English is a West Germanic language

English is a West Germanic language that was first spoken in early medieval England and is now a global lingua franca.[4][5] English is either the official language or one of the official languages in almost 60 sovereign states. It is the most commonly spoken language in the United Kingdom, the United States, Canada, Australia, Ireland, and New Zealand, and is widely spoken in some areas of the Caribbean, Africa, and South Asia.[6] It is the third most common native language in the world, after Mandarin and Spanish.[7] It is the most widely learned second language and an official language of the United Nations, of the European Union, and of many other world and regional international organisations. It is the most widely spoken Germanic language, accounting for at least 70% of speakers of this Indo-European branch.

English has developed over the course of more than 1,400 years. The earliest forms of English, a set of Anglo-Frisian dialects brought to Great Britain by Anglo-Saxon settlers in the fifth century, are called Old English. Middle English began in the late 11th century with the Norman conquest of England.[8] Early Modern English began in the late 15th century with the introduction of the printing press to London and the King James Bible, and the start of the Great Vowel Shift.[9] Through the worldwide influence of the British Empire, modern English spread around the world from the 17th to mid-20th centuries. Through all types of printed and electronic media, as well as the emergence of the United States as a global superpower, English has become the leading language of international discourse and the lingua franca in many regions and in professional contexts such as science, navigation, and law.[10]

Modern English has little inflection compared with many other languages, and relies more on auxiliary verbs and word order for the expression of complex tenses, aspect and mood, as well as passive constructions, interrogatives and some negation. Despite noticeable variation among the accents and dialects of English used in different countries and regions – in terms of phonetics and phonology, and sometimes also vocabulary, grammar and spelling – English-speakers from around the world are able to communicate with one another with relative ease.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาดั้งเดิมเวสต์ที่ตรัสครั้งแรกในช่วงต้นยุคกลางอังกฤษ และตอนนี้ นาฟรังซ์ lingua ทั่วโลก [4] [5] ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการหรือภาษาราชการในรัฐเอกราชเกือบ 60 อย่างใดอย่างหนึ่ง มันเป็นภาษาพูดมากที่สุดในสหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ และนิวซีแลนด์ และกันอย่างกว้างขวางในบางพื้นที่ของแคริบเบียน แอฟริกา และเอเชียใต้ [6]เป็นภาษาที่สามพบมากที่สุดในโลก หลังจากแมนดารินและภาษาสเปน [7] ได้อย่างกว้างขวางมากสุดเรียนรู้ภาษาที่สองและภาษาราชการ ของสหประชาชาติ สหภาพยุโรป และโลกหลายอื่น ๆ และองค์การระหว่างประเทศระดับภูมิภาค มันเป็นภาษาตระกูลพูดกัน อย่างน้อย 70% ของลำโพงของยูโรเปียนสาขาการบัญชีมีพัฒนาภาษาอังกฤษผ่านหลักสูตรมากกว่า 1,400 ปี ภาษาอังกฤษ ภาษาอังกฤษฟรีสแลนด์เทิร์มาถึงสหราชอาณาจักร โดยแองโกลแซกซอนตั้งถิ่นฐานในศตวรรษห้า ชุดรูปแบบแรกจะเรียกว่าภาษาอังกฤษโบราณ ภาษาอังกฤษยุคกลางเริ่มในปลายศตวรรษที่ 11 ด้วยการพิชิตนอร์แมนของอังกฤษ อังกฤษสมัยต้น [8] ที่เริ่มขึ้นในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 15 มีการนำแท่นพิมพ์ที่ลอนดอน และคิงเจมส์ไบเบิล และการเริ่มต้นของกะสระเสียงดี [9] ผ่านอิทธิพลทั่วโลกของจักรวรรดิอังกฤษ ภาษาอังกฤษสมัยใหม่แพร่กระจายไปทั่วโลกจาก 17 ศตวรรษกลาง-20 ผ่านทุกประเภทของสื่อสิ่งพิมพ์ และอิเล็กทรอนิกส์ เป็นการเกิดขึ้นของสหรัฐอเมริกาเป็นมหาอำนาจโลก ภาษาอังกฤษเป็น ภาษาชั้นนำของนานาชาติวาทกรรมและนาฟรังซ์ lingua ในหลายภูมิภาค และ ในบริบทวิชาชีพเช่นวิทยาศาสตร์ นำทาง และกฎหมาย [10]ภาษาอังกฤษสมัยใหม่มีโรคติดเชื้อเล็กน้อยเมื่อเทียบกับภาษาอื่นหลายภาษา และอาศัยเสริมกริยาและคำสั่งแสดงความซับซ้อนกาล ลักษณะ และอารมณ์ ตลอดจนก่อ สร้าง passive, interrogatives และนิเสธบางมาก แม้ มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดระหว่างสำเนียงและภาษาถิ่นของภาษาอังกฤษที่ใช้ในประเทศและภูมิภาคในด้านสัทศาสตร์ และประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และบางครั้งคำ ศัพท์ ไวยากรณ์และการสะกด – ภาษาอังกฤษลำโพงจากทั่วโลกจะสามารถสื่อสารกับคนอื่นอย่างง่ายดาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาเยอรมันตะวันตกที่ได้รับการพูดครั้งแรกในช่วงต้นยุคกลางอังกฤษและตอนนี้ก็เป็นภาษากลางทั่วโลก. [4] [5] ภาษาอังกฤษเป็นทั้งภาษาราชการหรือหนึ่งในภาษาราชการในเกือบ 60 รัฐอธิปไตย มันเป็นภาษาพูดกันมากที่สุดในสหราชอาณาจักร, สหรัฐอเมริกา, แคนาดา, ออสเตรเลีย, ไอร์แลนด์, และนิวซีแลนด์และมีการพูดกันอย่างแพร่หลายในบางพื้นที่ของทะเลแคริบเบียนแอฟริกาและเอเชียใต้. [6] มันเป็นภาษาพื้นเมืองที่สามที่พบมากที่สุดในโลกหลังจากที่จีนกลางและภาษาสเปน. [7] มันเป็นภาษาที่สองได้เรียนรู้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดและเป็นภาษาราชการของสหประชาชาติของสหภาพยุโรปและของโลกอื่น ๆ อีกมากมายและองค์การระหว่างประเทศในภูมิภาค มันเป็นภาษาดั้งเดิมพูดกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดคิดเป็นสัดส่วนอย่างน้อย 70% ของลำโพงสาขายูโรเปียนนี้.

