According to Herman and Chomsky, th

According to Herman and Chomsky, the US media fail in these respects. In fact, they consider the US media a propaganda system. They compare the system to the propaganda systems of totalitarian states and observe that,
“It is much more difficult to see a propaganda system at work where the media are private and formal censorship is absent. This is especially true when the media actively compete, periodically attack and expose corporate and governmental malfeasance, and aggressively portray themselves as spokesmen for free speech and the general community interest.”
They continue by claiming that,
“What is not evident (and remains undiscussed in the media) is the limited nature of such critiques.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม Herman และชัม ประเทศล้มเหลวประการเหล่านี้ ในความเป็นจริง พวกเขาพิจารณาประเทศระบบโฆษณาชวนเชื่อ พวกเขาเปรียบเทียบระบบระบบโฆษณาชวนเชื่อของรัฐเผด็จการ และสังเกตที่ "ก็ยากมากที่จะเห็นระบบโฆษณาชวนเชื่อในการทำงานที่สื่อส่วนตัว และการเซ็นเซอร์อย่างเป็นทางการจะขาด นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสื่อแข่งขันอย่างแข็งขัน โจมตีเป็นระยะ ๆ และเปิดเผย malfeasance องค์กร และภาครัฐ และอุกอาจวาดภาพตัวเองเป็น spokesmen ฟรีคำพูดและความสนใจของชุมชนทั่วไป" จะดำเนินต่อ โดยอ้างว่า "สิ่งที่ไม่ชัดเจน (และยังคง undiscussed สื่อ) เป็นธรรมชาติจำกัดของบทวิจารณ์ดังกล่าว"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่เฮอร์แมนและชัม, สื่อสหรัฐล้มเหลวในการเคารพเหล่านี้ ในความเป็นจริงพวกเขาพิจารณาสื่อสหรัฐระบบการโฆษณาชวนเชื่อ พวกเขาเปรียบเทียบระบบเพื่อให้ระบบการโฆษณาชวนเชื่อของรัฐเผด็จการและสังเกตว่า
"มันเป็นเรื่องยากมากที่จะเห็นระบบการโฆษณาชวนเชื่อที่ทำงานที่สื่อที่มีการเซ็นเซอร์ส่วนตัวและเป็นทางการจะขาด นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสื่ออย่างแข็งขันในการแข่งขันระยะโจมตีและเปิดเผยการทุจริตขององค์กรและหน่วยงานของรัฐและอุกอาจวาดภาพว่าตัวเองเป็นตัวแทนสำหรับการพูดฟรีและชุมชนที่สนใจทั่วไป. "
พวกเขายังคงโดยอ้างว่า
" ไม่ได้เป็นอะไรที่เห็นได้ชัด (และยังคง undiscussed ในสื่อ) เป็นลักษณะที่ จำกัด ของการวิพากษ์วิจารณ์ดังกล่าว. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามเฮอร์แมนและ ชอมสกี้ สื่อสหรัฐล้มเหลวในการเคารพเหล่านี้ ในความเป็นจริง , พวกเขาพิจารณาสื่อสหรัฐระบบโฆษณา พวกเขาเปรียบเทียบกับระบบการโฆษณาชวนเชื่อของรัฐระบบเผด็จการ และสังเกตว่า" มันยากมากที่จะเห็นระบบงานโฆษณาชวนเชื่อในที่สื่อส่วนตัว และระบบเซ็นเซอร์จะขาด นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสื่ออย่างแข่งขัน ระยะโจมตี และเปิดเผยขององค์กรและรัฐบาลทุจริต และเลยเถิดวาดภาพตัวเองเป็นโฆษกประจำสำหรับการพูดฟรีและชุมชนทั่วไปดอกเบี้ย”ต่อไป โดยอ้างว่า" อะไรคือไม่ชัด ( และยังคง undiscussed ในสื่อ ) คือธรรมชาติ จำกัด เช่น วิพากษ์วิจารณ์ "