It was over… It was finally over –

It was over… It was finally over – when Jason looked at the horrible twisted mockery on what once was Knight-Commander Meredith he understood they won… The devilish statue was all riddled with shining red veins gloving like there was some demonic blood running inside. But it was a fake, the illusion – Meredith was dead, in his life Jason Hawke saw too many deaths to be sure – that fractured stone… Lyrium - whatever – abomination is not alive… But its form showed the true self of Meredith very well!

First Orsino, now Meredith… what a horrible deaths!

Jason slowly came closer to that statue and narrowe his eyes, looking on his dagger – which melted into the chest of that malformed calculus… He missed, even now he saw that... For the first time in his life he missed, the eye flawlessly sought the weak spot in her armor, the blinding reflex flawlessly protected him from the mighty swing, the fulminant strike as always hit the spot…, but the blade didn`t pierce her heart – or she`d die immediately…

But regardless, it was over! Jason felt such relief, like he just saved all he cared for from certain death… no wait – he actually did! As the battle heat slowly let him go Hawke felt tiredness: his hands became heavier with every second, his legs refused to move, his breath… He barely could breath at all! The heart was beating so fast and loud like it was put in his ear!

But Hawke didn`t pay any attention – he exclaimed with great alleviation, feeling gentle hands on his shoulders – and he didn`t even needed the fresh smell of herbal hair balm to understand it was Merrill… Knowing that she is safe, that their baby is safe – that made his heart beat even more intensively!

"We did it, Ma'Venan!" Young elf hugged him by his neck and kissed his sweaty salty cheek, Jason felt his eyes filling with tears…

His gloved palm lovingly wrapped her waist and pressed the wife closer; her slim palm lay on his cheek and turned the face to her for a long passionate kiss… It was breathtaking; it was the moment of his life! … Unfortunately – literally…

The first thing Bethany Hawke felt when her eyes saw the orange "burning" sky above was a cold and uncomfortable stone under her back, then she understood she was laying on the ground and that all her body aches with nasty fiddle pain… the rest of her senses came back later. With heavy sigh she managed to sit and then stand up, though her lags trembled and her vision was like she poured her eyes with "Blue Topaz" vodka… Her furry circle robes were all dirty and bared numerous cuts and burns, but she was unharmed… more or less!

Young mage shook her head forcing blurry world shape back before her eyes, and then she leaned and took her new scepter – shaped in form of three twisted snakes… or maybe dragons – she never could decide… It was the only thing she had to remind her of the old master, of the only who loved her so much and cared for her… She wanted to remember him as he was, not as he… became!

"Rest easy, First Enchanter!" She gently kissed the old wooden staff and moved to the centre of the plaza, to the other companions.

All the others recovered as well – they found themselves lying on the ground in the places where they were thrown back by the last mighty explosion that killed or otherwise disabled all the remained Templars, our friends were lucky… Anders, Varric, Aveline, Isabella – everyone were alright, except for Fenris who`s flight was stopped by a massive stone column, the poor elf seemed to have marred his arm on the impact.

Bethany saw her brother – and Merrill, they were standing in the centre of the yard kissing… It was so romantic, that she barely held her tears. As she made few steps closer and called him, Jason looked at her – his eyes were filled with happiness! He let go his wife and rushed forward to sister… Only to fall on the ground the second later…

Jason didn`t understand how or why he suddenly appeared on his knees on the cold stones of the Gallows yard, but his blooded palms grasped the ground desperately, like he`d clench to the edge not to fall into the abyss…

'What is it...? What is happening to me...?!'

The straight square stones before his eyes started to blur, he suddenly realized he had nothing to breathe… and as a background to that all he heard only silence, like the entire world around him instantly bumbled, and to his greatest fear the only thing he heard was very loud beating of his heart…, his chest felt like it was crushed with the steam press!

'No!' His right hand desperately grasped the chest, that felt like it was roasted in the boiling oil, his teeth crunched of pain, Jason opened his mouth trying to breathe in, but he couldn't – he was suffocating! 'No, Maker... Not now!'

"Jason!!" The combined shout of two voices cut through the thick silence of the dead world around him, two pair of hands grasped him holding from falling on the ground. The next thing he saw were the faces of Bethany and Merrill looking on him, he realized he was lying on the back looking up, and two women fussed over him.

"Anders!" Bethany eased brother`s collar and started to unbutton his leather armor… "Anders, he is wounded!"

She looked back into his eye, the air shined around her as she summoned her magic.

"Please, big brother! Hold on! Don`t you dare closing your eyes!"

Hawke saw his right hand by it`s own will reaching to her face, but unfortunately the next second it fell on the ground and the world around collapsed into the darkness…

***

"No, Creators, NO!" Merrill desperately moved her fingers over husband`s neck seeking the pulse and dissolving with tears, when she finally hit the arterial her own heart stopped of fear.

"Anders!" Bethany was waving her shining palms on the brother`s chest trying to cure him…, but Merrill knew she couldn`t do anything! "Please help, he is dying!"

When the healer finally run to them and examined Hawke`s condition he only shook his head.

"Heart-attack!" He signed Bethany to move aside and started to heal, unlike her he knew what to do. "Everyone stand back; give him air… and me as well!"

All other companions formed a circle around them. Looking on the scene with worry and fear – they couldn`t believe Hawke was… hurt –left alone dying!

