Early euthanasia movement in the United States
The rise of the euthanasia movement in the United States coincided with the so-called Gilded Age, a time of social and technological change that encompassed an "individualistic conservatism that praised laissez-faire economics, scientific method, and rationalism", along with major depressions, industrialisation and conflict between corporations and labor unions.[39]:794 It was also the period in which the modern hospital system was developed, which has been seen as a factor in the emergence of the euthanasia debate.[42]
Robert Ingersoll argued for euthanasia, stating in 1894 that where someone is suffering from a terminal illness, such as terminal cancer, they should have a right to end their pain through suicide. Felix Adler offered a similar approach, although, unlike Ingersoll, Adler did not reject religion. In fact, he argued from an Ethical Culture framework. In 1891, Alder argued that those suffering from overwhelming pain should have the right to commit suicide, and, furthermore, that it should be permissible for a doctor to assist – thus making Adler the first "prominent American" to argue for suicide in cases where people were suffering from chronic illness.[43] Both Ingersoll and Adler argued for voluntary euthanasia of adults suffering from terminal ailments.[43] Dowbiggin argues that by breaking down prior moral objections to euthanasia and suicide, Ingersoll and Adler enabled others to stretch the definition of euthanasia.[44]
The first attempt to legalise euthanasia took place in the United States, when Henry Hunt introduced legislation into the General Assembly of Ohio in 1906.[45]:614 Hunt did so at the behest of Anna Hall, a wealthy heiress who was a major figure in the euthanasia movement during the early 20th century in the United States. Hall had watched her mother die after an extended battle with liver cancer, and had dedicated herself to ensuring that others would not have to endure the same suffering. Towards this end she engaged in an extensive letter writing campaign, recruited Lurana Sheldon and Maud Ballington Booth, and organised a debate on euthanasia at the annual meeting of the American Humane Association in 1905 – described by Jacob Appel as the first significant public debate on the topic in the 20th century.[45]:614–616
Hunt's bill called for the administration of an anesthetic to bring about a patient's death, so long as the person is of lawful age and sound mind, and was suffering from a fatal injury, an irrevocable illness, or great physical pain. It also required that the case be heard by a physician, required informed consent in front of three witnesses, and required the attendance of three physicians who had to agree that the patient's recovery was impossible. A motion to reject the bill outright was voted down, but the bill failed to pass, 79 to 23.[39]:796[45]:618–619
Along with the Ohio euthanasia proposal, in 1906 Assemblyman Ross Gregory introduced a proposal to permit euthanasia to the Iowa legislature. However, the Iowa legislation was far broader in scope than that offered in Ohio. It allowed for the death of any person of at least ten years of age who suffered from an ailment that would prove fatal and cause extreme pain, should they be of sound mind and express a desire to artificially hasten their death. In addition, it allowed for infants to be euthanised if they were sufficiently deformed, and permitted guardians to request euthanasia on behalf of their wards. The proposed legislation also imposed penalties on physicians who refused to perform euthanasia when requested: a 6–12 month prison term and a fine of between $200 and $1000. The proposal proved to be controversial.[45]:619–621 It engendered considerable debate and failed to pass, having been withdrawn from consideration after being passed to the Committee on Public Health.[45]:623
After 1906 the euthanasia debate reduced in intensity, resurfacing periodically but not returning to the same level of debate until the 1930s in the United Kingdom.[39]:796
1930s in Britain
The Voluntary Euthanasia Legalisation Society was founded in 1935 by Charles Killick Millard (now called Dignity in Dying). The movement campaigned for the legalisation of euthanasia in Great Britain.
