Although being of the same age, exp

Although being of the same age, experimental groups displayed a marked difference in body mass distribution (po0.01; Fig. 2). In SGS body mass ranged between 73 and 182 g (mean: 119.9576.41 g) whereas it ranged between 194 and 395 g (mean: 288.3714.4 g) in FGS. Mean condition factor (M L3 ) was 1.2970.17 in SGS and 1.62 70.21 in FGS (po0.01). Table 1 summarizes among-strains comparison of the various parameters measured during this experiment. Comparison of the time at which 50% of the population has been removed from the experimental arena (T50) showed that FGS was more tolerant to hypoxia than SGS (T50E260 versus E200 min respectively; Cox F-test: po0.01; Fig. 3a). Moreover, marked intra-strain variability in individual responses to HCT was observed (Fig. 3a). Time to loss of equilibrium indeed ranged between 180 and 410 min for FGS and between 130 and 280 min for SGS. This corresponded to incipient lethal oxygen saturation (ILOS) ranging from 13.4 to 16.7% air sat in FGS and from 14.7 to 18.9% air sat in SGS (Fig. 3c). Overall, SGS was found more tolerant to heat than FGS (T50E400 versusE270 min respectively; Cox F-test: po0.01; Fig. 3b). As for HCT, response to TCT displayed significant, within strain inter-individual variation (Fig. 3b). However, this variability was more marked for the FGS (160 min between the first and the last fish to lose equilibrium) than for the SGS (30 min). This corresponded to incipient upper thermal limit (IULT) ranging from 24.7 to 27.6 1C in FGS and from 28.5 to 29.7 1C in SGS (Fig. 3d). Although fish were allowed a one-week recovery period between consecutive challenges, the possibility of an interaction between performance during HCT and thermal tolerance (TCT) was examined and no significant correlation between ILOS and IULT was found (data not shown). In both strains, active metabolic rate was highly correlated with body mass (Fig. 4a; linear regression, po0.01). On the other hand, SMR was found to increase with body mass in the FGS (linear regression, po0.01) but not in the SGS (linear regression, po0.33). AMR increasing much faster with body mass than SMR, the metabolic scope (MS) increased significantly with mass. Over the whole size range, MS was increased nearly 7 times, 2.2 within SGS and 2.5 within the size range of FGS. Comparison of slopes showed no differences between strains in the slopes of AMR versus body mass and SMR versus body mass relationships (p40.05). Fitting a power model to the overall data set (Fig. 4a; dotted-hatched line) yielded a scaling exponent of 0.86 for SMR and 1.1 for AMR (Table 2). No significant, within strain relationship between Ucrit and body mass was found (Fig. 4b; p40.05). However, significance emerged when the two experimental strains were combined (p¼0.01). The mass of the ventricle, gills, liver and gut