Four of the studies highlight paren

Four of the studies highlight parental perceptions of child
characteristics that parents feel impact involvement in
physical activity. Dwyer, Needham, Simpson, and Heeney
(2008) identified intrapersonal characteristics reported by
parents to hinder their preschoolers' physical activity levels,
such as personality traits like shyness and anxiety. In
addition, preference to participate in less active play, lack of
interest or lack of ability to follow the rules of organized
physical play activities, or a disability such as a speech
problem were cited. Parents also reported that preschoolers
who experienced feelings of fatigue after being at a childcare
center all day were less likely to be active in the evening
(Dwyer et al., 2008).
Inaccurate parental perceptions of their child's weight and
health also may serve as a barrier to the promotion of
sufficient physical activity. Rich et al. (2005) found that 50%
of parental caregivers were not concerned about their child's
weight and perceived their preschooler to be healthy
although they exceeded the 95th percentile for height and
weight. Twenty-one percent of those who were not
concerned with their child's weight mentioned that other
people, such as a health care professional, were concerned
(Rich et al., 2005). Of all parents in this study, only 38%
were concerned about their child's physical activity.
On the other hand, some parents perceived their
preschooler's personality traits, physical activity preferences,
and health to be intrapersonal facilitators of their physical
activity levels. Parents of children who enjoyed physical
activity felt that it was easy to facilitate regular physical
activity (Irwin, He, Bouck, Tucker, & Pollett, 2005). Dwyer
et al. (2008) reported that parents felt children who were
healthy were more physically active. This contention was
supported by Maher et al. (2008), finding that children who
were perceived by their parents as more active than their age
mate peers were significantly less likely to be obese.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4 การศึกษาเน้นภาพลักษณ์โดยผู้ปกครองของเด็กลักษณะที่พ่อแม่รู้สึกว่าผลกระทบมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกายภาพ Dwyer, Needham ซิมป์สัน และ Heeneyรายงานลักษณะ intrapersonal ระบุ (2008)พ่อแม่ขัดขวางระดับกิจกรรมทางกายภาพของ preschoolers ของพวกเขาเช่นลักษณะบุคลิกภาพเช่นความอายและความวิตกกังวล ในนอกจากนี้ ชอบการมีส่วนร่วมในการเล่นใช้งานน้อยลง ขาดสนใจหรือขาดความสามารถในการปฏิบัติตามกฎของการจัดระเบียบกิจกรรมเล่นจริง หรือพิการเช่นคำพูดปัญหาถูกอ้าง ผู้ปกครองยังรายงานว่า preschoolersที่มีประสบการณ์ความรู้สึกของความอ่อนเพลียหลังจากการดูแลเด็กศูนย์ตลอดทั้งวันมีน้อยแนวโน้มที่จะใช้งานในตอนเย็น(Dwyer et al., 2008)เข้าใจไม่ถูกต้องโดยผู้ปกครองของลูกน้ำหนัก และสุขภาพยังอาจทำหน้าที่เป็นอุปสรรคการส่งเสริมกิจกรรมทางกายภาพเพียงพอ ริชและ al. (2005) พบว่า 50%เรื้อรังโดยผู้ปกครองมีไม่ห่วงของลูกน้ำหนัก และถือว่า preschooler ของตนให้มีสุขภาพดีแม้ว่าจะเกิน