Ethnicity and attitudes- It was not

Ethnicity and attitudes
- It was noted earlier that language is an important part of a person's or a linguistic community's ethnic identity. However, as Edwards points out {1977), one has to differentiate between the communicative and the non- communicative aspects of language. Although many in Eire see "the value of Irish as a symbol of national or ethnic identity, or as a symbol of cultural distinctiveness" (Committee on Irish Language Attitudes Research, 1975), and although 76 per cent questioned by the Irish Marketing Surveys approved of Irish being taught in national primary schools (Macnamara, 1971), there was nevertheless a large amount of hostility towards the Irish Language Education Programme set up by the Government. In other words, people in Eire were prepared to accept the symbolic value of Irish but not the attempted coercion by the Government in order to reinstate Irish as the main medium of instruction in schools and as the main medium of com- munication in the country. As a consequence, certain measures taken by the Government, such as the obligatory examination in Irish for candidates for the Civil Service, have since had to be revised.
- In contrast to Eire, Wales and West Frisia provide examples where the language plays an important role in a person's identity. Here, the proof of ethnicity is not only the language as such but also the ability to speak the language. This, however, applies mainly to members of the language move- ments, and in Wales the members of the Welsh Language Society had to convince the public that giving Welsh a place in the school curriculum would not lead to a decline in standards attained in English before they could introduce a programme of Welsh education (Williams, 1973). According to Chapman et al. (1977) there are now three groups of people in Wales who consider themselves Welsh: (1) fluent speakers of Welsh, (2) learners of Welsh, and (3) those who consider Welsh a waste of time but who still show their "Welshness" by the linguistic distinctive feature of a Welsh accent in English. In fact all three groups reject standard RP English. Thus, in the third case, the Welsh accent can be considered the equivalent of the Welsh vernacular. It is interesting to note that in all three examples there is -a reaction against one form or other of government coercion. In Eire the Government tried to impose Irish on the populace and met with a hostile reception, whereas in Wales and West Frisia the central Government (London and Den Haag) tried in one form or other to suppress the minority languages.
- Ethnicity is one of the greatest problems facing plurilingual and pluri- ethnic societies. If a pluriethnic nation decides to give preeminence to one particular language (and therefore also to the ethnic group it represents) by making it the national language, this will probably cause bitter resentment amongst the other ethnic groups. In Nigeria, for example, the naming of one of the indigenous languages as the national language to the exclusion of the others would probably lead to civil war. Similarly the name of the language can have the same effect, as witnessed in Malaysia. Following independence in 1957 the national language was called "Bahasa Melayu". This, however, caused much unrest among the Tamil and Chinese sections of the population as they interpreted the name as meaning the language of the Malays. Following a severe racial clash in 1969 the Government changed the name to Bahasa Malaysia, which meant "the language of Malaysia". This name seems to be acceptable to all ethnic groups and problems of ethnicity should not now disrupt the education programme the Government has embarked upon, which envisages "one type of education for all, which uses Bahasa Malaysia as medium of instruction right up to the university level" (Omar, 1976, p. 5).
