Difficulties faced by the extension

Difficulties faced by the extension agents The purpose of the study was to determine the extent of constraints faced by the extension agents in the practical implementation of the existing extension approaches namely T&V and Selected Concentrative Strategy. The author conducted structured interviews with 60 extension agents from January to April 2001. They identified the following important difficulties:
1. Non-involvement of local people in program planning: According to all of the respondents, the most important constraint for extension agents in their fieldwork is the non-involvement of local people in program planning. As the organisation of extension division follows the national administrative system, extension workers have to perform according to the plan of MOAI and farmers have no chance to participate in program planning and decision making process. Therefore, local people are not involved actively in the implementation of new extension programs. For example, some areas are not suitable for rice, but according to the ministry, farmers in these areas have to grow rice and farmers lose a lot of money. Consequently the farmers don’t trust the extension agents.
2. Lack of incentives for extension staff:
All of the respondents expressed that the lack of incentives for extension staff is the second most important constraint to perform extension work.
3. Farmers are very poor:
This is the third most important constraint for extension agents to perform their extension work. It is evident that even the farmers which are interested to practice new methods or technologies have no money for investments and once again extension is facing its limits.
4. Lack of suitable markets and favourable prices for farm products:
According to the planning of the ministry, extension agents have to organise the farmers to grow rice three times per year, but there is no market for their products and they have no right to export rice.
5. Farmers have no crop insuranceinsurance: It is evident that due to the successive growing of high yielding rice varieties, the soil fertility and subsequently the crop production is declining. Therefore the extension agents have no more strength to advice the farmers to grow HYV (High Yielding Varieties) rice. A vast majority of the extension agents mentioned that the lack of a suitable market, lack of crop price insurance and lack of crop damage insurance for the farmers were also major constraints for extension agents to perform their fi eldwork.
6. Inadequate extension staff:
The numbers of extension staff, who work in the AED, are not suffi cient for the large number of farmers and the cultivated area. This is partly due the unattractive work conditions and they shift, whenever possible, to other departments. At present, extension agents cannot perform their fieldwork effectively and efficiently.
7. Transportation facilities for extension staff are very poor: The poor transportation facilities for the extension staff is also a major constraint to perform the
extension activities. If there were good transportation facilities for the extension agents, they could reach in time to farmers’ site, and distribute and advice new and modern information, practices and technologies to farmers as well as they could bring
farmers’ problems to the respective research centre and find the solution in time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยากลำบากที่ต้องเผชิญกับตัวแทนขยายวัตถุประสงค์ของการศึกษาคือการกำหนดขอบเขตของข้อ จำกัด ที่ต้องเผชิญกับการขยายตัวแทนในการดำเนินการในทางปฏิบัติของส่วนขยายที่มีอยู่วิธีการคือ T & V และเลือกกลยุทธ์ concentrative ผู้เขียนสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้างที่มีตัวแทนจาก 60 ขยายมกราคม-เมษายนปี 2001 พวกเขาระบุว่าปัญหาที่สำคัญต่อไปนี้:
1 การมีส่วนร่วมที่ไม่ใช่ของคนในท้องถิ่นในการวางแผนโปรแกรม: ตามทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามข้อ จำกัด ที่สำคัญที่สุดสำหรับการขยายตัวแทนในภาคสนามของพวกเขาคือการมีส่วนร่วมที่ไม่ใช่ของคนในท้องถิ่นในการวางแผนโครงการ ในฐานะที่เป็นองค์กรของส่วนขยายต่อไปนี้ระบบการบริหารประเทศ, เจ้าหน้าที่ส่งเสริมจะต้องดำเนินการตามแผนของ MOAI และเกษตรกรมีโอกาสที่จะมีส่วนร่วมในการวางแผนโครงการและกระบวนการตัดสินใจไม่ ดังนั้นคนในท้องถิ่นจะไม่ได้มีส่วนร่วมในการดำเนินงานของโปรแกรมขยายใหม่ ตัวอย่างเช่นบางพื้นที่ไม่เหมาะสำหรับข้าว แต่ตามที่กระทรวงเกษตรกรในพื้นที่เหล่านี้จะต้องปลูกข้าวและเกษตรกรสูญเสียเงินเป็นจำนวนมาก ดังนั้นเกษตรกรไม่ไว้วางใจตัวแทนนามสกุล.
2 ขาดแรงจูงใจให้กับพนักงานนามสกุล:
ทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามกล่าวว่าการขาดแรงจูงใจในการขยายพนักงานเป็นข้อ จำกัด ที่สำคัญที่สุดที่สองในการปฏิบัติงานส่วนขยาย.
3 เกษตรกรที่ยากจนมาก:
นี่คือข้อ จำกัด ที่สำคัญที่สุดที่สามสำหรับตัวแทนการขยายการทำงานของพวกเขาขยาย จะเห็นได้ว่าแม้เกษตรกรที่มีความสนใจในการฝึกวิธีการใหม่หรือเทคโนโลยีที่ไม่มีเงินสำหรับการลงทุนและเมื่อขยายอีกครั้งจะหันข้อ จำกัด ของมัน.
4 ขาดการตลาดที่เหมาะสมและราคาที่ดีสำหรับสินค้าเกษตร:
ตามการวางแผนของกระทรวงตัวแทนขยายมีการจัดระเบียบเกษตรกรที่จะปลูกข้าวสามครั้งต่อปี แต่ไม่มีตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์และพวกเขามีสิทธิที่จะส่งออกข้าวไม่มีของพวกเขา .