"Please, Ma`Venan!" Merrill took his palm and grasped it tightly, her right palm caressing his forehead – he was still alive…, but only just! "Please, don`t leave me!"

Anders closed his eyes, concentrating all his powers, but it was a doomed fight – he was almost out of mana from the intense fight with Meredith, and even with all his 'resources' he`d doubtfully cure such ailment!

"How is he?" Aveline slowly knelt before her fallen comrade, her always calm and determined face now was twisted with fear and worry. "Can we help?"

"He is still alive… but I cannot cure that, his heart is too… worn out, it will not work properly! And no, you can`t help... Unless make chest compressions... but no, magic will do better..."

"So…" Bethany`s voice trembled with weeping, "He is going to die? Ah, please tell me you can help him, Anders! You can cure anything, I know!"

"I can support his heart, make it beat, make the blood flow…" Anders averted his sight, couldn`t bear to look Bethany in the eye, telling this, "But this is only a matter of time… In the end I`ll run out of mana and he will…"

"NO!" The loud voice almost deafened them all, it was Merrill – and her eyes glanced with… red light! "I won`t allow it!"

The young Dalish cut her palm and moved closer, the blood from the wound started to flow around her hand like obedient dark-red snake.

"What are you doing?!" Anders caught her by the wrist, "The blood magic?"

"I can save him!" Merrill took one of Jason`s throwing knifes of his belt and, wrestling her doubts, made a small slick cut on his chest.

"You crazy?!" Bethany took her by the collar, "What are you doing?! He is dying and you bleed him even more!"

Merrill`s hands calmly laid on her wrists and she looked into her husband's sister eyes.

"Please, trust me! I can help!"

"Let her try!" the creaky cold voice got Hawke`s attention – surprisingly for everyone here it was Fenris… The one who always despised blood magic, mages and
Merrill in particular now stood up for her! Bethany instinctively let the Dalish go.

"I will need your help!" She looked up on everyone standing around, "I can save him and cure the heart… but I need blood… A lot!"

"We have plenty here, Daisy!" Varric looked on the dead Templars and mages lying around, literally all the square was in blood.
Merrill shook her head.

"No, it must be still alive blood… the sacrifice…" That made even Varric chock, the scene suddenly became quit once again, Isabella even nerviously touched her neck.

"So… Someone will have to die?" Bethany asked unsure, but fortunately for her and everyone else Merrill said:

"No… I won`t take one life to save the other… Not one of yours anyway!" She looked on her husband, if it wasn`t for Anders he`d already be dead – only the healer kept him alive, but his powers were not limitless, she knew that! "If you all sacrifice some of your blood this would be enough… I will collect it all and cure him!"

Her palm lovingly caressed Hawke`s cheek and she sobbed.

"You can`t do that, Merrill!" Anders reminded of his existence, "You are pregnant!"

"I know…"

"The blood magic will affect the fetus!"

"I know!"

"It can kill the baby, you idiot!" The healer shouted with anger, her stubbornness sometimes drove him mad!

"I KNOW!"

Her shout deafened them once again, and only then they saw the tears in her eyes, as she was sitting and wrapping her tummy, she was weeping bitterly, her groans of pain became howls! She was in pain, but not physical – her very self ached, her soul howled with remorse and guilt… It was agony beyond comprehension!

