DISCUSSIONAccording to MIC results,

DISCUSSION
According to MIC results, it was determined that
the value achieved against Gram-positive bacteria
(125 μg/ml), was lower than the value achieved
against Gram-negative bacteria (250 μg/ml). Thereason for the higher antimicrobial effect on Grampositive
bacteria is explained by the bacteria cell wall
structures (Wang et al. 2009; Bhawana et al. 2011).
Various studies have reported MIC values of
curcumin. MIC values were reported by Tajbakhsh
et al. (2008) to be 187.5 μg/ml for S. aureus and
93.8 μg/ml for E. coli; by Wang et al. (2009) using
microcapsule curcumin, as 62.5 μg/ml for S. aureus
and 250 μg/ml for E. coli; by Gunes et al. (2013)
in a study using 67% pure curcumin, as 163 μg/ml
for E. coli, 219 and 217 μg/ml for methicillin-sensitive
S. aureus and methicillin-resistant S. aureus,
respectively; and by Bhawana et al. (2011) in a study
where curcumin prepared with DMSO was compared
to nanocurcumin prepared with water, as
150 μg/ml for S. aureus and 300 μg/ml for E. coli
with curcumin, and 100 μg/ml for S. aureus and
250 μg/ml for E. coli with nanocurcumin.
Curcumin doses determined according to MIC
data were then used for the experiments on food
pathogens in minced meat medium. However, successful
results were not achieved. In this study, it
was seen that, if the same effect is to be achieved
in food medium then curcumin doses used need to
be increased. In some studies where antimicrobial
efficacy has been tested (Solomakos et al. 2008;
Abdollahzadeh et al. 2014), it can be seen that
experiments are carried out after cooking of the
minced meat and elimination of the flora present
in the food. The present study is important with
regard to understanding the behaviour of pathogenic
microorganisms and curcumin in minced
meat medium, which possesses its own specific
microbial flora.
Comparison of microbiological data obtained using
curcumin against pathogen microorganisms in
minced meat medium reveals the following antimicrobial
effects; L. monocytogenes > S. aureus >
E. coli O157:H7 > S. Typhimurium. These data
mirror what was observed in the MIC assessment
results.
In a study where Lourenco et al. (2013) examined
the antimicrobial activity of a 1% dose of turmeric
on S. aureus and E. coli in chicken breast, it was reported
that the number of microorganisms did not
show a great difference between the control group
with no added turmeric and groups with added turmeric,
all inoculated at a level of 104. While varying
according to the method by which it is obtained,
turmeric is comprised of approximately 3% (2–5)
curcumin (Natta et al. 2008; Akpolat et al. 2010).Abdollahzadeh et al. (2014) reported that turmeric
has weak action according to the agar disc diffusion
method.
Hosny et al. (2011) reported that, in Karishcum
cheese prepared with 0.3% curcumin, at the end
of 14 days of storage, there was an approximately
1 log decrease in the S. Typhimurium count and a
2 log decrease in the E. coli O157:H7 count, and
also that S. aureus and L. monocytogenes counts
were negative.
Despite increasing the curcumin doses, according
to the MIC data, it was seen that the pathogenic microorganism
count in minced meat medium could
not be eliminated, but only lowered. Changes in
the microbial flora, water activity value, oil ratio
and pH value may affect curcumin activity (Negi
2012). Oil solubility also limits antimicrobial property.
Curcumin is not water-soluble in acidic medium
or neutral pH. However, it is soluble in alkali
medium (Stankovic 2014).
In this study, it was seen that, as curcumin dose
increased, antimicrobial action also increased.
However, sensory approval decreased. It was observed
that the 0.5% and 1% curcumin doses used
in this study were acceptable. In the authors’ opinion,
a colour change is among the main reasons for
a drop in sensory approval. Panellists stated that
the curcumin-supplemented minced meat, and the
2% dose in particular, was disliked due to its very
different appearance from natural minced meat.
Therefore, we conclude that more positive results
would be achieved when curcumin is used in other
products prepared using minced meat (meat mixtures,
meat products, soups etc.) where colour is
not important. Since curcumin is partly soluble in
hot water, it might be suitable to use in food undergoing
any heating process (Ozcan and Akgul 1995)
such as cooking. In their study performed using
microcapsule curcumin, Wang et al. (2012) stated
that the heat process increased activity.
