The desire to know the future is as

The desire to know the future is as old as humanity. For the tourism industry the demand for accurate foretelling of the future course of events is a task that consumes considerable energy and is of great significance to investors. This paper examines the issue of forecasting by comparing forecasts of inbound tourism made prior to the political and economic crises that engulfed Indonesia from 1997 onwards with actual arrival figures. The paper finds that current methods of forecasting are not able to cope with unexpected crises and other disasters and that alternative methods need to be examined including scenarios, political risk and application of chaos theory. The paper outlines a framework for classifying shocks according to a scale of severity, probability, type of event, level of certainty and suggested forecasting tools for each scale of shock.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้องการทราบอนาคตเก่ามนุษยชาติได้ สำหรับการท่องเที่ยว อุตสาหกรรมความต้องการ foretelling ของหลักสูตรในอนาคตเหตุการณ์ถูกต้องเป็นงานที่ใช้พลังงานมาก และมีความสำคัญมากนักลงทุน กระดาษนี้ตรวจสอบปัญหาของการคาดการณ์โดยการคาดการณ์การท่องเที่ยวขาเข้าการวิกฤตทางการเมือง และเศรษฐกิจที่แวดล้อมอินโดนีเซียจากปี 1997 เป็นต้นไปกับตัวเลขจริงมา เปรียบเทียบ กระดาษพบว่า ปัจจุบันวิธีการคาดการณ์ไม่สามารถรับมือกับวิกฤตที่ไม่คาดคิดและภัยอื่น ๆ และว่า วิธีการอื่นต้องถูกตรวจสอบรวมถึงสถานการณ์ ความเสี่ยงทางการเมือง และการประยุกต์ของทฤษฎีความอลวน กระดาษสรุปกรอบงานสำหรับการจัดประเภทแรงกระแทกตามระดับความรุนแรง ความน่าเป็น ชนิดของเหตุการณ์ ระดับของความเชื่อมั่น และแนะนำการคาดการณ์เครื่องมือสำหรับแต่ละระดับของการช็อก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความปรารถนาที่จะรู้อนาคตเป็นเช่นเดิมเป็นมนุษย์ สำหรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวความต้องการสำหรับการพยากรณ์ที่ถูกต้องของหลักสูตรในอนาคตของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นงานที่สิ้นเปลืองพลังงานมากและมีความสำคัญมากให้กับนักลงทุน กระดาษนี้จะตรวจสอบปัญหาของการพยากรณ์โดยการเปรียบเทียบการคาดการณ์ของการท่องเที่ยวขาเข้าทำก่อนที่จะมีวิกฤตทางการเมืองและเศรษฐกิจที่ปกคลุมอินโดนีเซียจาก 1997 เป็นต้นไปกับตัวเลขการมาถึงที่เกิดขึ้นจริง กระดาษพบว่าวิธีการปัจจุบันของการพยากรณ์จะไม่สามารถที่จะรับมือกับวิกฤตที่ไม่คาดคิดและภัยพิบัติอื่น ๆ และว่าวิธีการทางเลือกที่จะต้องมีการตรวจสอบรวม​​ทั้งสถานการณ์ความเสี่ยงทางการเมืองและการประยุกต์ใช้ทฤษฎีความอลวน กระดาษสรุปกรอบการทำงานสำหรับการจัดแรงกระแทกตามขนาดของความรุนแรงน่าจะเป็นประเภทของเหตุการณ์ระดับของความเชื่อมั่นและแนะนำเครื่องมือสำหรับการคาดการณ์ขนาดของแต่ละช็อต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อยากทราบว่าอนาคตจะเป็นเก่าเป็นมนุษย์ สำหรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ความต้องการที่ถูกต้องทำนายของหลักสูตรในอนาคตของเหตุการณ์เป็นงานที่ใช้พลังงานมากและเป็นอย่างดีเพื่อนักลงทุนบทความนี้เป็นการวิเคราะห์ปัญหาของการพยากรณ์โดยการเปรียบเทียบการคาดการณ์ของการท่องเที่ยวขาเข้าทำก่อนการทางการเมืองและวิกฤตเศรษฐกิจอินโดนีเซียจาก 1997 เป็นต้นไปปกคลุมด้วยตัวเลขมาถึงจริง กระดาษ พบว่า ในปัจจุบันวิธีพยากรณ์ไม่สามารถรับมือกับวิกฤตที่ไม่คาดคิดและภัยพิบัติอื่น ๆและวิธีการทางเลือกต้องตรวจ รวมถึงสถานการณ์ความเสี่ยงทางการเมืองและการประยุกต์ใช้ทฤษฎีความยุ่งเหยิง กระดาษร่างกรอบเพื่อจำแนกตามระดับความรุนแรงของแรงกระแทก ความน่าจะเป็น เหตุการณ์ชนิด ระดับความแน่นอนและแนะนำการพยากรณ์เครื่องมือแต่ละระดับของช็อก