"I know..." her last words were frighteningly quiet and calm... even if she was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันผ่าน... ก็ในที่สุดเมื่อ Jason มองที่น่ากลัวกว่า – บิด mockery ในครั้งใดเขาเข้าใจพวกเขาชนะ Meredith ผู้บัญชาการอัศวิน... รูปปั้นแสงแวววับมีทั้ง riddled กับมันเส้นเลือดแดง gloving เหมือนมีเลือดบางอายุการทำงานภายใน แต่ก็ปลอม ภาพลวงตา – Meredith ตาย ในชีวิตเห็น Jason Hawke เกินไป หลายตายแน่ใจ – ที่ fractured หิน... Lyrium abomination -สิ่งไม่มีชีวิต... แต่รูปแบบแสดงตัวตนที่แท้จริงของ Meredith ดีแรก Orsino ตอนนี้ Meredith...สิ่งที่น่ากลัวตายJason ช้ามาใกล้ชิดกับรูปปั้นและ narrowe ที่ตา มองในกริชเขา – ที่หลอมเข้าไปในหน้าอกของแคลคูลัสที่มี... เขาพลาด แม้ตอนนี้เขาเห็นที่... ครั้งแรกในชีวิตที่เขาพลาด ตาค้นหาจุดอ่อนในเกราะของเธอไม่มีที่ติ สะท้อนมายากลมฤตยูไม่มีที่ติป้องกันเขาจากสวิงอันยิ่งใหญ่ ตี fulminant ตีเสมอจุด..., แต่ใบมีดไม่เสียดหัวใจของเธอ- หรือเธอจะตายทันที...แต่ไม่คำนึงถึง มันได้ Jason รู้สึกบรรเทาทุกข์ดังกล่าว เขาเพิ่งบันทึกทั้งหมดเขาอุปการะจากตายแน่นอน...ไม่รอ – จริงไม่ได้ เป็นการต่อสู้ ร้อนช้าปล่อยเขาไป Hawke รู้สึกเทวัญดาราสปา: มือกลายเป็นหนักกับทุกวินาที ขาของเขาปฏิเสธที่จะย้าย ลมหายใจของเขา... เขาแทบไม่ได้หายใจเลย หัวใจถูกตีดังนั้นรวดเร็ว และเสียงดังเหมือนจะถูกเก็บลงในหูของเขาแต่ Hawke ไม่สนใจใด ๆ – ทางหลุดรอด ด้วยดีบรรเทา รู้สึกเบามือบนไหล่ของเขา – และเขาไม่จำเป็นแม้แต่กลิ่นสดบาล์มสมุนไพรผมเข้าใจมันเป็นเมอร์ริล... รู้ว่า เธอจะปลอดภัย ว่าทารกของตนปลอดภัย – ที่ทำให้หัวใจของเขาชนะแม้ intensively มาก"เราไม่ได้ Ma'Venan ! " เอลฟ์หนุ่ม hugged เขา โดยคอของเขา และรั้งเขาแก้มเค็ม sweaty, Jason รู้สึกตาบรรจุ ด้วยน้ำตา...ปาล์มเขา gloved ห่อเอวของเธอ และกดภรรยาใกล้ รัก ปาล์มบางของเธอวางบนแก้มของเขา และเปิดใบหน้าเธอจูบนานหลงใหล... ก็งาม มันเป็นช่วงเวลาของชีวิตของเขา … แต่ – อย่างแท้จริง...แรก Hawke รัสแห่งเบทธานีรู้สึกเมื่อสายตาของเธอเห็นส้ม "เขียน" ท้องฟ้าด้านบนเป็นหินที่เย็น และอึดอัดภายใต้เธอกลับ แล้วเธอเข้าใจเธอถูกวางบนพื้นดิน และที่ร่างกายของเธอปวดเมื่อย ด้วยปวดเทอโรซออีกน่ารังเกียจ...ส่วนที่เหลือของความรู้สึกของเธอกลับมาในภายหลัง มีแยกกันหนัก เธอจัดการ กับนั่งแล้ว ยืนขึ้น แม้ว่า lags ของเธอ trembled และวิสัยทัศน์ของเธอเป็นเช่นนาง poured ดวงตาของเธอกับ "บลูโทปาซ" วอดก้า... เสื้อคลุมของเธอกลมขนยาวมีทั้งสกปรก และ bared ตัดและเผาไหม้จำนวนมาก แต่เธอ unharmed...มากน้อยMage หนุ่มจับศีรษะของเธอบังคับให้รูปทรงโลกมัวกลับก่อนดวงตาของเธอ แล้ว เธอก็เอน และเอาคทาของเธอใหม่ – รูปในฟอร์มของงูการบิดสาม...หรือบางทีมังกร – เธอไม่สามารถตัดสินใจ... มันเป็นสิ่งเดียวที่เธอมีเพื่อเตือนเธอมาสเตอร์เก่า เดียวที่รักเธอมาก และดูแลเธอ... เธอต้องจำเขาเป็นเขา ไม่เป็นเขา...