ภาษาอังกฤษได้มีการพัฒนาในช่วงกว่า 1,400 ปีที่ผ่านมา ในรูปแบบที่เก่าแก่ที่สุดของอังกฤษ, ชุดของภาษาแองโกล Frisian นำไปสหราชอาณาจักรโดยแองโกลแซกซอนเข้ามาตั้งถิ่นฐานในศตวรรษที่สิบห้าจะถูกเรียกว่า Old English ภาษาอังกฤษยุคกลางเริ่มขึ้นในปลายศตวรรษที่ 11 ด้วยการพิชิตนอร์แมนของอังกฤษ. [8] ภาษาสมัยใหม่ยุคแรกเริ่มขึ้นในปลายศตวรรษที่ 15 ด้วยการแนะนำของกดพิมพ์ไปยังกรุงลอนดอนและคิงเจมส์ไบเบิลและจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงเสียงสระมหาราช. [9] ผ่านอิทธิพลทั่วโลกของจักรวรรดิอังกฤษ, ภาษาอังกฤษสมัยใหม่แพร่กระจายไปทั่วโลกตั้งแต่วันที่ 17 ถึงศตวรรษที่ 20- กลาง ผ่านทุกประเภทของสื่อสิ่งพิมพ์และอิเล็กทรอนิกส์เช่นเดียวกับการเกิดขึ้นของประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นมหาอำนาจโลกภาษาอังกฤษได้กลายเป็นภาษาชั้นนำของวาทกรรมระหว่างประเทศและภาษากลางในหลายภูมิภาคและในบริบทมืออาชีพเช่นวิทยาศาสตร์การเดินเรือและ กฎหมาย. [10]