It has been reported that curcumin turns bright
yellow in an acidic environment and red in alkali
(Ozcan and Akgul 1995; Sharma et al. 2005;
Stankovic 2014). The antioxidant properties of curcumin
have also been reported (Ozcan and Akgul
1995; Sharma et al. 2005; Stankovic 2014). In this
study, putrefaction signs and darkening of colour
were not seen over seven days in the curcuminsupplemented
minced meat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ตามผล MIC มันก็ตั้งใจว่า
ค่าที่ประสบความสำเร็จกับแกรมบวกแบคทีเรีย
(125 ไมโครกรัม / มล.) ต่ำกว่าค่าที่ประสบความสำเร็จ
กับแกรมลบแบคทีเรีย (250 ไมโครกรัม / มล.) Thereason สำหรับผลยาต้านจุลชีพที่สูงขึ้นในแกรมบวก
แบคทีเรียจะอธิบายโดยเซลล์แบคทีเรียผนัง
โครงสร้าง (Wang et al, 2009. Bhawana et al, 2011.).
การศึกษาต่างๆได้มีการรายงานค่า MIC ของ
ขมิ้นชัน ค่า MIC ได้รับรายงานจาก Tajbakhsh
et al, (2008) จะเป็น 187.5 ไมโครกรัม / มิลลิลิตรสำหรับ S. aureus และ
93.8 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร E. coli; โดย Wang et al, (2009) โดยใช้
ขมิ้นชันไมโครแคปซูลเป็น 62.5 ไมโครกรัม / มิลลิลิตรสำหรับเชื้อ S. aureus
และ 250 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร E. coli; โดย Gunes et al, (2013)
ในการศึกษาการใช้ขมิ้นชันบริสุทธิ์ 67% เป็น 163 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร
สำหรับเชื้อ E. coli, 219 และ 217 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร methicillin ไวต่อ
เอส aureus และ methicillin ทนเชื้อ S. aureus,
ตามลำดับ และ Bhawana et al, (2011) ในการศึกษา
ที่จัดทำขึ้นด้วยขมิ้นชัน DMSO เปรียบเทียบ
เพื่อ nanocurcumin ปรุงด้วยน้ำเป็น
150 ไมโครกรัม / มิลลิลิตรสำหรับ S. aureus และ 300 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร E. coli
กับขมิ้นชันและ 100 ไมโครกรัม / มิลลิลิตรสำหรับ S. aureus และ
250 ไมโครกรัม / มิลลิลิตร E. coli กับ nanocurcumin.
ปริมาณ Curcumin กำหนดตาม MIC
ข้อมูลที่ถูกนำมาใช้แล้วสำหรับการทดลองในอาหาร
จุลชีพก่อโรคในอาหารเนื้อสับ แต่ประสบความสำเร็จ
ผลที่ไม่ได้ประสบความสำเร็จ ในการศึกษาครั้งนี้มัน
ก็เห็นว่าถ้าผลเช่นเดียวกันที่จะประสบความสำเร็จ
ในระดับปานกลางอาหารแล้ว curcumin ปริมาณที่จำเป็นต้องใช้ในการ
จะเพิ่มขึ้น ในการศึกษาบางที่ยาต้านจุลชีพ
ประสิทธิภาพได้รับการทดสอบ (Solomakos et al, 2008.
. Abdollahzadeh et al, 2014) ก็จะเห็นได้ว่า
การทดลองจะดำเนินการหลังจากการปรุงอาหารของ
เนื้อสับและการกำจัดของพืชที่มีอยู่
ในอาหาร การศึกษาครั้งนี้มีความสำคัญกับ
เรื่องการทำความเข้าใจพฤติกรรมที่ทำให้เกิดโรคของ
เชื้อจุลินทรีย์และขมิ้นชันในสับ
กลางเนื้อสัตว์ซึ่งมีคุณสมบัติเฉพาะของตัวเอง
จุลินทรีย์.
การเปรียบเทียบข้อมูลทางจุลชีววิทยาได้ใช้
ขมิ้นชันกับเชื้อจุลินทรีย์ที่ก่อให้เกิดโรคใน
กลางเนื้อสับเผยยาต้านจุลชีพดังต่อไปนี้
ผลกระทบ; L. monocytogenes> เชื้อ S. aureus>
อี coli O157: H7> S. Typhimurium ข้อมูลเหล่านี้
สะท้อนสิ่งที่เป็นข้อสังเกตในการประเมิน MIC
ผล.