- An integral part of ethnicity is the question of attitudes. Each group or community has certain attitudes towards itself and towards the other groups around it. These attitudes usually offset one group from the others and are evaluative, e.g. our group A is better than group B which in turn is better than group C. The attitude can apply to the group as such, but also to certain features of the group such as language. A negative attitude towards a group will probably include the group's language, but a negative attitude towards a language need not include the group which speaks it. In Schleswig- Holstein, for example, many people consider Danish an "ugly" language, principally because of its glottal stop (st(f)d), but are very fond of Denmark and the Danes. The attitude one has towards one's own group can be influenced by the attitude another group has towards it, especially in the asymmetric relationship of a minority group versus a majority group. Thus, if the majority group considers the minority group inferior, it is possible that the members of the minority group will accept this opinion and take it as their own. The attitude a person has towards his own group is, however, important, as it may influence his desire to retain or reject those features which determine his membership of the group (Giles et al., 1977), which in turn will be of relevance for education, as it may affect a parent's willingness to allow his child to participate in vemaculai education and/or a child's willingness to study (in) the vernacular
- The black population in North America, the Commonwealth immigrants ;n Britain and the immigrants from Turkey, Yugoslavia etc. (Gastarbeiter) in West Germany tend to be considered socially inferior. Thus, in Germany Turks are often addressed with the intimate but in this context socially degrading du. As these groups are considered socially inferior, so are their languages and their accents. In England, for example, this often results in making the Indian and Pakistani English accents the butt of jokes (cf. Chapman et al., 1977 for a discussion of this phenomenon with reference to Welsh). We find a similar case with indigenous linguistic minorities. As minority languages are often found in economically underdeveloped regions, the group speaking the language is often relatively poor and holds a low social standing. Gregor {1980, p. 294f) quotes for example An t-Ultach {The Ulsterman) of June 1951 which had stated:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชื้อชาติและทัศนคติ-ถูกตั้งข้อสังเกตก่อนหน้านี้ว่า ภาษาเป็นส่วนสำคัญของบุคคลหรือของชุมชนภาษาศาสตร์ชาติพันธุ์ตน อย่างไรก็ตาม เป็นจุดเอ็ดเวิร์ดออก {1977), ไม่มีความแตกต่างระหว่างการใช่สื่อสารด้านภาษาและการสื่อสาร ถึงแม้ว่าจำนวนมากใน Eire