ภาษาอังกฤษสมัยใหม่มีโรคติดเชื้อเพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับภาษาอื่น ๆ อีกมากมายและอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับกริยาช่วยและคำสั่งสำหรับการแสดงออกของกาลซับซ้อนและด้านอารมณ์เช่นเดียวกับการก่อสร้างเรื่อย ๆ , interrogatives และปฏิเสธบาง แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดในหมู่สำเนียงและภาษาท้องถิ่นของภาษาอังกฤษที่ใช้ในประเทศและภูมิภาคต่างๆ - ในแง่ของการออกเสียงและ phonology และบางครั้งยังคำศัพท์ไวยากรณ์และการสะกดคำ - อังกฤษลำโพงจากทั่วโลกสามารถที่จะสื่อสารกับคนอื่นได้อย่างง่ายดายญาติ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาเยอรมันตะวันตกภาษาแรกที่พูดในยุคก่อน อังกฤษและเป็นภาษากลางทั่วโลก . [ 4 ] [ 5 ] ภาษาอังกฤษ เป็นภาษาราชการ หรือหนึ่งในภาษาราชการในเกือบ 60 ประเทศสหรัฐอเมริกา มันเป็นภาษาพูดมากที่สุดในประเทศอังกฤษ สหรัฐอเมริกา แคนาดา ออสเตรเลีย ไอร์แลนด์ และนิวซีแลนด์ และเป็นภาษาพูดอย่างกว้างขวางในบางพื้นที่ของทวีป แอฟริกา และเอเชียใต้ [ 6 ] มันเป็นที่สามที่พบมากที่สุดในภาษาพื้นเมืองในโลก หลังจากจีนและสเปน . 7 ] มันเป็นกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดเรียนรู้สองภาษาและภาษาราชการของสหประชาชาติ , สหภาพยุโรป , และหลายอื่น ๆของโลกและองค์การระหว่างประเทศในระดับภูมิภาค มันเป็นภาษาพูดอย่างกว้างขวางที่สุดดั้งเดิมบัญชีอย่างน้อย 70% ของลำโพงนี้สาขายุโรปที่อินโด .อังกฤษได้พัฒนาผ่านหลักสูตรกว่า 1 , 400 ปี รูปแบบแรกสุดของภาษาอังกฤษ ชุดของแองโกลภาษา Frisian มาถึงอังกฤษโดยตั้งถิ่นฐานแองโกล แซกซันในศตวรรษที่ห้า เรียกว่าอังกฤษเก่า ภาษาอังกฤษยุคกลางเริ่มขึ้นในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 11 ด้วยการพิชิตอังกฤษของชาวนอร์มัน [ 8 ] ภาษาอังกฤษสมัยก่อนเริ่มขึ้นในปลายศตวรรษที่ 15 มีการแนะนำของกดพิมพ์ที่ลอนดอนและคิงเจมส์ไบเบิล และจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนเสียงสระที่ดี . [ 9 ] ผ่านอิทธิพลทั่วโลกของจักรวรรดิอังกฤษ ทันสมัย ภาษาอังกฤษได้แพร่กระจายไปทั่วโลก จาก 17 ถึง 20 - ถึงกลางศตวรรษ ผ่านทุกประเภทของสื่อสิ่งพิมพ์ และสื่ออิเล็กทรอนิกส์ รวมทั้งการเกิดขึ้นของสหรัฐอเมริกาเป็นมหาอำนาจระดับโลก ภาษาอังกฤษกลายเป็นภาษาชั้นนําของวาทกรรมระหว่างประเทศและภาษากลางในภูมิภาคหลายในบริบททางอาชีพ เช่น วิทยาศาสตร์ กฎหมายการเดินเรือและ [ 10 ]ภาษาอังกฤษสมัยใหม่มีการผันคำน้อยเมื่อเทียบกับอีกหลายภาษาและอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับกริยาช่วยและคำสั่งสำหรับการแสดงออกของกาลที่ซับซ้อน และด้านอารมณ์ ตลอดจนการก่อสร้างเรื่อยๆ , การซักถาม และปฏิเสธ แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดในสำเนียงของภาษาอังกฤษที่ใช้ในประเทศอื่นและภูมิภาคทั้งในแง่ของหน่วยกองพัน และบางครั้งยังคำศัพท์ ไวยากรณ์และการสะกดคำภาษาอังกฤษและจากทั่วโลกสามารถที่จะสื่อสารกับคนอื่นได้อย่างง่ายดายญาติ