We report secondary findings from a

We report secondary findings from a randomized controlled trial on the effects of exercise on memory in older adults with probable MCI.

We randomized 86 women aged 70–80 years with subjective memory complaints into one of three groups: resistance training, aerobic training, or balance and tone (control).

All participants exercised twice per week for six months.

We measured verbal memory and learning using the Rey Auditory Verbal Learning Test (RAVLT) and spatial memory using a computerized test, before and after trial completion.

We found that the aerobic training group remembered significantly more items in the loss after interference condition of the RAVLT compared with the control group after six months of training.

In addition, both experimental groups showed improved spatial memory performance in the most difficult condition where they were required to memorize the spatial location of three items, compared with the control group.

Lastly, we found a significant correlation between spatial memory performance and overall physical capacity after intervention in the aerobic training group.

Taken together, our results provide support for the prevailing notion that exercise can positively impact cognitive functioning and may represent an effective strategy to improve memory in those who have begun to experience cognitive decline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรารายงานผลการวิจัยจากการทดลองควบคุม randomized รองในผลของการออกกำลังกายบนหน่วยความจำในผู้ใหญ่เก่ากับ MCI ดำรงเรา randomized 86 ผู้หญิงอายุ 70 – 80 ปีกับข้อร้องเรียนของหน่วยความจำตามอัตวิสัยเป็นหนึ่งในกลุ่มที่สาม: ฝึก ฝึกเต้นแอโรบิก หรือยอดดุล และเสียง (ควบคุม) ร่วมใช้สองครั้งต่อสัปดาห์สำหรับ 6 เดือน เราวัดจำวาจาและเรียนรู้ที่ใช้เรย์หูวาจาเรียนทดสอบ (RAVLT) และพื้นที่หน่วยความจำที่ใช้ทดสอบคอมพิวเตอร์ ก่อน และ หลังการทดลองเสร็จสิ้น เราพบว่า กลุ่มฝึกเต้นแอโรบิกจำสินค้ามากในการสูญเสียหลังจากรบกวนสภาพของ RAVLT เปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมหลังจาก 6 เดือนของการฝึกอบรม นอกจากนี้ ทั้งกลุ่มทดลองพบว่าประสิทธิภาพปรับปรุงพื้นที่หน่วยความจำในเงื่อนไขยากที่สุดที่พวกเขาต้องจดจำตำแหน่งพื้นที่ของ 3 รายการ เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม สุดท้าย เราพบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างพื้นที่หน่วยความจำประสิทธิภาพและความจุโดยรวมทางกายภาพหลังจากแทรกแซงในกลุ่มฝึกเต้นแอโรบิก ผลของเราถ่ายด้วยกัน ให้การสนับสนุนสำหรับความยึดว่า ออกกำลังกายสามารถบวกส่งผลกระทบต่อการทำงานรับรู้ และอาจแสดงถึงกลยุทธ์มีประสิทธิภาพเพื่อปรับปรุงหน่วยความจำในผู้ที่เริ่มมีการปฏิเสธการรับรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรารายงานข้อมูลทุติยภูมิจากการวิจัยเชิงทดลองแบบสุ่มและมีกลุ่มควบคุมในผลของการออกกำลังกายต่อความจำในผู้สูงอายุน่าจะเป็น MCI

เราสุ่ม 86 ผู้หญิงอายุ 70 - 80 ปี ร้องเรียน หน่วยความจำอัตนัยเป็นหนึ่งในสามกลุ่ม : การฝึกอบรมแอโรบิกความต้านทานหรือความสมดุลและโทน ( ควบคุม )

เป็นผู้ทำสองครั้งต่อสัปดาห์เป็นเวลา 6 เดือน

เราวัดหน่วยความจำด้วยวาจาและการเรียนรู้โดยใช้แบบทดสอบการฟังวาจาเรย์ ( ravlt ) และพื้นที่หน่วยความจำที่ใช้เป็นแบบทดสอบก่อนและหลังการทดลองใช้คอมพิวเตอร์ , เสร็จ

เราพบว่า กลุ่มการฝึกแอโรบิคจำได้มากขึ้นรายการในการสูญเสียหลังการรบกวนสภาพของ ravlt เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม หลังจากหกเดือนของการฝึกอบรม

นอกจากนี้ทั้งสองกลุ่มมีการปรับปรุงพื้นที่หน่วยความจำประสิทธิภาพในเงื่อนไขที่ยากที่สุดที่พวกเขาต้องจดจำตำแหน่งเชิงพื้นที่ของ 3 รายการ เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม

สุดท้ายเราพบความสัมพันธ์ระหว่างประสิทธิภาพพื้นที่หน่วยความจำและความจุทางกายภาพโดยรวมหลังการทดลองในกลุ่มที่ได้รับการฝึกแอโรบิค

ถ่ายด้วยกันผลของเราสนับสนุนการแลกเปลี่ยนความคิดที่ออกกำลังกายสามารถส่งผลกระทบทางบวกขบวนการคิด และอาจเป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพเพื่อพัฒนาความจำในผู้ที่ได้เริ่มประสบการณ์การรับรู้ลดลง