5 เกษตรกรมีการปลูกพืชไม่ insuranceinsurance: มันเห็นได้ชัดว่าเนื่องจากการเติบโตต่อเนื่องของพันธุ์ข้าวที่ให้ผลผลิตสูง, อุดมสมบูรณ์ของดินและต่อมาการผลิตพืชจะลดลง ดังนั้นตัวแทนขยายไม่มีแรงมากขึ้นในการให้คำแนะนำเกษตรกรที่จะเติบโต HYV (ผลผลิตสูงพันธุ์) ข้าว ส่วนใหญ่ของตัวแทนการขยายดังกล่าวว่าการขาดการตลาดที่เหมาะสม, การขาดการประกันราคาพืชผลและการขาดของการประกันพืชผลเสียหายให้กับเกษตรกรนั้นยังมีข้อ จำกัด ที่สำคัญสำหรับการขยายตัวแทนในการดำเนินการ eldwork ไฟของพวกเขา.
6 พนักงานไม่เพียงพอนามสกุล:
ตัวเลขของพนักงานส่วนขยายที่ทำงานใน AED จะไม่เพียงพอ suffi สำหรับจำนวนมากของเกษตรกรและพื้นที่เพาะปลูก นี้เป็นส่วนหนึ่งเนื่องจากสภาพการทำงานที่ไม่สวยและพวกเขาเปลี่ยนเมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้เพื่อให้หน่วยงานอื่น ๆ ในปัจจุบันการขยายตัวแทนไม่สามารถปฏิบัติงานภาคสนามของพวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพและมีประสิทธิภาพ.
7 สิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อการขนส่งพนักงานขยายยากจนมาก: สิ่งอำนวยความสะดวกการขนส่งที่ดีสำหรับพนักงานส่วนขยายนี้ยังมีข้อ จำกัด ที่สำคัญในการดำเนิน
กิจกรรมการขยาย ถ้ามีสิ่งอำนวยความสะดวกการขนส่งที่ดีสำหรับตัวแทนขยายที่พวกเขาจะไปถึงในเวลาที่เกษตรกรเว็บไซต์และแจกจ่ายและให้คำแนะนำข้อมูลใหม่และทันสมัย, การปฏิบัติและเทคโนโลยีเพื่อเกษตรกรเช่นเดียวกับที่พวกเขาสามารถนำ
เกษตรกรปัญหาไปยังศูนย์การวิจัยที่เกี่ยวข้องและ หาทางแก้ปัญหาในเวลาที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาที่ประสบโดยเจ้าหน้าที่ส่งเสริมมีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดขอบเขตของปัญหาที่ประสบโดยเจ้าหน้าที่ส่งเสริมในการใช้งานในทางปฏิบัติของส่วนขยายที่มีอยู่ วิธีการคือ& T V และสมาธิที่เลือกกลยุทธ์ ผู้เขียนจึงสัมภาษณ์กับ 60 เจ้าหน้าที่ส่งเสริมจากมกราคม - เมษายน 2544พวกเขาระบุปัญหาที่สำคัญต่อไปนี้ :
1 การมีส่วนร่วมของประชาชนท้องถิ่นในองค์กรการวางแผนโปรแกรม : ตามทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามที่สำคัญข้อจำกัดสำหรับเจ้าหน้าที่ส่งเสริมในการของพวกเขาจะไม่การมีส่วนร่วมของประชาชนท้องถิ่นในโครงการวางแผน เป็นองค์กรของแผนกส่งเสริมตามระบบการบริหารชาติเจ้าหน้าที่ส่งเสริมต้องดำเนินการตามแผนของ โม และเกษตรกรที่ไม่มีโอกาสได้มีส่วนร่วมในการวางแผนและกระบวนการการตัดสินใจโปรแกรม ดังนั้น ประชาชนไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการขยายการใช้งานของโปรแกรมใหม่ ตัวอย่างเช่น บางพื้นที่ก็ไม่เหมาะกับข้าว แต่ตามกฎของกระทรวงเกษตรกรในพื้นที่เหล่านี้มีการปลูกข้าวและชาวนาสูญเสียเงินเป็นจำนวนมาก ดังนั้นเกษตรกรไม่ไว้ใจเจ้าหน้าที่ส่งเสริม .
2 ขาดแรงจูงใจสำหรับพนักงานขยาย :
ทั้งหมดของผู้ตอบแบบสอบถามกล่าวว่าขาดแรงจูงใจ สำหรับเจ้าหน้าที่ส่งเสริมเป็นวินาทีที่สำคัญที่สุดต่อการดําเนินงานส่งเสริม .
3 ชาวนาที่ยากจนมาก :
นี้เป็นที่สามที่สำคัญที่สุดข้อจำกัดสำหรับเจ้าหน้าที่ส่งเสริมให้ดำเนินการขยายงาน จะเห็นได้ว่า แม้เกษตรกรที่สนใจที่จะฝึกวิธีการใหม่หรือเทคโนโลยีที่ไม่มีเงินลงทุนและอีกครั้งการเผชิญข้อจำกัดของมัน .
4 การตลาดที่เหมาะสมและราคาที่ดีสำหรับผลิตภัณฑ์ฟาร์ม :
ตามแผนของกระทรวง