เป็น"พักผ่อนอย่างสบาย วิเศษแรก" เธอค่อย ๆ รั้งพนักงานไม้เก่า และย้ายศูนย์กลางของพลาซ่า ให้สหายอื่น ๆอื่น ๆ ทั้งหมดที่กู้เช่น – พวกเขาพบตัวเองนอนอยู่บนพื้นดินในสถานที่พวกเขากระเด็นกลับไป โดยการกระจายยิ่งใหญ่สุดท้ายที่ตาย หรือหรือ ปิดการใช้งานทุกตัวก่อนหน้า Templars เพื่อนของเราก็โชคดี ... Anders, Varric, Aveline อิซาเบลลา – ทุกคนถูกครับ ยกเว้น Fenris ที่มีเที่ยวบินถูกหยุด โดยคอลัมน์หินใหญ่ เอลฟ์จนดูเหมือนจะ มี marred แขนของเขาในผลกระทบรัสแห่งเบทธานีเห็นเธอพี่ – และเมอร์ริล พวกเขาก็ยืนอยู่ในศูนย์กลางของลานจูบ... โรแมนติกมาก ว่า เธอเพิ่งจะจัดน้ำตาของเธอได้ เธอทำไม่กี่ขั้นตอนใกล้ชิด และเรียกเขา Jason มองเธอตาของเขาเต็มไป ด้วยความสุข เขาปล่อยภรรยา และวิ่งไปข้างหน้าให้น้องสาว... เฉพาะในฤดูใบไม้ร่วงบนพื้นดินที่สองภายหลัง...Jason ไม่เข้าใจอย่างไร หรือทำไมเขาดี ๆ เข่าลงบนหินเย็นของลานแขวนคอนักโทษ แต่ปาล์มเขา blooded grasped พื้นหมด เช่นเขาจะ clench ไปขอบไม่ตกลงไป...' มันคืออะไรกัน.. สิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน... ! 'ตรงตารางหินก่อนตาเริ่มเบลอ ก็รู้เขาไม่หายใจ... และเป็นพื้นหลังที่ เขาได้ยินทั้งหมดเพียงเงียบ เช่นโลกทั้งรอบทันที bumbled และให้เขายิ่งกลัวสิ่งเดียวที่ เขาได้ยินได้เสียงดังมากตีของหัวใจ..., หน้าอกของเขารู้สึกเหมือนจะถูกบด ด้วยการกดไอ'มี' พระหัตถ์ขวาหมด grasped หน้าอก ที่เหมือนจะถูกคั่วในน้ำมันเดือด ฟันของเขา crunched ของความเจ็บปวด Jason เปิดปากพยายามหายใจเข้า แต่เขาไม่สามารถ – เขาถูก suffocating ' ไม่มี เครื่อง... ไม่เดี๋ยวนี้!'"Jason !!" Shout รวมสองเสียงตัดผ่านความเงียบหนาของโลกตายรอบ คู่สองมือ grasped เขาจับจากการล้มบนพื้นดิน ต่อไปสิ่งเขาเห็นเป็นใบหน้าของรัสแห่งเบทธานี และเมอร์ริลที่พักบนเขา เขารู้เขากำลังนอนจะกลับมาหา และสองหญิง fussed เหนือเขา"Anders" รัสแห่งเบทธานีบรรเทาคอของพี่ชาย และเริ่ม unbutton เกราะหนังของเขา... " Anders เขาได้รับบาดเจ็บ! "เธอมองกลับเข้าไปในตาของเขา อากาศ shined รอบเธอเธอเฝ้าวิเศษของเธอ"กรุณา บรา เดี๋ยวก่อน! ไม่ชิมปิดตา"Hawke เห็นมือขวา โดยเป็นของตัวเองจะถึงใบหน้าของเธอ แต่น่าเสียดายที่สองถัดไปมันตกบนพื้นดิน และโลกรอบยุบเข้าไปในความมืด...*** "ไม่มี ผู้สร้าง ไม่มี" เมอร์ริลย้ายนิ้วของเธอหมดไปหาชีพจรคอของสามี และยุบ ด้วยน้ำตา เมื่อเธอก็ตีต้วหัวใจตนเองหยุดความกลัว"Anders" รัสแห่งเบทธานีถูกโบกปาล์มเงาของเธอบนหน้าอกของพี่ชายที่พยายามรักษาเขา..., แต่เมอร์ริลรู้ว่า เธอไม่สามารถทำอะไร "โปรดช่วย เขาจะตาย"เมื่อมาระโกที่เรียกพวกเขา และตรวจสอบสภาพของฮอว์เค เขาเพียงจับศีรษะของเขา"หัวใจวาย" เขาลงนามรัสแห่งเบทธานีย้ายไว้ และเขาเริ่มการรักษา ซึ่งแตกต่างจากเธอรู้จะทำอย่างไร "ทุกคนยืนหลัง ให้เขาอากาศ...และฉันด้วย"สหายอื่น ๆ รูปวงกลมล้อมรอบ มองบนฉากกับกังวล และ กลัว – พวกเขาไม่เชื่อว่า Hawke ได้...เจ็บตายคนเดียวซ้าย"กรุณา Ma'Venan" เมอร์ริลเอาปาล์มของเขา และ grasped มันแน่น ปาล์มเธอขวา caressing หน้าผากของเขา – เขายังมีชีวิตอยู่..., แต่เพียงเท่านั้น "กรุณา อย่าทิ้งฉันไป"Anders ปิดตา concentrating อำนาจของเขาทั้งหมด แต่มันเป็นการต่อสู้ doomed – เขาถูกเกือบหมดมานาจากการต่อสู้ที่รุนแรงกับ Meredith และแม้จะ มีทรัพยากรทั้งหมดของเขา' 'เขาจะ doubtfully รักษาโรคดังกล่าว"อย่างไรคือเขา ช้า knelt Aveline ก่อน comrade ของเธอลดลง สงบเสมอ และกำหนดหน้าของเธอตอนนี้ถูกบิด ด้วยความกลัวและความกังวล "เราช่วย""เขาจะยังมีชีวิตอยู่... แต่ไม่สามารถรักษาที่ หัวใจของเขามีมากเกินไป...ผม จะไม่ทำงานอย่างถูกต้อง และไม่มี คุณไม่ช่วย... นอกจากทำให้หน้าอกเนื่องจาก... แต่ไม่ เมจิกจะทำดีกว่า... ""ดังนั้น..." เสียงของรัสแห่งเบทธานี trembled กับการร้องไห้ "เขา กำลังจะตาย อา กรุณาบอกคุณสามารถช่วยเขา Anders คุณสามารถแก้อะไร ฉันรู้""ฉันสามารถสนับสนุนหัวใจ ให้ชนะ ทำให้การไหลเวียนเลือด..." Anders averted ของเขา ไม่สามารถแบกไปดูรัสแห่งเบทธานีในตา บอกนี้ "แต่นี้เป็นเพียงเรื่องของเวลา... ในสุด ฉันจะเรียกใช้จากมานา และเขาจะ...""