Barchia and Bussey (2011) conducted

Barchia and Bussey (2011) conducted a follow-up study in which
they collected data at the beginning and the end of a school year among
1,167 Australian adolescents. When using Time 2 (T2) aggression as the outcome
variable, the researchers found that Time 1 (T1) moral disengagement
as well as T1 aggression efficacy (that is, self-efficacy to enact physical,
relational, and verbal aggression) predicted higher T2 peer aggression, suggesting
that an increase of aggressive acts occur among children prone to
morally disengage. However, the researchers found no significant effect of
T1 aggression on change in moral disengagement across time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Barchia และ Bussey (2011) ดำเนินการศึกษาติดตามผลการพวกเขาเก็บรวบรวมข้อมูลเริ่มต้นและสิ้นสุดปีโรงเรียนระหว่างวัยรุ่นออสเตรเลีย 1,167 เมื่อใช้การรุกรานครั้งที่ 2 (T2) เป็นผลที่ได้ตัวแปร นักวิจัยพบว่า disengagement คุณธรรม 1 เวลา (T1)และประสิทธิภาพการรุกราน T1 (นั่นคือ ตนเองประสิทธิภาพการแสดงออกทางกายภาพเชิง และวาจารุกราน) คาดการณ์สูง T2 เพียร์รุกราน แนะนำการเพิ่มขึ้นของการกระทำที่ก้าวร้าวที่เกิดขึ้นในหมู่เด็กแนวโน้มที่จะคุณธรรม disengage อย่างไรก็ตาม นักวิจัยพบผลไม่สำคัญของT1 การรุกรานการเปลี่ยนแปลงใน disengagement แรงตลอดเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Barchia และ Bussey (2011) ได้ทำการศึกษาติดตามในการที่
พวกเขาเก็บรวบรวมข้อมูลที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของปีโรงเรียนในหมู่
วัยรุ่น 1,167 ออสเตรเลีย เมื่อใช้เวลา 2 (T2) รุกรานเป็นผล
ตัวแปรนักวิจัยพบว่าเวลาที่ 1 (T1) หลุดพ้นศีลธรรม
รวมทั้งประสิทธิภาพการรุกราน T1 (นั่นคือการรับรู้ความสามารถของตนเองที่จะออกกฎหมายทางกายภาพ
สัมพันธ์และวาจาก้าวร้าว) คาดการณ์ T2 สูง เพื่อนรุกรานบอก
ว่าการเพิ่มขึ้นของการกระทำที่ก้าวร้าวเกิดขึ้นในหมู่เด็กมีแนวโน้มที่จะ
ปลดศีลธรรม อย่างไรก็ตามนักวิจัยพบว่าไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของ
การรุกราน T1 จากการเปลี่ยนแปลงหลุดพ้นศีลธรรมข้ามเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

barchia บัสซี่ ( 2011 ) และได้ดำเนินการติดตามผลการศึกษาซึ่ง
พวกเขาเก็บรวบรวมข้อมูลที่จุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของปีโรงเรียนของ
ฝรั่งวัยรุ่นออสเตรเลีย เมื่อใช้เวลา 2 ( T2 ) การรุกรานเป็นผล
ตัวแปร นักวิจัยพบว่าเวลาที่ 1 ( T1 )
ผู้นำคุณธรรม จริยธรรม ตลอดจนการรุกราน ( T1 ( คือความสามารถเฉพาะทางกายภาพ
เชิงสัมพันธ์วาจาก้าวร้าว ) คาดการณ์ T2 สูงกว่าการรุกรานของเพื่อนแนะนำ
ที่เพิ่มขึ้นของการกระทำก้าวร้าวเกิดขึ้นในเด็กมักจะ
ที่จะปลด อย่างไรก็ตาม นักวิจัยพบว่าไม่พบผลของการเปลี่ยนแปลงในจริยธรรม
T1 ในความเป็นอิสระทั่วเวลา