Parent–child interaction therapy (P

Parent–child interaction therapy (PCIT) is widely used by speech and language therapists to improve the interactions between children with delayed language development and their parents/carers. Despite favourable reports of the therapy from clinicians, little evidence of its effectiveness is available. We investigated the effects of PCIT as practised by clinicians within a clinical setting. Eighteen consecutive children referred for speech and language therapy because of their delayed language were entered in the study. A within-participants design was used, and the procedure was similar to that used clinically. Blind assessments were conducted twice before therapy to monitor change without therapy and once after completing PCIT. Significant changes in a parent rating scale, the children’s mean length of utterance and the ratio of time of child to parent speech were found after the therapy. No changes were detected prior to therapy. The similarity of the design to clinical practice and the use of several clinicians suggest that the findings can be generalized to other settings and clinicians. These findings are a first step in evaluating PCIT; we now need to show that parents can maintain their newly acquired skills in interaction, and that this benefits their children’s communication.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่ – ลูกโต้บำบัด (PCIT) ใช้กันอย่างแพร่หลาย โดยนักบำบัดการพูดและภาษาเพื่อปรับปรุงการโต้ตอบระหว่างพ่อแม่/ผู้ดูแลเด็กและเด็กที่ มีพัฒนาทางภาษาที่ล่าช้า แม้ มีรายงานที่ดีของการรักษาจากแพทย์ หลักฐานแสดงประสิทธิภาพของเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ เราตรวจสอบผลกระทบของ PCIT เป็น practised โดยผู้เชี่ยวชาญในการตั้งค่าทางการแพทย์ เด็กสิบแปดต่อเนื่องกันเรียกว่าสำหรับคำพูด และป้อนภาษาบำบัดเนื่องจากภาษาของพวกเขาล่าช้าในการศึกษา ออกแบบภายในผู้ใช้ และขั้นตอนก็คล้ายกับที่ใช้ทางคลินิก ได้ดำเนินการประเมินตาบอดก่อนรักษาด้วยการเปลี่ยนแปลงโดยไม่ ต้องบำบัด และเมื่อหลัง จากเสร็จสิ้น PCIT เปลี่ยนแปลงที่สำคัญในระดับคะแนนเป็นหลัก ความยาวเฉลี่ยของเด็กของวาทะและอัตราส่วนของเวลาของเด็กพูดหลักพบหลังการรักษา ไม่พบการเปลี่ยนแปลงก่อนการรักษา ความคล้ายกันของการออกแบบการปฏิบัติทางคลินิกและการใช้ของแพทย์หลายแนะนำว่า สามารถ generalized ผลการตั้งค่าและแพทย์อื่น ๆ ค้นพบเหล่านี้จะเป็นขั้นตอนแรกในการประเมิน PCIT ตอนนี้เราต้องแสดงว่า พ่อแม่สามารถรักษาทักษะของพวกเขาซื้อมาใหม่ในการโต้ตอบ และว่า นี้ผลประโยชน์การสื่อสารของเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ปกครองเด็กมีปฏิสัมพันธ์บำบัด (PCIT) ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายโดยการพูดและภาษาบำบัดที่จะปรับปรุงการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างเด็กที่มีพัฒนาการทางภาษาล่าช้าและผู้ปกครอง / ผู้ดูแล แม้จะมีรายงานที่ดีของการรักษาจากแพทย์หลักฐานเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความมีประสิทธิผลที่สามารถใช้ได้ เราตรวจสอบผลกระทบของ PCIT เป็นปฏิบัติโดยแพทย์ภายในการจัดตั้งคลินิก เด็กสิบแปดติดต่อกันเรียกว่าสำหรับการพูดและภาษาบำบัดเพราะภาษาล่าช้าของพวกเขาเข้ามาในการศึกษา การออกแบบภายในเข้าร่วมถูกนำมาใช้และวิธีการที่มีความคล้ายคลึงกับที่ใช้ในทางคลินิก การประเมินผลตาบอดได้ดำเนินการสองครั้งก่อนการรักษาด้วยการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงโดยไม่ต้องบำบัดและเมื่อหลังจากเสร็จสิ้นการ PCIT การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในระดับการให้คะแนนผู้ปกครองของเด็กความยาวเฉลี่ยของคำพูดและอัตราการใช้เวลาของเด็กที่จะพูดแม่ของเขาถูกพบหลังจากการรักษา ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่ตรวจพบก่อนที่จะมีการรักษาด้วย ความคล้ายคลึงกันของการออกแบบเพื่อการปฏิบัติทางคลินิกและการใช้หลายแพทย์ชี้ให้เห็นว่าผลการวิจัยสามารถทั่วไปในการตั้งค่าอื่น ๆ และแพทย์ การค้นพบเหล่านี้เป็นขั้นตอนแรกในการประเมิน PCIT; ตอนนี้เราต้องแสดงให้เห็นว่าผู้ปกครองสามารถรักษาทักษะที่ได้มาใหม่ของพวกเขาในการปฏิสัมพันธ์และที่นี้การสื่อสารประโยชน์ของเด็ก