ไม่" เสียงดังเกือบ deafened ทั้งหมด เป็นเมอร์ริล – และตาของเธอ glanced ด้วย...แสงสีแดง "ฉันจะไม่ให้"หนุ่ม Dalish ตัดปาล์มของเธอ และย้ายใกล้ชิด เลือดจากแผลเริ่มไหลทั่วมือของเธอเช่นงูดำแดงเชื่อฟัง"ทำอะไรอยู่!" Anders จับเธอ โดยข้อมือ "เลือดมหัศจรรย์""สามารถบันทึกเขา" เมอร์ริลแหล่งของ Jason ขว้างปา knifes ของเข็มขัดของเขา และ มวยปล้ำความสงสัยของเธอ ทำ slick ขนาดเล็กที่ตัดบนหน้าอกของเขา"คุณบ้า!" รัสแห่งเบทธานีพาเธอ โดยคอ "กำลังทำอะไรอยู่ เขาจะตาย และคุณมีเลือดออกเขายิ่ง"มือของเมอร์ริลเบา ๆ วางไว้บนข้อของเธอ และเธอมองเข้าไปในน้องสาวของสามีตา"กรุณา เชื่อฉัน ฉันสามารถช่วย""ให้เธอลอง" เสียงเย็น creaky ได้รับความสนใจของฮอว์เค– น่าแปลกใจสำหรับทุกคน ที่นี่มัน Fenris ... ผู้ที่จะชิงผู้วิเศษวิเศษ เลือด และเมอร์ริลโดยเฉพาะตอนนี้ยืนขึ้นสำหรับเธอ รัสแห่งเบทธานีให้ไป Dalish instinctively"ฉันจะต้องช่วยคุณ" เธอมองขึ้นบนทุกคนยืนอยู่รอบ, "ฉันสามารถบันทึกเขา และรักษาหัวใจ... แต่ต้องเลือด... มาก""เรามีมากมายที่นี่ เดซี่! " Varric มองในตัว Templars ตาย และผู้วิเศษที่อยู่รอบ ๆ สแควร์อย่างแท้จริงทั้งหมดอยู่ในเลือดเมอร์ริลจับศีรษะของเธอ"ไม่ จะต้องยังมีชีวิตอยู่เลือด...เสียสละ..." ที่ทำได้ Varric โช๊ค ฉากก็กลายเป็นปิดครั้ง อิซาเบลลา nerviously แม้สัมผัสคอของเธอ"ดังนั้น... คนจะต้องตาย" รัสแห่งเบทธานีถามแน่ใจ แต่โชคดีสำหรับเธอและคน อื่นเมอร์ริลกล่าวว่า:"หมายเลข... ฉันจะใช้ชีวิตหนึ่งบันทึกอื่น ๆ ... อันของคุณต่อไป! " เธอมองในสามี ถ้ามันไม่ได้สำหรับ Anders แล้วจะตาย – เดียวมาระโกที่เก็บไว้ให้เขามีชีวิตอยู่ แต่อำนาจของเขาไม่เบื่อ เธอรู้ "ถ้าคุณหมดเสียสละบางส่วนของเลือด นี้จะเพียงพอ... ฉันจะเก็บทั้งหมด และรักษาเขา"ปาล์มเธอรักคนนั้นกอดฮอว์เคแก้ม และเธอ sobbed"คุณไม่สามารถทำเช่นนั้น เมอร์ริล! " Anders เตือนของการดำรงอยู่ของเขา, "คุณตั้งครรภ์อยู่""ฉันรู้...""มหัศจรรย์เลือดจะมีผลต่อทารกในครรภ์""ฉันรู้""มันสามารถฆ่าทารก คุณคนบ้า" มาระโกที่ตะโกน ด้วยความโกรธ stubbornness ของเธอบางครั้งขับรถเขาบ้า"ฉันรู้"Shout เธอ deafened พวกเขาอีกครั้ง และจาก นั้นพวกเขาเห็นน้ำตาในดวงตาของเธอ เธอนั่ง และตัดหน้าท้องของเธอ เธอได้ร้องไห้พิรี้พิไร groans เธอเจ็บปวดก็ แล่นลอยเรื่อยไป เธอมีอาการเจ็บปวด แต่ไม่มีอยู่จริง – ตัวตนของเธอมาก ached วิญญาณเธอเห่าหอนไม่ต้องด้วยความผิด... มันทุกข์ทรมานเกินความเข้าใจ"ฉันรู้ว่า..." คำสุดท้ายของเธอถูก frighteningly เงียบและสงบ...แม้ว่าเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันจบลงแล้ว . . . . . . . มันจบลงแล้ว–เมื่อเจสันมองภีมมาบิดในสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้บัญชาการอัศวินเมเรดิธ เขาเข้าใจ เขาจะ . . . . . . . รูปปั้นปีศาจเป็นพรุนกับส่องแสงสีแดงเหมือนเส้นเลือด Gloving มีปีศาจเลือดวิ่งเข้าไปข้างใน แต่มันเป็นของปลอมภาพลวงตา–เมเรดิธตายในชีวิตของเขา เจสันฮอว์คเห็นความตายมากเกินไปเพื่อให้แน่ใจว่าหินแตก ) . . . . . . . ลีเรียม - สิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนและไม่มีชีวิตอยู่ . . . . . . . แต่รูปแสดงให้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเมเรดิธ ได้ดีมาก

