From cvConvexityDefects function, w

From cvConvexityDefects function, we obtained two types
of array variable which are utilized to analyze fingertip
position those are variables that return 2D coordinate position
of convexity maximum point and concavity minimum point of
hand’s contour. To determine the coordinate position of
detected fingertip, the distance between the convexity nodes
which are stored in an array variable and the centre point of
hand’s contour detected by the system is calculated. Figure 8
shows the hand morphology which is used generally by human
while pointing an object. This kind of hand morphology is also
assumed as hand morphology used as morphology
representation while user pointing an object. To obtain the
fingertip position, approximation is done by comparing the
maximum positions in convex contour against the centre point
of hand’s contour detected. Each maximum point detected has
it’s distance to centre point of hand contour calculated using
Euclidean Distance equation between two points in Cartesian
coordinates 2D. Equation 1 is used to calculate Euclidean
distance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากฟังก์ชัน cvConvexityDefects เรารับสองชนิด
ของตัวแปรอาร์เรย์ที่ถูกนำมาใช้เพื่อวิเคราะห์นิ้ว
ตำแหน่งเหล่านั้นคือตัวแปรที่ตำแหน่งประสานงาน 2D
convexity จุดสูงสุดและจุดต่ำสุดที่ concavity
เส้นของมือ เพื่อกำหนดตำแหน่งประสานงาน
ตรวจปลายนิ้ว ระยะห่างระหว่างโหน convexity
ซึ่งถูกเก็บไว้ในตัวแปรอาร์เรย์และจุดศูนย์กลางของ
เส้นของมือที่ตรวจพบ โดยระบบจะคำนวณ รูปที่ 8
แสดงสัณฐานวิทยามือที่ถูกใช้โดยทั่วไป โดยบุคคล
ขณะชี้วัตถุ สัณฐานวิทยามือชนิดนี้ก็
สันนิษฐานเป็นสัณฐานวิทยามือใช้เป็นสัณฐานวิทยา
แทนในขณะที่ผู้ใช้ชี้วัตถุ รับการ
ตำแหน่งนิ้ว ประมาณโดยเปรียบเทียบ
ตำแหน่งสูงสุดในเส้นนูนกับจุดศูนย์
มือ ของเส้นตรวจพบ แต่ละจุดสูงสุดที่ตรวจพบมี
เรื่องของระยะทางกับศูนย์ของเส้นคงที่คำนวณโดยใช้
สมการแบบยุคลิดระหว่างจุดสองจุดในคาร์ทีเซียน
ประสาน 2D สมการที่ 1 จะใช้ในการคำนวณ Euclidean
ระยะทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากการทำงาน cvConvexityDefects เราได้รับทั้งสองประเภท
ของตัวแปรอาเรย์ซึ่งถูกนำมาใช้ในการวิเคราะห์ปลายนิ้ว
ตำแหน่งเหล่านั้นเป็นตัวแปรที่ส่งกลับ 2D พิกัดตำแหน่ง
ของจุดนูนและเว้าต่ำสุดจุดสูงสุดของ
รูปร่างของมือ เพื่อตรวจสอบตำแหน่งพิกัดของ
ปลายนิ้วตรวจพบระยะห่างระหว่างโหนดนูน
ซึ่งจะถูกเก็บไว้ในตัวแปรอาร์เรย์และจุดศูนย์ของ
รูปร่างของมือที่ตรวจพบโดยระบบจะคำนวณ รูปที่ 8
แสดงให้เห็นถึงลักษณะของมือที่ใช้โดยทั่วไปของมนุษย์
ขณะที่ชี้วัตถุ ชนิดของสัณฐานวิทยาของมือนี้ยัง
สันนิษฐานว่าเป็นลักษณะมือที่ใช้เป็นลักษณะ
การเป็นตัวแทนในขณะที่ผู้ใช้ชี้วัตถุ ที่จะได้รับ
ตำแหน่งที่ปลายนิ้วประมาณจะทำโดยการเปรียบเทียบ
ตำแหน่งสูงสุดในเส้นนูนกับจุดกึ่งกลาง
ของเส้นมือของการตรวจพบ แต่ละจุดสูงสุดตรวจพบมี
เป็นระยะห่างจากจุดกึ่งกลางของเส้นมือคำนวณโดยใช้
สมการแบบยุคลิดระยะห่างระหว่างสองจุดในคาร์ทีเซียน
พิกัด 2D สมการที่ 1 จะใช้ในการคำนวณแบบยุคลิด
ระยะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาก cvconvexitydefects ฟังก์ชัน เราได้สองประเภท
ของเรย์ตัวแปรซึ่งใช้เพื่อวิเคราะห์ตำแหน่งปลายนิ้ว
นั้นตัวแปรที่กลับมา 2D ประสานงานตำแหน่ง
ของนูนสูงสุดและต่ำสุดของจุดจุดเว้า
มือของ เพื่อหาพิกัดตำแหน่งของ
ตรวจปลายนิ้ว , ระยะทางระหว่างโหนด
นูนซึ่งถูกเก็บไว้ในตัวแปรอาร์เรย์ และจุดศูนย์กลางของ
มือเส้นตรวจพบโดยระบบจะถูกคำนวณ รูปที่ 8
แสดงมือสัณฐานซึ่งถูกใช้โดยทั่วไปโดยมนุษย์
ในขณะที่ชี้วัตถุ ชนิดของรูปร่างมือยัง
ถือว่าเป็นลักษณะมือใช้เป็นแทนสัณฐาน
ในขณะที่ผู้ใช้ชี้ไปที่วัตถุ เพื่อขอรับ
50 ตำแหน่งการกระทำโดยเปรียบเทียบ
สูงสุดในตำแหน่งนูนเส้นกับเซ็นเตอร์พอยท์
มือของเส้นที่ตรวจพบ แต่ละจุดที่ตรวจพบได้สูงสุด
มันระยะห่างจากจุดของเส้นศูนย์มือคำนวณโดยใช้สมการ
ใช้ระยะทางระหว่างจุดสองจุดในพิกัดคาร์ทีเซียน
2 . สมการ 1 ถูกใช้เพื่อคำนวณพลาด
ระยะทาง