displayed significant positive relationships with body mass (Fig. 5; linear regression, po0.01) and slope analysis showed that there was no statistically significant difference among strains (p40.05). Fitting a power model to the data showed that organ-mass-to-bodymass ratios increased as fish got bigger. Mass exponents were quite comparable, ranging from 1.18 for the gills to 1.23 for the gut (Table 2). Analysis of residuals showed that neither organ-to-body-mass ratios, nor metabolic rates (SMR and AMR), nor swimming ability (Ucrit) correlated with performance during environmental tolerance tests (HCT and TCT; data not shown). Conversely, maximal oxygen consumption of permeabilized myofibers (cMO2) was found to be inversely related to heat tolerance (po0.01; Fig. 6). However, no correlation between cMO2 and hypoxia tolerance (ILOS) was found (data not shown).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าจะเป็นวัยเดียวกัน กลุ่มทดลองแสดงความแตกต่างทำเครื่องหมายในการกระจายมวลร่างกาย (po0.01 Fig. 2) ในร่างกาย SGS โดยรวมอยู่ในช่วงระหว่าง 73 และ 182 g (หมายความว่า: 119.9576.41 g) ในขณะนั้นอยู่ในช่วงระหว่าง g 194 และ 395 (หมายความว่า: 288.3714.4 g) ใน FGS หมายถึงเงื่อนไขปัจจัย (M L3) ถูก 1.2970.17 ใน SGS และ 1.62 70.21 ใน FGS (po0.01) ตารางที่ 1 สรุปการเปรียบเทียบระหว่างสายพันธุ์ของพารามิเตอร์ต่าง ๆ ที่วัดได้ในระหว่างการทดลองนี้ เปรียบเทียบเวลาที่ 50% ของประชากรออกจากเวทีทดลอง (T50) แสดงให้เห็นว่า FGS คือมีความอดทน hypoxia กว่า SGS (T50E260 เทียบกับ E200 นาทีตามลำดับ ค็อกซ์ทดสอบ: po0.01 Fig. 3a) นอกจากนี้ สำหรับความผันผวนภายในเครื่องต้องใช้ในแต่ละคำตอบ HCT ถูกสังเกต (Fig. 3a) เวลาสูญเสียสมดุลแน่นอนอยู่ในช่วง ระหว่าง 180 และ 410 นาทีสำหรับ FGS และ ระหว่าง 130 และ 280 นาทีสำหรับ SGS นี้ corresponded การ incipient ยุทธภัณฑ์ออกซิเจนอิ่มตัว (แรมอิลอส) ตั้งแต่ จาก 13.4 16.7% อากาศเสาร์ใน FGS และ 14.7 18.9% อากาศเสาร์ใน SGS (Fig. 3 c) โดยรวม SGS พบมากความอดทนความร้อนกว่า FGS (T50E400 versusE270 นาทีตามลำดับ ค็อกซ์ทดสอบ: po0.01 Fig. 3b) ส่วน HCT ตอบ TCT แสดงสำคัญ ภายในต้องใช้ระหว่างแต่ละการเปลี่ยนแปลง (Fig. 3b) อย่างไรก็ตาม สำหรับความผันผวนนี้ได้เพิ่มเติมทำเครื่องหมายสำหรับ FGS (160 นาทีแรกและสุดท้ายปลาเสียสมดุล) กว่าสำหรับ SGS (30 นาที) นี้ corresponded การ incipient ร้อนขีด (IULT) ตั้งแต่ จาก 24.7 27.6 1 C ใน FGS และ 28.5 C 1 29.7 ใน SGS (Fig. 3d) ถึงแม้ว่าปลาที่ได้มีการตรวจสอบระยะเวลากู้คืนหนึ่งสัปดาห์ระหว่างความท้าทายต่อเนื่อง ความเป็นไปได้ของการโต้ตอบระหว่างประสิทธิภาพระหว่าง HCT และยอมรับความร้อน (TCT) และไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างแรมอิลอสและ IULT พบ (ข้อมูลไม่แสดง) ในทั้งสองสายพันธุ์ อัตราการเผาผลาญทำงานอยู่สูง correlated กับร่างกายโดยรวม (Fig. 4a ถดถอยเชิงเส้น po0.01) บนมืออื่น ๆ SMR พบเพิ่มขึ้นกับมวลกาย ใน FGS (ถดถอยเชิงเส้น po0.01) แต่ไม่ใช่ ใน SGS (ถดถอยเชิงเส้น po0.33) เพิ่มได้เร็วมากกับมวลร่างกายกว่า SMR อัมร์ ขอบเขตการเผาผลาญ (MS) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับมวล ช่วงทั้งขนาด MS เพิ่มขึ้นเกือบ 7 เท่า 2.2 ภายใน SGS และ 2.5 ภายในช่วง FGS ขนาดนั้น เปรียบเทียบการลาดที่แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์ในลาดของอัมร์เทียบกับร่างกายโดยรวมและ SMR เมื่อเทียบกับความสัมพันธ์มวลร่างกาย (p40.05) พอดีแบบไฟฟ้าชุดข้อมูลโดยรวม (Fig. 4a บรรทัดจุดเป็ด) หายกมาตราส่วนของ 0.86 SMR และ 1.1 สำหรับอัมร์ (ตาราง 2) ไม่สำคัญ ภายในต้องใช้ความสัมพันธ์ระหว่างร่างกายและ Ucrit พบมวล (Fig. 4b; p40.05) อย่างไรก็ตาม ความสำคัญเกิดเมื่อสายพันธุ์ทดลองที่สองถูกรวม (p¼0.01) มวลของอวัยวะกลวง gills ตับ และลำไส้แสดงสำคัญความสัมพันธ์เชิงบวกกับร่างกายโดยรวม (Fig. 5 ถดถอยเชิงเส้น po0.01) และวิเคราะห์ความชันแสดงให้เห็นว่า มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างสายพันธุ์ (p40.05) พอดีแบบไฟฟ้าข้อมูลพบว่า อัตราส่วนอวัยวะมวลการ bodymass เพิ่มเป็นปลามีขนาดใหญ่ เลขชี้กำลังโดยรวมได้มากเทียบเท่า ตั้งแต่ 1.18 สำหรับ gills 1.23 สำหรับไส้ (ตาราง 2) วิเคราะห์ค่าคงเหลือแสดงให้เห็นว่า ไม่มีอัตรา ส่วนอวัยวะการ--มวลกาย หรืออัตราเผาผลาญ (SMR และอัมร์), หรือความสามารถในการว่ายน้ำ (Ucrit) correlated กับประสิทธิภาพการทำงานในระหว่างการทดสอบการยอมรับด้านสิ่งแวดล้อม (HCT และ TCT ข้อมูลไม่แสดง) ในทางกลับกัน มีการใช้ออกซิเจนสูงสุดของ myofibers permeabilized (cMO2) พบเกี่ยวข้องกับการทนความร้อน (po0.01; inversely Fig. 6) อย่างไรก็ตาม ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างการยอมรับของ cMO2 และ hypoxia (แรมอิลอส) พบ (ข้อมูลไม่แสดง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าความเป็นอยู่ของวัยเดียวกันกลุ่มทดลองแสดงความแตกต่างการทำเครื่องหมายในร่างกายกระจายมวล (po0.01. รูปที่ 2) ในเอสจีเอมวลกายอยู่ระหว่าง 73 และ 182 กรัม (หมายถึง: 119.9576.41 กรัม) ขณะที่มันอยู่ระหว่าง 194 และ 395 กรัม (หมายถึง: 288.3714.4 กรัม) ใน FGS หมายถึงปัจจัยสภาพ (M L3) เป็น 1.2970.17 ในเอสจีเอและ 1.62 70.21 ใน FGS (po0.01) ตารางที่ 1 สรุปในหมู่สายพันธุ์เปรียบเทียบพารามิเตอร์ต่างๆวัดได้ในระหว่างการทดลองนี้ เปรียบเทียบเวลาที่ 50% ของประชากรที่ได้รับการออกจากเวทีการทดลอง (T50) พบว่า FGS ได้มากขึ้นใจกว้างกว่าที่จะขาดออกซิเจนเอสจีเอ (T50E260 เมื่อเทียบกับ E200 นาทีตามลำดับ; F-Cox ทดสอบ. po0.01; รูปที่ 3a ) นอกจากนี้ยังมีการทำเครื่องหมายแปรปรวนภายในความเครียดในการตอบสนองของบุคคลที่จะได้รับการตั้งข้อสังเกต HCT (รูป. 3a) เวลาที่จะสูญเสียความสมดุลอยู่ในช่วงระหว่าง 180 แน่นอนและ 410 นาที FGS และระหว่าง 130 และ 280 นาทีเอสจีเอ ซึ่งตรงกับความอิ่มตัวของออกซิเจนตายเริ่มแรก (ILOS) ตั้งแต่ 13.4-16.7% อากาศนั่งอยู่ใน FGS และ 14.7-18.9% อากาศนั่งอยู่ในเอสจีเอ (รูป. 3c) โดยรวม, เอสจีเอถูกพบมากขึ้นอดทนกับความร้อนกว่า FGS (T50E400 versusE270 นาทีตามลำดับ; F-Cox ทดสอบ. po0.01; รูปที่ 3b) สำหรับ HCT, การตอบสนองต่อ TCT แสดงอย่างมีนัยสำคัญภายในการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ระหว่างบุคคล (รูป. 3b) แต่ความแปรปรวนนี้ถูกทำเครื่องหมายมากขึ้นสำหรับ FGS (160 นาทีระหว่างที่แรกและที่ผ่านมาปลาที่จะสูญเสียความสมดุล) กว่า SGS (30 นาที) นี้เริ่มเกิดขึ้นตรงกับขีด จำกัด ของความร้อนบน (IULT) ตั้งแต่ 24.7-27.6 1C ใน FGS และ 28.5-29.7 