percentile 95th ความสูง และน้ำหนัก เท่ากับเปอร์เซ็นต์ของผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องกับการกล่าวถึงน้ำหนักของลูกที่อื่นคน เช่นมืออาชีพสุขภาพ เกี่ยวข้อง(รวย et al., 2005) ของผู้ปกครองทั้งหมดในการศึกษานี้ เพียง 38%มีความกังวลเกี่ยวกับกิจกรรมทางกายภาพของลูกบนมืออื่น ๆ การมองเห็นของผู้ปกครองบางส่วนของพวกเขาลักษณะนิสัยของ preschooler กำหนดลักษณะกิจกรรมทางกายภาพและสุขภาพต้อง เบา ๆ intrapersonal ทางกายภาพของพวกเขาระดับกิจกรรม ผู้ปกครองของเด็กที่ชอบจริงกิจกรรมรู้สึกว่า เป็นเรื่องง่ายเพื่ออำนวยความสะดวกทางกายภาพปกติกิจกรรม (เชอร์ เขา Bouck ทักเกอร์ & Pollett, 2005) Dwyeral. ร้อยเอ็ด (2008) รายงานว่า ผู้ปกครองรู้สึกว่าเด็กที่สุขภาพได้มากขึ้นใช้งานจริง ช่วงชิงงานบนนี้ได้สนับสนุนโดยมาฮิร et al. (2008), การค้นหาเด็กที่ที่ได้มองเห็นพ่อแม่เป็นอยู่มากกว่าอายุของพวกเขาเพื่อนเมทมากน้อยแนวโน้มที่จะอ้วนได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่ของการศึกษาเน้นการรับรู้ของผู้ปกครองของเด็กลักษณะที่ผู้ปกครองรู้สึกมีส่วนร่วมในการส่งผลกระทบต่อการออกกำลังกาย Dwyer, นีดแฮมซิมป์สันและ Heeney (2008) ระบุลักษณะ intrapersonal รายงานโดยผู้ปกครองที่จะเป็นอุปสรรคต่อเด็กก่อนวัยเรียนของพวกเขาระดับกิจกรรมทางกายภาพเช่นลักษณะบุคลิกภาพเช่นความอายและความวิตกกังวล ในนอกจากนี้การตั้งค่าให้มีส่วนร่วมในการเล่นที่ใช้งานน้อยกว่าการขาดความสนใจหรือการขาดความสามารถในการปฏิบัติตามกฎระเบียบของการจัดกิจกรรมการเล่นทางกายภาพหรือความพิการเช่นการพูดปัญหาที่ถูกอ้างถึง พ่อแม่ผู้ปกครองยังมีรายงานว่าเด็กก่อนวัยเรียนที่มีประสบการณ์ความรู้สึกของความเมื่อยล้าหลังจากที่ดูแลเด็กศูนย์ตลอดทั้งวันมีโอกาสน้อยที่จะใช้งานในตอนเย็น(Dwyer et al., 2008). การรับรู้ของผู้ปกครองที่ไม่ถูกต้องของน้ำหนักของเด็กและสุขภาพนอกจากนี้ยังอาจทำหน้าที่เป็นอุปสรรคต่อการส่งเสริมการออกกำลังกายที่เพียงพอ ที่อุดมไปด้วย et al, (2005) พบว่า 50% ของผู้ดูแลผู้ปกครองไม่ได้กังวลเกี่ยวกับบุตรหลานของพวกเขาน้ำหนักและการรับรู้ของพวกเขา preschooler ที่จะมีสุขภาพแม้ว่าพวกเขาจะเกินร้อยละ95 สำหรับความสูงและน้ำหนัก ร้อยละยี่สิบหนึ่งในบรรดาผู้ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับน้ำหนักของเด็กบอกว่าคนอื่น ๆ คนเช่นการดูแลสุขภาพมืออาชีพมีความกังวล(รวย et al., 2005) ของพ่อแม่ทุกคนในการศึกษาครั้งนี้จะมีเพียง 38% มีความกังวลเกี่ยวกับการออกกำลังกายของเด็ก. ในทางกลับกันผู้ปกครองบางคนที่รับรู้ของพวกเขาpreschooler ของลักษณะบุคลิกภาพการตั้งค่าการออกกำลังกายและสุขภาพจะเป็นผู้อำนวยความสะดวกintrapersonal ทางกายภาพของพวกเขาระดับกิจกรรม ผู้ปกครองของเด็กที่มีความสุขทางกายภาพกิจกรรมรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะอำนวยความสะดวกในกายอย่างสม่ำเสมอกิจกรรม(เออร์วินเขา Bouck ทักเคอร์และ Pollett 2005) Dwyer, et al (2008) รายงานว่าพ่อแม่รู้สึกว่าเด็กที่มีสุขภาพดีได้มากขึ้นใช้งานทางร่างกาย การแข่งขันนี้ได้รับการสนับสนุนโดยเฮอร์ตอัล (2008) พบว่าเด็กที่ได้รับการรับรู้ของพ่อแม่ของพวกเขาเป็นใช้งานมากขึ้นกว่าอายุของพวกเขาเพื่อนของเพื่อนร่วมอย่างมีนัยสำคัญน้อยมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคอ้วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่ของการศึกษาเน้นการรับรู้คุณลักษณะของผู้ปกครองเด็กที่พ่อแม่รู้สึกผลกระทบมีส่วนร่วมใน

