The suggestion that the British had

The suggestion that the British had a policy
of divide and rule is not supported by the fact
that the frontier people themselves would oppose
unification as indeed they have for all the years
after independence.
The British had a considered policy to
rationalize the administration of the Shan States
and to link them to a federated Burma, while
undermining the authority of the Shan Sawbwas
who were never given the status of hereditary
rulers of sovereign states under British protection
as had been the case with Indian rajas
(Taylor.1987,91-98).
The use of the same laws as in Burma proper,
the use of Burmese rather than English for local
government business and the commonsense
realisation that anything more exclusive than
federation was an impossibility, made a unitary
government for Burma an inevitable development
sooner or latter whether the British or the
Burmese ran the government.
The whole trend was against divide and rule
and of course in the end the British wanted to get
out of Burma as soon as a reasonable constitutionally
based nationalist government could take
office. But in the areas covered by this paper the
personal feelings of the administrator were of
little relevance and the rational political aims of
the Burmese as much as the British, were
overtaken by popular anti-Burmese sentiments,
World War Two and its enabling of Kachin
aggressiveness which made this a practical
impossibility

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อเสนอแนะว่าอังกฤษมีนโยบายในการแบ่งและกฎที่ไม่ได้รับการสนับสนุนโดยความจริงที่ว่าคนชายแดนที่ตัวเองจะต่อต้านการรวมกันเป็นจริงพวกเขามีทุกปีที่ผ่านมาหลังจากเป็นอิสระ. อังกฤษมีนโยบายการพิจารณาให้เหตุผลการบริหารงานของรัฐฉานที่สหรัฐอเมริกาและจะเชื่อมโยงไปยังสหพันธ์พม่าในขณะที่บั่นทอนอำนาจของฉานSawbwas ที่ไม่เคยได้รับการถ่ายทอดทางพันธุกรรมสถานะของผู้ปกครองของรัฐอธิปไตยภายใต้การคุ้มครองของอังกฤษในฐานะที่ได้รับกรณีที่มีRajas อินเดีย(Taylor.1987,91-98) . การใช้กฎหมายเช่นเดียวกับในประเทศพม่าที่เหมาะสมการใช้งานของพม่ามากกว่าภาษาอังกฤษสำหรับท้องถิ่นธุรกิจรัฐบาลและcommonsense ตระหนักว่าสิ่งที่พิเศษมากกว่าสหพันธ์เป็นไปไม่ได้ทำรวมกันของรัฐบาลพม่าในการพัฒนาสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ช้าก็เร็วหลังไม่ว่าจะเป็นอังกฤษหรือพม่าวิ่งรัฐบาล. แนวโน้มทั้งต่อต้านการแบ่งและกฎและแน่นอนในที่สุดอังกฤษต้องการที่จะได้รับจากพม่าโดยเร็วที่สุดเท่าที่เหมาะสมรัฐธรรมนูญตามที่รัฐบาลไต้หวันอาจจะใช้สำนักงาน แต่ในพื้นที่ที่ครอบคลุมโดยบทความนี้ความรู้สึกส่วนตัวของผู้ดูแลระบบมีความเกี่ยวข้องน้อยและจุดมุ่งหมายทางการเมืองเหตุผลของพม่ามากที่สุดเท่าที่อังกฤษถูกครอบงำด้วยความรู้สึกต่อต้านชาวพม่านิยมสงครามโลกครั้งที่สองและการเปิดใช้งานของคะฉิ่นที่แข็งขันซึ่งทำให้การปฏิบัตินี้เป็นไปไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อเสนอแนะว่าอังกฤษมีนโยบายแบ่งแยกและปกครองของ
ไม่สนับสนุนโดยข้อเท็จจริงที่ชายแดนคนเอง

การคัดค้านอย่างพวกเขาได้สำหรับปีทั้งหมด

หลังจากเป็นอิสระ อังกฤษมีการพิจารณานโยบาย
หาเหตุผลการบริหารงานของรัฐฉาน
และเชื่อมโยงไปยังสหพันธรัฐพม่า ในขณะที่
บ่อนทำลายอำนาจของฉาน sawbwas
ที่ไม่เคยได้รับสถานะของกรรมพันธุ์
ผู้ปกครองของรัฐอธิปไตยภายใต้การคุ้มครองของอังกฤษที่ได้รับ

กรณีราจัสอินเดีย ( เทย์เลอร์ 1987,91-98 ) .
ใช้กฎหมายเดียวกับพม่าเหมาะสม
ใช้พม่ามากกว่าภาษาอังกฤษสำหรับธุรกิจท้องถิ่น

เข้าใจสัจจะธรรมว่า อะไรและ พิเศษกว่า
สหพันธ์มันรับไม่ได้ ทำให้เป็นหนึ่งเดียว
รัฐบาลพม่ามีการพัฒนาแน่นอน
เร็วหรือหลังไม่ว่าจะเป็นชาวอังกฤษหรือ

พม่าหนีรัฐบาล แนวโน้มทั้งต่อต้านและแบ่งการปกครอง
และแน่นอนว่าในที่สุดอังกฤษอยากได้
ออกจากประเทศพม่าทันทีที่เหมาะสม constitutionally

จะเอารัฐบาลชาตินิยมจากสำนักงาน แต่ในพื้นที่ที่ครอบคลุมโดยกระดาษ
ความรู้สึกส่วนตัวของผู้บริหารมีความเกี่ยวข้องน้อยและ

เหตุผล จุดมุ่งหมายทางการเมืองของพม่าเป็นอังกฤษ ถูกยึดครองโดยชาวพม่านิยมต่อต้าน

ความรู้สึกสงครามโลกครั้งที่สอง และเปิดใช้งานของคะฉิ่น
ความก้าวร้าวซึ่งทำให้เป็นไปไม่ได้ในทางปฏิบัติ