ดู "ค่าของไอริช เป็นสัญลักษณ์ประจำชาติ หรือชาติพันธุ์ หรือ เป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรม distinctiveness" (คณะกรรมการวิจัยทัศนคติภาษาไอริช 1975), และแม้ว่าร้อยละ 76 ไต่สวน โดยสำรวจตลาดไอริชอนุมัติไอริชถูกสอนในโรงเรียนแห่งชาติ (Macnamara, 1971), มี แต่ศัตรูต่อโปรแกรมการศึกษาภาษาไอริชจำนวนมากตั้งรัฐบาล ในคำอื่น ๆ คน Eire ได้เตรียมที่จะยอมรับค่าสัญลักษณ์ของไอริชแต่ไม่แกมบังคับพยายาม โดยรัฐบาลเพื่อกลับไอริช เป็นสื่อหลักของการเรียนการสอนในโรงเรียน และสื่อหลักของ com-munication ในประเทศ ผล บางมาตรการที่ดำเนินการ โดยรัฐบาล เช่นตรวจสอบบังคับในไอร์แลนด์สำหรับสำหรับราชการ ตั้งแต่มีการแก้ไข -ในทางตรงกันข้ามกับ Eire เวลส์ และตะวันตก Frisia มีตัวอย่างที่ภาษามีบทบาทสำคัญในเอกลักษณ์ของบุคคล นี่ กันชนคือ ไม่เพียงแต่ภาษาเป็น แต่ยังสามารถพูดภาษา อย่างไรก็ตาม นี้ ใช้ส่วนใหญ่กับสมาชิกภาษาย้าย-ments และเวลส์ที่สมาชิกของสังคมภาษาชาวเวลส์มีการโน้มน้าวใจประชาชนว่า ให้ชาวเวลส์ที่ในหลักสูตรของโรงเรียนจะไม่นำไปสู่มาตรฐานที่บรรลุในอังกฤษก่อนที่พวกเขาได้แนะนำหลักสูตรการศึกษาเวลส์ (วิลเลียมส์ 1973) ลดน้อยลง ตามแชปแมน et al. (1977) มีตอนนี้กลุ่มคนในเวลส์ที่พิจารณาตัวเองเวลช์: ของชาวเวลส์, (2) ผู้เรียนชาวเวลส์ และ (3) ผู้พิจารณา (1) คล่องภาษาเวลส์ให้เสียเวลา แต่ที่ยังคงแสดงความ "Welshness" โดยคุณลักษณะเด่นภาษาศาสตร์ของสำเนียงเวลส์ในภาษาอังกฤษ ในความเป็นจริงทั้งหมดสามกลุ่มปฏิเสธอังกฤษมาตรฐาน RP ดังนั้น ในกรณีที่สาม เน้นเวลส์ถือได้ว่า vernacular เวลส์ที่เทียบเท่ากับการ น่าสนใจให้ทราบว่า ในตัวอย่าง 3 มีปฏิกิริยาจากฟอร์มหนึ่ง หรืออื่น ๆ แกมบังคับรัฐบาลได้ ใน Eire รัฐบาลพยายามกำหนดไอริชในประชาชน และพบกับขว้าง ในขณะที่เวลส์และตะวันตก Frisia รัฐบาลกลาง (ลอนดอนและณเดน) พยายามในหนึ่งฟอร์มหรืออื่น ๆ เพื่อระงับภาษาชนกลุ่มน้อย-เชื้อชาติเป็นปัญหายิ่งใหญ่ที่สุดหันหน้าเข้าหาสังคม plurilingual และ pluri-ชาติพันธุ์หนึ่ง ถ้าประเทศ pluriethnic ตัดสินใจที่จะให้ปวงภาษาหนึ่งโดยเฉพาะ (และจึง ยังให้ชนกลุ่มน้อยในกลุ่มก็แสดง) โดยการทำให้ภาษาประจำชาติ นี้อาจจะทำให้ขุ่นขมหมู่กลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ ในไนจีเรีย ตัวอย่าง การตั้งชื่อของภาษาพื้นเมืองเป็นภาษาประจำชาติการตัดอื่น ๆ จะคงทำสงครามกลางเมือง ในทำนองเดียวกัน ชื่อของภาษาได้ผลอย่างเดียวกัน ฐานะพยานในมาเลเซีย ต่อความเป็นอิสระทั้ง ภาษาประจำชาติเรียกว่า "ภาษาไทยมลายู" นี้ อย่างไรก็ตาม เกิดความไม่สงบมากระหว่างส่วนจีนและทมิฬของประชากรเป็นพวกเขาแปลชื่อเป็นภาษาของเชื้อสายมลายูหมายถึง ต่อความขัดข้องเชื้อชาติอย่างรุนแรงใน 1969 รัฐบาลเปลี่ยนชื่อเป็นภาษาไทยมาเลเซีย ซึ่งหมายถึง "ภาษามาเลเซีย" ชื่อนี้ดูเหมือนจะยอมรับกลุ่มชาติพันธุ์ทั้งหมด และปัญหาชนไม่ควรตอนนี้รบกวนศึกษาโครงการรัฐบาลได้เริ่มต้นขึ้น ที่ envisages "ชนิดหนึ่งของการศึกษาทั้งหมด ซึ่งใช้ภาษาไทยมาเลเซียเป็นสื่อสอนจนถึงระดับมหาวิทยาลัย" (Omar, 1976, p. 5) -เป็นส่วนหนึ่งของชาติพันธุ์คือ คำถามที่ทัศนคติ แต่ละกลุ่มหรือชุมชนมีทัศนคติบางอย่าง ต่อตัวเอง และ ต่อกลุ่มอื่น ๆ รอบ ๆ ทัศนคติเหล่านี้มักจะตรงข้ามกลุ่มหนึ่งจากผู้อื่น