งในนั้นสวมแว่นตา บางครั้งสาวสวยที่นั่งอยู่ในหน้าต่างนอกให้ผ่านได้อย่างรวดเร็ว