ในการศึกษาที่ Lourenco et al, (2013) การตรวจสอบ
กิจกรรมของยาต้านจุลชีพยา 1% ของขมิ้น
ในเชื้อ S. aureus และ E. coli ในเต้านมไก่มันก็มีรายงาน
ว่าจำนวนของจุลินทรีย์ที่ไม่ได้
แสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างกลุ่มควบคุม
ที่ไม่มีขมิ้นเพิ่มและกลุ่ม เสริมด้วยขมิ้น
เชื้อทั้งหมดที่ระดับ 104 ในขณะที่ที่แตกต่างกัน
ไปตามวิธีการโดยที่มันจะได้รับ
ขมิ้นชันประกอบด้วยประมาณ 3% (2-5)
ขมิ้นชัน (Natta et al, 2008. Akpolat et al, 2010). .Abdollahzadeh et al, (2014) รายงานว่าขมิ้น
มีการดำเนินการที่อ่อนแอตามวุ้นแผ่นดิสก์แพร่
วิธี.
Hosny et al, (2011) รายงานว่าใน Karishcum
ชีสปรุงด้วย 0.3% ขมิ้นชันในตอนท้าย
ของ 14 วันของการจัดเก็บข้อมูลที่มีการประมาณ
ลดลง 1 เข้าสู่ระบบใน S. Typhimurium นับและ
ลดลง 2 เข้าสู่ระบบใน coli O157 อี: H7 นับและ
ว่า S. aureus และ L. monocytogenes นับ
เป็นลบ.
แม้จะมีการเพิ่มปริมาณขมิ้นชันตาม
ข้อมูล MIC มันก็เห็นได้ว่าเชื้อจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรค
นับในระดับปานกลางเนื้อสับจะ
ไม่ถูกตัดออก แต่ลดลงเท่านั้น การเปลี่ยนแปลงใน
จุลินทรีย์ค่ากิจกรรมน้ำอัตราส่วนน้ำมัน
และค่าพีเอชอาจส่งผลกระทบต่อกิจกรรมขมิ้นชัน (Negi
2012) สามารถในการละลายน้ำมันยัง จำกัด คุณสมบัติต้านจุลชีพ.
Curcumin ไม่ละลายน้ำได้ในระดับปานกลางที่เป็นกรด
หรือค่า pH เป็นกลาง แต่ก็เป็นที่ละลายในด่าง
ปานกลาง (Stankovic 2014).
ในการศึกษานี้ก็เห็นว่าเป็นยาขมิ้นชัน
ที่เพิ่มขึ้น, การกระทำต้านจุลชีพเพิ่มขึ้น.
แต่ได้รับการอนุมัติประสาทสัมผัสลดลง มันถูกตั้งข้อสังเกต
ว่า 0.5% และ 1% ปริมาณขมิ้นชันใช้
ในการศึกษาครั้งนี้มีได้รับการยอมรับ ในความเห็นของผู้เขียน ',
การเปลี่ยนแปลงสีเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของการ
ลดลงในการอนุมัติประสาทสัมผัส อภิปรายระบุว่า
เนื้อสับ curcumin-เสริมและ
ยา 2% โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ชอบเนื่องจากการมาก
ลักษณะที่แตกต่างจากเนื้อสับธรรมชาติ.
ดังนั้นเราจึงสรุปได้ว่าผลในเชิงบวกมากขึ้น
จะเกิดขึ้นได้เมื่อขมิ้นชันจะใช้ในการอื่น ๆ
ผลิตภัณฑ์ที่เตรียมไว้ โดยใช้เนื้อสับ (ผสมเนื้อสัตว์
ผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์, ซุป ฯลฯ ) ที่สี
ไม่สำคัญ ตั้งแต่ขมิ้นชันคือส่วนหนึ่งที่ละลายใน
น้ำร้อนก็อาจจะมีความเหมาะสมที่จะใช้ในอาหารระหว่าง
กระบวนการให้ความร้อนใด ๆ (Ozcan และ Akgul 1995)
เช่นการปรุงอาหาร ในการศึกษาของพวกเขาดำเนินการโดยใช้
ขมิ้นชันไมโครแคปซูลวัง et al, (2012) กล่าว
ว่ากระบวนการความร้อนกิจกรรมที่เพิ่มขึ้น.