และมี evaluative เช่น กลุ่ม A ของเราได้ดีกว่ากลุ่ม B ซึ่งเป็นดีกว่ากลุ่มซี ทัศนคติสามารถนำไปใช้ในกลุ่มเช่น แต่คุณลักษณะบางอย่างของกลุ่มเช่นภาษา ทัศนคติเชิงลบต่อกลุ่มจะรวมภาษาของกลุ่มอาจจะ แต่ทัศนคติเชิงลบต่อภาษาต้องรวมกลุ่มที่พูด ในแห่งชเลสวิก - โฮลชไตน์ เช่น หลายคนพิจารณาเดนมาร์กภาษาสำหรับการ "น่าเกลียด" หลักเนื่องจากเป็นเสียงกัก (st(f)d) แต่รักของเดนมาร์กและเดนส์ที่มี ทัศนคติที่มีต่อกลุ่มแต่อาจมีผลมาจากทัศนคติกลุ่มอื่นมีถอย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสัมพันธ์ของกลุ่มชนกลุ่มน้อยเมื่อเทียบกับกลุ่มใหญ่ asymmetric ได้ ดังนั้น ถ้ากลุ่มส่วนใหญ่พิจารณาชนกลุ่มน้อย จะได้ว่า สมาชิกของกลุ่มชนกลุ่มน้อยจะยอมรับความคิดนี้ และใช้เป็นของตนเอง ทัศนคติที่บุคคลมีต่อกลุ่มของเขาเองเป็น อย่างไรก็ตาม ความสำคัญ มันอาจมีผลต่อความปรารถนาของเขาจะรักษา หรือปฏิเสธคุณลักษณะเหล่านั้นที่เขาเป็นสมาชิกของกลุ่ม (Giles et al., 1977), ซึ่งจะเป็นความเกี่ยวข้องเพื่อการศึกษา เป็นมันอาจมีผลต่อความตั้งใจของแม่ให้ลูกมีส่วนร่วมในการศึกษาของ vemaculai และ/หรือความตั้งใจของเด็กเพื่อศึกษา (ใน) vernacular กำหนด-ประชากรดำใน อเมริกาเหนือ อพยพเครือจักรภพ n สหราชอาณาจักร และอพยพจากตุรกี ยูโกสลาเวียฯลฯ (Gastarbeiter) ในเยอรมนีตะวันตกมักจะเป็นสังคมน้อย ดังนั้น ในเติร์กเยอรมนีมักระบุ ด้วยบรรยากาศ แต่ในบริบทนี้สังคมลด du. เป็นกลุ่มเหล่านี้ถือว่าสังคมน้อย ดังนั้นภาษาของพวกเขาและสำเนียงของพวกเขา ในอังกฤษ ตัวอย่าง นี้มักจะส่งผลทำให้ก้นของเรื่องตลก (มัทธิวแชปแมน et al., 1977 สำหรับคำอธิบายเกี่ยวกับปรากฏการณ์นี้โปร่งชาวเวลส์) สำเนียงอินเดียและปากีสถานอังกฤษ เราพบกรณีคล้ายกับคมิชนภาษาศาสตร์ เป็นภาษาชนกลุ่มน้อยมักพบในภูมิภาคท่ามกลางธรรมชาติ กลุ่มที่พูดภาษามักจะเป็นค่อนข้างยากจน และมีที่ยืนทางสังคมต่ำ เก { 1980, p. 294f) ใบเสนอราคาตัวอย่าง {The Ulsterman) t-Ultach เป็นของเดือน 1951 มิถุนายนที่ระบุ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชื้อชาติและทัศนคติ
- มันเป็นข้อสังเกตก่อนหน้านี้ภาษาที่เป็นส่วนสำคัญของบุคคลหรืออัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์ภาษาของชุมชน อย่างไรก็ตามในขณะที่เอ็ดเวิร์ดชี้ {1977) หนึ่งที่มีการแยกความแตกต่างระหว่างการสื่อสารและด้านการสื่อสารที่ไม่ใช่ของภาษา แม้ว่าจะมีหลายในไอร์แลนด์เห็น "คุณค่าของชาวไอริชเป็นสัญลักษณ์ของบัตรประจำตัวประชาชนหรือชาติพันธุ์หรือเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นเอกเทศทางวัฒนธรรม" (คณะกรรมการไอริชภาษาทัศนคติวิจัย 1975) และถึงแม้ว่าร้อยละ 76 ถามโดยการสำรวจตลาดไอริชได้รับการอนุมัติ ของการเป็นชาวไอริชสอนในโรงเรียนประถมศึกษาแห่งชาติ (MacNamara 1971) มียังคงเป็นจำนวนมากของความเกลียดชังที่มีต่อโครงการศึกษาภาษาไอริชจัดตั้งขึ้นโดยรัฐบาล ในคำอื่น ๆ คนที่อยู่ในไอร์แลนด์ได้เตรียมที่จะยอมรับค่าสัญลักษณ์ของชาวไอริช แต่ไม่บังคับโดยรัฐบาลพยายามในการสั่งซื้อที่จะกลับไปไอริชเป็นสื่อหลักในการสอนในโรงเรียนและเป็นสื่อหลักของการสื่อสารสั่งในประเทศ เป็นผลให้มาตรการบางอย่างดำเนินการโดยรัฐบาลเช่นการตรวจสอบบังคับในชาวไอริชผู้สมัครราชการตั้งแต่ต้องได้รับการแก้ไข.