แรก orsino ตอนนี้ดิท . . . . . . . สิ่งที่น่ากลัวตาย !

เจสันค่อยๆเข้ามาใกล้กับรูปปั้นและ narrowe ตาของเขามองเขาซึ่งละลายอยู่ในหน้าอกและกริชของแคลคูลัสที่ผิดแบบน่ะซี่ . . . . . . . เขาพลาดแม้แต่ตอนนี้ที่เขาเห็นนั้น . . . . . . เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่เขาพลาด ตาต่อไปหาจุดที่อ่อนแอในเกราะของเธอเจิดจ้าสะท้อนคุณปกป้องเขาจากชิงช้าอันยิ่งใหญ่ , ภาวะโจมตีเช่นเคยโดนจุด . . . . . . . แต่คมไม่แทงหัวใจเธอ–หรือเธอ ` D ตายทันที . . . . . . .

แต่ไม่ มันจบแล้ว ! เจสันรู้สึกชื้นเช่นเหมือนเขาเพิ่งช่วยเขาดูแลจากความตาย . . . . . . . บางทีไม่รอเขาทำลงไปจริงๆ การต่อสู้เป็นร้อนช้า ให้ ไป ๆรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า มือของเขาเริ่มหนักขึ้นทุกๆ วินาที ขาของเขาปฏิเสธที่จะย้ายเขา ลมหายใจ . . . . . . . เขาแทบจะหายใจเลย หัวใจเต้นเร็วมาก และดังเหมือนมันอยู่ในหูของเขา

แต่ ๆไม่ได้สนใจ – เขาอุทานกับการบรรเทาความรู้สึกอ่อนโยนบนไหล่และมือของเขา และเขาไม่ได้ต้องการกลิ่นสดของบาล์มสมุนไพรผมเข้าใจมันเพื่อ . . . . . . . รู้ว่าเธอปลอดภัย เด็กของพวกเขามีความปลอดภัยและที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นยิ่งหนัก !

" เราทำได้ ma'venan !" เอลฟ์หนุ่มกอดคอเขาของเขาและจูบที่แก้มของเขาชุ่มเหงื่อเค็ม เจสันรู้สึกว่าสายตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตา . . . . . . .

ของเขาออกมาห่อหุ้มตัวเธอและปาล์มขนาดเอวกดภรรยาใกล้ชิด ; ปาล์มบางของเธออยู่บนแก้มของเขา และหันใบหน้าไปจูบ . . . . . . . ยาว หลงใหล มันตื่นเต้น มันเป็น ช่วงเวลาของชีวิตของเขา . . . . . . . น่าเสียดายจริงๆ

) . . . . . . .สิ่งแรกที่เบธานี Hawke รู้สึกเมื่อเห็นตาของเธอส้ม " เผา " ฟ้าเป็นเย็นและอึดอัดหินใต้กลับของเธอแล้ว เธอเข้าใจ เธอนอนอยู่บนพื้นและปวดเมื่อยร่างกาย ความเจ็บปวดทั้งหมดของเธอด้วย . . . . . . . ซอขมที่เหลือสติกลับมาในภายหลัง พร้อมกับถอนหายใจหนัก เธอจัดการนั่งแล้วลุกขึ้นยืนแม้ว่าเธอยังล้าหลังสั่นสะท้านและวิสัยทัศน์ของเธอเป็นเหมือนเธอเทตาของเธอด้วย " พลอยฟ้า " วอดก้า . . . เธอขนวงกลมผ้าทั้งหมดที่สกปรกและเปลือยตัดมากมาย และเบิร์น แต่เธอไม่ได้รับบาดเจ็บ . . . . . . . มากกว่าหรือน้อยกว่า !

ผู้วิเศษหนุ่มสั่นพร่าโลกรูปร่างหัวบังคับให้กลับไปก่อนที่ดวงตาของเธอแล้วเธอเอามือ เอาคทาใหม่ของเธอและรูปร่างในรูปแบบสามบิดงู . . . . . . . หรือบางทีมังกร–เธอไม่สามารถตัดสินใจ . . . . . . . มันคือสิ่งเดียวที่เธอต้องเตือนเธอของเจ้านายเก่า ของคนที่รักหล่อนมาก และดูแลเธอ . . . เธออยากจะจดจำเขาในฐานะที่เขาเคยเป็น ไม่เหมือนเขา . . . . . . . เริ่ม !

" ใจเย็นก่อนหมอดู !" เธอค่อยๆจูบพนักงาน ไม้เก่า และย้ายไปยังศูนย์กลางของพลาซ่า กับสหายอื่น ๆ .

คนอื่นทั้งหมดได้เป็นอย่างดี และพวกเขาพบตัวเองนอนบนพื้นดินในสถานที่ที่พวกเขาถูกโยนกลับมา ด้วยแรงระเบิดอันล่าสุดที่ฆ่า หรือพิการทั้งหมดยังคงเทม เพื่อนของเรา โชคดี . . . . . . . Anders Varric aveline Isabella , , และทุกคนครับยกเว้น เฟนริส ที่ ` s เที่ยวบินถูกหยุดโดยคอลัมน์ศิลาขนาดใหญ่ เอลฟ์จนดูเหมือนจะเสียแขนผลกระทบ

เบธานีเห็นน้องชายของเธอ ) และ Merrill ที่พวกเขายืนอยู่ในศูนย์กลางของลานจูบ . . . . . . . มันโรแมนติกมาก ที่เธอเพิ่งจะจัดตา เธอทำไม่กี่ขั้นตอนที่ใกล้ชิดและเรียกเขา เจสันมอง–เธอดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสุขเขาปล่อยภรรยาและรีบส่งต่อให้พี่สาว . . . . . . . แค่ล้มลงบนพื้นดินในวินาทีต่อมา . . . . . . .

เจสันไม่ได้เข้าใจวิธีการหรือทำไมอยู่ๆเขาก็ปรากฏตัวบนหัวเข่าของเขาในเย็นของลานหินกว้าง แต่เขาก็คงฝ่ามือคว้าพื้นดินหมด เหมือนเขา ` D ติดใจกับขอบไม่ จะตกเหว . . . . . . .