มันได้รับรายงานว่า curcumin หันสดใส
สีเหลืองในสภาพแวดล้อมที่เป็นกรดและด่างในสีแดง
(Ozcan และ Akgul 1995; Sharma et al, 2005.
Stankovic 2014) คุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระของขมิ้นชัน
ยังได้รับรายงาน (Ozcan และ Akgul
1995; Sharma et al, 2005. Stankovic 2014) ในการนี้
การศึกษาอาการเน่าเปื่อยและดำลงสี
ไม่ได้เห็นในช่วงเจ็ดวันใน curcuminsupplemented
เนื้อสับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายตามผลลัพธ์ของไมค์ มันระบุว่าค่าความต้านแบคทีเรียกรัมบวก( 125 μ g / ml ) มีค่าสูงกว่าค่าความต่อต้านแบคทีเรียแกรมลบ ( 250 μ g / ml ) เนื่องจากเชื้อแกรมบวกขึ้นต่อแบคทีเรียมีการอธิบายโดยแบคทีเรียผนังเซลล์โครงสร้าง ( Wang et al . 2009 ; Bhaw ā na et al . 2011 )การศึกษาต่างๆได้รายงานค่าไมค์ขมิ้นชัน . ค่า MIC ( tajbakhsh รายงานโดยet al . ( 2008 ) เป็น 187.5 μ g / ml และ S . aureusμ 93.8 g / ml E . coli ; โดย Wang et al . ( 2009 ) โดยใช้แคปซูลขมิ้นชัน เป็น 62.5 μ g / ml สำหรับ S . aureusและ 250 μ g / ml E . coli ; โดย gunes et al . ( 2013 )ในการศึกษาการใช้ขมิ้นชันบริสุทธิ์ 67% , 163 μกรัม / มิลลิลิตรใน E . coli , 219 217 μ g / ml และเมทิซิลินไวmethicillin-resistant S . aureus และ S . aureus ,ตามลำดับ และ Bhaw ā na et al . ( 2011 ) ในการศึกษาที่สำคัญเตรียม DMSO เป็นเปรียบเทียบเพื่อ nanocurcumin เตรียมน้ำ เช่น150 μ g / ml สำหรับ aureus S 300 μ g / ml E . coliกับเคอร์คิวมินและ 100 μ g / ml และ S . aureus250 μ g / ml สำหรับเชื้อ E . กับ nanocurcumin .ขมิ้นชันขนาดพิจารณาตามไมค์ข้อมูลแล้วใช้สำหรับการทดลองในอาหารเชื้อโรคในอาหารสับเนื้อ อย่างไรก็ตาม , ที่ประสบความสำเร็จผลลัพธ์ที่ได้ไม่ประสบความสำเร็จ ในการศึกษาครั้งนี้ก็เห็นได้ว่า ถ้าผลเดียวกันคือ มี ความในอาหารกลางแล้วกดใช้ยาต้องจะเพิ่มขึ้น ในการศึกษาบางอย่างที่ยาต้านจุลชีพผลที่ได้ ( solomakos et al . 2008 ;abdollahzadeh et al . 2014 ) จะเห็นได้ว่าการทดลองจะดำเนินการหลังจากการปรุงอาหารของเนื้อสับและกำจัดพืชในปัจจุบันในอาหาร การศึกษาเป็นสิ่งสำคัญด้วยเรื่องความเข้าใจพฤติกรรมของเชื้อโรคจุลินทรีย์ที่สำคัญในและสับละเอียดปานกลางเนื้อซึ่งมีคุณสมบัติเฉพาะของมันเองฟลอราของจุลินทรีย์การเปรียบเทียบข้อมูลการใช้จุลินทรีย์ขมิ้นชันต้านเชื้อจุลินทรีย์สับเนื้อพบต่อไปนี้การขนาดกลางผล monocytogenes S . aureus > > ; LE . coli เป็นสมาชิก ) > S . typhimurium . ข้อมูลเหล่านี้กระจกแล้วพบว่าในการประเมิน ไมค์ผลลัพธ์ในการศึกษาที่ลูเร็นโค et al . ( 1 ) ตรวจสอบกิจกรรมการต้านจุลชีพของ 1% ของปริมาณของขมิ้นชันS . aureus และ E . coli ในเต้านมไก่ มีรายงานว่าที่จำนวนของจุลินทรีย์ไม่แสดงความแตกต่างที่ดีระหว่างกลุ่มควบคุมไม่มีเพิ่ม ขมิ้น และกลุ่มที่มีการเพิ่มขมิ้นทั้งหมดที่ปลูกที่ระดับ 104 ในขณะที่แตกต่างกันตามวิธีการที่เป็นมาตรฐานขมิ้นชันประกอบด้วยประมาณร้อยละ 3 ( 2 – 5 )ขมิ้นชัน ( า et al . 