- ในทางตรงกันข้ามกับไอร์แลนด์เวลส์และเวสต์ Frisia ให้ตัวอย่างที่ภาษาที่มีบทบาทสำคัญ มีบทบาทในการเป็นตัวตนของคนคนหนึ่ง นี่คือหลักฐานเชื้อชาติไม่ได้เป็นเพียงภาษาดังกล่าว แต่ยังความสามารถในการพูดภาษา นี้ แต่ส่วนใหญ่จะนำไปใช้กับสมาชิกของภาษา ments มูฟและเวลส์ในสมาชิกของสมาคมภาษาเวลส์ได้ที่จะโน้มน้าวให้ประชาชนที่ให้เวลส์สถานที่ในหลักสูตรของโรงเรียนจะไม่นำไปสู่การลดลงในมาตรฐานการบรรลุในภาษาอังกฤษ ก่อนที่พวกเขาสามารถนำโปรแกรมของการศึกษาเวลส์ (วิลเลียมส์, 1973) ตามที่แชปแมน, et al (1977) ขณะนี้มีสามกลุ่มของผู้คนในเวลส์ที่คิดว่าตัวเองเวลส์: (1) ลำโพงได้อย่างคล่องแคล่วของเวลส์ (2) ผู้เรียนในเวลส์และ (3) ผู้ที่พิจารณาเวลส์เสียเวลา แต่ผู้ที่ยังคงแสดงของพวกเขา " Welshness "โดยคุณลักษณะที่โดดเด่นของภาษาสำเนียงเวลส์ในภาษาอังกฤษ ในความเป็นจริงทั้งสามกลุ่มปฏิเสธมาตรฐาน RP ภาษาอังกฤษ ดังนั้นในกรณีที่สามสำเนียงเวลส์ถือได้ว่าเทียบเท่าของภาษาเวลส์ เป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าในทั้งสามตัวอย่างมีปฏิกิริยา -a กับรูปแบบเดียวหรืออื่น ๆ ของการออกคำสั่งของรัฐบาล ในไอร์แลนด์รัฐบาลพยายามที่จะกำหนดไอริชประชาชนและพบกับการต้อนรับที่ไม่เป็นมิตรในขณะที่ในเวลส์และเวสต์ Frisia รัฐบาลกลาง (กรุงลอนดอนและ Den Haag) พยายามในรูปแบบหนึ่งหรืออื่น ๆ เพื่อให้การปราบปรามภาษาชนกลุ่มน้อย.
- เชื้อชาติเป็นหนึ่งใน ปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดหันหน้าไปทางสังคมเชื้อชาติและ pluri- plurilingual ถ้าเป็นประเทศ pluriethnic ตัดสินใจที่จะให้เยี่ยมภาษาหนึ่งโดยเฉพาะ (และยังรวมถึงกลุ่มชาติพันธุ์ที่มันหมายถึง) ด้วยการทำให้ภาษาประจำชาตินี้อาจก่อให้เกิดความไม่พอใจจะขมท่ามกลางกลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ ในไนจีเรียเช่นการตั้งชื่อของหนึ่งในภาษาพื้นเมืองเป็นภาษาประจำชาติเพื่อการยกเว้นของคนอื่น ๆ ที่อาจจะนำไปสู่สงครามกลางเมือง ในทำนองเดียวกันชื่อของภาษาที่สามารถมีผลกระทบเหมือนกันเท่าที่เห็นในประเทศมาเลเซีย ต่อไปนี้เป็นอิสระในปี 1957 ภาษาประจำชาติที่เรียกว่า "ภาษามลายู" นี้ แต่ทำให้เกิดความวุ่นวายมากในหมู่ส่วนทมิฬและภาษาจีนของประชากรขณะที่พวกเขาตีความชื่อเป็นความหมายของภาษามลายูที่ ต่อไปนี้การปะทะกันทางเชื้อชาติอย่างรุนแรงในปี 1969 รัฐบาลเปลี่ยนชื่อเป็นภาษาบาฮาซามาเลเซียซึ่งหมายถึง "ภาษาของประเทศมาเลเซีย" ชื่อนี้น่าจะเป็นที่ยอมรับของกลุ่มชาติพันธุ์และปัญหาเชื้อชาติไม่ควรในขณะนี้ส่งผลกระทบต่อโปรแกรมการศึกษารัฐบาลได้ลงมือซึ่ง envisages "ประเภทหนึ่งของการศึกษาสำหรับทุกคนที่ใช้ภาษาบาฮาซามาเลเซียเป็นสื่อกลางในการเรียนการสอนไปจนถึงมหาวิทยาลัย ระดับ "(Omar, 1976, หน้า 5.).