กิจกรรมทางกาย Dwyer เป็น , , ซิมป์สันและฮีนีย์
( 2551 ) ระบุลักษณะการเรียรายงานโดย
พ่อแม่ขัดขวางเด็กวัยอนุบาลของกิจกรรมทางกายภาพระดับ
เช่นบุคลิกภาพเหมือนความอายและความวิตกกังวล ใน
นอกจากนี้การมีส่วนร่วมในการเล่น ขาด
สนใจหรือขาดความสามารถในการปฏิบัติตามกฎระเบียบขององค์กร
เล่นกิจกรรมทางกายภาพ หรือพิการ เช่น ปัญหาการพูด
ถูกอ้าง . พ่อแม่ยังรายงานว่า เด็กวัยอนุบาล
ที่มีประสบการณ์ความรู้สึกของความเหนื่อยล้า หลังจากอยู่ในศูนย์ดูแลเด็ก
ทั้งวันเป็นโอกาสน้อยที่จะใช้งานในตอนเย็น
( Dwyer et al . , 2008 ) .
ที่ไม่ถูกต้องของการรับรู้ของน้ำหนักของเด็ก
สุขภาพยังอาจเป็นอุปสรรคในการส่งเสริมของ
กิจกรรมทางกายภาพที่เพียงพอ รวย et al . ( 2005 ) พบว่า ร้อยละ 50 ของผู้ป่วย
พ่อแม่ไม่ห่วงเรื่องน้ำหนักตัวของเด็ก และการรับรู้ของเด็กวัยอนุบาล

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีสุขภาพดีกว่าร้อยละ 95 สำหรับความสูงและ
น้ำหนักยี่สิบหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของผู้ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับน้ำหนักของเด็ก

กล่าวว่าคนอื่น ๆเช่นการดูแลสุขภาพระดับมืออาชีพ เป็นห่วง
( รวย et al . , 2005 ) ของผู้ปกครองในการศึกษาเพียง 38 %
มีความกังวลเกี่ยวกับกิจกรรมทางกายของเด็กของพวกเขา .
ในทางกลับกัน พ่อแม่รับรู้ลักษณะบุคลิกภาพของเด็กวัยอนุบาลของ

ลักษณะกิจกรรมทางกายและสุขภาพที่จะเรียการจัดการระดับกิจกรรมทางกายภาพของพวกเขา

ผู้ปกครองของเด็กที่ชอบกิจกรรมทางกาย
รู้สึกว่ามันง่ายที่จะอำนวยความสะดวกในกิจกรรมทางกาย
ปกติ ( เออร์วิน เขา bouck ทักเกอร์ & pollett , 2005 ) Dwyer
et al . ( 2008 ) รายงานว่า เด็กที่ผู้ปกครองรู้สึก
สุขภาพมากขึ้น ใช้งานจริง . การต่อสู้นี้
สนับสนุนโดย Maher et al . ( 2008 )พบว่าเด็กที่พ่อแม่
ของงานมากกว่าอายุของพวกเขา
เพื่อนเพื่อนมีมากน้อยมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคอ้วน