2008 ; akpolat et al . 2010 ) abdollahzadeh et al . ( 2014 ) รายงานว่า ขมิ้นมีความอ่อนแอตามการใช้แผ่นดิสก์การแพร่วิธีhosny et al . ( 2011 ) รายงานว่า ใน karishcumชีสเตรียม 0.3% ขมิ้นชัน ท้ายของกระเป๋า 14 วัน มีประมาณ1 เข้าสู่ระบบลดลง S . typhimurium และนับ2 เข้าสู่ระบบลดลงใน E . coli ) และเป็นสมาชิกนับและ S . aureus และ monocytogenes .เป็นลบแม้จะมีการเพิ่มขมิ้นชันปริมาณตามให้ข้อมูล ไมค์ จะเห็นได้ว่า จุลินทรีย์ เชื้อโรคในเนื้ออาจสับนับกลางไม่ตกรอบ แต่ลดลง การเปลี่ยนแปลงในพืชจุลินทรีย์ ค่ากิจกรรมของน้ำ อัตราส่วน น้ำมันและค่า pH อาจส่งผลกระทบต่อกิจกรรมที่สำคัญ ( เนกิ2012 ) น้ำมันละลายนอกจากนี้ยัง จำกัด คุณสมบัติต้านจุลชีพ .ที่สำคัญคือไม่ละลายในกรดปานกลางหรือเป็นกลาง pH แต่จะละลายในด่างกลาง ตนโควิช 2014 )ในการศึกษาครั้งนี้ จะเห็นได้ว่า เช่น ขมิ้นชัน ยาการเพิ่มขึ้น , การเพิ่มขึ้นอย่างไรก็ตาม การอนุมัติ การลดลง พบที่ 0.5% และ 1% ปริมาณเคอร์คูมินที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้ ในความเห็นของผู้เขียน "เปลี่ยนสีเป็นหนึ่งในเหตุผลหลักสำหรับหยดในการอนุมัติทางประสาทสัมผัส Panellists กล่าวว่าการเสริมขมิ้นชันบด เนื้อ และปริมาณ 2 % โดยเฉพาะ คือ ไม่ชอบ เนื่องจาก มีมากลักษณะแตกต่างกันจากธรรมชาติเนื้อสับดังนั้นเราจึงสรุปได้ว่า ผลลัพธ์ที่เป็นบวกมากขึ้นจะเกิดขึ้นได้เมื่อกดใช้ในอื่น ๆผลิตภัณฑ์เตรียมใช้เนื้อสับ ( ผสมเนื้อผลิตภัณฑ์เนื้อ ซุป ฯลฯ ) ที่สีคือไม่สําคัญ เนื่องจากขมิ้นชันสามารถละลายได้ในบางส่วนน้ำร้อน มันอาจจะเหมาะกับการใช้ในอาหารกระบวนการความร้อนใด ๆ ( และ Ozcan akgul 1995 )เช่น การปรุงอาหาร ในการศึกษาของพวกเขามีประสิทธิภาพในการแคปซูลขมิ้นชัน วัง et al . ( 2012 ) ระบุกระบวนการความร้อนที่เพิ่มขึ้นในกิจกรรมมันได้รับรายงานว่าขมิ้นชันจะสดใสสีเหลืองในสภาพแวดล้อมที่เป็นกรดและด่างแดง( และ akgul Ozcan 1995 ; Sharma et al . 2005ตนโควิช 2014 ) คุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระเคอร์คิวมินนอกจากนี้ยังมีรายงาน akgul ซกัน และ1995 ; Sharma et al . 2005 ; ตนโควิช 2014 ) ในนี้การศึกษาการย่อยสลายสีเข้มสีและป้ายไม่เจอมากกว่า 7 วันใน curcuminsupplementedสับเนื้อ