In January 1936, King George V was given a fatal dose of morphine and cocaine in order to hasten his death. At the time he was suffering from cardio-respiratory failure, and the decision to end his life was made by his physician, Lord Dawson.[46] Although this event was kept a secret for over 50 years, the death of George V coincided with proposed legislation in the House of Lords to legalise euthanasia. The legislation came through the British Volunteer Euthanasia Legalisation Society.[47]
Euthanasia opponent Ian Dowbiggin argues that the early membership of the Euthanasia Society of America (ESA) reflected how many perceived euthanasia at the time, often seeing it as a eugenics matter rather than an issue concerning individual rights.[43] Dowbiggin argues that not every eugenist joined the ESA "solely for eugenic reasons", but he postulates that there were clear ideological connections between the eugenics and euthanasia movements.[43]
การุณยฆาตเคลื่อนไหวที่เริ่มต้นในสหรัฐอเมริกาเพิ่มขึ้นของการเคลื่อนไหวการการุณยฆาตในสหรัฐอเมริการ่วมกับเรียก Gilded อายุ เวลาของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม และเทคโนโลยีที่ผ่านการ "individualistic อนุรักษนิยมที่ยกย่อง laissez-faire economics วิทยาศาสตร์ และ rationalism" ทรายหลัก industrialisation และความขัดแย้งระหว่างบริษัทและสหภาพแรงงาน [39]: 794 ก็ยังรอบระยะเวลาที่ระบบโรงพยาบาลที่ทันสมัยได้รับการพัฒนา การเห็นเป็นปัจจัยในการเกิดขึ้นของการอภิปรายการุณยฆาต [42]โรเบิร์ต Ingersoll โต้เถียงสำหรับการุณยฆาต ระบุใน 1894 ว่า คนจะทุกข์ทรมานจากโรคที่เทอร์มินัล เช่นมะเร็งที่เทอร์มินัล พวกเขาควรมีสิทธิที่จะจบความเจ็บปวดของพวกเขาถึงฆ่าตัวตาย เฟลิกซ์ Adler นำเสนอวิธีการคล้ายกัน แม้ว่า ต่างจาก Ingersoll, Adler ได้ไม่ปฏิเสธศาสนา ในความเป็นจริง เขาโต้เถียงจากกรอบวัฒนธรรมจริยธรรมการ ใน 1891, Alder โต้เถียงว่า ทรมานจากความเจ็บปวดมากมายควรมีสิทธิที่จะฆ่าตัวตาย และ นอกจากนี้ ควรแพทย์ช่วยเหลือ – สารพัดจึง ทำให้ Adler ที่แรก "เด่นอเมริกัน" เถียงฆ่าตัวตายในกรณีที่คนทุกข์ทรมานจากการเจ็บป่วยเรื้อรัง [43] Ingersoll และแอดเลอร์โต้เถียงสำหรับการุณยฆาตของผู้ใหญ่ที่ทุกข์ทรมานจากโรคที่เทอร์มินัล [43] Dowbiggin จนที่ โดยทำลายลงอุปสรรคคุณธรรมก่อนการการุณยฆาตฆ่าตัวตาย Ingersoll Adler เปิดใช้งานและอื่น ๆ ที่ท้าทายคำจำกัดความของการุณยฆาต [44]ครั้งแรกไป legalise การุณยฆาตเอาสถานที่ในประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อเฮนรี่ล่าแนะนำกฎหมายเป็นสมัชชาของรัฐโอไฮโอใน 1906 [45]: 614 ล่าได้เพื่อที่ behest ของแอนนาฮอลล์ ทายาทรวยที่สำคัญเป็นรูปเคลื่อนไหวการุณยฆาตในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ในสหรัฐอเมริกา ฮอลล์ได้ดูแม่ของเธอตายหลังจากการต่อสู้เพิ่มเติมกับมะเร็งตับ และได้ทุ่มเทตัวเองเพื่อมั่นใจว่า ผู้อื่นจะไม่ต้องทนทุกข์ทรมานเหมือนกัน ต่อการนี้ เธอหมั้นในตัวอักษรมากมายที่เขียนส่งเสริมการขาย พิจารณา Lurana ภัณฑ์เชลด้อนและมาอุด Ballington บูธ และจัดอภิปรายในการุณยฆาตที่ประชุมประจำปีของสมาคมอเมริกันมนุษยธรรมพ.