1C ในเอสจีเอ (รูป. 3d) แม้ว่าปลาจะได้รับอนุญาตเป็นระยะเวลาการกู้คืนหนึ่งสัปดาห์ติดต่อกันระหว่างความท้าทายความเป็นไปได้ของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติงานในช่วง HCT และความทนทานต่อความร้อน (TCT) ได้รับการตรวจสอบและไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่าง ILOS IULT และก็พบว่า (ไม่ได้แสดงข้อมูล) ในสายพันธุ์ทั้งสองอัตราการเผาผลาญที่ใช้งานมีความสัมพันธ์อย่างมากกับมวลกาย (รูปที่ 4a. ถดถอยเชิงเส้น po0.01) ในทางตรงกันข้าม, SMR พบว่าเพิ่มขึ้นกับมวลกายใน FGS (การถดถอยเชิงเส้น po0.01) แต่ไม่ได้อยู่ในเอสจีเอ (การถดถอยเชิงเส้น po0.33) AMR เพิ่มขึ้นได้เร็วขึ้นมากกับมวลกายมากกว่า SMR ขอบเขตการเผาผลาญ (MS) ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่มีมวล กว่าช่วงขนาดทั้ง MS เพิ่มขึ้นเกือบ 7 ครั้งภายใน 2.2 เอสจีเอและ 2.5 ในช่วงขนาดของ FGS การเปรียบเทียบความแตกต่างแสดงให้เห็นความลาดชันระหว่างสายพันธุ์ในทางลาดของ AMR เมื่อเทียบกับมวลกายและ SMR เมื่อเทียบกับความสัมพันธ์มวลร่างกาย (p40.05) กระชับอำนาจในรูปแบบชุดข้อมูลโดยรวม (รูปที่ 4a. ฟักเส้นประ) ผลของการปรับสัญลักษณ์สำหรับ SMR 0.86 และ 1.1 สำหรับ AMR (ตารางที่ 2) ไม่มีนัยสำคัญภายในความสัมพันธ์ระหว่างความเครียด Ucrit และมวลร่างกายถูกพบ. (รูปที่ 4b; p40.05) แต่ความสำคัญโผล่ออกมาเมื่อทั้งสองสายพันธุ์ที่ทดลองรวม (p¼0.01) มวลของช่องเหงือกตับและลำไส้แสดงความสัมพันธ์ในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญกับมวลกาย (รูปที่ 5. การถดถอยเชิงเส้น po0.01) และการวิเคราะห์ความลาดชันพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในหมู่สายพันธุ์ (p40.05) การติดตั้งรูปแบบการใช้พลังงานกับข้อมูลแสดงให้เห็นว่าอัตราส่วนอวัยวะมวลเพื่อ bodymass เพิ่มขึ้นเช่นปลามีขนาดใหญ่ exponents มวลถูกเปรียบเทียบค่อนข้างตั้งแต่ 1.18 สำหรับเหงือกเพื่อ 1.23 สำหรับลำไส้ (ตารางที่ 2) การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าเหลือไม่ถึงอวัยวะร​​่างกายมวลอัตราส่วนหรืออัตราการเผาผลาญ (SMR และ AMR) หรือความสามารถในการว่ายน้ำ (Ucrit) มีความสัมพันธ์กับผลการดำเนินงานในระหว่างการทดสอบความทนทานต่อสิ่งแวดล้อม (HCT และ TCT; ไม่ได้แสดงข้อมูล) ตรงกันข้ามการใช้ออกซิเจนสูงสุดของ myofibers permeabilized (cMO2) พบว่ามีความสัมพันธ์แปรผกผันกับความอดทนความร้อน (po0.01. รูปที่ 6) อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่าง cMO2 และความทนทานต่อการขาดออกซิเจน (ILOS) ก็พบว่า (ไม่ได้แสดงข้อมูล)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งๆที่อายุเท่ากัน กลุ่มทดลองเป็นเครื่องหมายแสดงความแตกต่างในการกระจายมวลร่างกาย ( po0.01 ; รูปที่ 2 ) ใน SGS มวลกายอยู่ระหว่าง 73 และ 182 กรัม ( หมายถึง : 119.9576.41 กรัม ) ในขณะที่มันอยู่ระหว่างคุณและ 395 กรัม ( หมายถึง : 288.3714.4 กรัม ) ในการค้นหา . หมายถึงปัจจัยเงื่อนไข ( L3 ) คือ 1.2970.17 ใน SGS และ 1.62 70.21 ในค้นหา ( po0.01 )ตารางที่ 1 การเปรียบเทียบระหว่างสายพันธุ์ของตัวแปรต่างๆ ที่วัดได้ในการทดลองนี้ การเปรียบเทียบเวลาที่ 50% ของประชากรได้ถูกลบออกจากเวทีทดลอง ( t50 ) พบว่ามีมากขึ้นใจกว้างเพื่อค้นหาออกซิเจนมากกว่าที่ SGS ( t50e260 เมื่อเทียบกับ e200 นาที ; Cox จำนวน : po0.01 ; รูปที่ 3A ) นอกจากนี้เครื่องหมายของแต่ละสายพันธุ์ในการตอบสนองภายในอัตรา ) ( รูปที่ 3 ) เวลาที่จะสูญเสียสมดุลแน่นอนอยู่ระหว่าง 180 และ 410 นาทีสำหรับการค้นหา และระหว่าง 130 และ 280 นาที SGS นี้ตรงกับที่เริ่มแรกที่ความอิ่มตัวของออกซิเจน ( ilos ) ตั้งแต่ระบบถึง 16.7% ในอากาศ นั่งค้นหาจาก 18.9 % 14.7 และให้อากาศประทับใน SGS ( รูปที่ 3 ) โดยรวมSGS พบเพิ่มเติมใจกว้างความร้อนกว่าค้นหา ( t50e400 versuse270 นาที ; Cox จำนวน : po0.01 ; รูปที่ 3B ) ส่วน Hct , การตอบสนองทาง TCT แสดงภายในระหว่างแต่ละสายพันธุ์เปลี่ยนแปลง ( รูปที่ 3B ) อย่างไรก็ตาม ระหว่างนี้เป็นเครื่องหมายสำหรับการค้นหา ( 160 นาที ระหว่างก่อน และปลาสุดท้ายที่จะสูญเสียสมดุลกว่า ) สำหรับ SGS ( 30 นาที )นี้ตรงกับบนความร้อนเริ่มแรกจำกัด ( iult ) ตั้งแต่ 24.7 ถึง 27.6 1C ในค้นหาและจาก 28.5 ถึง 29.7 1C ใน SGS ( รูปที่ 3 ) ถึงแม้ว่าปลาจะได้รับอนุญาตให้หนึ่งสัปดาห์ระหว่างความท้าทายระยะเวลากู้คืนติดต่อกันความเป็นไปได้ของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างการแสดงในช่วงอัตราความร้อนและความอดทน ( TCT ) คือการตรวจสอบและไม่มีความสัมพันธ์ระหว่าง ilos และ iult พบ ( ข้อมูลไม่แสดง ) ทั้งสองสายพันธุ์ อัตราการเผาผลาญ ปราดเปรียวสูง มีความสัมพันธ์กับมวลร่างกาย ( รูปที่ 4a ; เชิงเส้นการถดถอย po0.01 ) บนมืออื่น ๆ , ซึ่งพบเพิ่มขึ้นตามมวลกายในค้นหา ( po0 ถดถอยเชิงเส้น01 ) แต่ใน SGS ( เชิงเส้นการถดถอย po0.33 ) AMR เพิ่มได้เร็วขึ้นมากกับมวลกายมากกว่า ซึ่ง ขอบเขตการสลาย ( MS ) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับมวล ในช่วงที่ขนาดทั้ง MS เพิ่มขึ้นเกือบ 7 เท่า และ 2.2 ใน SGS 2.5 ในช่วงขนาดของค้นหา .การเปรียบเทียบไม่พบความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์ในบริเวณไหล่เขาและ AMR กับมวลกาย ซึ่งเมื่อเทียบกับความสัมพันธ์มวลร่างกาย ( p40.05 ) กระชับอำนาจแบบรวมชุดข้อมูล ( รูปที่ 4a ; จุดฟัก ) จากมาตราส่วนเท่ากับ 0.86 และเลขชี้กำลังสำหรับถึง 1.1 เพื่อ AMR ( ตารางที่ 2 ) ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่าง ucrit ความเครียดภายในร่างกายและพบก้อน ( ภาพ 4B ; p40.05 )อย่างไรก็ตาม ความสำคัญเกิดขึ้นเมื่อทดลองสองสายพันธุ์ รวม ( P ¼ 0.01 ) มวลของโพรงเหงือก ตับ และลำไส้ , แสดงความสัมพันธ์ทางบวกกับมวลร่างกาย ( รูปที่ 5 ; การถดถอยเชิงเส้นและการวิเคราะห์ po0.01 ) ความลาดชัน พบว่า ไม่มีความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์ ( p40.05 )กระชับอำนาจแบบให้ข้อมูลพบว่าอวัยวะมวล bodymass อัตราส่วนเพิ่มขึ้นเป็นปลาที่ใหญ่ขึ้น มวลชนผู้สนับสนุนค่อนข้างเทียบเท่าตั้งแต่ 1.18 สำหรับเหงือกเพื่อ 1.23 สำหรับความกล้าหาญ ( ตารางที่ 2 ) การวิเคราะห์ความคลาดเคลื่อน พบว่าอัตราส่วนมวลของร่างกายหรืออวัยวะ หรืออัตราการเผาผลาญอาหาร ( ซึ่ง และ AMR )หรือว่ายน้ำ ( ucrit ) มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการปฏิบัติงานในระหว่างการทดสอบความอดทนสิ่งแวดล้อม ( Hct และ TCT ; ข้อมูลไม่แสดง ) ในทางกลับกัน การใช้ออกซิเจนสูงสุดของ permeabilized myofibers ( cmo2 ) พบว่าเป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับทนความร้อน ( po0.01 ; ภาพที่ 6 ) อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่าง cmo2 และสังคมยอมรับ ( ilos ) พบ ( ข้อมูลไม่แสดง )