'what มัน . . . . . . . ? เกิดอะไรขึ้นกับผม . . . . . . . ? '

!ตรงตารางหินก่อนที่ดวงตาของเขาเริ่มพร่ามัว เขาก็ตระหนักว่าเขาไม่ได้หายใจ . . . . . . . และเป็นเบื้องหลังที่เขาได้ยินมีเพียงความเงียบ เหมือนโลกทั้งรอบตัวเขาทันที bumbled และกลัวมากที่สุดของเขา สิ่งเดียวที่เขาได้ยินเสียงเต้นของหัวใจที่ดังมาก . . . . . . . ของเขา หน้าอกของเขาเป็นยังไง มันบดกับไอกด !

' !' มือขวาของเขาหมดท่าจับหน้าอก ที่รู้สึกเหมือนถูกคั่วในน้ำมันเดือด ฟันของเขา crunched ของความเจ็บปวด เจสัน อ้าปากพยายามจะหายใจ แต่เขาไม่ได้ - เขาหายใจไม่ออก ! ไม่ชง . . . . . . . ไม่ใช่ตอนนี้ !

" เจสัน ! " ตะโกนรวมกันสองเสียงตัดผ่านความหนาของคนตายโลกรอบๆตัวเขามือทั้งสองของคู่คว้าเขาไว้จากการล้มลงบนพื้น สิ่งต่อไปที่เขาเห็นคือใบหน้าของเบทานีซึ่งมองเขาและเขาก็ตระหนักว่าเขากำลังนอนอยู่กลับมองขึ้นและผู้หญิงสองคนวิตกกังวลมากกว่าเขา

" เดส ! " เบธานีปลดเปลื้องพี่น้อง ` s และเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเขา เกราะหนัง . . . . . . . " แอนเดอร์ส เขาได้รับบาดเจ็บ !

เธอกลับมามองเข้าไปในดวงตาของเขาอากาศสดใสรอบตัวของเธอเป็นเธอเรียกเวทมนตร์ของเธอ

" ช่วยพี่ชาย เดี๋ยวก่อน ! อย่าบังอาจหลับตา !

Hawke เห็นมือขวาด้วยมัน ` s เองจะถึงใบหน้าของเธอ แต่โชคร้ายที่วินาทีต่อไปมันตกลงมาบนพื้นดินและโลกรอบตัวพังทลายลงสู่ความมืดมิด . . . . . . .

* * *

" ไม่ , ผู้สร้าง , ไม่ !" เมอร์ริลก็ย้ายนิ้วของเธอมากกว่าสามี ` s คอมองหาชีพจรและละลายกับน้ำตา สุดท้าย เมื่อเธอกดหลอดเลือดแดงหัวใจหยุดความกลัวของเธอเอง

" เดส ! " เบธานีถูกโบกฝ่ามือของเธอส่องแสงบนน้อง ` s หน้าอกพยายามรักษาเขา . . . แต่เมอร์ริล รู้ว่าเธอไม่ได้ทำอะไรเลย ! กรุณาช่วย เขากำลังจะตาย !

เมื่อหมอก็เรียกพวกเขาและตรวจสอบ Hawke ` s เงื่อนไขเขาเพียงส่ายหน้า

" หัวใจวาย " เขาเซ็นชื่อเบธานีหลบไป และเริ่มรักษา ไม่เหมือนเธอ เขารู้ว่าต้องทำยังไง . ทุกคนถอยไป ให้เขา อากาศ . . . . . . . และฉันด้วย ! "

เพื่อน ๆทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นวงกลมรอบ ๆพวกเขา ดูที่เกิดเหตุด้วยความกังวลและความกลัว – เขาไม่อยากเชื่อว่าๆ . . . . . . . เจ็บ–อยู่คนเดียวจะตาย !

" กรุณามา ` venan ! " เมอร์ริล เอาฝ่ามือของเขาและคว้ามันไว้แน่น ฝ่ามือขวาของเธอจูบหน้าผากของเขา และเขายังมีชีวิตอยู่ . . . . . . . แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น ! ได้โปรด อย่าทิ้งผมไป !

Anders ปิดตา concentrating พลังของเขาทั้งหมด แต่มันเป็นหายนะ สู้–เขาเกือบหมดมานะ จากการต่อสู้ที่เข้มข้น กับ เมเรดิธ และแม้แต่กับเขา ' ทรัพยากร ' เขา ` D อย่างสงสัยรักษาเช่นโรค !

" เขาเป็นยังไงบ้าง ? " aveline ค่อยๆคุกเข่าลงก่อนที่เพื่อนของเธอ เธอมักจะสงบ และแน่วแน่ ใบหน้าตอนนี้บิดเบี้ยวด้วยความกลัวและกังวล เราสามารถช่วย ?