ศ. 2448 สมัยที่อธิบาย โดย Appel ยาโคบเป็นการอภิปรายสาธารณะครั้งแรกอย่างมีนัยสำคัญในหัวข้อในศตวรรษ 20 [45]: 614-616ตั๋วของล่าเรียกว่าการบริหารยาชาที่จะนำความตายของผู้ป่วย ตราบใดที่คนมีอายุชอบด้วยกฎหมายและใจเสียง และทุกข์ทรมาน จากบาดเจ็บที่ร้ายแรง การเพิกถอนไม่ได้อาการเจ็บป่วย ความเจ็บปวดมาก มันยังต้องว่า กรณีที่ได้ยินจากแพทย์ ต้องแจ้งความยินยอมหน้าสามสืบพยาน และต้องเข้าแพทย์สามซึ่งต้องยอมรับว่า กู้คืนของผู้ป่วยเป็นไปไม่ได้ เคลื่อนไหวเพื่อปฏิเสธตั๋วทันทีถูกแพ้ แต่ส่วนที่ล้มเหลวผ่าน 79-23 [39]: 796 [45]: 618 – ลาย 619 สีกลมAlong with the Ohio euthanasia proposal, in 1906 Assemblyman Ross Gregory introduced a proposal to permit euthanasia to the Iowa legislature. However, the Iowa legislation was far broader in scope than that offered in Ohio. It allowed for the death of any person of at least ten years of age who suffered from an ailment that would prove fatal and cause extreme pain, should they be of sound mind and express a desire to artificially hasten their death. In addition, it allowed for infants to be euthanised if they were sufficiently deformed, and permitted guardians to request euthanasia on behalf of their wards. The proposed legislation also imposed penalties on physicians who refused to perform euthanasia when requested: a 6–12 month prison term and a fine of between $200 and $1000. The proposal proved to be controversial.[45]:619–621 It engendered considerable debate and failed to pass, having been withdrawn from consideration after being passed to the Committee on Public Health.[45]:623After 1906 the euthanasia debate reduced in intensity, resurfacing periodically but not returning to the same level of debate until the 1930s in the United Kingdom.[39]:7961930s in BritainThe Voluntary Euthanasia Legalisation Society was founded in 1935 by Charles Killick Millard (now called Dignity in Dying). The movement campaigned for the legalisation of euthanasia in Great Britain.ในเดือนมกราคมค.ศ. 1936, King George V ได้รับยาที่ร้ายแรงของมอร์ฟีนและโคเคนเพื่อเร่งการตายของเขา เมื่อ เขามีทุกข์ทรมานจากโรคทางเดินหายใจล้มเหลว และตัดสินใจจบชีวิตของเขาได้ทำ โดยแพทย์ของเขา พระดอว์สัน [46] แม้ว่าเหตุการณ์นี้ถูกเก็บเป็นความลับมากกว่า 50 ปี การตายของจอร์จ V ร่วมกับการเสนอกฎหมายในสภาขุนนาง House ไป legalise การุณยฆาต กฎหมายที่มาถึงอังกฤษอาสาสมัครการุณยฆาต Legalisation สังคม [47]การุณยฆาตต่อสู้จนเอียน Dowbiggin ที่ สมาชิกเริ่มต้นของการการุณยฆาตสังคมของอเมริกา (ประเทศ) สะท้อนมองเห็นการการุณยฆาตในเวลา มักจะเห็นเป็น eugenics เป็นสำคัญมากกว่าประเด็นที่เกี่ยวข้องกับสิทธิในแต่ละ [43] Dowbiggin จน eugenist ไม่รวมในประเทศ "แต่เพียงผู้เดียวสำหรับเหตุผล eugenic" แต่เขา postulates ที่ มีอุดมการณ์ชัดเจนเชื่อมต่อระหว่างย้าย eugenics และการุณยฆาต [43]
การแปล กรุณารอสักครู่..