Agricultural land use poses a signi

Agricultural land use poses a significant threat to the ecological integrity of rivers in Europe. Particularly in the Mediterranean, water abstraction and nutrient application are anthropogenic pressures that have a significant impact on aquatic habitats and biodiversity. In this article, we assessed the effects of agricultural management practices on benthic macroinvertebrates in a large river basin of central Greece using simulated data based on the application of SWAT (Soil Water Assessment Tool) model. Physicochemical and hydrological output variables of the model were used as predictors of the ASPT (Average Score Per Taxon) metric based on a correlated component regression analysis (CCR) built on empirical data. The estimation of ASPT was performed for the wet and dry seasons within a 20-year period for a total of 47 subbasins under the baseline conditions and after implementing three management scenarios that reduced: a) irrigation water applied to crops by 30%, b) chemical fertilization applied to crops by 30% and c) both irrigation and fertilization by 30%. The results revealed that application of the reduced irrigation resulted to a slight increase of the simulated dissolved inorganic nitrogen concentration (DIN), which in turn decreased the mean ASPT in 21 of the 47 subbasins implying a negative effect on the macroinvertebrate communities. On the contrary, the reduction of fertilization as well as the combined scenario decreased both the simulated DIN and phosphate concentration causing an increase of the mean ASPT for a total of 40 of the 47 subbasins. Based on these results, we suggest that the best management option is a combined practice of deficit irrigation and fertilization reduction since it improved water quality, increased ASPT values and saved a considerable amount of water. Overall, this work demonstrates a simple methodology that can efficiently assess the effects of agricultural management practices on biotic indicators.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกษตรใช้ทำเป็นอุปสรรคสำคัญต่อความสมบูรณ์ของระบบนิเวศของแม่น้ำในยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมดิเตอร์เรเนียน ประยุกต์ abstraction และสารน้ำมีแรงดันมาของมนุษย์ที่มีผลกระทบสำคัญต่อการอยู่อาศัยของสัตว์น้ำและความหลากหลายทางชีวภาพ ในบทความนี้ เราประเมินผลกระทบของวิธีบริหารจัดการเกษตรบน macroinvertebrates ธรรมชาติในลุ่มแม่น้ำขนาดใหญ่ของกรีซกลางใช้ข้อมูลจำลองตามการประยุกต์ใช้แบบจำลองหน่วย SWAT (เครื่องมือประเมินดินน้ำ) ตัวแปรผลลัพธ์ physicochemical และอุทกวิทยาของแบบจำลองถูกใช้เป็น predictors ของวัด ASPT (เฉลี่ยคะแนนต่อ Taxon) ตามคอมโพเนนต์ correlated วิเคราะห์การถดถอย (CCR) สร้างข้อมูลประจักษ์ ดำเนินการประเมิน ASPT สำหรับซีซั่นเปียก และแห้งภายในระยะเวลา 20 ปีสำหรับรวม 47 subbasins ภาย ใต้เงื่อนไขพื้นฐาน และหลัง จากใช้สถานการณ์จัดการสามที่ลดลง:) ชลประทานน้ำกับพืช โดย 30% ปฏิสนธิ b) สารเคมีที่ใช้กับพืช โดย 30% และ c) ชลประทาน และปฏิสนธิ โดย 30% ผลการเปิดเผยของชลประทานลดลงส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยของจำลองไนโตรเจนอนินทรีย์ละลายความเข้มข้น (DIN), ซึ่งจะลดลงเฉลี่ย ASPT ใน 21 subbasins 47 ที่หน้าที่ผลกระทบในชุมชน macroinvertebrate ดอก การลดลงของการปฏิสนธิเป็นสถานการณ์รวมลดดินจำลองและความเข้มข้นของฟอสเฟตทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของค่าเฉลี่ย ASPT จำนวน 40 47 subbasins ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์เหล่านี้ เราขอแนะนำว่า ตัวจัดการสุดปฏิบัติรวมดุลลดการปฏิสนธิและการชลประทานเนื่องจากมันปรับปรุงคุณภาพน้ำ เพิ่มค่า ASPT และบันทึกจำนวนน้ำที่มาก โดยรวม งานนี้แสดงให้เห็นวิธีการง่าย ๆ ที่มีประสิทธิภาพสามารถประเมินผลกระทบของวิธีบริหารจัดการเกษตรบน