" เขายังมีชีวิตอยู่ . . . . . . . แต่ผมไม่หายว่า หัวใจของเขา มัน . . . . หมดแรง มันจะไม่ทำงานอย่างถูกต้อง ! ไม่มีคุณ ` t สามารถช่วย . . . . . . . นอกจากให้กดที่หน้าอก . . . . . . . แต่ไม่มีเวทมนตร์จะทำให้ดีขึ้น . . . . . . . "

" แล้ว . . . . . . " เบธานี ` s เสียงสั่นเพราะร้องไห้" เขากำลังจะตาย อ่า ช่วยบอกหน่อยว่า คุณสามารถช่วยเขา แอนเดอร์ ! คุณสามารถรักษาอะไร ผมรู้ ! "

" ฉันสามารถสนับสนุนหัวใจของเขา ให้มันชนะ ทำให้การไหลของเลือด . . . . . . . " แอนเดอร์ averted ของเขา สายตาไม่ได้ทนดูหมู่บ้านเบธานีในสายตา บอกนี้ แต่นี้เป็นเพียงเรื่องของเวลา . . . . . . . สุดท้ายฉัน ` จะหมดมานะและเขาจะ . . . . . . . "

" ไม่ ! " เสียงที่ดังเกือบหูหนวก พวกเขาทั้งหมดมันเป็นดี–และตาของเธอมองด้วย . . . . . . . ไฟแดง ! ฉันได้รับรางวัล ` t ให้มัน ! "

หนุ่ม dalish ตัดปาล์มของเธอและย้ายมาอยู่ใกล้ๆ เลือดจากบาดแผลเริ่มไหลรอบมือของเธอเหมือนเชื่อฟังมืดงูสีแดง

" คุณจะทำอะไร ? ! " แอนเดอร์จับข้อมือของเธอด้วย " เลือด " เวทมนตร์ ?

" ฉันสามารถช่วยเขา ! รวมเอาเจสัน ` s ขว้างมีดเข็มขัดของเขา และ มวยปล้ำ สงสัยเธอทำเนียน ตัดเล็ก ๆบนหน้าอกของเขา . . . . . .

" คุณบ้า ? ! " เบธานีเอาคอเสื้อ " คุณทำอะไรน่ะ ? ! เขากำลังจะตาย และคุณมีเลือดออกเขามากขึ้น !

Merrill ` s มือค่อยๆ วางลงบนข้อมือเธอ เธอมองไปยังสามีของน้องสาว สายตา

" ได้โปรด เชื่อฉันสิ ! ฉันช่วย ! "

" งั้นเธอลอง" เสียงเย็น ๆเอี๊ยดมี ` s ความสนใจ–น่าแปลกใจสำหรับทุกคนที่นี่เป็นเฟนริส . . . . . . . คนที่ชอบดูหมิ่นเลือดเวทมนตร์ผู้วิเศษและโดยเฉพาะในตอนนี้
เมอร์ริลยืนขึ้นให้เธอ ! เบธานีสัญชาตญาณให้ไป dalish

" ฉันต้องการความช่วยเหลือของคุณ ! เธอเงยหน้าขึ้นมองทุกคนที่ยืนอยู่รอบ ๆ " ผมสามารถช่วยเขาได้ และรักษาหัวใจ . . . . . . . แต่ฉันต้องการเลือด . . . . . . . มาก ! "

" เราได้มากมายที่นี่ เดซี่ !" แวร์ริคมองนักรบที่ตาย และผู้วิเศษที่โกหกรอบ หมายทุกตารางในเลือด .
Merrill ส่ายหน้า

" ไม่ มันต้องยังมีชีวิตอยู่สายเลือด . . . . . . . การเสียสละ . . . . . . . " นั่นทำให้ Varric หนุน , ฉากที่จู่ๆ ก็หยุดอีกครั้ง อิซาเบลลา แม้ nerviously สัมผัส
คอของเธอ
" งั้น . . . . . . . คนที่จะต้องตาย ? " เบธานีถามไม่แน่ใจแต่โชคดีที่เธอและทุกคนเพื่อบอกว่า :

" ไม่ . . . ฉันได้รับรางวัล ` t ใช้ชีวิตหนึ่งเพื่อบันทึกอื่น ๆ . . . . . . . ไม่ใช่คุณอยู่แล้ว ! เธอมองสามีของเธอ ถ้ามันไม่ได้สำหรับ Anders เขา ` D จะตายแล้ว–เพียงผู้เก็บมันมีชีวิตอยู่ แต่พลังของเขาไม่ได้ไร้ขีด จำกัด ที่เธอรู้ว่า ! " หากคุณสละบางส่วนของเลือดของคุณนี้จะเพียงพอ . . . . . . . . ผมจะรวบรวมมันทั้งหมด และรักษาเขา ! "

ฝ่ามือของเธอรักใคร่ลูบๆแก้มเธอสะอื้น ` s .

" คุณ ` t สามารถทำได้ ดี ! Anders เตือนของการดำรงอยู่ของเขา " คุณกำลังตั้งครรภ์ !

" . . . ฉันรู้ . . . "

" เลือดวิเศษจะมีผลต่อทารกในครรภ์ ! "

" ผมรู้ ! "

" มันสามารถฆ่าทารก , เจ้าโง่ ! ผู้ตะโกนด้วยความโกรธ ความดื้อรั้นของเธอ บางครั้งทำให้เขาโกรธ

" ผมรู้ ! "

ตะโกน เธอหูหนวก พวกเขาอีกครั้งและจากนั้นพวกเขาได้เห็นน้ำตาของเธอ ขณะที่เธอนั่งอยู่ และตัดท้องของเธอ เธอร้องไห้อย่างขมขื่น เธอครางด้วยความเจ็บปวดก็หอน ! เธออยู่ในความเจ็บปวด แต่ไม่ใช่ทางกาย–เธอมากตนเองเจ็บปวด วิญญาณของเธอ howled กับความเสียใจและรู้สึกผิด . . . . . . . มันคือความทรมานที่เกินความเข้าใจ !

" . . . ฉันรู้ . . . " เธอพูดถูกเลยเงียบและสงบ . . . . . . . แม้ว่าเธอจะเป็น