- เป็นส่วนหนึ่งของเชื้อชาติเป็นคำถามของทัศนคติ แต่ละกลุ่มหรือชุมชนมีทัศนคติบางอย่างที่มีต่อตัวเองและต่อกลุ่มอื่น ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ทัศนคติเหล่านี้มักจะชดเชยกลุ่มหนึ่งจากคนอื่น ๆ และมีการประเมินเช่นกลุ่มของเราจะดีกว่ากลุ่ม B ซึ่งจะดีกว่ากลุ่มซีทัศนคติสามารถนำไปใช้กับกลุ่มดังกล่าว แต่ยังรวมถึงคุณสมบัติบางอย่างของกลุ่มดังกล่าว เป็นภาษา ทัศนคติเชิงลบต่อกลุ่มที่อาจจะรวมถึงภาษาของกลุ่ม แต่ทัศนคติเชิงลบต่อภาษาไม่จำเป็นต้องรวมกลุ่มที่พูดมัน ใน Schleswig- โฮลตัวอย่างเช่นหลายคนพิจารณาเดนมาร์กว่า "น่าเกลียด" ภาษาเป็นหลักเพราะสายเสียงหยุดมัน (เซนต์ (ฉ) d) แต่มีความรักของเดนมาร์กและเดนมาร์ก หนึ่งทัศนคติที่มีต่อกลุ่มของตัวเองหนึ่งสามารถได้รับอิทธิพลจากทัศนคติอีกกลุ่มหนึ่งที่มีต่อมันโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสัมพันธ์ที่ไม่สมมาตรของชนกลุ่มน้อยเมื่อเทียบกับกลุ่มเสียงข้างมาก ดังนั้นหากกลุ่มคนส่วนใหญ่คิดว่าเป็นกลุ่มชนกลุ่มน้อยที่ด้อยกว่าก็เป็นไปได้ว่าสมาชิกของชนกลุ่มน้อยที่จะยอมรับความคิดนี้และนำไปเป็นของตัวเอง ทัศนคติที่เป็นคนที่มีต่อกลุ่มของเขาเอง แต่ที่สำคัญในขณะที่มันอาจมีผลต่อความปรารถนาของเขาที่จะรักษาหรือปฏิเสธคุณสมบัติเหล่านั้นที่กำหนดสมาชิกของกลุ่ม (ไจลส์ et al., 1977) ซึ่งจะมีความเกี่ยวข้อง เพื่อการศึกษาเช่นนั้นอาจส่งผลกระทบต่อความตั้งใจของผู้ปกครองที่จะช่วยให้ลูกของเขาจะมีส่วนร่วมในการศึกษา vemaculai และ / หรือความตั้งใจของเด็กเพื่อการศึกษา (ใน) ภาษา
- ประชากรสีดำในทวีปอเมริกาเหนืออพยพเครือจักรภพ; n ของสหราชอาณาจักรและผู้อพยพจาก ตุรกียูโกสลาเวีย ฯลฯ (Gastarbeiter) ในเยอรมนีตะวันตกมีแนวโน้มที่จะได้รับการพิจารณาสังคมที่ด้อยกว่า ดังนั้นในเติร์กเยอรมนีมีการระบุมักจะมีที่ใกล้ชิด แต่ในบริบทนี้สังคมเสื่อมเสียดู่ ขณะที่กลุ่มคนเหล่านี้จะถือว่าด้อยกว่าทางสังคมเพื่อให้เป็นภาษาของพวกเขาและสำเนียงของพวกเขา ในประเทศอังกฤษเช่นนี้มักจะส่งผลในการทำให้อินเดียและปากีสถานภาษาอังกฤษสำเนียงก้นของตลก (cf แชปแมน et al., 1977 สำหรับการอภิปรายของปรากฏการณ์นี้มีการอ้างอิงถึงเวลส์) เราพบกรณีที่คล้ายกันกับชนกลุ่มน้อยภาษาพื้นเมือง ในฐานะที่เป็นภาษาชนกลุ่มน้อยมักจะพบในพื้นที่ด้อยพัฒนาทางเศรษฐกิจกลุ่มพูดภาษาที่มักจะเป็นที่ค่อนข้างยากจนและมีสถานะทางสังคมต่ำ เกรเกอร์ {1980 พี 294f) ราคาสำหรับตัวอย่างเสื้อ Ultach {Ulsterman) ของปี 1951 ซึ่งเดือนมิถุนายนได้กล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาติพันธุ์และทัศนคติ
- มันกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่า ภาษาเป็นส่วนสําคัญส่วนหนึ่งของบุคคลหรือชุมชนชาติพันธุ์และภาษาของ อย่างไรก็ตาม ขณะที่เอ็ดเวิร์ดชี้ { 1977 ) , หนึ่งจะต้องแยกความแตกต่างระหว่างการสื่อสารและ non - การสื่อสารด้านภาษา แม้ว่าในไอร์แลนด์เห็น " คุณค่าของชาวไอริชที่เป็นสัญลักษณ์ของประเทศ หรือ อัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์หรือเป็นสัญลักษณ์ของความแตกต่างทางวัฒนธรรม " ( คณะกรรมการภาษาไอริชทัศนคติต่อการวิจัย , 1975 ) และถึงแม้ว่า 76 เปอร์เซ็นต์ สอบสวนโดยการตลาดแบบไอริชไอริชได้รับการอนุมัติได้รับการสอนในโรงเรียนประถมศึกษาแห่งชาติ ( แม็กเนอแมร่า , 2514 ) , มันยังคงเป็นจำนวนมากของความเป็นปรปักษ์ต่อโครงการการศึกษาในภาษาไอริชที่จัดตั้งขึ้นโดยรัฐบาล . ในคำอื่น ๆผู้คนในไอร์แลนด์เตรียมที่จะรับค่าสัญลักษณ์ของชาวไอริช แต่ไม่พยายามบังคับโดยรัฐบาลเพื่อเรียกคืนไอริชเป็นสื่อหลักของการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียน และเป็นอาหารหลักของ munication com - ในประเทศ อย่างไรก็ดี มาตรการบางอย่างที่ถูกควบคุมโดยรัฐบาล เช่น การบังคับในไอริชสำหรับผู้สมัครสำหรับข้าราชการเนื่องจากจะต้องแก้ไข
- ในทางตรงกันข้ามกับไอร์แลนด์เวลส์และตะวันตก frisia ให้ตัวอย่างที่ภาษามีบทบาทสำคัญในตัวตนของคน ที่นี่ไม่ได้เป็นเพียงหลักฐานของเชื้อชาติภาษาดังกล่าว แต่ยังสามารถพูดภาษา นี้ , อย่างไรก็ตาม , ที่ใช้ส่วนใหญ่เป็นสมาชิกของภาษาไป ments - ,และในเวลส์เวลส์สมาชิกของสังคม ภาษา ต้องบอกประชาชนว่าให้เวลส์สถานที่ในหลักสูตรของโรงเรียน จะไม่นำไปสู่การปฏิเสธในการบรรลุมาตรฐานในภาษาอังกฤษก่อนที่พวกเขาจะสามารถแนะนำหลักสูตรของการศึกษาชาวเวลส์ ( Williams , 1973 ) ตามบทกวี et al . ( 1977 ) ขณะนี้มี 3 กลุ่มของผู้คนในเวลส์เวลส์ : ที่พิจารณาตัวเอง( 1 ) ลําโพงที่คล่องแคล่วของเวลส์ ( 2 ) ผู้เรียนชาวเวลส์ และ ( 3 ) ผู้ที่พิจารณาเสียเวลาเวล แต่ผู้ที่ยังคงแสดงตน " welshness " โดยคุณสมบัติที่โดดเด่นของชาวเวลส์ภาษาสำเนียงภาษาอังกฤษ ในความเป็นจริงทั้งสามกลุ่มปฏิเสธมาตรฐาน RP ภาษาอังกฤษ ดังนั้น กรณีที่ 3 