I’m absolutely feeling strange some

I’m absolutely feeling strange somewhere.
Did I always have this kind of character?

“...It’s time.”

I heard footsteps and a voice that I’m familiar with.
When I looked back somehow, Raphtalia and Atla riding Firo arrived at just the right time.

“Raphtalia Onee-chan... please!” (Firo)
“Leave it to me!” (Raphtalia)
“Raphtalia-san, please help Naofumi-sama and the others!” (Atla)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันจริง ๆ รู้สึกแปลกอยู่เสมอมีอักขระประเภทนี้“...ได้เวลา"ผมได้ยินรอยเท้าและเสียงที่ผมคุ้นเคยกับเมื่อผมมองกลับอย่างใด Raphtalia และ Atla ขี่ Firo ถึงที่เพียงเวลาเหมาะสม" Raphtalia Onee-chan. ... โปรด!" (Firo)"ปล่อยฉัน" (Raphtalia)" Raphtalia-ซาน กรุณาช่วย Naofumi-sama และอื่น ๆ ! " (Atla)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันอย่างรู้สึกแปลก ๆ อยู่ที่ไหนสักแห่ง.
ฉันมักจะมีชนิดของตัวละครตัวนี้? "... ถึงเวลา." ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงที่ฉันคุ้นเคยกับ. เมื่อผมมองย้อนกลับอย่างใด Raphtalia และ Atla ขี่ Firo มาถึง ที่เพียงเวลาที่เหมาะสม. "Raphtalia นั่นล่ะพี่สาว ... กรุณา!" (Firo) "ปล่อยให้ฉัน!" (Raphtalia) "Raphtalia ซังโปรดช่วย Naofumi-sama และอื่น ๆ !" (Atla)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันก็รู้สึกแปลกที่ .
ผมมักจะมีชนิดนี้ของตัวละคร ?

" . . . . . . . ได้เวลาแล้ว . . . "

ฉันได้ยินเสียงฝีเท้า และเสียงที่ผมคุ้นเคยกับ .
เมื่อผมมองกลับไป ก็ raphtalia atla ไฟโรและขี่มาถึงพอดีเลย

" raphtalia พี่ชาน . . . . . . . ได้โปรด ! " ( ไฟโร )
" ให้ฉัน " ( raphtalia )
" raphtalia ซาน ช่วยท่าน naofumi และอื่น ๆ ! " ( atla )