biotic ตัวบ่งชี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ประโยชน์ที่ดินการเกษตรเป็นภัยคุกคามที่สำคัญเพื่อความสมบูรณ์ของระบบนิเวศของแม่น้ำในยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน, นามธรรมน้ำและการประยุกต์ใช้สารอาหารที่มีแรงกดดันจากกิจกรรมของมนุษย์ที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยของสัตว์น้ำและความหลากหลายทางชีวภาพ ในบทความนี้เราประเมินผลกระทบของการจัดการการเกษตรใน macroinvertebrates หน้าดินในลุ่มน้ำขนาดใหญ่ของกรีซกลางโดยใช้ข้อมูลที่จำลองขึ้นอยู่กับการใช้งานของหน่วย SWAT (ดินน้ำการประเมิน Tool) รูปแบบ ทางเคมีกายภาพและตัวแปรที่ส่งออกทางอุทกวิทยาของรูปแบบที่ถูกนำมาใช้เป็นตัวทำนายของ ASPT (คะแนนเฉลี่ยต่อแท็กซอน) ตัวชี้วัดที่อยู่บนพื้นฐานของการวิเคราะห์การถดถอยองค์ประกอบที่มีความสัมพันธ์ (CCR) ที่สร้างขึ้นบนข้อมูลเชิงประจักษ์ ประมาณ ASPT ได้ดำเนินการสำหรับฤดูกาลเปียกและแห้งภายในระยะเวลา 20 ปีรวมเป็น 47 subbasins ภายใต้เงื่อนไขพื้นฐานและหลังการดำเนินการสามสถานการณ์การบริหารจัดการที่ลดลงก) น้ำชลประทานนำไปใช้กับพืช 30% b) การใส่ปุ๋ยเคมีที่ใช้กับพืช 30% และค) ทั้งการชลประทานและการให้ปุ๋ย 30% ผลการศึกษาพบว่าการประยุกต์ใช้การชลประทานลดลงส่งผลให้เกิดการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยของความเข้มข้นของไนโตรเจนนินทรีย์ที่ละลายจำลอง (DIN) ซึ่งจะลดลงเฉลี่ย ASPT ใน 21 จาก 47 subbasins อ้างผลกระทบทางลบต่อ macroinvertebrate ชุมชน ในทางตรงกันข้ามการลดลงของการปฏิสนธิเช่นเดียวกับสถานการณ์ที่ลดลงรวมทั้งดินจำลองและความเข้มข้นของฟอสเฟตที่ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของค่าเฉลี่ย ASPT รวมเป็น 40 จาก 47 subbasins บนพื้นฐานของผลเหล่านี้เราขอแนะนำให้เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดคือการจัดการการปฏิบัติรวมของการชลประทานและการลดการขาดดุลการปฏิสนธิเนื่องจากการปรับปรุงคุณภาพน้ำที่เพิ่มขึ้นค่า ASPT และบันทึกจำนวนมากของน้ำ โดยรวมงานนี้แสดงให้เห็นวิธีการที่เรียบง่ายที่มีประสิทธิภาพสามารถประเมินผลกระทบของการจัดการการเกษตรในตัวชี้วัดทางชีววิทยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ที่ดินเพื่อการเกษตร poses เป็นภัยคุกคามต่อความสมบูรณ์ระบบนิเวศของแม่น้ำในทวีปยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน , นามธรรมน้ำและการประยุกต์ใช้ธาตุอาหารเป็นแรงกดดันที่เกิดจากมนุษย์ที่มีผลกระทบต่อแหล่งที่อยู่อาศัยสัตว์น้ำและความหลากหลายทางชีวภาพ ในบทความนี้เราประเมิน ผลกระทบของการเกษตรการจัดการการปฏิบัติต่อสัตว์หน้าดินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังขนาดใหญ่ในลุ่มน้ำขนาดใหญ่ของกรีซใช้จำลองข้อมูลจากใบสมัครของหน่วยสวาท ( เครื่องมือวัดน้ำในดิน ) รุ่นลักษณะทางผลผลิตและตัวแปรของแบบจำลองที่ใช้ทำนายการ aspt ( คะแนนเฉลี่ยต่อชนิด ) ซึ่งขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์การวิเคราะห์องค์ประกอบ ( CCR ) สร้างขึ้น กับข้อมูลเชิงประจักษ์ประมาณ aspt แสดงสำหรับฤดูกาลที่เปียกและแห้งภายในระยะเวลา 20 ปี รวมเป็น 47 จำนวนภายใต้เงื่อนไข ก่อนและหลังการใช้สามสถานการณ์การจัดการที่ลดลง : ) น้ำที่ใช้กับพืช โดย 30 % B ) ปุ๋ยเคมีที่ใช้กับพืช โดย 30% และ C ) ทั้งการให้น้ำและปุ๋ยโดย 30 %ผลการศึกษาพบว่า การลดน้ำ ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยของค่าความเข้มข้นของไนโตรเจนอนินทรีย์ละลาย ( ดิน ) , ซึ่งในทางกลับลดลง หมายถึง aspt ใน 21 ของ 47 จำนวนกำลังมีผลกระทบทางลบต่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหน้าดิน ชุมชน ในทางตรงกันข้ามการลดลงของการใส่ปุ๋ย ตลอดจนสถานการณ์รวมลดลงทั้งจำลองดินและความเข้มข้นของฟอสเฟตที่ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของค่าเฉลี่ย aspt รวมเป็น 40 จาก 47 จำนวน . ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์เหล่านี้เราขอแนะนำให้เลือกจัดการที่ดีที่สุดคือ การรวมกันของน้ำและลดการขาดดุลเนื่องจากการปรับปรุงคุณภาพน้ำเพิ่ม aspt ค่าและบันทึกปริมาณน้ำ โดยรวม งานนี้แสดงให้เห็นวิธีการที่ง่ายมีประสิทธิภาพสามารถประเมินผลของการเกษตรการจัดการการปฏิบัติตัวบ่งชี้ทางชีวภาพ