สำเนียงเวลส์ถือได้ว่าเทียบเท่าของชาวเวลส์พื้นถิ่นเป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าในทั้งสามตัวอย่างมีปฏิกิริยาต่อต้านรูปแบบหนึ่งหรืออื่น ๆ ของรัฐบาล การบีบบังคับ ในไอร์แลนด์ไอร์แลนด์ในรัฐบาลพยายามให้ประชาชนและพบกับการต้อนรับที่เป็นมิตร ในขณะที่ในออสเตรเลียตะวันตกและ frisia รัฐบาลกลาง ( ลอนดอนและ Den Haag ) พยายามในรูปแบบเดียวหรืออื่น ๆเพื่อให้การปราบปรามชนกลุ่มน้อยภาษา
- ชาติพันธุ์เป็นหนึ่งในปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดซึ่งสังคมและชาติ plurilingual pluri - ถ้าชาติ pluriethnic ตัดสินใจให้ preeminence หนึ่งเฉพาะภาษา ( และดังนั้นจึงยังให้กลุ่มชาติแทน ) โดยทำภาษาแห่งชาติ นี้อาจจะทำให้ขมความไม่พอใจในหมู่กลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ . ในไนจีเรีย , ตัวอย่างเช่นการตั้งชื่อของภาษาใดภาษาหนึ่ง เป็นภาษาพื้นบ้านแห่งชาติเพื่อการยกเว้นของผู้อื่นก็อาจนำไปสู่สงครามกลางเมือง เหมือนกับชื่อของภาษาสามารถมีลักษณะพิเศษที่เหมือนกัน เป็นพยานในมาเลเซีย ต่อไปนี้เป็นอิสระในปี 1957 ภาษาทางการเรียกว่า " ภาษามลายู " นี้ , อย่างไรก็ตามเหตุความไม่สงบระหว่างทมิฬและจีนมาก ส่วนของประชากรที่พวกเขาแปลความหมายชื่อเป็นภาษาของมาเลเซีย . ต่อไปนี้เป็นรุนแรงทางเชื้อชาติ การปะทะกันใน 1969 ที่รัฐบาลเปลี่ยนชื่อเป็นภาษามาเลเซีย ซึ่งหมายถึง " ภาษาของมาเลเซีย "ชื่อนี้น่าจะเป็นที่ยอมรับของกลุ่มชาติพันธุ์ทั้งหมดและปัญหาชาติพันธุ์ควรตอนนี้รบกวนโปรแกรมการศึกษารัฐบาลได้เริ่มต้นขึ้น ซึ่งให้ " ประเภทหนึ่งของการศึกษาทั้งหมด ซึ่งใช้ภาษามาเลเซียเป็นสื่อการเรียนการสอนจนถึงระดับมหาวิทยาลัย " ( โอมาร์ , 1976 , หน้า 5 )
- เป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์เป็นคำถามของทัศนคติแต่ละกลุ่มหรือชุมชนที่มีทัศนคติบางอย่างกับตัวเองและในกลุ่มอื่น ๆ ที่อยู่รอบๆ ทัศนคติเหล่านี้มักจะชดเชยกลุ่มหนึ่งจากผู้อื่น และจะประเมิน เช่น กลุ่มของเราดีกว่า กลุ่ม บี ซึ่งจะเป็นการดีกว่ากลุ่ม C สามารถใช้กลุ่มดังกล่าว แต่ยังมีคุณสมบัติบางอย่างของกลุ่ม เช่น ภาษาทัศนคติเชิงลบต่อกลุ่ม อาจจะประกอบด้วยกลุ่มของภาษา แต่ทัศนคติเชิงลบที่มีต่อภาษาไม่ต้องรวมกลุ่มที่พูดมัน ในชเลสวิก - โฮลชไตน์ ตัวอย่างเช่น หลายคนพิจารณาเดนมาร์ก " ภาษาที่น่าเกลียด " , หลักเนื่องจากการเรียลกัมพูชา ( เซนต์ ( F ) D ) แต่ชอบมากของเดนมาร์กและเดนมาร์ก .